CHAPTER 8: SEN. PATERNO AMIGO

I immediately open the black envelope  the moment I enter my room. Kasalukuyan ako ngayon nasa study table ko para ireview ang mga documents na iniwan ni Lance patungkol sa Senador na pinapatrabaho nito sa akin. 

Name: Paterno Amigo

Age: 72

Status: Married to Laura Amigo

Children: N/A

Occupation: Senator of the Republic of the Philippines

Bukod sa basic information nito, marami pang mga papel ang binasa ko tungkol sa sa matandang senador na may iba’t-ibang sangkot na kaso ng korupsyon.

‘So he’s corrupt too. Like nieves!’ napadako ang mga mata ko sa litrato ng senador sa nakabukas na tv. Hindi ko maintindihan kung bakit parang pamilyar ang mga mata nito sa akin.

According to the tv screen, the said senator is doing a LIVE hearing at the house of senate.

Isang desisyon ang nabuo sa akin. NGAYONG GABI ko ito babawian ng buhay.

Nagtungo ako sa study ni Sir Lance para ipagbigay alam ang aking plano. I open the door. ‘It’s not locked as always..’ 

And there he is. Sitting and busy. Ang gwapo pero demonyo.

I cleared my throat, so he could notice me.

Sa pagtaas ng paningin nito sa akin, unti unti din akong naglakad papalapit sa kanyang table.

“Balak kong umalis ngayong gabi to do my first task” 

Tahimik na sumandal ito sa swivel chair nya at pinagsaklob ang mga palad nito.

“You’re not thinking aren’t you?”

“I am” walang emosyon kung sagot dito.

“So what’s the plan?” ani nya.

“I want to do this alone.” Yeah I literally want to do this alone. Feeling ko kasi hindi ako maka diskarte pag may nakabuntot sa akin.

He smirked at me. “You’re brave. But sorry baby, you were not going anywhere without no one”

May kung anong pinindot ito sa table  “Santos meet me at the hallway may pupuntahan tayo”

What? hindi man lang ako pinakinggan? Susundin ko na nga sya!  

Iniwan ako neto na parang hangin palabas ng study at sinalubong si Santos. 

Nang makaalis ito ng tuluyan, nag plano naman ako ng gagawin. Hindi ko hahayaan  na may bumuntot sa akin at baka doon pa ako pumalpak, at hnd ako pwede pumalpak dahil alam kong si Nanay dorie at nena ang pag-iinitan ng demonyo. 

I left the mansion exactly 3:30 pm, dumeretso ako kung saang ahensya ng gobyerno naka live broadcast ang aking target.

Hihintayin ko sya hanggang sa makauwi at susundan ko hanggang sa bahay nya, at aantayin ko hanggang makatulog sya saka ako susugod para itigil na ang paghinga nya. 

As the plan goes well, I'm here outside his house. 

Alam ko lahat ng detalye ng buhay nya. Even the blueprint of his own house. It's inside the black envelope Sir Lance gave me. 

Matyaga ko syang inabangan at kahit hanggang sa pag tulog nya ay gagawin ko. Dahil alam ko ang kapalit nito pag pumalpak ako. 

Pagsapit ng alas dyes ng gabi. Tahimik na ang buong village, may mangilan ngilan na bukas pa rin ang ilaw ngunit ito ay malayo kung saan ang bahay ng senador. 

Saktong 12:00 AM, Maingat akong umakyat sa bakod kung saan nakapwesto ang cctv at sa likod nito ako dumaan kasabay ng pagkasira ko rito.

Pagbaba, gumulong ako sa garden. Nakatulong sken ang training ng buong buhay kung ginawa. 

nagkubli ako sa halaman, hindi basta basta ang bahay ng senador, bukod sa maraming cctv, may mga guard din ito. 

Ang target kong pasukin ay ang kwarto nito na nasa 2nd floor. Maingat akong umakyat ng bintana mula sa gilid ng bahay. One wrong move, ako ang pag lalamayan bukas. 

Pagdating ko sa silid nito, ‘shit wala sya! Where is he?’ Tahimik lamang na natutulog ang asawa nito.

Pinuntahan ko ito sa study room nya, at doon ko sya natagpuan nakaupo sa swivel chair neto, nakatulog na ata. 

Lumapit ako dito at tinitigan ko. ‘His eyes seem so familiar to me talaga. I don't know kung saan ko siya nakita’ 

Nang maramdaman ng matanda na may kung anong nakatingin sa kanya, nagising ito. 

“Who are y…” hnd na nito natuloy ang sasabihin niya dahil sunod sunod kung ginawad ang apat na saksak sa kanyang dibdib.

Pilit akong inaabot ng Matanda at parang may gusto itong bigkasin, Sa loob ng 2 minuto tuluyan na itong nawalan ng malay. 

“Goodnight senator” Walang emosyon kung sambit sa kanya bago ko tuluyang tanggalin ang punyal sa dibdib nito.

Tiningnan ko ang kamay ko, puno ng dugo at ganun din ang sahig. 

My hand shaked as I wiped my bloody hand. 

Kasing bilis ng hangin ko nilisan ang mansyon ng mga Almiro nang walang kamalay malay ang lahat.