CHAPTER 38

CHAPTER THIRTY-EIGHT

Ziah's POV

"A-Ako ito, ang t-tunay mong A-Ama."

Nang sambitin niya ang mga katagang iyon ay hindi ko alam kung saan nanggaling ang mga luhang dumaloy sa pisngi ko. Nakatitig lang ako dito, hindi ako makagalaw at rinig na rinig ko ang malakas na pagtibok ng puso ko. Para akong nasa loob ng drum na paulit-ulit ang mga sinabi nito, nag e-echo at tila ayaw tanggapin ng pandinig ko.

Nang hawakan lamang ako ni Mama sa braso ay saka lamang ako gumalaw at napapitlag. Umatras pa ako ng kaunti sa tatlo at naramdaman ko ang mga bisig ni Braxien na siyang umalalay sakin.

"A-Anong sinabi mo? Nababaliw ka na ba?" tanong ko at tumingin ako sa kinalakihan kong mga magulang.

Hindi ko alam kung dapat ba akong maniwala o baka na ginu-good time nila ako? Pwes, hindi nakakatuwa, kilala ko ang tunay kong ama! Alam na alam ko ang itsura nito, ang