CHAPTER 39

CHAPTER THIRTY-NINE

Braxien's POV

Naabutan kong nakaupo si Ziah sa labas ng kotse. Halos para bang wala ito sa sarili, tuloy-tuloy ang mga luha nito ngunit nakatulala at mababakas sa mukha ang sakit at galit. And it's f*cking hurt to see her like this.

Mabilis ko itong itinayo at saka niyakap.

"B-Braxien, si Mama..." naiiyak na sambit nito.

"Ssshh, everything will be okay, nandito ako sa tabi mo. I won't leave you." 

Tumango ito senyales na kahit papaano ay naiintindihan niya pa rin ako. Hindi ko lubos isipin na ganito ang mangyayari ngayong araw. Sa totoo lang nagulat din ako sa ginawang pagsuntok sa'kin kanina. I don't know him, but what I heard earlier ito ay si Lieutenant Galvez. Ito ang tumulong sa kaniya noong nakulong siya.

I should thank him for what his done, but making Ziah's cry and feel the pain. Parang gust