ตอนที่ 19

ปฏิกิริยา​ที่แปลกไปสร้างความงุนงงสงสัยให้ใบบัวไม่น้อย จิตใจว้าวุ่นจนไม่มีสมาธิ​รับรู้สิ่งที่อาจารย์กำลังพร่ำสอนเลยแม้แต่น้อย

แม้จะพยายามสั่งให้ตัวเองมุ่งความสนใจ​ไปที่สไลด์บนหน้าจอโปรเจคเตอร์​ แต่สายตาเจ้ากรรมก็คอยเหลือบไปมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของคนที่นั่งถัดไปจากน้ำค้างอยู่เป็นระยะ ๆ ตลอดชั่วโมงเรียน

กระทั่งคลาสเรียนสิ้นสุดลงคนที่ดึงความสนใจไปจนหมดก็ลุกพรวดแล้วก้าวยาว ๆ ออกจากห้องเรียนไปอย่างรวดเร็ว

"แก ๆ วันนี้ต้นไม้เป็นอะไรหรือเปล่า ดูเงี๊ยบเงียบแปลก ๆ"

"ไม่รู้สิ เมนส์​ไม่มามั้ง"

ใบบัวยักไหล่ เก็บข้าวของลงกระเป๋าเหมือนไม่สนใจในสิ่งที่อีกคนแสดงออก ทว่าคำถามมากมายกลับอัดแน่นอยู่ในอก ร้อนรนจนอยากจะเดินไปถามเขาให้รู้แล้วรู้รอด​ว่าจะโกรธอะไรเธอนักหนา

ยังมีเวลาว่างอีกกว่า 3 ชั่วโมงกว่าจะถึงชั่วโมงเรียนของอีกวิชา ทั้งสองจึงตกลงที่จะขับรถไปห้างสรรพสินค้า​ใกล้มอหลังน้ำค้างร้องงอแงอยากจะลองร้านอาหารญี่ปุ่นร้านดังที่เพิ่งมาเปิดสาขาใหม่

"แก ๆ เอารถไปคนละคันแล้วกันนะ ฉันอยากเอารถไปล้างด้วย"

"โอเค ไม่มีปัญหา งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยแล้วกันนะ"

"โอเคค่าพี่ใบบัว" เสียงใสรับคำอย่างร่าเริงก่อนจะกระ