Doce

Domino's Point Of View

It's been a day simula nang makauwi kami sa San Francisco. Isang araw na rin mula ng huli kong makita si Vhon. Tanghali na nang makauwi kami nung isang araw, and what worst is–ang awkward namin. I mean why wouldn't we? Kung iisipin ay talagang hihilingin ko nalang na pwede ay hindi na kami magkita.

He's my teacher–ok, sure. Sabihin na natin na hindi nga naman nagkakalayo ang pagitan ng edad namin. Pero hindi pa rin maganda na mangyari ang bagay na 'yon sa pagitan namin, kahit pa ginawa n'ya 'yon para tulungan ako. I'm thankful that he did that, at mabuti nalang ay walang nakaka-kilala sa amin sa lugar na 'yon. Dahil kung sakali man na may nakakita sa amin sa ganoong sitwasyon? Baka pareho na kaming ipapatawag sa guidance office ng paaralan. At baka kakalat pa ang balita na—'Isang guro, nakipag-halikan sa estudyante n'ya, nahuli sa akto!"

Diba? Sino ang gugustuhin na masangkot sa gan'yang klaseng issue? At isa pa, malalagot ako sa Agency! Baka isipin pa nila na