Tres

Domino's Point of View 

Quiet yet attentively listening. 'Yan ang ginawa ko sa halos dalawang oras na tutoring session na ginawa namin ng adviser kong arab. D*mn, this man's genes is unforgivable! Hindi na talaga ako magtataka kung bakit naglalaway ang mga babaeng nakakakita sa kan'ya sa daan, tindig n'ya palang ay talagang nakakapang-akit na. 

"Nakikinig ka ba?" Nagulat ako dahil sa pronounciation n'ya. I bit my lower lips, na ikinataas ng kilay n'ya. At ilang minuto lang ay hindi ko na kinaya pang pigilan. 

I burst out of laughter. "The f*ck! Mas ok pa'ng mag-english ka nalang, sir." sh*t it's hilarious! Talagang rinig ang pagpipilit nito na gawing malinaw ang pronounciation but he's so bad at it! Para s'yang bombay na maniningil ng utang dahil sa boses n'ya. 

His eyebrow's furrowed atsaka malakas na inilapag ang libro sa table, kaya naman pinilit kong tumahimik at obserbahan s'ya. Now... what does this man become when he's angry? 

But to my surprise, the man just smiled at me. “Stop laughing, other's might suspect our teacher and student relationship.” he said in a clear tone. There, english is way much better. He sounds so hot with it.

I bit my lower lips. Why don't I try to seduce this oh so lovely professor of mine? Everytime na ginagawa ni Ari ang ganoong operasyon ay nagtatagumpay s'ya. Maybe I could too? 

"Oh sir, just let them be. People who think like that... are nothing but a bunch of id*ots." 

Nakita ko ang pagbagsak ng balikat nito pati na rin ang marahas na pagbuga n'ya ng hangin. His gray orbs met mine. 

“I know that you're older than the others, but atleast show some respect to me as your teacher.” sabi n'ya

bago tumayo at kinuha ang mga libro na nasa table, while I remain at my seat. 

I watch how his body walk farther, pero huminto s'ya sa kalagitnaan at muling humarap sa 'kin. Nakipagtitigan muna s'ya sa 'kin bago lumitaw ang isang ngisi sa mga labi n'ya, na sigurado akong gugustuhing makita ng mga babaeng nag-papantasya sa kan'ya. 

"Hindi ako pumapatol sa bata." Hindi ko alam kung pinaglalaruan n'ya lang ba ako, because this time. His tagalog accent sounds so hot than earlier. It's more fluent na hindi mo halos akalain na wala s'yang dugong pilipino. That's what I've read sa mga papeles na binigay sa'kin ng headquarters. 

Isinalampak ko nalang muna ang ulo ko sa lamesa, I need some time to think. Seducing him is a crazy plan, besides it's inappropriate to seduce him inside of this catholic school. And this isn't me, wala pa nga akong nagiging boyfriend, I'm maybe one of our squad's frontliner, but all I did was to infiltrate and destroy. Things like this was one our member's job, who's codename is Ari. Pero dahil hindi pa s'ya nahahanap ni Xy, ako ang ipinadala nila. Just great! 

It's strange though, hindi ba ang headquarters ang nag-deploy sa amin? They should have know where's their agents. Kaya hindi ko maintindihan ang part na hindi nila alam kung na saan ang bawat miyembro ng squad namin. It' their responsibility to know, dahil sa hulo ay sila at sila rin ang babalikan namin lalo na sa mga crucial moments. 

Napatingin ako sa wall clock at halos napabalikwas ako ng tayo nang makitang alas dose na. Kaya naman pala nagugutom na 'ko! Bakit napakabilis naman ng oras? Parang halos isang oras nga lang kami sa loob ng library. Siguro dahil wala sa mga tinuturo n'ya ang buong atensiyon ko? 

Lumabas na ako ng library at halos maligaw pa sa mga daanan. I need to go and get my bag first. Dahil nandoon ang pera at ilang importanteng mga gamit ko. 

"Sh*t na saan ba ang room na 'yon?!" Naiiritang bulong ko habang naglalakad sa hallway ng isa sa mga building. 

Bakit ba kasi naka-focus ako sa lalaki'ng 'yon habang naglalakad? Edi 'eto ako ngayon at na-mmroblema kung na saan ang classroom! This isn't like me, I could even memorize a tenth floor building's blueprint in just a few minutes of scanning. Pero 'eto ako ngayon, na-mmroblema sa mga dinadaanan ko sa isang simpleng paaralan. Purol na ba ang skills ko sa limang buwan na wala akong ginawa kung hindi ang magdasal, kumain, seminar and so on?

"Uhm... ok ka lang?" Rinig kong sabi ng isang mahina na tinig na nagpabalik sa'kin sa huwisyo. 

Agad akong napahinto sa paglalakad atsaka lumingon sa likod ko. And there, I saw a girl na hindi makatingin ng deretso sa akin. She's fidgeting her fingers at halatang nahihiya. She's not wearing a glasses, yet I could tell that this girl had a blur eyesight. Magkaiba kasi ang pares ng medyas na suot n'ya. 

I took a deep breathe and tried to calm myself. "Hindi ko mahanap ang room ng uh... St. Pedro?" Awkward. Bakit ba kasi pangalan ng mga apostol ang sections dito? 

Pasimple kong inikot ang mata ko atsaka napabuga ng hangin. Right, catholic school nga pala. 

“Sunod ka sa 'kin... kaklase mo 'ko.” sabi n'ya atsaka nag-mamadali at nauna ng maglakad sa 'kin. Mabilis naman akong sumunod sa kan'ya. 

Mukhang maling building ang napuntahan ko dahil pumasok pa kami sa isa pang building, third floor building at halos kamukha lang ng building na pinanggalingan namin. 

"Dito." Agad na akong pumasok sa room atsaka kinuha ang bag ko. Finally! Makakakain na ako! 

“Oh... you're still here.” sambit ko ng makita ang babaeng tumulong sa 'kin na nakatayo pa rin sa labas ng pinto. 

Ngumiti lang naman ito atsaka tumango. Mukhang nahihiya talaga s'ya sa 'kin. Kaya naman pilit akong matamis na ngumiti sa kan'ya bago inilahad ang kamay ko. 

"You can call me Asher... you are?"

Namumula ang pisngi na nag-angat s'ya ng tingin sa 'kin bago inabot ang kamay ko. Ramdam ko pa ang panginginig no'n. D*mn, am I that much intimidating? 

“C-Celeste Gonzalez...” she said with a shy voice. 

Tumango ako atsaka inakbayan s'ya, I have this feeling na matutulungan ako ng babaeng 'to. It's not bad to squeeze some information from her right? 

Ramdam ko ang pag-igtad n'ya dahil sa ginawa ko, pero hindi ko nalang pinansin. I need to be the one who bite first o walang mangyayare at wala akong mapapala.

“May malapit ba'ng kainan sa labas Cel? Nagugutom na ako 'eh, take care of me for now since bago lang ako rito.” malambing na sabi ko. 

Napangiti naman ako nang marinig ko ang mahina n'yang tawa bago tumango. And just like that, ay lumabas kami ng school ng magkasama. 

—

"Yes!!! Huhu, tatlong taon na mula nang pumasok s'ya rito. Naalala ko pa noong unang araw n'ya rito ang daming natatakot sa kan'ya! Palagi kasing nakasimangot, eh. " 

Napangiwi ako habang sumusubo ng pagkain. Nasa isang karenderya kami at kumakain at habang kumain ako, si Cel naman ay walang tigil sa pagkwento sa'kin. 

Imagine? Tinanong ko lang s'ya kung anong alam n'ya sa teacher namin naarabo. And it seems like a turning switch of her talkative personality, dahil bigla nalang nawala ang hiya nya't sunod-sunod na sa pagk-kwento. 

It's good though, marami-marami na akong nalalaman tungkol sa lalaking 'yon. I'll get more information about him and deliver it to HQ. 

“Halata nga. Palaging nakasimangot, naririndi nga ako sa mukha n'ya. Though, hindi maipag-kakaila na maitsura s'ya.” litanya ko na ikinatigil ni Cel. 

Nilapit n'ya ang mukha n'ya sa'kin bago bumulong. 

"Mula nang pumasok ka kanina, ay madalas na s'yang ngumiti. Kaya ang dami ng nagagalit sayo, rinig ko pa nga ang mga kaklase natin kanina na nagp-plano kung paano ka ipahiya sa harap ni Sir Darwish, eh. "

Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi n'ya. " Seriously? Gagawin nila 'yon? " natatawang tanong ko na ipinagkibit balikat n'ya naman. 

"Well... ganoon sila ka obsess kay Sir. Buti nga kahit papaano ay sa gan'tong way lang ako, eh–I mean, I only stalk and admire him from afar. " 

I stared at her as I drink a glass of water. 'Yours is more dangerous though. ' ang gusto kong sabihin but I decided to keep it all by myself, kailangan ko pa'ng makalakap ng iba pang impormasyon na magagamit ko laban sa kan'ya. 

“How 'bout his personal life? Do you know anything? I mean sa mukha n'yang 'yon eh impossibleng wala s'yang kasintahan?” I asked randomly atsaa muling sumubo ng pagkain. 

D*mn! This pork barbecue tastes so good, na-miss ko tuloy ang luto ni Ezra, isa sa miyembro ng Squad X—our Sniper to be exact. 

Excited na ngumiti na naman s'ya sa 'kin. "So far wala namang rumors na may kasintahan s'ya. Pero alam mo ba ang mainit-init na issue?" 

Natigil ako sa pagkain at nai-intrigang tumingin sa kan'ya. But what she said next just blown my mind. 

“Bakla raw si Sir!” natatawang sabi n'ya. 

Halos maibuga ko ang pagkain nalaman ng bunganga ko. I immediately reach for the water atsaka mabilis na nilagok 'yon then I look at her in disbelief. 

“The h*ll, bakit daw?” kunot ang noong tanong ko. 

Tumawa si Cel dahil sa naging reaksyon ko. "May mga nakakakita kasi sa kan'ya sa labas ng campus na palaging may kasamang lalaki! Pogi nga rin, eh. Actually nakita ko sila last time sa city's time square, kumakain ng steet foods." 

Mas lalo akong nagulat dahil sa sinabi n'ya. Street foods? Himala't marunong kumain ng ganon ang lalaking 'yon? I'm hundred percent sure na mayaman ang lalaking 'yon. Specially that the HQ put me in mission for him, he must be hiding his real identity. 

Pinagsaklob ko ang kamay ko sa harap ng mukha ko, sakto lang para matakpan ng bibig ko. The rumors are wrong, the man they're talking about must be one of his colleagues. I need to go and see it for myself. But first, I need to try my lock and ask her more of a private question. 

Tumikhim ako atsaka inosenteng tumingin sa kan'ya. "How about his place? Alam mo ba kung saan s'ya nakatira? I suddenly become one of his fan and gusto ko sanang mag-drop ng letter for him." 

Halos masuka ako dahil sa mga sinabi ko. A fan? More like his k*ller! His grim reaper! 

Tahimik lang si Cel at mukhang walang planong sumagot. Maybe she didn't know anything. Kaya naman nagpatuloy nalang ako sa pagkain at inubos 'yon. 

Sabay kaming nagbayad sa counter and just when we're about to reach the exit. Ay muli s'yang nagsalita. 

“He lives in Diamond Chateau. May apartment s'ya, and base on my research nagiisa lang s'ya sa floor building na 'yon. Wala yatang kapitbahay since the last floor is kind of a hassle. Lalo na para sa mga estudyante.” 

Hindi makapaniwalang nakatingin lang ako sa kan'ya. This girl is really dangerous, mukhang obsess na obsess s'ya sa lalaking 'yon. Siguro kung nakilala ko rin s'ya sa normal na sitwasyon, baka matulad din ako sa kan'ya at sa iba pang baliw na baliw sa lalaking yon. 

Cel and I bid our goodbyes. I decided na hindi muna papasok this afternoon, I need to make a move. Great right? First day of school pero umabsent agad. Oh well, as if I care. I already got my diploma four years ago. This is only a cover up identity, hindi ko kailangang seryosohin dahil pansamantala lang naman. 

Umupo ako sa isang bench na nasa loob ng plaza. It's hot today but I don't have a choice, kailangan ko ng tawagan ang dapat na tawagan. It's better if I move faster. 

I tapped the earpiece na kakasuot ko lang sa isa kong tainga. “It's me, Dom.” I said at ilang sandali pa ay narinig ko ng commonect ang tawag ko. 

[ “Do you know what I'm doing right now Dom? Naliligo ako for petes sake!” ] sigaw ng kausap ko mula sa kabilang linya. 

I chuckled and rolled my eyes. " Pero dala mo ang earpiece mo? What a crazy woman. " 

I could imagine here rolling her eyes right now. Xyriah, is that kind of woman. Always irritated. 

[ "Fine, what do you want?" ] 

I took a deep breathe. "Tell the HQ that I need more funds, lilipat ako ng tirahan. I found intel about where he live. So yeah, I need to get close." 

Rinig ko ang pagsinghap ni Xy sa kabilang linya. [ "Insane! Ang bilis naman? Wala pa'ng isang araw ah" ] 

“Well... I have my ways.” nakangising sabi ko. 

[ "I can imagine you smirking right now, but are you sure? Mas malapit means, mas delikado at alam mo yan Dom. You don't like it to happen again... right?" ] 

Napa-buntong hininga ako dahil sa sinabi n'ya. "It's ok Xy, besides... I won't repeat the same mistakes."  

[ "Ok, I'll contact the HQ later. Then send you their responses." ] 

Napangiti ako dahil sa sinabi n'ya. “Sure... thanks.” I said as I tapped the earpiece again. 

Nakatitig lang ako sa earpiece na hawak ko, it's small and can camouflage. This is made by Xy herself, maliit lang ito at sakto lang sa butas ng tenga ko. I think I need to wear this all the time. But how? It's blocking my ear's hearing capability sa paligid kapag suot ko. 

I blew out a lout breathe. I need to find another way I guess. 

— 

Abot tainga ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang apartment na ngayon ay titirahan ko. This is more comfortable than the last one, sinong mag-aakala na may ganito kagandahang apartment at building dito sa rural area? 

I put my hair in a bun atsaka nagsuot ng apron, it's already past 9 p.m. now, pero hindi pa rin ako nakqkakain. Mukhang gustong-gusto talaga akong pikunin ng HQ. Kung kailan gabi na, ngayon pa nila magagawa ang kailangan ko. But still, I need to be greatful dahil ngayon ay hindi na ko mahihirapan. 

“Argh! Nasaan ang request kong mga chuckie?”I said with a frown on my face ng mapansing walang chuckie sa loob ng ref! Nakakainis! Umasa pa akong pupunuin nila ang ref ng paborito kong inumin dahil gano'n naman palagi! Ano ba'ng nangyayare sa HQ? Naghihirap na ba ang Agency namin?! 

Naiinis na pumasok ako sa kwarto at binuksan ang maleta ko. Hindi ko pa pala nailalabas ang lahat ng gamit ko. I took my wallet bago lumabas ng kwarto. 

And when I opened the apartment's door, a surprise awaits for me. My eye's widened in shock and disbelief nang makita ang scenario na nasa harap ko. 

I tilt my head atsaka kunwari ay tinakpan ang bibig ko sa gulat. “Oh my... who would've thought that my teacher was this kind of man.” napapantasyahang sabi ko. 

The man infront of his own apartment was stunned as he glance at my direction. Halata ang gulat sa mukha nito habang nakatingin sa 'kin. 

Dumako naman ang atensyon ko sa babaeng nakatayo sa gilid n'ya. Magulo ang buhok nito at hindi pa nakasuot ng maayos ang spaghetti strap n'yang top. She's wearing a skirt na halos makita na ang kaluluwa n'ya sa sobrang ikli, kalat din ang lipstick n'ya sa labi. And I'm not that dumb and ignorant para hindi matukoy kung ano ang ginawa ng dalawa. 

The woman stormed out of our sight, mukhang hindi kinaya ang kahihiyan na nararamdaman dahil sa nangyari, kaya naman naiwan kaming dalawa na nagtitig sa isa't-isa. 

A few moments later, I broke the silence between us with a soft grinned. 

"Goodevening, sir... what a coincidence, look's like we're neighbors?"