Kabanata 7

Huminga muna ako ng malalim, pilit pinapakalma ang kaba at pagnanasa na nagsasalimbayan sa dibdib ko. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming dalawa—mainit, nakakabaliw, at halos pumutok sa bawat segundo ng katahimikan. Nakatitig si Killian sa akin, hawak-hawak ang manibela pero ang atensyon niya'y buung-buo na sa akin. Ang mga mata niya, tila nagsasabi ng daan-daang bagay—isang utos, isang hamon, isang tukso.

Hindi siya nagsalita. Wala siyang kailangang sabihin. Iyon ang mas nakakabaliw.

Muli akong tumingin sa bintana. Nandoon pa rin si Larkin sa di kalayuan, nakatayo sa ilalim ng ilaw ng parking lot habang may kausap sa telepono. Wala siyang alam. Ni kaunting hinala na ilang metro lang mula sa kanya ay unti-unti nang nawawasak ang prinsipyo ko.

“You want me to suck your dick?” bulong ko, may bahid ng pilyang ngiti sa labi ko, habang unti-unting humaplos ang kamay ko sa gitna ng pantalon niya.

Napangisi si Killian, ang uri ng ngiting kayang patunawin ang isang babaeng tulad ko sa init ng isang sulyap lang. “You tell me, Professor,” aniya, mababa at punô ng pang-aakit ang boses. “Do you want to?”

Napasinghap siya nang maramdaman ang unang galaw ng mga daliri ko. Nakalunok siya ng mariin, pero hindi inalis ang tingin sa akin. “That mouth of yours,” bulong niya, “it talks too much. Maybe it’s time you put it to better use.”

Bahagya akong napatawa, kahit nanlalamig ang mga palad ko. “You’re arrogant,” sabi ko, hawak pa rin siya. “But I guess you already know that.”

“I’m confident. Big difference,” sabay kagat niya sa labi niya habang unti-unting ibinaba ang zipper ng pantalon niya. “Don’t play shy now, Claudette. You started this.”

"Big words," bulong ko, habang marahan akong yumuko at tinitigan ng mabuti ang ari niya.

"Chickening out?" tanong ni Killian. Bakas sa itsura niya na naiinip at nakukulangan.

"I'm just... surprised. You're bigger than I thought, and it's kind of... redder than the rest of you—"

"Enough talking. Suck," he growled, cutting me off with a commanding tone.

Sinubo ko ang pagkalalaki niya nang buo. Hindi ko na inisip kung saan hahantong ang ginagawa namin ni Killian. Ang tanging nasa isip ko lang ay makagante kay Larkin at iparamdam kay Killian na masarap pa rin akong kasama kahit pinagsawaan na ng asawa ko.

Mahigpit na hinawakan ni Killian ang buhok ko at sinubsob ang mukha sa maselang bahagi ng katawan niya. Para akong masusuka sa laki ng alaga niya lalo na kapag dinidiin niya sa lalamunan ko.

Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para iparamdam kay Killian na ako ang babae na hindi dapat binabalewala. Na hindi ako ang dahilan kung bakit ako niloko ng asawa ko. I poured everything I had into that moment—every ounce of boldness, every shred of desire I had long buried. Sa bawat dampi ng labi ko, gusto kong ipaalala sa sarili kong babae pa rin ako. Kaakit-akit. Kaibig-ibig. Karapat-dapat.

Napasinghap si Killian nang maramdaman ang gigil sa bawat galaw ko. Sinubukan niyang hilahin ang ulo ko palayo, pero hindi ko siya pinakinggan. Hindi pa ako tapos. Mas lalo ko pa siyang sinubukan, sinarado ang pagitan naming dalawa na tila ako ang may hawak ng kontrol sa mga sandaling iyon.

Nang sa wakas ay nilabasan siya, sinigurado kong walang nasayang. Tumingin ako sa kaniya habang pinupunasan ang gilid ng labi ko. "Satisfied, Mr. Nicolaj? How's my performance?" tanong ko, may bahid ng pang-aasar at hamon sa boses ko.

Ngunit hindi siya sumagot. Sa halip, bigla niya akong hinalikan—matagal, madiin, puno ng pananabik. Parang gusto niyang burahin ang lahat ng iniwan ng ibang lalaki sa katawan ko gamit lamang ang kanyang mga labi.

Napasinghap ako nang magsimulang maglakbay ang mga kamay niya pababa sa bewang ko, pababa pa. Isa-isa niyang tinanggal ang saplot ko habang nilalasap ang bawat pulgada ng balat ko na tila ba iyon ay isang bagay na matagal niyang pinangarap. Napakapit ako sa batok niya habang sinasabayan ang mapupusok niyang halik.

"Killian—damn..." I couldn’t even finish the curse.

His fingers had already found their way beneath my panties, exploring me with a knowing touch. Mas mahaba. Mas mainit. Mas marahas. Pero hindi ko ginustong pigilan. Gusto ko lang siyang damhin.

"Fuck—deeper," daing ko, habol ang hininga.

Napangisi siya, tinapunan ako ng mapang-akit na tingin. "Professor Claudette," bulong niya sa pagitan ng halik sa leeg ko, "I didn’t know you could be this filthy… and yet so beautiful when you're begging."

"Shut up," halos mura ko sa tenga niya, nanginginig ang katawan ko. "Just… don’t stop. Please."

"You want me to eat your pussy?" bulong niya, mas lalong nagpapainit sa kaloob-looban ko. "I can taste the ache between your thighs."

“Killian, please…” halos hikbi na ang tono ng boses ko, dahil ramdam ko na ang pagkabaliw sa sobrang pananabik.

"Be patient." Mapanuksong bulong niya, bago tuluyang hinubad ang natitirang saplot sa akin. Lumuhod siya sa harapan ko at marahang iniangat ang mga binti ko sa balikat niya. Mabilis akong napahawak sa buhok niya, alam na alam na kung saan tutungo ang lahat.

"I'll make you forget him," bulong niya sa pagitan ng halik. "I'll fuck you so good, you'll never remember his name again."

Napahawak ako sa buhok niya nang maramdamdaman ang mainit niyang dila sa maselang bahagi ng katawan ko.

"Your pussy is wet. Gusto mo bang linisan ko ito?"

"Killian!" iritadong tawag ko sa pangalan niya dahil alam kong tinutukso niya lang ako. "Do your worst, Killian. I want you. Fuck me. Harder. Deeper. Make me forget him. I want you so bad," pagmamakaawa ko.