"Come on, Gretel. Ano bang ginagawa natin dito?" reklamo ni Alvira sa kaibigan.
"Looking for someone," balewalang sagot ni Gretel sa tila nalilitong kaibigan. "Tiyak na mapapagalitan tayo ni Manay Dolce nito, instead na sa tamang location tayo pumunta, dito mo tinigil sa luxurious night club na 'to ang kotse mo," inis na tugon ni Alvira sabay sabunot sa sariling buhok. "Then, you may go out and take a cab for you to go on with your own destination," naiirita na sagot ni Gretel sa kaibigang modelo. Umikot ang eyeballs ni Alvira sa narinig mula sa kaibigan. "Whatever," tanging namutawi sa bibig niya. Mula sa sariling kotse umibis si Gretel. Narito sila ngayon sa isang sikat na luxurious night club sa Paris, ang Chez Raspoutine. This club is one of the hottest night clubs in Paris. Namangha siya sa gandang taglay ng structures ng naturang club, holding true to the original Russian style, lalo siyang namangha ng pumasok siya sa entrance, entrance can be tough, the bouncers are extremely discerning, the interior features exquisite red and gold furnishings. And the very Baroque-style decor and velvet alcoves give a nod to its racy past. What an amazing place! She smirked. "Gretel, wait!" habol na sigaw ni Alvira sa kaibigan. Damn! Nagpatiuna na si Gretel, naiinis siya sa kaibigang si Alvira. Nandito lang naman siya dahil sinusundan niya si Zairus. She was expecting Zairus to be here kahit ang totoo ay siya lang ang umasa. She already missed him. "What?!" inis na lumingon si Gretel sa kaibigan. "I change my mind, much better kung samahan kita, mahirap na," ani Alvira. "Come on, Alvira. Kung iniisip mong ilatag ko ang sarili ko kay Zairus, you're definitely wrong! I'm here just to see him, hindi para akitin siya, goodness!" palatak ni Gretel. "Excuse me, wala pa akong sinasabi. Could you just relax, isa pa, sa mismong bibig mo 'yan nanggaling," Pinipigilan ni Alvira na magsalita ng hindi maganda, ayaw niyang may conflict sila ng kaibigan. Nagpakawala na lamang siya ng marahas na hininga. Inis na naupo si Gretel sa bar stool at um-order ng Pastis. Agad na ibinigay agad iyon ng bartender sa kanya. Napansin niyang naupo na rin si Alvira sa tabi niya. Tahimik lang ang kaibigan niya, saka ito um-order ng inumin. Nilibot ni Gretel ang tingin sa kabuuan ng lugar, hanggang sa huminto ang paningin niya sa gawi kung nasaan si Zairus. Her lips twitch. She could now see her main target. Nailing na lamang si Alvira sa pinanggagawa ng kanyang kaibigan, mula sa kanyang bag kinuha niya ang kanyang cellphone. A lot of text messages and a miss calls from their Manay Dolce. Na pahilot sa sentido si Alvira. Ibinalik niya sa sariling bag ang kanyang cellphone, ngunit nagulat na lamang siya ng mapansin na wala na sa tabi niya si Gretel. Damn, her brat annoying friend! Naglakad si Gretel palapit sa kinaroroonan nina Zairus. Nasa malayo pa lamang siya ay pansin na niya ang iritadong tingin ng binata. "Hey, is that Gretel?!" Narinig ni Gretel ang tila nakikilala siya ng ilang nandoon, damn! She need to hide, inayos niya ang suot na wig. Tiyak na dudumugin siya ng ilang fans. "I guess, it was her look alike, you know." Narinig ni Gretel ang sagot ng isa. Lihim siyang nakaramdam ng ginhawa. Nagpatuloy siya sa kanyang lakad palapit kay Zairus. Ngunit, biglang nawala ang binata sa kanyang paningin, lihim siyang napamura. Damn! Nagpatuloy siya sa kanyang paglalakad. She needs to find him. Nang makarating siya sa naturang balcony, naikuyom niya ang kanyang kamao ng makita ang binata na nakipag-halikan sa isang magandang babae. Ngumuso siya at saka lumapit sa mga ito. Tumikhim siya dahilan para maputol ang moment ng dalawa. Ramdam niya ang matinding selos na nadarama, ngunit hindi siya tanga para ipahalata iyon. "Oh, I'm sorry love birds, hindi ko kayo napansin," paumanhin ni Gretel na may halong panunudyo. Mapapansin ang mapanudyong ngiti sa mukha ni Gretel, hindi iyon nakaligtas sa paningin ni Zairus. He whispers the woman ears, at saka ito tumalikod paalis. Hinarap niya ang brat na si Gretel. Umigting ang kanyang panga, kasabay niyon ay ang pagkuyom ng kanyang isang kamao. Inuubos ng babaeng 'to ang kanyang pasensya, pero never in his wildest dream na patulan ito, halatang may pagka-clingy, and she hates her damn, guts. "What do you want, woman?" mahinang tanong ni Zairus sa dalaga na ngayo'y ngumiti na tila nang-aakit, pinipigilan niya ang sarili na huwag magpadala sa makamandag nitong ngiti, ngunit ang totoo, kahit sinong lalaki ay mangangahas na makipag-usap dito. Gretel was so beautiful and so attractive. She has those sinful sexy body na talaga namang nakakabaliw lalo na't rumarampa na ito sa stage ng modeling world. Pansin niya na nakapag-disguised ito. "What, what are you talking about?" patay-malisyang maang-maangan ni Gretel sa binata at ibinaling ang tingin sa direksyon kung saan makikita ang malawak na pool ng naturang lugar, makikita ang ilang mga tao na masayang naliligo na tila nag-celebrate ng isang party sa may banda roon. "Stop lying, Gretel. I know na sinusundan mo ako, and you're trying to disturb us?!" inis na tugon ni Zairus at marahas na hinila ang isang braso ng dalaga para ipaharap ito sa kanya, their eyes met. There was something within him na tila parang binubuhay ng dalaga, na hindi niya alam kung anong ibig sabihin, kasabay niyon ay ang malakas na pagkabog ng kanyang puso. Damn it! Hindi halos makahinga si Gretel sa lakas ng kabog ng kanyang puso nang maramdaman niya ang paghawak ni Zairus sa kanyang kaliwang braso, she could smell his minty breath. Damn! Ramdam niya ang mainit nitong hininga na tumatama sa kanyang makinis na mukha. Umirap siya rito. "Wow, assuming mo naman, feeling mo talaga sinusundan kita dito? Oh, c'mon, Zairus. I guess, you’re just dreaming. Wake up, jerk!" pang-iinis pa ni Gretel sa binata at marahas na pumiksi mula sa pagkakahawak ng binata. "Lier, it's kinda obvious. Don't deny it," bulong ni Zairus sa punong-tenga ng dalaga. Pinipigilan ni Gretel na mapasinghap. F-ck! She needs to control herself. Kailangan niyang lumaban at pigilan ang nasa ng kanyang laman. Naghatid iyon ng kakaibang sensasyon mula sa kanyang kaibuturan. What the!Inis na tinulak ni Gretel si Zairus sa malapad nitong dibdib. Pero ang totoo niya'n na-nanching lang siya, lihim siyang napangisi. Nanatiling naka-irap ang kanyang mukha. Nakita niya kung paano sumeryoso ang mukha ng binata, aksidenteng napasulyap siya sa baril na nasa tagiliran nito, awtomatikong kumunot ang kanyang noo, kasabay niyon ay ang malakas na pagkabog ng kanyang dibdib.Awtomatikong tinakpan ni Zairus ang baril sa kanyang suot na black leather jacket. Nanatiling seryoso ang kanyang mukha. "Don't you dare ask me regarding this?" mabilis na sabi niya sa dalagang kaharap."I'm wondering, maybe it is true na miyembro ka nga ng sindikato at isa ka rin daw hit man. Patunay iyon sa pagiging pagka-misteryoso mo at no'ng minsang nakita kita na tinititigan ang isang mayamang Chinese," hindi na napigilan ni Gretel ang sarili at nasabi niya iyon sa mukha ng binata."Stop saying that damn, accusations woman!" asik ni Zairus sabay hila sa isang braso ni Gretel, umigting ang kanyang panga
Nasa labas lang ng naturang ospital si Alvira waiting for her crazy friend to come out. She was so devastated about the behavior of her very own friend, Gretel. Kahit kailan talaga nagpakabaliw pa rin ito sa misteryosong lalaki na sa tingin niya'y wala namang mapapala ang kaibigan niya sa mukhang armadong lalaking si Zairus. Nang biglang bumukas ang pinto. Sumalubong sa kanya ang tila pilyang ngiti ng kanyang kaibigang modelo. She raised her brow and crossed her arms. And send her friend an unknowing look. "Bingo!" saad ni Gretel sa kaibigan niyang tila batid niyang against sa kanyang kagustuhan. Well, she don't care at all. Ang gusto niya ay ang magkaanak na. Babalik siya bukas para sa gaganaping Intrauterine insemination (IUI). Kunot-noo na pinukol lang ng masamang tingin ni Alvira ang kaibigan. "Alam mo bang kanina pa tumatawag si manay Dolce? Ilang minuto na lang magsisimula na ang show, Gretel!" "I know, pwede ba 'wag kang pressure," sagot ni Gretel sa kaibigan, naalibadbaran
HINAYAAN na lamang ni Gretel kung anong isipin ni Zairus tungkol sa kanya. Basta siya, batid niyang walang katotohanan ang sinasabi nito. Deep inside her, nasasaktan siya sa mga walang katuturang akusa nito tungkol sa kanyang pagkatao. Gano'n na ba talaga ka pangit ang imahe niya bilang modelo? Siguro, kaya nito nasabi ang ilang bagay na iyon dahil madalas siyang natutulog sa ilang condo ng mga kaibigan niyang mga lalaking modelo, without knowing ng tukmol na si Zairus na kasama niya ang ilang mga kasamahang babaeng modelo. Kinuha niya ang damit ni Zairus at balak niyang labhan iyon bukas. Hindi naman ito umangal. Pagkatapos ay binalikan niya ang nilutong ulam. Amoy niya ang ulam na niluto. Ang Lemon Chicken Skillet, her favorite. Saka niya inilipat iyon sa maliit na bowl para pagsaluhan nila ng binata. Inayos niya ang ilang plato, kutsara at tinidor sa tray. Dinala na lamang niya sa living room ang nilutong pagkain para hindi na maistorbo ang pamamahinga nang kanyang bwesita. Saman
"I CAN manage, okay?" sagot ni Gretel sa binatang tila pinag-aaralan ang kanyang magandang mukha. "Look, kaya ko ang sarili ko. Ipinanganak akong palaban kahit pa nga insulto ang natitikman ko sa'yo. Pero ano bang isinukli ko sa'yo, hindi ba't kabutihan?" nakangising sagot ni Gretel sa binata. Napansin niyang pumanatag ang ekspresyon ng mukha nito. "Well, if that's what you want. Mag-ingat ka pa rin. Hindi basta-basta ang mga taong naka-engkwentro natin," sagot ni Zairus sa dalaga. Pagdakay napabuga nang marahas na hininga. Damn! "Sasamahan na kita," muli ay saad niya sa dalaga. "Are you sure?!" takang-tanong ni Gretel. Nagtagpo ang kanyang mga kilay sa narinig mula sa binata. But deep inside nagwawala ang lintik niyang puso sa sobrang kilig at excitement. "Hintayin mo ako rito, magbibihis lang ako sa ilang damit na binili mo para sa'kin," sagot niya sa dalaga at pagdakay pumanhik na siya sa naturang grand staircase ng malaking mansion. Hindi niya pwedeng hayaan na lamang na mag-is
Narinig ni Gretel ang katok sa kanyang sariling pinto. Napasulyap siya roon. Tumayo siya para pagbuksan ang kanyang panauhin. Inaasahan niya si Zairus. Binuksan niya iyon. Hindi nga siya nagkamali. Umikot ang kanyang mga mata sa pagkabagot. "Anong kailangan mo?""Lumabas ka muna riyan dahil may importanteng sasabihin ako sa'yo. But before that, magsuot ka muna ng bra. Nakikita ko ang kaluluwa mo!" inis na tugon ni Zairus sa dalaga. F*ck! Pinipigilan niyang tukain ang palay na pilit isinusubo sa kanya. He can feel his hard thing slowly awakening. What the! Ngumisi lang si Gretel na tila nakakaloka. "What if I won't, may magagawa ka ba?" panunudyo ni Gretel sa seryosong mukha ng binata. "Well, dito ko na lang sasabihin. I need to go. Salamat sa pagkupkop mo sa'kin," sarkastikong sagot ni Zairus sa dalaga at mabilis na itong tinalikuran. "Wait! But how about those bad guys? Hindi ba't they were chasing after you?!" pagdakay ani ni Gretel sa binata. Ang kanina'y pagkabagot ay napalitan
Nagising si Gretel na may tali ang kanyang mga kamay at paa. Kasalukuyang nakahiga siya sa malambot na kama. Damn! Pinakiramdaman niya ang kanyang sarili. Wala naman siyang naramdamang kakaiba. Good! Pero naririnig niya ang tila seryosong usapan sa labas ng kwarto since sira ang naturang bintana. Maalikabok pa ang naturang lugar. Argh! Allergy pa na man siya sa alikabok. Pinipigilan niya ang mapa-atching. Sh*t! Sabay takip siya sa kanyang bibig at ilong sa tuwing inaatake siya na tila mapapa-atching. Argh! Kailangan makatakas ni Gretel. Inilibot niya ang tingin sa malawak na kwarto. And she found out na may comfort room. Kailangan niya iyong mapasok baka sakaling may bintana roon. Pero bago iyon, kailangan niya munang makawala sa kinahihigaan niya. Kailangan niyang makalag ang ilang gapos sa kanyang kamay at paa. Napangiwi pa siya sa sakit ng kanyang sikmura na sinuntok nang mukhang balasubas na lalaki na kumidnap sa kanya. The heck! Ramdam niya ang mabilis na kalabog ng kanyang puso
"Ang sabi nang doktor anytime pwede ka na daw lumabas. By the way, mamaya darating si Manay Dolce mo at ang ilang mga kasamahan mo," ani Zairus sa dalaga. "Inaasahan ko na 'yan," sagot ni Gretel sa binata na ngayo'y binabalatan ang ilang prutas. Kunot-noo na nakamasid siya sa ginagawa ng binata. It was her first time na bago kainin ang mansanas at grapes ay binabalatan pala ito? "Bakit mo binabalatan ang mga 'yan?" "Nasanay na ako na binabalatan sa tuwing kumakain ako nito," sagot ni Zairus. "Alam mo bang ang balat ng apple contains significant levels of vitamins and minerals that are lower or almost non-existent in apple-flesh? Para sa'kin ba 'yan?" ani Gretel sa binata. "Hindi, para sa aso," pamimilosopo ni Zairus sa dalaga. "Aso? Ako pwedeng maging aso, heto naman hindi mabiro," nakangising tugon ni Gretel sa binata. Nanatiling seryoso ang mukha nito. "Pwes, I'm not kidding," sagot ni Zairus. Nagsalubong ang kanyang makakapal na kilay. Nakangiting pinagmamasdan ni Gretel ang
Kunot-noo na hinahanap ni Gretel ang kanyang panty at bra. Hindi pala niya nasama iyon. Argh! Sumilip siya sa dressing room. "Z, pakikuha nang bra at panty ko, nasa kama."Tumayo si Zairus, tinungo ang malambot na kama sabay iling, nilapitan ang nakasilip na dalaga na kasalukuyang nasa dressing room saka iniabot ang panty at bra dito. "Here," saad niya. "Salamat," nakangising sagot ni Gretel. Ngunit nagulat siya nang hindi iyon tuluyang ibinigay sa kanya ni Z. Nakatitig ito sa lace white panty at bra na hawak. "M—may problema ba?" tanong niya sa binata. "It's sexy and cute," sagot ni Zairus sa dalaga. Namula ang pisngi ni Gretel sa narinig. Ngayon niya lang napagtantong sobrang cute pala ng kanyang lace panty. Bagong bili iyon ng kanyang Manay Dolce. "S—salamat, gusto mo? Pwedeng sa'yo na," ani niya sa binata sabay ngisi. "No, thanks," naiiling na sagot ni Zairus at mabilis na tinalikuran ang dalaga. Nang matapos sa pagbibihis si Gretel ay mabilis na lumabas siya ng dressing room
Tulad ng pangako nila sa mga anak, sinamahan nila ang mga ito sa ilang mga rides. Halos 18 rides din ang sinakyan ng mga ito at talagang walang pinalagpas. Naaaliw nga lang sila sa mukha ng anak nilang si Tinay. Umiiyak pagkatapos ay tumatawa sabay sigaw. Si Gretel ang taga-kuha ng ilang videos, si Thirdy naman sa ilang mga pictures. There's a lot of rides. Tulad na lamang ng: Star Flyer, Star Frisbee, Surf Dance, Jungle Splash, Wacky Worm, Mini Pirate Ship, Telecombat, Zyklon Loop, Dragon Express, Wild River, Viking, Magic Forest, Music Express, Spring Ride, Giant Wheel, Blizzard, Tornado and Top Dancer.Mga ilang oras din ang iginugol nila sa looban ng Star City. Hanggang sa dumating nga ang gabi. Lahat ng rides ay nasakyan ng kanilang mga anak. Ang resulta, pagod na pagod ang mga ito. Halata sa mga anyo ng mga ito. Nailing na lamang si Gretel sa hitsura ng mga anak. Halata ang pagod at antok sa mga mukha nito. "Dinner na tayo?" tanong ni Thirdy."Yes, daddy!" si Dianah sabay hik
2 years later..... Nakatitig si Gretel sa sariling repleksyon. Awa ng Panginoon naibalik ang tunay niyang mukha na siyang hindi niya inaasahan. Napasulyap siya sa frame kung saan kapwa sila nakangiti ni Thirdy. Their wedding day. Yes, last year pagkatapos niyang manganak sumabak siya sa isang critical na operasyon para lang maibalik ang kanyang mukha. Pagkatapos ay ikinasal sila. Hindi niya akalain, that facelift surgery can be repeated successfully more than once, kung kinakailangan. And she was surprised. Sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi nang marinig ang sunud-sunod na katok mula sa pinto ng kwartong kinaroroonan niya. Inaasahan na niya sina Tharia, Tinay at Dianah. Dinampot niya ang suklay at sinuklay ang mahaba niyang buhok. "Come in, girls." Mabilis na bumukas ang pinto at iniluwa nga roon ang tatlo. "Mom, dad's waiting for you downstairs," si Tharia. "Okay, malapit na ako matapos mga anak," ani Gretel sabay sulyap sa kanyang tatlong prinsesa na tulad din niya'y
"Sweetie, are you okay?" tanong agad ni Thirdy sa babaeng minamahal. "Ikaw talaga, ginulat mo 'ko. Parang walang amnesia ka lang, a, kung umasta," nakangiting tugon ni Gretel."Dahil, ayokong malungkot ka," sagot niya rito."Ang mabuti pa, tulungan mo nalang ako rito na dalhin ang mga niluto ko doon sa mesa," palatak ni Gretel nang nakangiti."Iyan lang pala? Sure!" Nakangising dinampot ni Thirdy ang ilang mga niluto ni Gretel at dinala sa round table kung saan naroon ang tatlo nilang prinsesa na naghihintay.Nakangiting pinagmamasdan ni Gretel si Thirdy. Hindi niya akalaing kung umasta ito ay parang wala lang. Hindi niya makakalimutan ang gabing kanilang pinagsaluhan. Sh*t! Naalala niya tuloy ang sinabi sa kanya ng mga kawaksi, blooming daw kasi siya. Argh! Siyempre, sino ba naman ang hindi maging blooming, e, nadiligan siya kagabi. Naks! At dahil sa isipin na 'yon, biglang nag-init ang magkabila niyang pisngi."Ma'am, 'yong tiyan niyo po ba ilang buwan na po 'yan?""Naku, manang hi
Nakatitig lang si Thirdy sa puting kisame habang nakahilata sa king size bed. He hated himself for not remembering anything. Tulad ng sabi ng kanyang kapatid, temporary lang naman daw ang pagkakaroon niya ng amnesia dahil sa painkillers na maintenance na iniinom niya.Ramdam niya ang kakaibang tibok ng kanyang puso nang masilayan ang larawan ng isang babae na nakita niya kanina. Inaalala niya ang sinabi ng batang si Tharia. Iyon daw ang dating mukha ng babaeng kaharap niya kanina. Gustuhin man niyang ipikit ang mga mata ay hindi niya magawa. Tanging hiling niya na sanay matapos na itong iniinom niyang painkiller. Mula sa sariling kama naisipan niyang bumalikwas ng bangon. Lumabas siya ng naturang kwarto. Tinungo niya ang living room, hindi niya inaasahang madatnan roon si Gretel. Ang fiancee niya kuno na kahit ano'ng gawin niyang alalahanin ito ay hindi niya maalala. Masasabi niyang mas pamilyar pa ang mukha no'ng babaeng nakita niya sa larawan.Nagulat si Gretel nang maramdaman ang
AAMININ niyang napuno ng galak ang kanyang puso nang makita ang lalaking minamahal. Pero hindi maipagkakaila ang ibang kinikilos nito. "Hindi ko pa nasasabi sa'yo ang bad news. Since nakita mo ang successful na operasyon ng kapatid ko, kung ano ngayon ang napapansin mo, 'yan ang bad news." "W—what do you mean?" kinakabahang tanong ni Gretel kay Celina. Nagpakawala ng isang marahas na hininga si Celina. "Dahil sa painkillers na ininom niya apektado ang kanyang memorya. I don't know kung ano ang pangalan ng naturang painkiller, but because of that the stem pain signals affecting chemical messengers in the brain. Na siyang naging dahilan ng pagkakaroon niya nang—amnesia." "N—no!" Malungkot na lumapit sina Tharia, Dianah at Tinay sa kanya. Dahil sa pagtrato ni Thirdy na tila hindi nito nakikilala ang mga anak. "Mommy, I think dad didn't recognize us," malungkot na tugon ni Tharia sa ina. Agad na nilapitan ni Celina ang mga pamangkin at niyakap ang mga ito. Ipinaliwanag niya kung
"Order ka na, sweetie." Nakangiting kinuha ni Tharia ang menu at mabilis na itinuro ang nais niyang kainin. "Mom, I want Creamy Parmesan Chicken Meatballs and Grilled Cheese Tomato Soup."Nakangiting napasulyap si Gretel sa waitress na nag-aabang din sa kanilang nais orderin. "Please give her what she wants, thank you.""Yes, ma'am.""Ikaw mom, ano ang iyo?" "Skillet Ravioli Lasagna is enough for me and pineapple juice, how about you, sweetie?" ani Gretel sa anak sabay sulyap sa nakangiting waitress."Same, mom. Pineapple juice.""Thank you, ma'am. A minute," nakangiting turan ng magandang waitress saka ito tumalikod palayo para ihanda ang kanilang order.Hindi naman nagtagal ay dumating ang order nila. Nilantakan agad ni Tharia ang masarap na dinner na nasa kanyang harapan. Magiliw na nakamasid lang si Gretel sa anak na halatang gutom na gutom.Hinarap niya na rin ang kanyang sariling pagkain. Napangiti siya at na-appreciate ang sarap ng naturang dinner nila. Makalipas ang ilang mi
"Ma'am, narito na po ang ilang mga papeles." "Pakilagay na lang dito sa office table ko, Steve." Napahilot si Gretel sa sariling sentido. Tambak na naman siya ng ilang mga papel. Hindi niya akalaing ganito pala kahirap ang trabaho ng kanyang minamahal. Sa ngayon, nag-iisip siya ng ilang mga ideya. At ang mindset niya ngayon, she need to ensure that the company has enough money to be successful and be able to meet it obligations. "Coffee, Ma'am?" si Steve. "Yes please, Steve. Please, 'yong creamier," ani niya rito. Muli, may kumatok sa pinto. "Come in," sagot niya. "Mom?" si Tharia. Kunot-noo na nag-angat ng tingin si Gretel. Nagulat siya nang makita ito. "Wala kang klase? Sino ang naghatid sa'yo rito, bakit hindi mo ako tinawagan?" sunod-sunod niyang tanong sa anak. "Ayokong ma istorbo kita, mom. Tita Niña is the one who drive me here," sagot ni Tharia. "Really?" hindi makapaniwalang turan niya sa anak. "Wala rin po kasing klase sina Trace. Since nakita niya ako, sinabay na
"Nice meeting you, Ms. Gomez," ani Mr. Hanz. Isa ito sa mga kliyente na kailangan niyang harapin to discuss the proposal."Glad to see you, Mr. Hanz. I am expecting an old man honestly. But I'm surprise na mali pala ako," nakangiting saad ni Gretel sa gwapong kliyente na wagas kung tumitig sa kanya. Naiilang man ay hindi niya iyon ipinahalata. Iniisip na lamang niya na parte iyon ng pagiging negosyante. Hindi iyon mawawala lalo na at siya ang acting CEO at sa posturang kagalang-galang na meron siya ngayon. She looks so professional and gorgeous. Halos hindi nga niya makilala ang sarili. Hindi nakaligtas sa paningin ni Steve ang kakaibang kilos ni Mr. Hanz. Siyempre, bilang isang loyal na assistant ng amo niyang si Thirdy, it was his obligation to take charge by some assholes obvious dumb actions towards the woman who loves his boss. "Hello, Mr. Hanz. I am Steve, Ms. Gomez assistant," magalang na tugon ni Steve pagdakay ibinigay rito ang ilang folders. Medyo nagulat si Gretel sa big
“Ngayon ang alis nila, ayaw mo bang ihatid man lamang ng tingin ang jet plane na kanilang sasakyan?” tanong ni Hercules sa kanya. “No, mas lalo lang akong masasaktan. Lalo na at hindi pa siya gising. Masakit sa part ko, Hercules. Specially sa mga bata rin.” Narinig niya ang marahas na buntong-hininga ng lalaking kausap. Nakatitig siya sa seryosong anyo nito. At nag-tama ang kanilang mga paningin. Matapang na sinalubong niya iyon. “I am ready to accept the offer. Iniisip ko na lang ang future ng mga anak namin. Total, para rin naman ito sa kanila.” “Glad to hear that, don't worry, Manong Abner will be the one who will pick them up from school while your under on a training.” "Salamat naman at may susundo sa mga bata kung gano'n, pwede bang dito sila ihatid?" "Sure, pwedeng-pwede." Medyo mahirap ang training pero pinakatatandaan iyon ni Gretel. Ginagawa niya ang lahat ng 'to para sa kanyang mga anak at sa taong kanyang minamahal. Napahaplos siya sa kanyang 'di-kalakihang tiyan.