Kabanata 6

Narinig ni Gretel ang katok sa kanyang sariling pinto. Napasulyap siya roon. Tumayo siya para pagbuksan ang kanyang panauhin. Inaasahan niya si Zairus. Binuksan niya iyon. Hindi nga siya nagkamali. Umikot ang kanyang mga mata sa pagkabagot. "Anong kailangan mo?"

"Lumabas ka muna riyan dahil may importanteng sasabihin ako sa'yo. But before that, magsuot ka muna ng bra. Nakikita ko ang kaluluwa mo!" inis na tugon ni Zairus sa dalaga. F*ck! Pinipigilan niyang tukain ang palay na pilit isinusubo sa kanya. He can feel his hard thing slowly awakening. What the!

Ngumisi lang si Gretel na tila nakakaloka. "What if I won't, may magagawa ka ba?" panunudyo ni Gretel sa seryosong mukha ng binata.

"Well, dito ko na lang sasabihin. I need to go. Salamat sa pagkupkop mo sa'kin," sarkastikong sagot ni Zairus sa dalaga at mabilis na itong tinalikuran.

"Wait! But how about those bad guys? Hindi ba't they were chasing after you?!" pagdakay ani ni Gretel sa binata. Ang kanina'y pagkabagot ay napalitan ng labis na pag-aalala para sa binata.

"Well, the cops already got them. Sinumbong ko na sila sa pulis kaya wala na akong problema sa kanila," pagsisinungaling ni Zairus sa dalaga.

"Are you sure? Mabuti na man kung gano'n. I–ikaw ang bahala. Mag-iingat ka," ang tanging namutawi sa mga labi ni Gretel. Hindi niya inaasahang aalis na ang kanyang minamahal. "Ngayon ka na ba aalis?"

"Yeah, sa condo ni Greg ako magpapalipas ng gabi. Birthday niya ngayon at may party. Hindi ka ba pupunta? Hindi ba't isa siya sa mga lalaking flavor of the month mo?"

Umikot muli ang mata ni Gretel sa sinabi na iyon ng binata. Napaka-judgmental talaga ng damuho. Argh! Pinukol niya ito ng matalim na tingin. "Ewan ko sa'yo! Maybe, susunod ako mamaya," sagot ni Gretel sa binata.

Nasundan na lamang niya nang tingin ang papalayong binata. Damn! Hindi na man pwedeng pigilan niya ito. Sino ba na man siya? Muli, pumasok siya sa loob ng kanyang kwarto. Walang ganang ibinagsak ang katawan sa malambot na kama. Iiwan na siya ni Zairus. Nanlulumong napayakap siya sa kanyang unan. Nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Surely, ang Manay Dolce niya iyon. Nilapitan niya ang side table at sinagot ang naturang tawag.

"How are you, baby girl?" narinig niyang lambing ng kanyang Manay Dolce.

"I'm not feeling well, Manay Dolce," sagot niya na may halong pagsisinungaling.

"Alright, magpahinga ka na muna, bibigyan na lang muna kita ng break. How about that?" narinig niya tugon nito sa kabilang linya.

"Thank you, Manay Dolce, that's would be great!" sagot niya sa kanyang Manay Dolce.

"Take good care dear, okay?"

"I will, you too, Manay Dolce," sagot niya rito. And she turned off her phone saka siya tumihaya ng higa. Muli, tumunog ang kanyang cellphone. Sinagot niya ito.

"Yes, Avi," ani Gretel sa kaibigan.

"Darating daw si Zairus mamaya sa birthday ni Greg, pupunta ka ba?" tanong ng kaibigan niya.

"I know, of course darating ako," walang-gana niyang sagot sa kaibigan.

"So, nariyan pa ba si Zairus? Kung totoo iyang sinasabi mo, gusto kong makita ang larawan niya sa mismong sarili mong bahay, may I?" bakas sa boses ng kanyang kaibigan ang panunudyo.

"Umalis na siya paano ko siya makukuhanan nang larawan?" palatak ni Gretel sa kaibigan.

"You're lying, I know!" ani pa nito sa kanya.

"I'm not!" insist pa ni Gretel. Napasimangot siya sa kaibigan. "Nagsasabi ako ng totoo!"

"I'm just kidding, sige na. See you later, aasahan kita mamaya sa birthday ni Greg. By the way, may sasabihin nga pala ako sa'yo tungkol kay Zairus my loves mo," ani pa nito sa kanya at pinatay na nito ang kabilang linya. Naiwan siyang naiinis. Argh! What the! Napaisip tuloy siya sa kung anong sasabihin sa kanya ng kanyang kaibigan.

Napayakap si Gretel sa sariling unan. Pagdakay pumikit siya hanggang sa hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya. Nagising siya sa tunog ng kanyang cellphone. Naalimpungatan siya, nakapikit na hinagilap niya ang sariling cellphone at tamad na sinagot ang nasa kabilang linya. Sinagot niya ang tawag nang hindi tinitingnan ang caller.

"I'm waiting downstairs," narini niya ang baritonong tinig ni Zairus. What the! Tila para siyan na energize bigla.

"Z?! W–what do you mean?" takang tanong niya rito. "A—akala ko ba, umalis ka na?"

"Nagbago ang isip ko. Since, pupunta lang din na man ako sa birthday ni Greg. Mas maigi kung sabay na lang tayo," saad pa ng binata sa kabilang linya. Lihim na nagdiwang ang puso ni Gretel. At bigla niyang naalala ang kaibigang si Alvira. Pagkakataon na niyang makahingi nang selfie kay, Zairus.

"S—sige," sagot ni Gretel sabay sulyap sa orasan. Nanlaki ang kanyang mga mata nang mamataan na alas sais y medya na pala ng gabi. Oh, damn! Nagmamadaling tumayo na siya at dumiretso sa sariling banyo para maligo. Pagkatapos ay nagbihis siya ng semi-formal na damit. Nagpabango at naglagay lang siya ng light makeup. Hinayaan na lamang niyang nakalugay ang kanyang mahabang buhok. Bago siya tuluyang lumabas nang kwarto. Umikot pa siya sa saglit sa kanyang malaking salamin. Perfect! Kumindat pa siya at excited na makita ang lalaking iniibig. Ano kayang hitsura nito? Tinungo niya ang pinto at pagdakay lumabas na at bumaba sa grand staircase ng naturang mansion. May ilang damit na panlalaki sa guest room. At inihanda niya talaga iyon kung sakaling madala niya si Z sa mansion niyang iyon. And she can say, wala nga namang imposible na pangarapin niya dahil nangyari nga. Kung alam lang siguro ng binata na lahat ng naroon ay para rito. Pero never niyang sasabihin iyon.

Nang tuluyan na siyang nasa living room. Kunot-noo na hinanap niya si, Z. "Manang si sir, Zairus niyo nakita niyo ba?" tanong ni Gretel sa isang kawaksi.

"Nasa garage na po ma'am naghihintay."

Agad na tinungo ni Gretel ang garage at nakangiting lumapit siya sa binata. Nakatalikod ito habang nakatalikod ito sa kanya at parang may kausap ito sa cellphone nito. Ang ngiting kanina'y nakapaskil sa kanyang mga labi ay biglang napalis nang marinig niya ang seryosong tinig ng binata sa kausap nito sa cellphone.

"I love you, babe. Yes, malapit na tayong magkitang muli and I'll promise to marry you, please take good care."

Nakaramdam ng tila bigat sa dibdib si Gretel. Damn! Hindi niya mabilang kung ilang punyal ang tumarak sa kanyang puso nang marinig ang endearment na iyon. Ramdam niya ang labis na pag-alala sa boses ng binata para sa kausap nito. Who is the lucky girl? Lihim siyang nakaradam nang selos at inggit. Damn! Tumikhim siya para ipaalam sa binata ang kanyang presensiya.

"Tara na," walang-buhay na paanyaya ni Gretel sa binata. Diretso lang siya na pumasok sa loob ng kotse, hindi niya napansin ang tila tigagal na hitsura ng binata nang makita siya nito.

Totoong nagulat si Zairus sa simpleng aura na iyon ng dalaga. Nasanay kasi siyang nakasuot nang seksing mga damit ang dalaga. Hindi niya akalaing mas tumitingkad ang natural na ganda nito. Hindi rin makapal ang makeup nito. So, kitang-kita ang tila tinataglay nitong natural na ganda. Saka siya nagpasyang pumasok na sa loob ng kotse. Pansin niyang tahimik na naman ito at tila malungkot. Hanggang sa makarating sila sa naturang bahay ni Greg ay sabay din silang pumasok sa loob.

Sinalubong agad sila ng kaibigan niyang si Alvira at ilang mga kasamahang modelo sabay halik sa pisngi.

"Maligayang pagdating guys, well, sabay yata kayo ni Zairus. Magkasama ba kayong pumunta rito?" himig panunudyo na tanong ni Alvira sa kaibigan.

Wala sa mood si Gretel para patulan ang pang-iinis nang kanyang kaibigan. Malungkot ang kanyang puso na para bang namatayan. Damn! Bakit ba tila nanlulumo siya? "Stop it, Vi. You're so annoying," inis niyang saad sa kaibigan.

"Me, annoying? Well, naniniwala na ako sa'yo, patunay ang sabay niyong pagdating dito sa venue. Kanina pa kayo hinahanap ni Greg at ni Manay Dolce. Akala nga ni Manay Dolce hindi ka makakarating since sinabi mo raw sa kanyang you're not feeling well."

"Alibi ko lang 'yon para hindi niya ako kulitin sa kontrata. Alam mo bang gusto niyang mag-renue ako bilang modelo? Argh!" saad niya sa kaibigan.

"Of course, dahil malakas ka sa masa. You have those requirements. Hindi ba't mag-3 years ka na bilang modelo ni Manay Dolce? Okay sana kung bumalik na si Lyn. Nasaan na kaya ang babaeng 'yon?" ani Alvira sa kaibigan, pinag-aaralan niya ang matamlay na anyo ng kaibigan. Sinundan niya ang mga mata nito. Bingo! Nakatingin na naman ito sa gawi kung nasaan si Zairus na ngayo'y may katabi ng babae na talagang inakbayan pa ito ng damuho. Bwesit! Itsura pa lang ng lalaki, masasabi niyang hindi mapagkatiwalaan, masyadong malapit sa mga babae.

"Yeah, balak ko sanang hindi na mag-renue. Kaya lang naawa rin ako kay Manay Dolce. Kailangan kong makahanap nang kapalit ko. And I'm praying na sana nga bumalik na si Lyn. Siya ang tanging pag-asa ko para makaalis na sa mundo nang pagmomodelo," saad ni Gretel.

"Kaya nga, non-exclusive contracts ako kaya hindi pwedeng mag-stick lang ako rito. Ikaw na exclusive contracts dito sa agency na kinaroroonan ni Manay Dolce ay sobrang hirap nga. Lalo na at wala ka pang kapalit. Gustuhin mo mang magbakasyon hindi pwede."

Napasulyap si Gretel sa malawak na hardin kung saan idinaraos ang birthday party para kay Greg. Pansin niyang lasing na ang mga tao. Nang inilibot niya ang paningin. Her syes dart into Zairus place where the whore poor woman sitting beside Zairus. Ngunit ang kasiyahang iyon ay dagli ring nauwi sa trahedya nang may sunud-sunod na pagsabog ng tila bomba. What the!

"Get down!" narinig ni Gretel na sigaw ni Z.

"Oh, my gosh! Gretel, umalis na tayo rito!" natatarantang ani Avi.

"No! Dito ka lang at huwag na 'wag kang lalabas diyan. Sa tingin ko may kalaban si Greg. Pakiusap, Vi, makinig ka sa'kin," saad ni Gretel sa tila nanginginig na kaibigan. Nagkagulo na ang mga tao at ang ilan ay nagtakbuhan na palabas nang malawak na hardin.

"O–okay," sagot nito. Saka ko ito tinalikuran at hinanap si Zairus. Argh! Where is he? Pansin kong ang gulo ng naturang lugar. May ilan kasi nagpapanic na. Nagsisigaw pa ang ilan at umiiyak. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Manay Dolce na may ilang sugat. Nilapitan ko ito.

"T—tulong, tulungan niyo ako," nanghihinang hingi nito ng tulong. Agad na lumapit ako rito.

"Manay Dolce," ani ko at akmang lalapit sana ako kay Manay Dolce nang may biglang humablot sa akin at awtomatikong binihag ako nito at itinutok sa ulo ko ang baril na hawak nito. Naririnig ko ang ilang sigaw ng mga nakakakita sa sitwasyon ko. Damn it! Nag-isip ako nang ilang dapat gawin kung paano makawala rito. Kaya lang hindi gumagana ang aking utak. F*ck! Zairus, please help me, where are you? Bulong ko na lamang sa aking isipan.

"Please, maawa ka kuya huwag ang alaga ko!" sigaw ni Manay Dolce na may halong pagmamakaawa sa boses nito.

"Gretel!" sigaw ni Alvira sa pangalan ng kaibigan na ngayo'y hawak nang isang lalaki. At hinila nito si Gretel palabas ng naturang venue. Lahat ng nakasaksi ay tila hindi makahinga sa nakakagimbal na pangyayari.

Palihim na sinusundan ni Zairus ang lalaking humablot kay Gretel. Damn! Hindi niya kilala ang naturang lalaki. Ang alam niya tapos na ang kanyang mission at wala na ang ilang kalaban niya. May kaaway ba si Greg?

"Zairus, mag-iingat ka," paalala ni Greg sa kaibigan na ngayon ay isa sa mga sugatan. Kasalukuyang paparating na sa naturang venue ang ilang ambulansya, pulis at bombero para patayin ang naturang apoy sa malaking pagsabog. Matalik na magkaibigan sila ni Zairus. Hindi na niya narinig ang sagot nang kaibigan. Ngunit nag-aalala siya sa babaeng lihim niyang iniibig, si Gretel. Damn! Kung bakit na man kasi hindi na lang siya ang minahal nito. Labis na nag-aalala siya para rito.

"Pasok!" asik ng lalaki at itinulak sa front seat ang magandang babae na ginawa niyang hostage. Natatakam siyang pagmasdan ang makinis nitong hita.

Napangiwi si Gretel sa sakit, damn! Muntik na siyang mapasubsob. Sh*t! Ramdam niya ang kirot sa kanyang paa. Parang nabalian yata ang kanyang ankle. Napahilot siya roon. Hinihiling niya na sana mailigtas siya ni Zairus. Dumagdag pa ang sakit sa kanyang sikmura dahil sa sinuntok iyon ng lalaki nang subukan niyang magpumiglas. Hinang-hina siya.

"Wow, boss. Ang seksi pwedeng pulutan mamaya."

"Ako muna ang mauna, saka niyo matitikman."

Napangiwi si Gretel sa kanyang narinig. Damn! Hinang-hina na siya at tila gusto nang pumikit anh kanyang mga mata. Pero hindi pwede, kailangan niyang lumaban. Hindi niya mamukhaan ang mga lalaki dahil nakasuot ang mga ito ng ilang bonnet mask. At kapwa pa may dalang baril.

"Paano 'yan boss hindi mo yata napuruhan si Mr. Reyes?"

"At least, patay ang girlfriend at mga magulang niya sa ginawa nating pagpasabog sa araw ng kaarawan niya." Narinig ni Gretel na saad ng lalaki saka ito nagpakawala nang malakas na halakhak.

"Boss, tila parang kanina pa iyang nakasunod ang itim na Bugatti. Bilisan mo ang takbo. Baka boyfriend iyan ng babaeng ito."

Lihim na napangiti si Gretel sa narinig. Umaasa siyang si Zairus ang sumusunod sa kanila. Nakaramdam siya ng kaginhawaan. Isinandal niya ang likod sa upuan ng kotse. At ramdam niyang mas lalong bumilis ang kanilang takbo. Hiling niya sanay maabutan sila ni Zairus. Pagdakay, nilamon na ang kanyang diwa ng kadiliman.