Kabanata 5

"I CAN manage, okay?" sagot ni Gretel sa binatang tila pinag-aaralan ang kanyang magandang mukha. "Look, kaya ko ang sarili ko. Ipinanganak akong palaban kahit pa nga insulto ang natitikman ko sa'yo. Pero ano bang isinukli ko sa'yo, hindi ba't kabutihan?" nakangising sagot ni Gretel sa binata. Napansin niyang pumanatag ang ekspresyon ng mukha nito.

"Well, if that's what you want. Mag-ingat ka pa rin. Hindi basta-basta ang mga taong naka-engkwentro natin," sagot ni Zairus sa dalaga. Pagdakay napabuga nang marahas na hininga. Damn! "Sasamahan na kita," muli ay saad niya sa dalaga.

"Are you sure?!" takang-tanong ni Gretel. Nagtagpo ang kanyang mga kilay sa narinig mula sa binata. But deep inside nagwawala ang lintik niyang puso sa sobrang kilig at excitement.

"Hintayin mo ako rito, magbibihis lang ako sa ilang damit na binili mo para sa'kin," sagot niya sa dalaga at pagdakay pumanhik na siya sa naturang grand staircase ng malaking mansion. Hindi niya pwedeng hayaan na lamang na mag-isang umalis si Gretel. F*ck! Mukhang ang tadhana na yata ang naglalapit sa kanilang dalawa. Muli, naalala niya ang girlfriend na naiwan sa Pilipinas. He missed her, Alina. Mula sa kanyang leeg ay kinapa niya ang suot na kwintas. Nang maalala si Gretel, nagmamadali siya at mabilis na naligo pagkatapos ay nagbihis.

Napanguso si Gretel, napasulyap sa kanyang relong pambisig. Makalipas ang ilang minuto narini niya ang ilang yabag ng binata. Lihim siyang nagpasalamat. Napalingon siya rito. Pansin niya ang kakaibang dating nito. Bakit tila parang matamlay ito?

"Ang bagal mo, daig mo pa ang babae, a!" reklamo niya sa binata.

"I'm sorry, naligo pa kasi ako," sagot ni Zairus sa dalaga.

Nagpatiuna nang naglakad si Zairus patungo sa malawak na garage. "Give me the car key, ako na ang mag-drive. Maagap namang iniabot iyon ng dalaga sa kanya. Pumasok na sila pareho sa loob ng kotse at saka iyon pinaharurot nang takbo.

"Where are we?" tanong ni Zairus sa dalaga.

"Clinic Mont Louis," sagot ni Gretel sa binata.

Tahimik lang ang naging biyahe nila. Umaasa si Gretel na sana naman walang manggulo sa biyahe nilang ito. Lalo na at patungo sila ngayon sa clinic kung saan gagawin ang insemination para sa kalokohan niya. Hinihiling niya na sana nga may mabuo sa kanyang sinapupunan. Alam niyang imposible pero walang mawawala kung susubukan niya. Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga.

Napasulyap si Zairus sa dalaga sa rearview mirror. Hindi nakaligtas sa kanya ang malalim nitong buntong-hininga. May problema ba ang babaeng ito? Palaisipan sa kanya kung bakit ito pupunta nang ospital? Since hindi siya interesado rito. Hindi na siya nagtanong pa, pero inaamin niyang curious siya sa tumatakbo sa isipan nito. Sa ilang araw na kasama niya ito. Unti-unti niyang nakilala ang tunay na pagkatao nito. Alam niyang mali ang maging mapaghusga pero ewan ba niya. Hindi niya lang mapigilan ang sarili. Hindi siya perpektong tao para maging matuwid sa harapan ng nakararami.

Makalipas ang ilang minuto, narating nila ang naturang ospital. Sabay na bumaba sila. As usual nakatakip ang magandang mukha ng dalaga. Kailangan nitong gawin iyon dahil kung hindi, tiyak na dudumugin sila ng tao. Naisipan niyang magsuot ng shades. For him to protect himself. Alerto na nakikiramdam lang siya sa naturang paligid.

Nakasunod lang si Zairus sa dalaga. Pansin niya ang ilang mga kababaihan na ngumingiti sa kanya na tila ba nagpapapansin. Most of them are nurses, others are he thinks, ojt's? Lihim siyang napailing. Babae nga na man, pero hindi niya masasabing lahat. Tulad na lamang ng girlfriend niyang si Alina. Yeah, she is sweet, mahinhin at ang sarap alagaan. Damn! Sa tuwing naalala niya ito ay tila gusto na niyang umuwi sa Pilipinas. Kailangan muna niyang matapos ang kanyang misyon dito sa Paris. Pagkatapos ng misyon niya ay magre-resign na siya bilang CIA agent at maghahanap nang ibang trabaho. Saka niya pakakasalan ang minamahal na girlfriend. Muli, nakaramdam siya ng matinding guilt. Nandito siya sa Paris pero nagawa niyang makipagtalik sa iba't ibang babae. F*ck! Lalaki lang siya at may pangangailangan. Hindi siya perpektong tao.

"Dito ka na lang muna sa waiting area maghintay. Papasok lang ako sa loob," saad ni Gretel sa tilang tulalang si Zairus. Piningot niya ang ilong nito para siya'y marinig nito. Napatingin ito sa kanya. Ngumisi siya rito.

Inis na pinukol ni Zairus nang matalim na tingin ang dalaga. "What?!"

"Ang sabi ko, papasaok na ako. Ano bang iniisip mo at tila parang wala ka sa sarili?" palatak ni Gretel sa binata.

"Pumasok ka na," sagot nang binata sa nakangising dalaga.

"Alright, sigurado ka ba talagang okay ka lang?" paninigurado pa ni Gretel sa binata.

"I am, dalian mo na at baka abutan pa tayo ng dilim sa daan," nababagot niyang sagot sa dalaga at tinungo niya ang couch at naupo roon. Nasundan na lamang niya nang tingin ang dalaga. Pumasok ito sa isang kwarto. Napasulyap siya sa kanyang relong pambisig. Malapit na niyang matapos ang misyon. Isang leader na lang ng sindikato ang hahanapin niya para tugisin. At iyon nga ang kasalukuyang nais na magpapatay sa kanya since nakilala na siya nito. Matinik ang huli niyang naka-engkwentrong sindikato. Lalo na ang mga tauhan nito. Sobrang talas ng pakiramdam.

"Jackhammer, Z, mission accomplished. We already got the suspect! Congratulations!" nagulat si Zairus sa narinig mula sa kanyang head/director. Jackhammer was his code name. Damn! Sobrang saya niya sa narinig. Sa wakas. Makakauwi na siya ng Pilipinas. Magkikita na sila ni Alina. Sa wakas, mangyayari na ang kanyang pangako para sa girlfriend. Awtomatikong inayos niya ang kanyang earpiece na suot at sinagot ang kanyang head. "Thank you, director," sagot niya.

"The money already send to your accounts. Thanks for your service. Since it was the end of your mission. I'll send you the files for your another mission."

"I'm sorry, sir. Pag-iisipan ko pa, balak ko kasing umuwi ng Pilipinas," sagot ni Zairus sa kanyang director.

"Alright, I'll contact you some other time. Good luck, agent Jackhammer."

"My pleasure, sir," sagot ni Zairus pagdakay nagpaalam na sa kanya ang kanyang director. Napasandal siya sa kinauupuang couch. Tila para siyang nabunutan nang tinik sa mga oras na iyon. Sa wakas, tapos na ang kanyang mission. Ang akala ni Gretel ay hit man siya dahil iyon ang paniwala nito, little did she know na isa siyang agent from CIA.

***

"What?! Doc na man pinaghirapan ko 'yon," palatak ni Gretel.

"I'm sorry, Ms. Gomez pero wala ng pag-asa pa. Fresh semen is much better, sinabi ko na sa'yo na kailangan agad nating i-perform but you declined at that time dahil sinabi mong you run out of time dahil may hinahabol kang oras regarding the fashion week na sinasabi mo, hindi ba?"

Napahilamos si Gretel sa sariling mukha. Argh! Damn it! Kailangan niyang makakuha ulit ng sperm kay Zairus. Nanlumo siyang naupo sa couch, pagdakay napahilot sa sariling sentido. Ano nang gagawin niya? Back to zero ulit siya. Hays!

"Alright, babalik na lang ulit ako. Next time, ipapaturok ko na agad. Salamat, doc. I have to go," saad ni Gretel at lumabas na ng naturang clinic. Hindi maipinta ang kanyang mukha. Dahil sa wala siya sa kanyang sarili at halatang disappointed at bangag pa, hindi niya namalayan ang sarili. Hindi niya natakpan ang sariling mukha. Dire-diretso lang siyang naglakad patungo sa waiting area para puntahan si Zairus.

Tumayo si Zairus mula sa couch at nagtatakang nilapitan ang tila malungkot na si Gretel. "You forgot to cover your face. Mabuti na lang at walang nakamukha sa'yo rito, kung hindi ay baka dinumog na tayo ng ilang mga fans mo," saad niya sa dalaga.

Nagmamadaling tinakpan ni Gretel ang kanyang mukha. Pagdakay pasimpleng nagpatiunang naglakad patungo sa sariling kotse kung saan nakaparada sa malawak na garage ng ospital. Bad mood siya ngayon at tila parang ayaw niyang makipag-usap sa kahit kanino. Kasalukuyang pinapagana niya ang sariling utak kung paano siya makakakuha ulit ng sperm na nanggagaling sa binata. Damn!

Kunot-noo na nakikiramdam lang si Zairus sa naturang dalaga. Pansin niyang kanina pa ito nakasimangot at tila parang balisa. Sabay na pumasok sila sa loob ng kotse at maagap naman iyong pinaandar ni Zairus pabalik sa mansion ng dalaga. Tumikhim siya para kuhanin ang atensyon nito, ngunit hindi man lang siya nito pinapansin. Nang hindi na siya makatiis nagsalita na siya.

"Problem?"

Napasulyap lang si Gretel sa binata. Ngunit dagli ring ibinaling ang tingin sa ibang direksyon. Naiinis siya sobra. "Big problem for me," sagot ni Gretel sa tanong na iyon ng binata.

"You can count on me," sagot ni Zairus sa dalaga.

"Really? Gusto ko ng anak galing sa'yo. Maibibigay mo ba?" matapang na saad ni Gretel sa binata. Narinig niyang nagpakawala lang ito nang malutong na halakhak. "See? Pinagtawanan mo lang ako? I am serious, Z!"

"Why, me?" pagdakay tanong ni Zairus sa dalaga.

"Dahil ikaw ang gusto ko at ikaw lang ang lalaking nakakuha nang aking atensyon even though how the execration of your damn, freaking manner insulted me right through my heart," palatak ni Gretel sa binata na pansin niya'y tila yata natigilan.

Napailing si Zairus. "C'mon, stop saying you love me or you like me. Infatuation lang 'yan," sagot ni Zairus sa dalaga.

"Ikaw ba ako para sabihin mong infatuation lang ang nararamdaman ko?! Pwede bang huwag mo na lang akong kausapin dahil naalibadbaran na ako sa'yo!" asik ni Gretel sa binata sabay hampas nang kanyang kotse.

"Hindi ko sinabing ako ay ikaw," galit na ring sagot ni Zairus.

Napahigpit ang hawak ni Zairus sa steering wheel ng kotse. F*ck! First time niyang narinig sa dalaga ang tila galit nitong boses. His jaw clenched. What the! Ano bang problema ng babaeng ito?

Hindi naman nagtagal ay nakarating na rin sila sa mansion ng dalaga. Nauna pang lumabas si Gretel sa kanya mula sa kotse. Nagtataka siya kung anong nangyari dito. Nailing na lamang siya. Dumiretso siya sa mini bar at naghanap nang alak para mainom. To ease his anger. Kumuha siya ng alak at sinalinan ang kopitang may lamang alak. Balak niyang magpaalam na kay Gretel. Aalis siya sa Paris at babalik na ng Pilipinas, iyon ang plano niya. Pero hindi niya sasabihin kay Gretel at baka sundan siya nito. Mahirap na.