Chapter 1

"Happy new year!"

Sabay naming sigaw nina Llianne at Kuya. Nasa labas kami ngayon. Kitang-kita ko ang magagandang hulma ng fireworks sa taas. Napangiti ako habang nakatingala.

Sobrang peaceful, sobrang ideal, at sobrang saya.

"Here are my gift, girls" rinig kong sabi ni kuya Kaizer.

Ibinigay niya sa akin ang isang red velvet box at 'yong kay Llianne naman ay isang box na kasing laki niya.

Kitang-kita ko sa mukha ni Llianne ang excitement. Ako naman, binuksan ko na ang box. Nagningning ang mata ko nang makita ko ang laman nun.

"Thank you kuya. You're the best" sabay kuha ko ng silver necklace na may crown pendant. It's beautiful.

"Akin na. Ako ang magsusuot sa 'yo" kinuha ni kuya ang kwintas sa kamay ko at isinuot niya ito saakin. Hinawakan ko ang pendant nito. Ang ganda.

"Kuya!! Thank you for this!" talon nang talon si Llianne habang yakap ang human-sized teddy bear niya. Napatawa na lang kami ni kuya sa pagka-childish niya.

"Always welcome, girls" sabi ni kuya habang yakap niya kaming dalawa.

Yumakap na rin ako sa bewang niya. We're too blessed to have him.

"Kayong tatlo diyan sa labas. Pumasok na kayo, baka matamaan kayo ng mga ligaw na paputok diyan." tawag ni Mommy sa amin.

Hawak kamay kaming tatlo habang pabalik sa loob. Dumiretso na kami sa dinning area para na rin maka-kain.

Nang nakarating ay namataan ko agad si Daddy na naka apron tapos naglalagay ng salad sa bowl. Tumakbo ako at yumakap sa bewang niya.

"Dad, where's my gift?" malambing kong sabi sa kaniya.

Ginulo ni Daddy ang buhok ko. He chuckled and whispered something.

"Later, Kara. I'll give you my gift pagkatapos natin kumain"

Napangiti ako sa binulong niya sakin. Napatikhim si Kuya at Llianne kaya napatawa kaming lahat.

"Favoritism naman Dad. Sana ibigay mo na ngayon ang sasakyang hinihiling ko" natatawang saad ni kuya

"Nako Kaizer wag kang humingi ng ganyan sa Daddy mo, baka ibigay sa iyo bukas. Ayokong nakikita ka na nakikipag rambulan na naman gamit ang sasakyan mo. Sisirain mo lang din naman kaya huwag na" pagsesermon sa kaniya ni mommy.

Last time kasi, yung Mazda RX-7 niya, nasira. Puno ng gasgas dahil ginawa nilang laruan ng mga kaibigan niya. Mga isip bata. Nagkarera ba naman sa gitna ng gubat.

'Di ko alam kung may saltik ba sila sa ulo o talagang baliw lang sila. Sinong matino ang magkakarera sa gitna ng gubat? Wala! Baliw silang lahat e.

"Mom naman, di na mauulit." kuya pouted. 

Napatawa na lang si Daddy sa kanila. Nang-iispoil kasi si Daddy. Siya yung tipo na kung ano ang hihilingin mo sa kaniya, ibibigay niya basta lang mapasaya kami, konsintidor kumbaga.

Samantalang si Mommy naman, hindi namimigay 'yan basta hindi importante. Tapos kapag alam niyang wala namang kwenta ang gusto namin, sesermonan kami. Dapat daw 'di kami nagwawaldas ng pera dahil hindi sa lahat ng oras ay may pera kami.

"Hindi mo ako madadala sa pagpapacute mong 'yan Kaizer. Manahimik ka." pambabara sa kaniya ni mommy

Tumawa na lang kaming lahat. Sobrang nakakagaan ng loob dahil kompleto kami. Pinagmasdan ko ang mga magigiliw na mukha nila at napangiti na lang ulit dahil sa saya.

I really hope that this will last. I can't ask for more.

Being with them makes me feel the security and happiness. I can really live my life with contentment. I don't have to wish for more. I have the best family ever.

After the celebration, we played some online games and fell asleep eventually. That night ended happily and peacefully.

Days flew so fast and I did not even noticed that Christmas break is already over. I just woke up one day with my sister's loud voice.

"Nay Anna! Nakita niyo po ba 'yong sapatos ko? " I heard Llianne shouted.

Talaga namang ang ingay ng batang 'to. May pasok na ulit kami kaya napapraning na naman. Grade 7 ba talaga 'to o grade 1?.

Hindi ko na siya pinansin. I'm currently a grade 12 student and our brother is in 3rd year, taking up BSBA-BM.

Inayos ko ang buhok kong mahaba. Inipitan ko lang ito pero di ako nagsuklay. Nakakatamad.

Naglagay ako ng pulbo at liptint. Inayos ulit nalukot na uniform at hinablot ang bag kong nasa kama at lumabas na.

Naabutan ko si kuya na nag-aalmusal sa kusina pero 'di na 'ko umupo sa harap niya.

Dumiretso ako ref at kumuha ng bottled water. Lalabas na sana ako pero sinermonan niya na naman ako.

"Kara, napapadalas na 'yang hindi mo pagkain ng almusal ah. Umupo ka dito. Walang aalis na 'di kumakain"

Di ko alam kung may sayad ba talaga 'to. Ang sweet kasi minsan, tapos kapag tinotopak, magiging ganito.

"Kuya, ayokong ma late. Baka mag suprise quiz na naman si Ma'am sa physics hindi ako makaabot" pagdadahilan ko kahit na wala naman talaga.

Gusto ko lang makalusot. Wala akong gana kumain.

"Wag mo akong utuin Kristier Arabella. Kakabukas pa lang ulit ng klase. Walang mangyayaring ganiyan. Kaya umupo ka na dito bago pa kita kaladkarin diyan" supladong turan niya.

Napanguso na lang ako. He's really good when it comes to this. 

Nagpapadyak akong naglakad at umupo sa harap niya. Kumuha na rin ako ng konting kanin at ulam.

Habang nakasimangot na ngumunguya, napatingin ako sa hagdan. Nakita ko si Llianne na hinay-hinay sa pagbaba para siguro makatakas. She also told me to be quiet while showing me her gestures. 

Napatingin ako kay kuya, nasa pagkain lang ang atensiyon nito. Napangisi ako.

"Kuya, si Llianne pababa na" pagsusumbong ko kay kuya.

I almost laugh when I saw Llianne's crumpled face. I can literally say that she's annoyed.

"Dumiretso ka rito Llianne. Mag almusal ka. Sabay tayong aalis." saad ni kuya at tumayo na.

"Bakit mo 'ko inilaglag?" sabi ni Llianne sa akin sabay irap.

Aba 'tong batang 'to hindi na natakot sa akin.

"Damay-damay tayo bebe. Ganiyan kita ka mahal" pang-iinis ko pa.

"Walang kwentang ate" she said.

I chuckled and fished my breakfast. Llianne was actually grumpy hanggang sa makarating na sa sasakyan. She's not even talking to me. Oh, the little princess is upset.

"Oh, bakit hindi ma drawing 'yang mukha mo?" tanong ko sa kaniya.

"Wag mo 'kong kausapin ate. Baka gawin kong noodles yang buhok mo na hindi naka-kita ng suklay."

I rolled my eyes and pinch her cheeks. Nakapag ayos lang, ganiyan na makaasta.

"Ang ingay niyo. Walang kwenta naman ang pinag-uusapan niyo. Tumahimik kayo." sabi ni Kuya.

Napairap kami ni Llianne ng sabay. Hindi na kami nagsalita ulit. Mahirap na baka magising ang tigre. Masama siguro ang gising. Hindi siya sweet ngayon eh.

Nang makarating na sa school, bumaba na agad ako at kinuha ang phone ko sa bag. Nag-online na agad. Inuna kong buksan ang messenger

Ely Clyish: mga bruha. Nasaan na kayo? Kanina pa ako dito sa harap ng Engineering building.

Napairap na lang ulit ako. Anong ginagawa ng babaeng 'to sa Engineering building?

Jay beautiful: girl, papunta na ako diyan. Nakita mo na ba si bebe Jade ko?

Isa pa tong baklang 'to ba't ang landi? 'yong baliw na tropa pa talaga ni Kuya ang nagustuhan.

Me: mga ugok. Papasok na ko. Hintayin niyo ko diyan. 

Matapos kong magreply ay itinago ko na ulit ang phone ko. Mabilis akong naglakad papuntang engineering building.

Kapag nakita ako dito ni kuya malapit sa building na 'to, lagot ako. Sobrang O.A pa naman niya. Parang lahat ng lalaki jojowain ko.

Nang malapit na 'ko, namataan ko na ang baklang si Jay. Napakunot ang noo ko dahil hindi siya naka uniform.

Aba! Parang may-ari lang ng school ah. Walang manners na bakla, buti nakapasok 'to. Ginayuma siguro ang guard.

"Hoy! Bat kayo nandito?. Deretso na tayo sa SHS building. "

Bulyaw ko sa dalawang hindi manlang ako pinansin. Aba! Sa iba pa nakatingin ang dalawa. Ang sarap nilang itali sa isang puno.

Napaghalataan ko ang suot ng bakla. Naka Martin Rose white shirt, black Armani jeans with gucci belt at white nike shoes. What the! Ano to show off?

Pinitik ko ang tenga ng dalawa. Mga bad influence talaga. Ako lang siguro ang matino sa amin.

"Ouch naman" reklamo ni jay

"Aray! " sabi ni Ely

"Punta na tayo sa building natin. Baka pagalitan tayo dito." sabi ko sa kanila

"Chill girl. Aalis na tayo. Hindi ko manlang nakita si bebe Jade ko" reklamo pa ulit ng bakla

"Ako tatahimik na. Baka makarating kay Clyde ang pinanggagawa ko dito. Pagalitan pa ako" kunyaring natatakot na arte ni Ely.

Napatawa na lang ako. Si Clyde ang boyfriend niya na nag-aaral sa kabilang University. 2 years na sila. Sana all, strong.

Naglakad kami habang nagtatawanan papuntang building namin. Nang paakyat na kmi sa 3rd floor kung saan ang first class namin, nahalata ko'ng kulang kami.

"Nasaan nga pala si Alise?" tanong ko sa kanila.

Kanina pa pala wala 'yon. Hindi man lang nag message sa amin.

"Ewan ko sa kaniya besh. Sabi niya dadaan pa daw sa hospital kanina. Natagalan siguro." sagot ni Jay sa akin.

Anong ginagawa ng babaeng 'yon doon?

"Bakit? May sakit ba? " tanong ko ulit.

Napatawa ang dalawa.

"Ang O.A mo te. Magpapacheck-up daw. Natakot magka hypothermia. Nasobrahan ng lamig sa Australia noong bakasyon" tawa ng tawa si Ely.

At dahil dakilang mabait na kaibigan ako, nag-online ako ulit para sana e-chat si Alise pero bago pa ako makapag search ng pangalan niya, nag appear na ang chat ni kuya.

Kaizer Sandoval: Itatapon ko na talaga 'yang cellphone mo Kara. Oras ng klase pero online ka?. Itago mo 'yan kung ayaw mo na ako mismo ang magtago.

Napanganga na lang ako sa chat niya. Aba! Ba't high blood 'to? At dahil masunurin ako, nag offline na 'ko. Di na ako nag reply baka mawalan ako ng cellphone ng wala sa oras.

Dumiretso na 'ko sa upuan ko. Wala akong magawa. Wala pa naman si Ma'am. Ang O.A ni kuya. Siya nga online din eh!

Nakita ko 'yong dalawang kaibigan ko sa harap nakaupo. Ang babait ata? Ba't nagkukumpulan sila sa harap?

Di ako chismosa, medyo lang.

Nakisali na rin ako. Gusto kong malaman kung ano ang pinagkakaabalahan ng mga 'to.

"Kapag ako nagka-score katulad ni Kara, kukuha na ako ng scholarship . Kainis, sana all matalino" rinig kong sabi ng isa kong kaklase. Mukhang si Justice 'yon. 

"Justice nga ang pangalan ko, wala namang hustisya score ko dito. 85? Anong nangyari sa chem?" pagrereklamo pa niya.

Aba naman, 85 out of 100 nagreklamo pa siya. Napatawa na lang ako. Na realize ko na result pala ng exam last year 'yong pinagkakaguluhan nila.

Hindi na 'ko nakisali dahil baka madagdagan ang pag-iingay nila. Mamaya ko na lang titingnan 'yong scores ko. Bumalik na lang ako sa desk ko at natulog.

I did not even realized that I slept for a long time. I woke up because of Jay's voice and realized that I was asleep for the whole damn period.

"Girl. Lunch na. " ramdam kong pag- gising saakin ni Jay.

Humikab pa 'ko. Kulang pa siguro ang tulog ko.

"Walang teacher? Hindi tayo nakalipat ng room ah. Lunch na pala." sagot ko pa habang pilit kong inaayos ang buhok ko.

Kung magulo ang buhok ko kanina, mas magulo pa ngayon.

"Bruha ka na. Hindi mo ba kilala 'yong suklay?. Halika dito. " suway ni Ely sa akin

Sinuklay niya ang buhok ko pero reklamo pa rin siya ng reklamo.

"Ano ba yan. Bibilhan na kita ng brush. Ang tanda mo na pero hindi ka marunong magsuklay o kahit mag ayos man lang. " reklamo niya ulit

Di ko na pinansin. Daming alam nito eh.

Pagkatapos namin mag lunch, nagdesisyon akong umuwi na lang. Wala naman sigurong teacher kaya mas mabuti ng magpahinga na lang ako sa bahay. Nakakatamad pumasok ngayon.

Nagpaalam na ako sa dalawa at dumiretso na sa labas. Buti na lang walang angal ang guard ngayon.

Nagbantay ako ng taxi dahil nakakatakot mag jeep kapag walang kasama. Bawal ko namang tawagan ang driver namin dahil baka malaman na naman ni kuya na hindi ako pumasok.

Ilang minuto na 'ko naghihintay sa waiting shed dito sa labas ng SEU pero wala pa ring dumadaang taxi na walang pasahero. Naiinis ako kaya umupo muna ako. Sana pala pumasok na lang ako. Mas nakakabadtrip maghintay ng taxi.

Ilang minuto pa habang nilalaro ko ang paa ko ay nahagip ng mata ko ang panlalaking sapatos malapit lang rin sa kinalalagyan ng akin. Napatingala ako sa mataas na lalaki.

Nakatalikod siya sa akin kaya di ko ma describe ang itsura niya. Sa sobrang pagtingala ko, di ko namalayan na nagalaw ko pala ulit ang paa ko at naapakan ko siya.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa gulat. Inalis ko kaagad. Di ko naman sinasadya pero nadumihan ang sapatos niya.

Napatingin siya sakin na nakakunot ang noo.

He has fiery brown eyes, long eyelashes. Well arranged brown hair, pointed nose, fair skin. He's tall but still reachable.

The confidence set on his shoulders seems to be unbreakable. He has this aura and appeal that could melt every girls heart.

He looked at me with his head held high. His neck muscles were tensed like he's about to explode but still managed to suppress the anger.

Bakit bigla akong kinabahan sa kaniya?.

Ngayon ko lang nahalata na naka uniform pala siya. Tinignan ko ang logo ng school, CCAM(Central Colleges of Advance Medicine)?Medyo malayo bakit siya nakarating dito sa SEU (South End University), may pasok ah?

Nawala ang mga tanong sa utak ko nang makita kong dumilim na ang aura niya. Hala galit ba dahil naapakan ko? 

I stood up awkwardly and gave him the most prettiest smile I've ever had. 

Walang hiya, hanggang tenga niya lang ako. Akala ko pa naman, reachable.

"Pasensya na. Di ko sinasadya" paghihingi ko ng paumanhin sa kaniya

Tiningnan niya lang ako at di ako pinansin. What? Ang suplado naman nito. Ako na nga 'tong nagpapakabait eh.

Ilang minuto pa ang dumaan. Nakaramdam na ako ng init. Ginawa ko pang pamaypay ang mga palad ko.

Sa sobrang reklamo ko siguro ay nadinig na rin sa wakas ang hiling ko na sana, may dumaang taxi para makauwi na 'ko.

Dali-dali akong pumara para mapahinto na ang taxi. Excited pa 'ko dahil sa wakas, makakauwi na 'ko.

Nakangiti kong hinablot ang bag ko ngunit nabura lahat ng excitement ko nang may naunang sumakay sa taxi na pinaghirapan kong hintayin.

Ang lalaking naapakan ko kanina ang dali-daling sumakay.

Inis na inis ako dahil sa ginawa niya. Aba! Ang bastos nito.

Ako ang nagpakahirap!

Mas nadagdagan ang inis ko nang bago niya isara ang pinto ay ngumisi pa siya sakin.

Walang modo!