Unseen Passion

Unseen Passion

last updateLast Updated : 2021-06-24
By:  SariyahCompleted
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
10
2 ratings. 2 reviews
42Chapters
2.5Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Synopsis

Kristier Arabella Sandoval is one of the daughters of the Sandoval clan. She's a student leader, a dancer, and a humble teenager. Her life is too full of happiness and protection. Her family gives her everything, not just money but also love and affection. When she transferred to CCAM (Central Colleges of Medicine), for her college years, she thought life will stay as easy like before. But when she entered the stage of maturity, things started to change drastically. Will she be able to handle the changes in her life? Will she stay the same after falling in love and getting hurt from her first love? For her: "He's been my prince, my comfort, my home, and the only person who constantly explained the meaning of love just by his existence."

View More

Chapter 1

Prologue

"Ate, I should go. Baka ma late ako. Mom's not here. Bye! Take care later. " Llianne shouted outside my door. 

I did not mind to answer her because I can already hear her loud steps on the stairs. 

Hinay-hinay akong bumangon at lumapit sa bintanang natatakpan pa ng makapal na kurtina. Unti-unti ko itong hinawi upang maramdaman ang bagong panimula ng buhay. I closed my eyes to feel the warmth from the rays of the sun. 

Itinaas ko ang aking kamay at gamit ang aking palad ay tinakpan ko ang nakakasilaw na liwanag at muli kong iminulat ang aking mga mata. 

I smiled upon seeing these wonderful things. Sayang nga lang dahil ang taong nagbigay sa akin ng pangalawang pagkakataon para masilayan ang mga ito ay wala na sa tabi ko.

Napatingin ako sa asul na langit. Thinking and wondering if he's watching me from there.

"Dad, I miss you" I whispered trying to stop my tears from falling.

"Ma'am, kapag po kakain na kayo ay ipatawag niyo nalang po ako kay Bianca. Magdidilig lang ako ng halaman sa labas. " sigaw ni Nay Anna sa labas.

Matagal na siya nagtatrabaho sa amin at isa siya sa mga saksi sa mga dinanas ko. 

"Sige po nay. Maliligo lang po ako. Bababa na rin pagkatapos. Please tell kuya Alex na maaga po akong aalis ngayon kaya e ready nalang po niya ang sasakyan. " pasigaw kong sagot. 

"Sige, ma'am"

Nagdesisyon akong umalis na sa harap ng bintana at dumiretso na sa C.R para maligo at makapaghanda na para sa trabaho. 

Araw-araw kong ginagawa to pero ang kupad ko pa rin. Ramdam ko ang pagpatak ng tubig na nagmumula sa shower. Imbes na kumilos ay pinili kong pumikit at dinamdam muna ang lamig ng tubig na dumadampi sa aking balat.

I tried to reminisce the past which I have shared with them. I can still remember their faces. It's too vivid and unpredictable. I lost two important people in my life. The first one died and the other one left me. 

Sumabay ang aking mga luha sa rumaragasang tubig. Ilang taon na ang lumipas ngunit di ko pa rin siya makalimutan. It's been too long but our memories can't let me escape from missing him. 

Sobrang tagal na pero hindi ko pa rin kayang bitawan. Masakit pero hindi ko pa rin kayang makalimutan. 

Imbes na magtagal pa ay lumabas na rin ako sa c.r suot ang aking bathrobe. Dumiretso na ko sa walk-in-closet and I decided to a wear a turtleneck, midnight, blue dress just above my knee. Ang sleeves ay hanggang siko na may white ribbon sa dulo. I paired it with my blue bottom, Louis Vuitton heels na regalo pa ni mommy. 

Pagkatapos ay nagblower na rin ako ng buhok sa tapat ng vanity mirror at dressing table. Habang nagboblower ay namataan ko ang make-up sets na naka display sa harap ng salamin. 

Kapag mga ganitong panahon, hindi ko trip ang maglagay ng make-up, pero para na rin sa trabaho, napagdesisyunan ko'ng maglagay na lang. I put some concealer below my eyes to hide my eyebags. Ngayon ko lang ulit nakita 'yong pagmumukha ko.

"Talagang nasosobrahan na 'ko sa kakaisip sayo. Pumapangit na tuloy ako." I talked to myself.

I sighed heavily as I look to my reflection in the mirror. Napatawa ako sa sarili ko ng mahina. Itinuloy ko nalang ang pagsasagawa ng make-up para maka-alis na. Naglagay na rin ako ng light foundation then light-red lipstick para lang hindi ako magmukhang multo sa sobrang putla. I decided to tie my hair into a ponytail to emphasize the turtleneck dress that I'm wearing.

I smiled upon seeing myself in front of the mirror. My well defined face is aready visible. Kahit naka tali ang buhok ko, halata parin ang kahabaan nito. It reached my armpit and its soft curls are also visible. I have a brownish hair and brown eyes too. Nadepina pa ito lalo dahil sa mahahaba kong pilik-mata. 

Ngayon ko lang ulit na appreciate ang mukha ko. Kung hindi lang dahil sa eyebags ko siguro ay hindi na ako mamomroblema.

Kinuha ko ang paborito kong kate spade, blue shoulder bag. Inilagay ko ang cellphone ko at wallet pagkatapos ay nagsuot ako ng blue-chained na relo. Humarap ulit ako sa salamin to check my whole self.

There, I'm good to go. 

Lumabas na ako sa kwarto at bumaba. Kitang-kita ko ang mga katulong na nagtatrabaho sa paligid. 

"Good morning, ma'am." bati nila sa akin tuwing nadadaan ako sa harap nila. Ginagantihan ko lang ng ngiti ang bawat isa. 

Dumiretso ako sa pinto sa likod papuntang garden para tawagin si Nay Anna. Napangiti ako nang makita ko siyang pasayaw-sayaw pa habang nagdidilig. 

"Nay, kakain na po ako." tawag ko sa kaniya, just enough for her to hear me. 

"Hala ma'am. Sana pinasabi mo nalang kay Bianca. Nandoon naman siya sa sala ah. Dumiretso ka pa talaga dito." nag-aalalang sabi niya habang papalapit sa kinaroroonan ko. Napatawa na lamang ako sa reaksiyon niya

"Nay naman, ang lapit lang. Hindi naman ako lumpo at marunong ako magsalita no. Pagod na nga po sila e, dadagdagan ko pa?"

Nakita kong sumilay ang ngiti sa mga labi ni Nay Anna. Kumunot tuloy ang noo ko. 

"Ikaw talaga ma'am. Ang bait mo pa rin. Ibang-iba ka sa kapatid mong si Llianne"

"Nay, ilang beses ko bang sasabihin na wag ka na mag ma'am sa 'kin?" napairap ako "At tyaka hayaan mo nay, papagalitan ko si Llianne mamaya. Nagiging spoiled na e."

Tumawa na lamang kami ni Nay Anna habang nagkukwentuhan papuntang kusina. Simpleng pang almusal lang ang ipinaluto ko. 'Di naman kasi ako gutom. Bacon and egg lang then fried rice. 

"Mabubusog ka na ba nito? Tingnan mo nga, ang payat mo na" sita niya sa akin. Tumawa nalang ako.

"Nako nay, kaya ka di nakapag-asawa eh. Dami niyong alam. Kapag ako tumaba, iiyak kayo. 'Di na ko sexy" pagbibiro ko sa kaniya 

"Di naman ako nag-sisi na wala akong asawa ma'am. Masaya pa nga ako. Bonus pa na nakilala ko ang mga magulang mo. Nabigyan ako ng magandang trabaho at mababait na amo." may ngiting sagot ni nay Anna. 

"Ano ba nay. Naiiyak ako." pagbibiro ko ulit at sabay kaming tumawa. 

"Saan nga po pala si mommy? " 

"Ang sabi niya sa akin, gagabihin daw siya. Yung kuya mo kasi tumawag. Baka tungkol sa negosyo niyo sa Iloilo." 

Bigla akong natahimik nang marining ko ang lugar na iyon. 

"Naku pasensya na ma'am. Nakalimutan ko" natatarantang sabi ni nanay. Nginitian ko nalang siya. 

"Nay wala pong problema. Matagal na din naman 'yon. Deretso na po ako sa ospital. Pakisabi kay Llianne pag nakauwi siya, gagabihin ako. Hanggang 10 PM ang shift ko. Huwag niyo na po palabasin 'yon." sabi ko kay nay Anna habang inaayos ko ang mga gamit ko. 

Kinalimutan ko nalang muna ang pagbanggit niya sa lugar na gusto-gusto ko'ng kalimutan. Sa office ko nalang sa ospital ako mag totoothbrush, may C.R din naman dun. Napatingin ako sa relo na suot ko. Sobrang late ko na pala. 

"Sige ma'am. Tatawagin ko lang si Alex sa kabila." she said before rushing towards the backdoor. 

After a few more minutes, Kuya Alex arrived together with our car. 

Sumakay na agad ako sa sasakyan at sinabihan si Kuya Alex na bilisan. 

I was definitely nervous even though I do not know why. This is the first time that I feel so uncomfortable. I can clearly feel that something might happen.

Pagkarating ko sa tapat ng ospital na pinagtatrabahuan ko ay lumabas agad ako. Sa aming tatlo, I'm the only one who decided to study in this field. Isa akong Radiologic Technologist ngayon. 

Ewan ko ba, I just find this profession very close to my heart and maybe dahil na rin sa kaniya. 

Lahat ng juniors ko na nadadaanan ay yumuyuko sa akin. Dumiretso ako sa elevator at hindi na muna sila pinansin. 

No one dared to go inside with me. 'Di ko naman sila pinapagalitan. 'Di lang talaga ako namamansin kapag nandito ako. 

Na trauma na ko sa pagiging mabait ko dahil lahat ng pangako ay pinanghahawakan ko at pinaniniwalaan. 

Katulad ng pangako niya na hindi niya 'ko iiwan.

Kinuha ko ang cellphone ko sa aking dalang shoulder bag at nagtipa ng mensahe kay Alise. I'm pretty sure that she's also late. 

Nakayuko ako nang bumukas ang elavator sa tamang floor kung saan ang office ko. I was busy with my phone when I got out. My gaze was still on my phone when someone suddenly bumped me. I lost my balance but he suddenly pulled my waist.

The impact was so hard to the point that I literally lost my balance  Parang nabalian ako. Inis kong hinarap ang taong bumunggo at humila saakin. Grabe, pwede namang hawakan niya ako sa maingat na paraan para hindi ako mabalian. 

I was about to yell and curse him but when I saw his face, a sudden spin of my past towards this present I have now came raging. When I met his menacing eyes, the only thing that I can say is his name. 

"Ismael" I whispered after seeing him. 

I don't know if I should be happy or cry out of pain and longing. It's been 9 long years since we saw each other. 

Before I could say anything, I noticed the logo of this hospital just above the right portion of his white coat. When did he started working here? I thought he's in Iloilo? 

"Kilala mo pala ako?. Excuse me miss. I'm sorry, I have a lot of patients inside." he coldly said before letting me go. 

Dahil na rin sa kawalan ng lakas, natumba ako ng tuluyan. Seeing him like this makes our memories appear once again.

Those eyes, where I can't see familiarity anymore. That voice, which served to be a great melody for me in the past.The one that I can't forget the most. Some simple things that made my heart fluttered before and,--maybe 'till now. 

Ilang taon na ang lumipas ngunit sobrang linaw pa rin ng mga pangyayari. Buong akala ko, makakalimutan ko siya agad but it's too hard. Especially that he's been my strength for how many years. 

He's been my prince, my comfort, my home and the only person who constantly explained the meaning of love just by his existence. 

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

user avatar
anjabellz
I will definitely read this book. Support bb! ❤️
2021-06-12 12:32:50
1
user avatar
Sariyah
I love thissss omg Ismael!.❤😍
2021-06-01 12:22:44
0
42 Chapters
Prologue
"Ate, I should go. Baka ma late ako. Mom's not here. Bye! Take care later. " Llianne shouted outside my door. I did not mind to answer her because I can already hear her loud steps on the stairs. Hinay-hinay akong bumangon at lumapit sa bintanang natatakpan pa ng makapal na kurtina. Unti-unti ko itong hinawi upang maramdaman ang bagong panimula ng buhay. I closed my eyes to feel the warmth from the rays of the sun. Itinaas ko ang aking kamay at gamit ang aking palad ay tinakpan ko ang nakakasilaw na liwanag at muli kong iminulat ang aking mga mata. I smiled upon seeing these wonderful things. Sayang nga lang dahil ang taong nagbigay sa akin ng pangalawang pagkakataon para masilayan ang mga ito ay wala na sa tabi ko.Napatingin ako sa asul na langit. Thinking and wondering if he's watching me from there."Dad, I miss you" I whispered trying to stop my tears from falling."Ma'am, kapag po kakain na kayo ay ipataw
last updateLast Updated : 2021-04-25
Read more
Chapter 1
"Happy new year!"Sabay naming sigaw nina Llianne at Kuya. Nasa labas kami ngayon. Kitang-kita ko ang magagandang hulma ng fireworks sa taas. Napangiti ako habang nakatingala.Sobrang peaceful, sobrang ideal, at sobrang saya."Here are my gift, girls" rinig kong sabi ni kuya Kaizer.Ibinigay niya sa akin ang isang red velvet box at 'yong kay Llianne naman ay isang box na kasing laki niya.Kitang-kita ko sa mukha ni Llianne ang excitement. Ako naman, binuksan ko na ang box. Nagningning ang mata ko nang makita ko ang laman nun."Thank you kuya. You're the best" sabay kuha ko ng silver necklace na may crown pendant. It's beautiful."Akin na. Ako ang magsusuot sa 'yo" kinuha ni kuya ang kwintas sa kamay ko at isinuot niya ito saakin. Hinawakan ko ang pendant nito. Ang ganda."Kuya!! Thank you for this!" talon nang talon si Llianne habang yakap
last updateLast Updated : 2021-04-25
Read more
Chapter 2
"Annoying!" I hissed after I finally got home. Inihagis ko ang bag ko pagkapasok ko pa lang sa kwarto. Hindi ko na alam kung saan nag landing.Hindi mabura ang pagka-inis ko sa antipatikong lalaking 'yon. Nakaka stress siya. Lahat ata ng dugo ko umakyat sa ulo ko. Buti na lang buhay pa ko.Imbes na makauwi ako after lunch, naabutan pa ako ng 2 PM bwisit siya.Mang-aagaw!Padabog akong umupo sa harap ng vanity mirror. Lalong nadagdagan ang inis ko nang makita ko ang pagmumukha ko'ng hindi na maipinta."Akala ko ba inayos to ni Ely kanina?" sabay ayos ko ulit sa buhok ko.Bakit ba nagmumukhang noodles 'to? Tama siguro si Llianne, mukha akong tanga. At dahil wala ako sa mood, hinayaan ko na lang ang walang kwenta kong buhok at nahiga na sa kama.Nagmumuni-muni na ako at nagpapakalma nang may marinig akong tunog. Naalala ko ang cellphone ko.
last updateLast Updated : 2021-04-25
Read more
Chapter 3
"Sheneth, akala ko ba mag ta-transfer ka na sa school namin nina kuya?" Tanong ko sa pinsan namin na nag-aaral ngayon sa CCAM habang tinutulungan ko siya mag-ayos ng mga gamit sa kwarto niya. Saturday ngayon kaya nandito kami. Wala sina Mom at Dad, may business meeting sa Singapore kaya napag-isipan naming tumambay dito. Nasa kabilang subdivision lang naman. "Hindi na siguro ate. Lilipat ka rin naman sa amin, next school year." sagot niya habang nag a-arrange ng mga libro niya sa study table. "Sabagay, huwag ka na lang lumipat. Para di ako ma OP next school year." dagdag ko pa kaya napatawa na lang siya. Tinulungan ko na siya para mapadali na ang ginagawa niya. Hindi ko alam kung bakit ang gulo ng kwarto niya kanina pagkarating namin. Pagkatapos namin ligpitin ang mga naka-kalat, nagpaalam na akong lalabas muna dahil trip ko magpahangin. Medyo napalayo na ako nang may nadaanan akong bahay. Kap
last updateLast Updated : 2021-04-26
Read more
Chapter 4
"Anong nangyari sa kaniya? "Nagising ako nang marinig ko ang boses ni Daddy malapit lang sa akin."Hindi ko rin po alam sir, naabutan ko lang po siya sa waiting shed sa labas ng SEU. Hinang-hina at walang malay" Sagot ng taong kausap nito. Iminulat ko ang aking mga mata. Nilibot ko ng tingin ang paligid. Puro puti, nasa ospital ba ako? Ang huling naaalala ko lang ay... Wait, tinawag ko ba talaga si Ismael kanina?. What the heck. Napatingin ako sa dalawang taong nag-uusap malapit sa pinto. "Salamat sa pagdala sa kaniya at pagtawag sa amin, ijo"Rinig kong sabi ni papa habang tinatapik ang balikat ni Ismael."Dad. " mahinang tawag ko sa kaniya. Sabay silang napatingin sa gawi ko. Nagmadali si Daddy na pumunta sa akin. "Are you okay Kara? What happened?Hindi ka na naabutan ng sumundo sa 'yo. Buti na lang nakita ka ng kaibigan mo"Kaibigan? Napatingin ako kay Ismael. He's already near Da
last updateLast Updated : 2021-04-27
Read more
Chapter 5
"Ano'ng flavor ang gusto mo?"Napatingin ako sa flavors ng ice-cream na nasa harapan namin. Ismael is really weird. Ang sabi niya, iuuwi niya ko. Tapos ngayon, nasa ice-cream parlor kami?"'Yong cookies and cream na lang"Kukunin ko na sana ang wallet ko para magbayad pero nauna na siyang maglahad ng isang libo. Ano ba 'yan, akala ko magpapalibre na."Dapat ako na lang ang pinabayad mo"Sabi ko sa kaniya nang ibinigay na niya sa akin ang ice-cream."May pera ako"Bakit ang sungit nito ngayon? Kung kailan mabait ako, hindi siya nakikisabay. At tsaka, I know may pera siya. Nag-aaral nga sa private school na sobrang mahal ang tuition tapos walang pera?"Libre ko na sana para makabawi ako"Dagdag ko pa. Pero dahil dakilang masungit siya ngayon, hindi niya ako pinansin. Naglakad na siya palabas. Huminto siya sa pinto at pinagbuksan ako.
last updateLast Updated : 2021-04-28
Read more
Chapter 6
"1, 2, 3, ikot, 5, 6, 7, ikot... Marie! Bilisan mo'ng gumalaw hindi ka masalo ng partner mo!"Nasa auditorium uli kaming lahat ngayon at nagpapractice. 1 week na lang ang natitira before ang event at presentation. 'Di na kami nakapag practice noong nakaraang linggo."Jay, okay na ang turns niyo. Hawakan mo na lang ng mabuti si Mary Joy. Ikaw naman Justice hindi ba sabi ko huwag kang mahiya sumayaw? Minsan lang 'to."Ilang ulit pa kaming nag execute ng sayaw bago namin mapagpasyahang umuwi na."Mauuna na kami girl, kailangan ko na ng beauty rest," sabi sa akin ni Ely habang hinihila si Jay.Sa sobrang pagod siguro ay hindi na nagsalita ang bakla.  Kumaway na lang. Kumaway na rin ako pabalik habang papalabas na sila."Alise, hintayin mo 'ko ha. Sabay na tayo'ng magpalit."Kinuha ko ang bag ko sa gilid at sumabay na kay Alise papuntang
last updateLast Updated : 2021-05-24
Read more
Chapter 7
"Ate, paturo ako ng sayaw."Nagulat ako nang marinig ko si Llianne sa likod ko. Nakatambay kami ngayon nina Jay dito sa canteen."Para saan? At bakit ka nandito? Magkaiba ang canteen ng SHS sa JHS ah." Medyo ma layo-layo kasi ang building nila kaya may sarili silang canteen. "Ate, ayoko bumagsak sa P.E. Sabi ni ma'am may individual dance presentation daw sa Friday. Wednesday na ngayon! Ate help me," naiiyak na turan ni Llianne"Pwede namang sa bahay niyo yan pag-usapan. Pumunta ka pa talaga dito sa kabilang building ah," natatawang sabi ni Alise. Napatawa na rin sina Ely at Jay. "By the way, Ate Alise, sabi nga pala ni kuya replyan mo na daw siya," seryosong sabi ni Llianne. Muntik ng maibuga ni Alise ang kalamansi juice na kakainom niya lang. Napatingin kaming lahat sa kanya.Well, alam kong ibinigay ko na kay kuya ang number niya noong nakaraan pero 'di niya talaga nireplyan? 
last updateLast Updated : 2021-05-24
Read more
Chapter 8
"Kuya! Pahatid naman sa CCAM."Napalingon sina kuya at Llianne sa akin. Kakapasok ko pa lang sa sasakyan. Galing pa ako sa Auditorium. Nag-polish pa ako ng sayaw namin.Ngayon mag-uumpisa ang practice ng pamangkin ni ma'am. 'Di ko tinanggap ang offer nila na may free transportation kaya magpapahatid ako ngayon."Bakit? Anong gagawin mo sa CCAM?" nagdududang tanong ni kuya"Akala ko mag ce-celebrate tayo ngayon ate? Naka 98 pa naman ako sa presentation," nakangusong tanong ni Llianne sa akinOo nga pala. Kanina ang presentation nila kaya mag cecelebrate talaga sana kami ngayon. Ang problema, nakalimutan ko'ng ngayon pala ako mag-uumpisa sa pagturo sa pamangkin ni ma'am."Kuya, may tuturuan ako do'n. At Llianne, babawi si ate sa susunod okay? Nakalimutan ko kasi na ngayon na mag-uumpisa."'Di na ako pinansin ni Llianne. Nagtampo na siguro. Si kuya naman, sinabi
last updateLast Updated : 2021-05-25
Read more
Chapter 9
"Kailan ka pa natutong sumuway sa mga paalala namin ha Kristier Arabella?"Nakayuko lang ako habang sinisermonan ni mommy. 'Di na nakahintay si mommy sa loob ng bahay. Pagkalabas ko pa lang ng sasakyan, ito na ang bungad niya. Gusto ko'ng umiyak. Kahit kailan ay hindi ako napagalitan ng ganito.I can see Llianne standing beside daddy looking sorry for me. Daddy was very serious but he's not as vocal as mommy."Mommy, sorry 'di ko po namalayan ang oras."Nakayuko pa rin ako habang sinasabi 'yon. Pinipigilan ko ang luha kong lumabas dahil mas lalong magagalit si mommy kapag umarte akong kawawa kahit na ako ang may kasalanan."Mommy tama na po. 'Di pa 'to nakakapag-hapunan. 'Di naman niya sinasadya," pagtatanggol sa akin ni kuyaThat's the cue, my tears started to fall down. I'm not used to this. This is the first time. My mom will always praise me for being the best.
last updateLast Updated : 2021-05-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status