"Saan ako maliligo?" I arched my eyebrow. "Kung saan ka laging naliligo." He smiled playfully.
"Sa kwarto mo."
"What?!" He chuckled.
"Totoo nga! I always use your bathroom, yung guest rooms niyo kasi hindi daw nililinis sabi ni Fleith." Anong hindi?! Araw araw nililinis iyon. Ba't ba nila ginagawa ito? Kainis. Pag nalaman ito ni Hana, lagot ako. Baka dina ako kausapin...
"Tuwang-tuwa ka naman? Pag ako aawayin ni Hana, lagot kayo sa akin!" His playful smile disappeared at naging seryoso ito.
"Hana is a good person."
"Wala akong sinabing hindi." It's true. Hana is like ate Sole, they are both angles mapa mukha man o ugali, anghel na anghel parin.
Iniwan kuna siya pagkatapos kung maghanap ng damit na susuotin niya. Pagbaba ko ay nandoon na si Ate Sole nakaupo sa tabi ni kuya Winter.
"Ate!" Masayang tawag ko dito kaya napalingon naman siya sa akin at matamis na ngumiti, ngunit pasimple ring inirapan si kuya Winter. Buti nga...amp.
Ilang years na akong nagtatanong kung ano ang relasyon nila pero ayaw paring sabihin.
"Come here, Zhia. I fetch your shoes kanina sa mall I heard kasi na hindi na kasya yung shoes mo ngayon." I smiled widely at agad na linapitan ito para yakapin.
"You're the best ate in the world!" She chuckled softly while patting my head. "Ako lang naman ang ate mo." Kaya natawa ako...tama naman siya.
"Eh sino naman ang the best kuya? Ako diba? Diba?! Zhia pretty, ako yun diba?!" Pangungulit ni Kuya K sa akin kaya inungosan ko lang ito. Napanganga naman siya at nagdabog na parang bata.
"Ulol! Ako kasi iyon, tanga neto!" Sabi ni kuya Winter at nagyayabang na tumingin sa kanila.
"Anong ikaw?! Ako talaga ang pinaka the best na kuya, mga bugok!" Sabi ni kuya Slythe may pa taas taas pa ng kilay. Nagmu mukha silang tanga eh wala namang pinaka the best sakanila.
"It's me! Ako kuya, kaya tumahimik kayo. Right, princess?" Kuya F said tsaka ako matamis na nginitian.
Si kuya Lythe naman na kanina lang ay nagbabasa ng libro, ngayon ay nakatingin na sa akin. Pati ba naman siya?!
Ngumisi ako sakanila. Abang na abang sila na para bang nakasalalay sa sasabihin ko ang buhay nila. "Si Kuya..." Pambibitin ko pa sa kanila.
"Flieth."
"Klieth."
"Winter."
"Slythe."
"Ahm."
Sabay sabay nilang sagot kaya natawa kami ni Ate Sole. Ang kukulit talaga nila!
"Wala. The best kayong lahat na kuya, walang pinaka." Nakangiting sabi kaya napapailing na lang sila, hindi matanggap ang sinabi ko.
"Pa suspense ka pa kanina! Zhia, paasa ka! Pati ba naman ikaw papa-asahin ako? Sa gwapo kung ito pina paasa niyo lang?! Mapanakit kayong mga babae!" Nagdra dramang sabi ni kuya F at maypa luhod-luhod pang nalalaman. Nakahawak sa bandang puso niyo at lukot na lukot ang mukha.
Nagsitawanan kaming lahat habang vini video siya ni kuya Lythe. Kaya laging may panakot si kuya L sakanila eh...di nag iingat.
Kahit tahimik si kuya L sa loob loob niyan maloko din siya katulad nila. Lagot na naman yang si Kuya F.
Palaging blina blackmail ni Kuya L sina kuya F.
"Tawagin mo nga si Lleidzy, Zhia. Ang tagal naman niya! Baka nagnakaw na yun ng panty mo!" Nakangising sabi ni kuya Slythe kaya binatukan ito ni Kuya Lythe.
"Kuya!"
Walang hiya, buti pinaalala niya sa akin yun!
"Ba't sa banyo ko naliligo yun? Eh, ok naman yung mga guest rooms kuya. Kahit nga iyong nasa baba eh..."
"Trip lang." Halos masabunotan ko ito sa inis buti na lang may tumawag sa kaniya.
Agad akong umakyat papunta sa kwarto ko upang pababain si Lleidzy.
Akmang bubuksan ko na ang pintuan nang may marinig akong magsalita.
"Babe, I'm sorry. Nasa bahay naman kami ni Zhia, eh."
"Yes, babe. Uuwi din ako mamaya." Mukhang kausap niya si Hana. Babe, huh?
Sana all.
"Ahm. Eat well, I'll call you later. I l-love you, b-babe." Potangina.
Dali dali akong umalis pagkarinig kong tapos na ang tawagan nila. Dumeretso ako sa kusina at uminom ng tubig.
Babe, babe edi wow! Sa kwarto ko pa talaga naglandian di man lang nahiya!
Nagsalin ulit ako ng tubig sa baso ko at linagok ito.
Normal lang naman siguro ito...
Hindi lang siguro ako sanay na may ibang babae sa buhay niya. Palaging kami lang ni Jean ang kasama niyang babae, kaya siguro naninibago lang ako.
Hinintay ko siyang lumabas bago ako umakyat papuntang kwarto ko at nahiga sa kama. Parang may basa sa pisngi ko...
Linibot ko ang paningin ko sa kwarto ko at nakita ko sa lamesa ko ang cellphone ko. Agad akong tumayo, bitbit ang isang unan at kinuha ito, pagkakuha ko ay napatingin ako sa salamin ko.
Ba't basa? Bakit may tumutulo?
Pinunasan ko ito pero tuloy tuloy parin ang pag daloy ng mga luha ko.
Bakit ganito? Hindi ko maintindihan...wala namang nakaka iyak? Bakit?
"N-nababaliw na a-ako." Pumiyok pa ako, dali dali akong pumunta sa banyo ko at naghilamos, paulit ulit hanggang sa kumalma na ako. Tinignan ko ulit ang sarili ko sa salamin at napabuntong hininga.
Ang pula ng mata ko...
"Zhia?! Where are you?" Sigaw nito habang naghahanap sa kwarto ko.
"Ba't basa? Naglaway ba yun?" Tangina niya. Anong nag laway?!
Hindi kaya ako naglalaway pag natutulog!
"Bakit?!" Inis kong tanong habang nakasandal ako sa pinto ng banyo.
"I'm going home." Edi umuwi ka, hayup ka.
"Geh."
"Lumabas ka nga dyan!"
"Ayoko makakita ng pangit." I heard him chuckled kaya napa pikit ako.
"Umakyat ka ba kanina?" Alam ba niya? Nakita ba niya ako?
"Hindi." I denied. Hindi siya umimik ng ilang minuto bago mag salita ulit.
"Labas na...I need my goodbye kiss." Hindi ko naintindihan ang huling sinabi niya dahil pabulong na ito.
"What?"
"Wala. Uwi na ako."
"Geh." Tumawa ulit ito at may binulong pa bago umalis.
"Nag hintay ako sa wala, amputa. Pwede namang ingat ka. Ang tipid." Napa irap ako sa sinabi niya pero hindi na lang ako nagsalita pa.
Ilang minuto pa kaming ganoon bago siya tuloyang umalis.
"Bro..." Napahimas si Leymiare sa noo niya, hindi na alam kung ano na ang dapat na gagawin."Wala pa rin?" Umiling sila kaya mas lalo na itong napro-problemahan."Paanong nakontekta sila kay Zheyny?" Sabi ni Gezmiare. Ramdam na niya ang kaba kompara kanina na kontrol pa nila ang lahat. Ngayon ay hindi nila alam ang nangyayari sa kabila. Handa sila sa lahat ng problema hanggat hindi sila mawawalan ng koneksyon sa isa't-isa. Pero hindi nila inaasahan na mawawalan sila ng koneksyon sa magpipinsang Savillan. Alam nilang kayang-kaya nila ang mga sarili nila pero kasama nila si Zhayiely... hindi nila alam kung anong pwedemg gawin ng mga Savillan kahit sabihin pang kahit nagkalamat na ang relasyon ng dalawang pamilya may pinagsamahan pa rin ang mga ito.Wala silang magagawa kundi magtiwala lang. Tsaka isang Saludares si Zhayiely, hinding-hindi ito basta-bastang magpapaapi. "Sigurado ka bang hindi ka nagkamali?" "Hindi! You know how much I prepared for this! Alam mo iyon, Ley." Naiinis na
Jean has always been scared of water since the accident happened ten years ago. And now... she's about to face the same thing, the only difference is that she's not afraid anymore. Because of Giany. Pinikit niya ang kaniyang mga mata nang salubongin ng kaniyang katawan ang malamig na tubig na mabilis na bumalot sa kaniyang katawan. Kinalma niya ang sarili at mahigpit na hinawakan ang wedding ring niya- ang maliit na diamond sa gitna nito ay napipindot, pag ito ay napindot nagse send ito ng warning sa magpipinsang Saludares at lingid sa kanyang kaalaman pati si Giany ay nakakatanggap ng warning na ito.Hindi pa naman siya nawawalan ng hininga at hindi pa ito ang tamang oras para pindutin niya. Lumawag ang kapit niya sa kamay... at kinalma ang sarili, mukhang kaya pa naman nitong tiising hindi huminga, para saan pa ang ilang taon nilang training kung mabilis siyang sumuko?Napailing ito at humiling na lang.'Zheyn, please hold on.'-"Oh? You ok there, Love?" Hindi mapigilang mapai
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
"Suot niyo na ba lahat?" Nagsitanguan ang mga ito habang inaayos ang mga gagamitin. May maliit kasi na device na binigay si Gez, isa sa mga pinsan ni Zheyn Iana. Mahilig ito mag eksperimento at gumawa ng kung ano-anong bagay. Katulad ngayon ay may binigay sa kanila na maliit na device na parang isang nunal lang. Naririnig, narerecord at pwede rin silang mag-usap gamit ito."Base sa mga nakalap nating impormasyon sa mga tauhan niya, gusto niyang isa-isahin tayo." "So here's the plan, maghiwa-hiwalay tayo. Lleidzy, I know you are worried kaya ikaw ang papupuntahin ko kung saan maraming tauhan." Sabi ni Jb na sinang-ayonan ng lahat. Hindi mahahalatang planado kung sa maraming tauhan pupunta si Lleidy at mahuhuli. Mas mabuting siya ang dalhin dahil may knowledge ito sa pakikipaglaban at maproprotektahan nito ang dalawang babae kung ano man ang balak sa kanila ng sira ulong kidnapper. Tuloy ulit sila sa pagbabago ng plano. Si JB ang huling magpapahuli. Kung sakali mang may mangyaring
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
-"Zheyn, what the hell is that?" Kunot-noong tinignan ni Zheyn ang kakambal bago niya irapan ito at tinabig ang kamay na naka hawak sa kanya."I agreed. This school don't deserve me." She plainly said and walked away. Naiwan sa hallway si JB habang tulalang nakatingin sa kakambal. Nanginig ang kaniyang mga kamay at dahang-dahang nag-angat ng tingin. Hindi na siya nagulat nang sumalubong sa kanya ang malalamig na titig ni Ri. Agad niyang inayos ang sarili at umaktong parang walang nangyari. Umismid si Ri sa nakita at nag-iwas tingin na para bang wala siyang pake sa nakita. Sa dalawang taong home schooled si Zheyn ay madaming naganap sa paaralan nila-- sa buhay ng mga kaibigan niya na wala siyang kaalam-alam. Ni hindi siya sinabihan ng kakambal. "Zheyn." Tawag ni Lleidzy sa kaniya nang makita itong tapos nang makipag-usap sa kakambal. Hindi niya ito pinansin ito nagtutuloy na pumuntang banyo. Hindi niya maintindihan