Share

Kabanata 15

Kung noong mga nakalipas na taon ramdam ko ang kalungkutan tuwing sasapit ang Pasko, mas doble ang nararamdaman ko ngayon. Ito na yata ang pinakamalungkot para sa akin. Sa mga nakalipas na araw wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak ng tahimik. Magkulong sa silid para makapag-isip at magmuni-muni sa kung ano ba ang dapat kong gawin.

"Aba, Olive! Kanina ka pa tulala d'yan 'Nak. May problema ba?"

I looked at Atlas mom. She was beside me and very busy. We are both busy doing our Noche Buena for later. She was chopping the meat while I was cutting some veggies. Atlas mom's seemed very happy that I felt guilty for feeling this way. 

Itinigil ko ang ginagawa at ngumiti ako dito. "Wala naman, Mama. Nalulungkot lang po kasi ako dahil uuwi na kayo bukas. Tahimik na naman ang bahay," pagsisinungaling ko.

Itinigil nito ang ginagawa. "Naku! H'wag ka nang malungkot. Ayaw mo n'on, masosolo mo na ang anak ko

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status