CHAPTER 03

Ednalyn

Ligtas na nakabalik si Ednalyn sa kanilang hideout na puno ng agam-agam sa kaniyang dibdib. The day has passed pero hindi pa bumabalik ang team ni boss Chinito.

Ayun sa napagtanungan niyang kapwa agent, hindi kasi niya naabutan pagdating ng hideout, umalis nga raw si boss Chinito, nang makarating ang text niya rito. Kasama ang ibang pa nila kapwa mga agent upang iligtas si Sir Everette.

'Shit! What's going on? Bakit sobrang kaba ang namamahay sa dibdib ko?' Hindi mapakali at palakad-lakad siya sa loob ng kaniyang kwarto sa sobrang kaba.

Dati ay masaya sila pagkatapos ng matagumpay nilang misyon, minsan pa nga magmi-mini party pa sila pero ngayon tahimik na ang buong apat na sulok ng kaniyang kwarto. Malungkot man kung iisipin, mag-isa na lamang siya, sa limang n'yang kasamahan na naging matalik din niyang kaibigan.

Gano'n naman talaga ika nga walang forever sa mundo. May kaniya-kaniya buhay ang mga kaibigan niya na kailangan din yakapin. Kaya ito siya ngayon, naiwan mag-isa.

Kung tutuusin marami rin silang kasamahan na babaeng agent pero silang limang magkakasama sa team ang turingan ay parang mga magkakapatid.

Si Queen ay nakapangasawa ng isang piloto. Ito ang unang lumabas sa hideout at masaya na ngayon sa piling ng pinakasalan pilot billionaire.

Si Speed ay ang big boss nila ang napangasawa kung tawagin ay si boss Chinito. Lumabas na rin at happy ang married life naga-aalaga sa tatlong taon gulang na anak.

Ang tatlo pa niyang kasamang si Sapphire, Emerald at Ruby lumabas na ng Eagle eye dahil may personal na problema na nilulutas kaya siya na lamang ang naiwan dito sa tinatawag nilang hideout. Ang training camp at tirahan ng kapwa niya Agent. At siya si Jade, nanatili pa rin agent ng Eagle eye.

'Eagle eye' na ang founder nito ay si boss Chinito.

Bayolenteng napalunok si Ednalyn nang maalala ang mga pasaway na kaibigan. To make her feel better na umaatake ngayon sa kaniya dibdib Ednalyn made the decision na lumabas ng kaniyang kwarto at tinungo ang dati nilang tambayan ng dating mga kaibigan kapag nababagot sila sa buhay.

Napasipat siya sa relong nasa braso. Malapit ng mag alas-kwatro y medya. Umupo si Ednalyn sa duyan. Malapit lang din ito sa kaniya kwarto.

Inugoy ang sarili. Habang ginagawa niya iyon ay naglakbay ang isip niya at binalikan ang dahilan kung bakit sila nakulong sa warehouse na magkasama ni Sir Everette.

Kahit tinatamad napilitan si Ednalyn, na lumabas ng kaniya kwarto dahil nagpadala ng mensahe ang superior nila na si Sir Everette. Gusto raw siyang makausap sa panibago niyang misyon.

Bukod kay boss Chinito, may tumatayo pinuno sa kanilang lahat dahil bihira pumunta sa hideout ang pinaka boss nila. Tawag nila ay superior. Walang iba kun'di si Sir Everette Ocampo.

Nakaka imbyerna kasi ang gurang na 'yon na ubod ng suplado kaya tumatanda binata.

Naiinis si Ednalyn dahil akala niya may gusto ito sa kaniya pero si Queen pala ang crush nito. Ang pagka crush niya rito ay ibinaling na lamang kay boss Chinito pero bigo rin siya ulit at nakabihag dito ay si Speed.

Wala naman siya roon sama ng loob sa mga kaibigan masaya pa nga siya sa mga ito. Maybe she hasn't found the right man for her yet.

Nagpasya na lamang siya na alisin sa puso at isip ang damdamin para sa superior at ayaw niyang maging panakip butas sa kabiguan nito kay Queen. Kahit sinasabi ng mga kaibigan niya na torpe lang ito sa kaniya pero ayaw niyang maniwala.

Paano maging torpe, e minsan kapag walang saltik malakas mang-asar. Pero mas lamang ang pagka suplado nito.

Pagkarating ni Ednalyn sa office ni Sir Everette kumatok muna siya sa pinto bago pihitin ang doorknob.

Napasukan niya ito na tila haring nakaupo sa trono. Tahimik nakaupo sa swivel chair nakataas pa ang dalawang paa sa lamesa habang ang daliri ay nakahaplos sa panga.

Hindi niya maiwasan ang mapalunok ng pinasadahan siya nito ng tingin. To pretend that she is not affected sa malalim nitong paninitig sa kaniya sinamaan ito ng tingin ni Ednalyn. Ngunit umangat lang ang kilay nito animo naaliw sa kilos niya.

"Ang bastos mo! Para mo ako minamanyak sa titig mong 'yan," aniya nakairap.

Mahina naman itong tumawa at ibinaba na ang paa pagkatapos ay umayos din ng upo.

Inginuso nito ang nasa harapan na upuan. Nagsisilbi visitors chair ng office nito.

Umupo siya ng walang imik subalit hindi maiwasan ni Ednalyn na taasan ito ng kilay ng hindi naman nagsasalita mataman lang siyang tinititigan.

Tumikhim si Ednalyn upang ipahiwatig dito na anong kailangan nito at bakit hindi naman nagsasalita.

"Seriously? Pinapunta mo lang ako rito upang titigan?" naiirita niyang tanong dito.

He chuckled. Pagkatapos tinaasan din siya ng kilay.

"So, magpaligsahan na lang ba tayo ng titig sa isa't-isa?" pilosopo niyang tanong dito.

"Ang suplada," saad lang nito sa kaniya.

"Pake mo ba!" ismid pa n'yang sagot dito. Subalit nakagat niya ang loob ng magkabilang pisngi ng maalala na kailangan pa rin niya ito igalang.

'Oo nga naandoon na ako kailangan ko igalang kaya lang nakaka irita, pinatawag ako na wala palang sasabihin. Argh,'

"Ehem..."

Tumingin siya rito. Hindi naman ito nakatawa hindi rin seryoso.

Pero bakit feeling niya ay may pilyong ngisi sa labi nito pinipigilan lang.

Sasagot na sana si Ednalyn subalit naunahan siya nito magsalita.

"Kaya kita ipinatawag dahil may susunod kang misyon," wika sa kaniya at may dinampot sa tabi ng lamesa at inilapag sa ibabaw niya.

Kinuha naman iyon ni Ednalyn at binuklat pagkatapos ay tumingin sa kaharap.

"Anong gagawin ko rito?" maang na tanong niya sa kaharap na superior.

Sira-ulo ulo ba ito bahay? Anong gagawin niya sa bahay na ito.

"Tama ka ng iniisip. Kung titingnan Isa lang iyan na bahay. Subalit sa loob n'yan may bentahan ng mga babae at worst pa ang nangyayare dahil iba't-ibang lalaki ang gumagamit upang pagkakitaan ng may-ari,"

Mabilis ang pagangat ng tingin ni Ednalyn sa mukha ni Sir Everette. Napakuyom ang kaniyang kamao.

"Fvcking shit! Mga ganoon uri ng tao hindi na dapat binibigyan ng pagkakataon manatili sa mundo,"

Naalala niya ang Ate n'yang binawian ng buhay dahil hindi nakayanan ang mga manyakis na gulamalaw rito.

Tanging Ate niya ang tagapagtanggol noon sa mga bully mga bata noong naulila siya sa magulang, sa squatter nilang tirahan. Siya ay labing-dalawa at ate niya ay 16 years old. Maaga silang magkapatid namulat sa hirap ng buhay.

Noon okay naman ang trabaho nito waiter sa Isang club. Natanggap ang Ate niya dahil malaking bulas. Hindi rin lingid sa kaalaman ni Ednalyn noon na maraming nagkakagusto sa Ate niya idagdag pang maganda ang Ate niya. Pang beauty queen pa ang tindig at kutis. Sabi nga noon pareho daw sila parang anak mayaman ng ate niya dahil nga makinis ang kutis nila.

Sapat na ang kita ng Ate niya para sa kanilang dalawa. Masaya kahit salat sila sa material na bagay. Ngunit sadyang malupit minsan ang tadhana. Mahigit dalawang taon na ang Ate niya sa club na pinagtra-trabahuan ng ang walang hiyang amo nito ay nasilaw sa pera.

Ibinenta nito ang Ate ni Ednalyn, sa Isang mayaman na customer. At doon hindi nakayanan ng, ang pambababoy sa kapatid niya. Minsan naiiyak siya noon kapag uuwi ito na maraming pasa sa katawan. Iyon na lang ang tangi nilang ipinagpasalamat dahil kahit paano nakakauwi pa ang Ate niya sa munti nilang bahay.

Subalit pagkalipas ng limang buwan nagising si Ednalyn na wala ng buhay ang kapatid. Nag- overdose ito ng sleeping pills.

Simula noon mag-isa niyang hinarap ang buhay. Nang mag krus ang landas nila ni Sir Everette, hindi siya nagdalawang isip na pumasok sa Eagle eye ng alukin siya ng trabaho. Nasa isip niya lang noon ay maisasakatuparan niya ang sumpa noon na pagbabayarin ang lumapastangan sa kapatid niya. Gano'n din ang naging amo nito. Ngunit laking dismaya ni Ednalyn, kung kailan ganap na siyang agent binalikan niya ang club na pinasukan ng Ate niya noon. Matagal na pala sarado ito.

"Mukhang malayo na ang nalakbay ng isip natin," tikhim ng nasa harap niyang si Sir Everette.

Kumurap si Ednalyn. "Kailan ko ito tra-trabahuin?" sagot niya rito.

"Bukas ng hapon aantayin mo pa ang makakasama mo," saad sa kaniya.

"Areglado Sir," aniya. Pagkuwan nagpaalam nang lalabas sa office nito.

Kinabukasan handa na si Ednalyn, sa bagong misyon. Nakausap niya ang makakasama niya kahapon. Magkikita na lang sila roon at sumang-ayon naman ito.

Ngunit maaga pa lang nakaalis na si Ednalyn at gigil din siya na mahuli ang mga manyakis na parokyano ng Casa. At Isa pa magbakasali siya baka Isa sa may-ari noon ng club na amo ng Ate niya kasosyo. Dahil sa iilan beses n'yang pag imbestiga. Nagbago lang ito ng negosyo.

Sa hindi kalayuan nakaparada ang motor na ginamit ni Ednalyn, nakikiramdam siya kung anong dapat gawin ng mag ring ang phone sa bulsa.

"Hello," sagot niya.

"Balik ka sa hideout wala kang makakasama at inaapoy sa lagnat ang naatasan kong back up mo," saad ng superior niya sa cellphone.

"Sir naman narito na ako–"

"Bumalik ka Jade that's an order!"

Nimals oi pinatay ang cellphone. Nakangiwi pang reklamo ni Ednalyn. Ngunit sadyang matigas ang ulo niya sumugod siya mag-isa.

Walang ingay na inakyat ni Ednalyn aka, Jade, ang mataas na pader at tumalon sa loob ng bakuran.

Saktong walang nakakalat na tauhan sa paligid. Sandali siyang naghanap ng pagkukublihan upang sanayin ang mata sa paligid.

Pero mariin napapikit si Ednalyn sa kaniya mata ng may-isang maligaw na tao sa labas at may hawak na mahabang baril.

"Sino ka?!" matigas ang boses na tanong sa kaniya. Tinutukan pa siya ng baril sa ulo kaya Itinaas ni Ednalyn ang dalawang kamay upang kunwari hindi siya lalaban.

'Damn'

Subalit kumukuha lang siya ng bwelo sa Isang iglap siniko niya ito sa tagiliran at mabilis na hinugot sa baywang ang dalang baril.

Hindi siya takot humarap sa lalaki dahil mata lang naman niya ang makikita nito. Naka bonnet sila nakatakip sa mukha.

"Damn!" gigil na wika ni Ednalyn nang mapansin magaling din ito makipaglaban.

Hindi sana makakuha ng atensyon sa iba ngunit nagpaputok ito ng baril mabuti at mabilis niya ito nailagan.

"Shutek muntik na ako roon ah,"

Ngunit nagtakbuhan ang iba pang tauhan at mukhang dehado siya rito at napakarami ang nakapalibot sa kaniya.

Pero No! Hindi nagpalata si Ednalyn, nakipag sabayan siya ng barilan. Sumigaw pa ang Isa.

"Boryot! Timbrehan mo si boss na napasok tayo at gano'n din ang mga babae itakas baka Isa itong parak,"

"Shit!"

Hindi maari kailangan niyang maunahan mahanap ang boss na sinasabi nito. Tama baka naroon sa office nito. Mabilis na tumakbo sa loob ng Casa si Ednalyn at bawat pintong makita ay tinatadayakan upang magbukas subalit mga nag sex' ang nabungaran niya. Dammit!

Sa inis ni Ednalyn sa manyakis na kumakadyot sa babae na tila 'ata naka droga. Binaril niya ang manyakis na lalaki sa puwet kaya umarekeng keng ito sa sakit.

Ang babae naman ay tulala sa nangyare. Ngunit ng sigawan niya kumilos ito.

"Iligtas mo na ang sarili mo," malakas niyang saad dito. Lumuluha ito tumango sa kaniya.

Lilipat sana si Ednalyn sa Isa pang pinto subalit, mayroon humalakhak pababa galing sa taas ng hagdan at pumapalalpak. Humarap siya rito.

"Magaling! Sige hulihin n'yo!!" dumadagundong ang tinig nito.

Hindi nagpakita ng takot si Ednalyn sa mga nakapalibot sa kaniya. Ikinasa pa niya ang hawak na baril upang ipabatid sa mga animal na hindi siya natatakot.

Nagtawanan ang lahat. "Boss ang tapang nito," wika pa ng epal na lalaki, ito ang nag-utos sa pangalan na narinig niya ang 'Boryot.'

Mabilis na pinaputok ni Ednalyn ang mga inutusan na tauhan nito at Lima agad ang natamaan niya. Papaulan siya ulit ng bala ngunit naunahan niya ang mga hangal, sapol ulit ang apat na mga hudas. Subalit a-asentahin na sana niya ang hudas na pinuno ng biglang sumulpot ang hindi inaasahan na si Sir Everette.

"S-sir Everette?" she whispered softly.

Ednalyn was unable to move in her position for a brief moment, dahil namangha siya sa bagong dating na superior na walang kahirap-hirap pinatutumba ang mga kalaban.

Sa pagkatulala ni Ednalyn hindi niya namalayan may lumapit sa kaniya likuran at pinalo siya ng baril sa batok kaya nawalan siya ng malay. Huli n'yang natatandan ang malutong na pagmumura ni Sir Everette.

"Son of a b"tch! Fvcking shit!"

At nagising siyang nakagapos ang mga kamay at paa, nilang dalawa talikuran ni Sir Everette.

"S-sir? N-nasaan tayo?" nataranta ikinurap-kurap ni Ednalyn ang kaniyang dalawang mata.

"S-sir anong lugar ito? Dammit Sir magsalita ka?!" tanong n'yang niinis sa walang imik na superior.

"Hindi ko alam kung saan lugar itong pinagdalhan sa atin dahil nakapiring ang mata ko ng dalhin tayo rito. Gano'n ka din nilagyan kahit wala kang malay," walang buhay na sagot sa kaniya.

Marahas siyang napahinga sa walang magawa sa kalagayan nila ng superior.

'Matigas ang ulo,'

Narinig pa ni Ednalyn na bulong ang kaniyang superior subalit hindi na siya sumagot dahil kasalanan naman niya talaga.

Hihingi na sana siya ng sorry subalit pumasok ang animal na nagmamayari ng casa, kasama ang sangkaterbang tauhan. Nakapalakpak at may malisya nakatingin sa kaniya.

Nagtaka si Ednalyn pero nasagot ang katanungan niya ng mahinang magsalita ang katabing binata.

"Inalis na nila ang nakatakip sa mukha mo," mabigat ang boses na saad sa kaniya.

"Diba boss ang ganda. Arbor na lang namin boss," saad ng kanina na tumawag kay Boryot.

Umalma si Sir Everette. "Don't you dare, asshole!" matigas na saad nito sa lalaking epal.

Humalakhak naman ang boss ng mga ito at pagkatapos ay lumapit sa kaniya. Napatili pa si Ednalyn ng haplusin nito ang kaniyang mukha. Samantala si Sir Everette panay ang mura nito.

"Dumbass!! Kapag nakawala ako rito paglalamayan ka," base sa boses at malalim na paghugot ng hininga ni Sir Everette, galit na galit ito.

Naramdaman pa ni Ednalyn ang pagkuyom ng kamao nito dahil magkadikit lang ang kamay nila.

"Matapang ka ha!" sabay sapak at suntok nito sa kawawang si Sir Everette.

Nanginig ang labi ni Ednalyn sa galit at takot nang mapaigik ito sa natamo suntok. Mukhang hindi pipitsugin ang nakalaban niya.

Nang marinig ni Sir Everette ang munti niyang hikbi tila nahirapan ito huminga at mahinang bumulong sa kaniya.

"I'll protect of you, baby," saad nito ng pabulong.

"Wag kang matakot, hmm..." pagpakalma pa sa kaniya.

"Hoy tama na iyang lambingan n'yo nakakarindi!" wika ng animal na may-ari ng Casa.

Sinamaan ito ng tingin ni Ednalyn kung nakamamatay lang 'yon lahat ng mga animal bumulagta na.

"May naisip ako. Gusto n'yo ba ng live show?" nakangisi tanong sa mga tauhan nito.

Tila mga baliw na nagsingisihan ang mga tauhan at sabay mga nauulol na humalakhak.

"Sige kalagan n'yo!" utos nito sa mga tao.

Mabilis na sinunod ng tauhan nito. Pero hindi sila makagalaw dahil bukod sa hawak sila ni Sir Everette, may nakatutok pang baril palibot sa kanila. Kahit mapatumba nila ang ang nasa tabi na may hawak papaulanan naman sila ng bala sa mga nakapalibot na tauhan.

"Boss ako ang una," mga tila demonyo naglalaway.

"Ano?! Subukan n'yo!?" nagtatagis ang bagang na sigaw ni Sir Everette.

"Sige Ikaw, Renato–"

"Mga dem*nyo....!!" dumadagundong na sigaw ni Sir Everette.

Tumili pa si Ednalyn nang hilain siya ng nangangalang Renato.

"Bitawan mo siya!" sigaw ni Sir Everette, at mabilis natadyakan ang mga nakahawak na mga tauhan dito kahit pa nakagapos ang kamay at paa nito.

Gano'n din siya kinagat niya sa braso ang manyakis na si Renato kaya nabitawan siya nito. Akmang siyang sasampalin maagap na sinaway ng boss nito.

"Ganito na lang medyo mabait ako at ito 'ata binata ay kasintahan nitong malakas na loob na dalaga," tumingin ito sa nangangalang Renato.

"Ibalik mo roon sa kasama niya," mukha pang aangal ito ngunit ikinasa ng amo nito ang baril

"Ito na boss hindi na kayo mabiro," wika pa nito at nasa boses pa ang panghihinayang. Itinulak pa siya patungo kay Sir Everette, mabuti nahawakan siya sa baywang kun'di baka masubsob siya sa sahig. Sumama ang tingin niya sa lalaki habang si Sir Everette, nakita niyang umigting ang panga.

"Ngayon sabay-sabay tayong manood sa kanila, tumingin ito sa kaniya at kay Sir Everette. "Ayaw mo ibalato sa mga bata ko ang maganda mong chika babes, p'wes, angkinin mo siya sa harapan namin, labasan man lang kami bago kayo ibaon sa hukay," malakas pa na halakhak nito.

Nanlaki ang mata ni Ednalyn at napatingin kay Sir, Everette. Halakhakan pa ang mga tauhan na nasa harapan nila.

Mariin itong napapikit. Alam niya katulad nito nahihirapan ito sa kalagayan nila.

"Baby," mahina pang tawag sa kaniya. Nag-iwas siya ng tingin dito. "I'm so sorry," saad pa sa kaniya.

"Hoy! Ano pang inaantay n'yo naiinip na kami!" sigawan ng mga tauhan na nasa harap nila.

"Ayaw yata bossing kami na lang," wika ng gagong Renato. Kapag nabigyan siya ng pagkakataon ito ang uunahin niyang ipatumba.

Napahikbi si Ednalyn hindi ganito ang gusto niya sa unang karanasan. Pero kaysa sa mga manyakis na tauhan sa superior na lang siya magpapaangkin.

"Go ahead, Sir Everette. Angkinin mo ako," lumuluha na garalgal n'yang tinig.

"Baby..." marahas nitong paghinga. Pagkatapos ay hinila siya nito palapit lalo sa katawan nito.

Napapikit si Ednalyn ng unti-unti ito lumapit sa mukha nito sa kaniya.

Noong una nanantiya ang labi nito na inaangkin ang labi niya hanggang sa yumakap ang magkabila niyang braso sa leeg nito kaya narinig n'yang napaungol ito at nilaliman ang paghalik sa labi niya.

Mga halakhak at sigawan sa paligid ang naririnig ni Ednalyn.

Napaawang ang labi niya ng bumaba ang halik ni Sir Everette sa kaniya leeg. Upang malaya nito mahalikan ikinilig niya ang kaniyang ulo at binigyan ng laya ang kaniyang superior.

Nang bumaba pa ang labi nito sa kaniya dibdib napaigtad si siya ng angkinin nito ng mainit nitong bibig kahit may nahaharang pa ito ng saplot.

Muli itong umangat patungo sa mukha niya at muli nitong inangkin ang labi niya. Naglaban sila ng halikan tila walang gustong magpatalo hindi ilintana kung nasaan sila ngayon.

Naramdaman na lamang ni Ednalyn ang pagsayad ng likod niya sa malamig na semento habang naglalakbay ang sumasambang labi ni Sir Everette, on her naked body.

"Ahh..."

She let out a long moan sa kaniya bibig ng salatin nito ang basa na niyang pagkababa* at iyon naman ang ginalugad ng eksperto nitong daliri.

Bawat hagod nito at minsan ididiin ang hinlalaki nitong daliri sa clit niya ay ungol ang sagot niya.

"Ohh...Sir Everette," aniya. She couldn't hold back a loud moan ang lumabas sa kaniya bibig ng pumalit ang dila nito sa kaniya pagkababa*

Tila hindi mapigilan ni Ednalyn ang namimigat na puson gusto nang kumawala sa labis na kaluguran dahil sa langit na ipinalalasap sa kaniya.

"Ouh!" malakas n'yang hiyaw at bumaon ang kuko sa likuran nito nang biglain siyang pasukin ni Sir Everette.

"I'm sorry, sorry baby," may pag-a-alala sa boses nito.

Pakiramdam niya hindi pa nito naisasagad ang malaki nitong k*****a sa loob niya.

Pinaulanan siya nito hilik animo maalis nito ang sakit na ibinigay nito sa kaniya.

"When you are ready 'tsaka ako gagalaw," bulong nito.

Napamura pa ito ng gumalaw siya.

"Fvck! Baby are you sure?" naniniguro pa na tanong sa kaniya.

"Ngayon ka pa talaga nagtanong kung kailan winarak mo na!"

Mahina itong tumawa at pinatakan siya ng halik sa noo at sa Isang iglap isinagad na nito ang k*****a sa loob niya. Malalim pero may pag-iingat.

"Mommy...."

Napakurap si Ednalyn, nang marinig ang matinis na sigaw ng tatlong taong gulang n'yang anak na babae na si Siobeh.

'Shit' napasapo siya sa kaniya noo. Four years na ang nakaraan pero sariwa pa rin sa alaala niya ang mainit nilang pinagsaluhan ni Sir Everette.

Nawala man ito sa kaniya at kailan man hindi na babalik pero sa puso niya ay buhay ito. Pero dinadaya lang niya ang sarili dahil si boss Chinito pa niya noon ang nakasaksi na hindi nakalabas sa warehouse ang iniibig na si Sir Everette, nang sumabog ang pinagdalhan sa kanila na warehouse.

"Mom, you're not listening to me," nakapamaywang pa ito na humarap sa kaniya. Kinurot naman niya ito sa pisngi at bumungisngis dahil nagkandahaba ang cute nitong nguso.

Minsan talaga m*****a itong bunso niya. Feeling nga niya mas mabait ang Kuya nito.

"Ano ba iyon 'nak?" nakangiwi niyang sagot.

"Mommy pasyal tayo tomorrow kay Ninang Merlyn, please..." ungot nito. Gustong gusto nito na pumupunta sa bahay ng kaibigan niya at may alaga na aso. Matagal na nagpapabili sa kaniya kaya lang hindi niya afford lalo pa at pareho na ito nag-aaral ng nursery.

"Okay baby. Pero dapat pag sinabi ni Mommy na uuwi na ay hindi na hihirit," bigay niya ng kondisyon.

Pumapalalpak naman ito at nagtatalon sa tuwa. Kaya nakangiti nalang siyang masaya na pinagmasdan ang anak.

Need n'yang pumasok ng maaga bukas at last day na ng boss niya. May bagong raw may-ari na papalit dito. Nag-meeting ang lahat ng employee sa office nila. Sana lang mabait ang nakabili sa kompanya at siya pa rin ang kunin na Sekretarya nito.

"Wait, where is your brother?" tanong niya kay Siobeh

Tumingin siya sa inginuso nito. Naro'n pala ito ka-sparing kasama ni Ate Diday. Napahilot siya sa sentido.

See, paano niya makakalimutan ang daddy ng magkapatid kung ang kambal nito na si Tobias Felix, ay xerox copy ng ama, ganoon din ang hilig. Sa edad na tatlo gusto ng matuto ng martial arts kaya kawawa si Ate Diday, pagod kapag walang pasok sa school ang dalawa bata.

Bukod sa makulit na si Siobeh, a-ayain pa ni Tobias, maglaro raw ng karate. Mabuti na lang kapag umayaw na si Ate Diday, hindi na ito namimilit.

Overall naman mababait ang mga anak niya madaling pagsabihan. Lihim siyang napangiti kahit mahirap ang pinagdaanan niya noon binigyan naman siya ng pag-asa ng dumating ang kambal sa buhay niya.