CHAPTER 47

Ednalyn

Pagpasok namin sa loob ng mansyon mas napanganga ako sa ganda ng paligid. Naghilera ang mga kawaksi nakayuko upang batiin ako. Tinawag kasi lahat ni Everette, upang ipakilala lang ako sa mga kasambahay ng mansyon ni Chairman Emilio.

Para naman magtatagal kami e, Lunes lang gusto ko ng bumalik sa apartment namin.

Ngunit tila malabong makabalik kasi kung kinausap ni Everette ang titser ng kambal. Meaning matatagalan kami rito bago nito payagan na bumalik sa apartment.

“Ehehe, salamat mga ate p'wede na po kayo bumalik sa ginagawa n'yo,” saad ko sa kanila ng nanatili mga nasa harapan ko.

Nasa baba kami sa grand staircase ng mansion. Kararating lang din namin ngunit may naulinigan akong naglalakad tila papalapit.

May tunog ng yabag sa hagdan tila pababa iyon. Kaya umangat ang tingin ko tama nga ang hula ko. Kasi seryosong Lolo ni Everette at akay nito si Tobias, dahan-dahan na humahakbang pababa ng hagdan. Grabe nagmana pala anak ko rito same sa kaniyang Lolo kita ang kaseryosohan