Matapos maka-sumbit ng papers at registration form ay agad na natanggap si Cassandra sa eskwelahan. Bachelor of Science major in Psychology ang kinuha niya, since ito naman ang nasimulan niya sa San Francsico. May mga na-credit sa subject niya at mayroon ding nadagdag since iba ang curriculum ng pilipinas.
Nakaupo siya ngayon sa isang bleacher habang pinapaypay ang folder.
"Nasaan na ba ang bakulaw na 'yon, 'bat ba kasi niya ako iniwan, Aish!" saad niya na halatang nababagot na.
Nilinga niya ang paningin sa paligid, balak niyang hanapin si Alejandro pero baka mawala siya sa lugar, hindi pa naman niya kabisado ang paaralan. Nang mapagpasyahan niyang tumayo ay tinungo na niya ang parking lot sa labas ng gate at minabuting doon na lang mag-hintay.
"Kainis!" pagdadabog pa niya habang sinisipat ang wrist watch niya. Malapit nang mag-alas kwatro, gusto pa naman niyang mag-pictorial sa may bukirin.
"Hey!" napalingon siya sa boses na iyon.
Agad siyang lumingon, nakita niya si Alejandro na may dalang mga papel at kung anong supot.
"Alam mo bang kanina pa ako tapos? Saan ka ba nagpunta? You're wasting my time!" pagmiminaldita pa ni Cassandra kay Alejandro.
Sumeryoso ang mukha nito at halatang affected. Siguro'y guilty dahil halos kalahating oras itong nawala.
"I just past by some acquiantance," baritonong boses nito na nakatingin sa kaniya. Malamlam ang mata nito na tila nagdamdam sa sinabi niya.
Nakakibit-balikat siya habang nakatingin sa malayo. Halatang ayaw niyang masagi ang malagkit na tingin ni Alejandro.
"I just took your schedules, your rooms and of course, I assure na doon ka mapupunta sa magaling, I also paid for your locker, your security fee and something I must do just to be sure..you're in good hands." Sabi pa ni Alejandro na inabot ang mga dalang papel.
Agad na tinanggap ni Cassandra iyon. Halatang na-guilty sa pagmiminaldita niya kay Alejandro.
"Here, baka nagugutom ka." Abot pa nito sa supot.
Nang makuha ni Cassandra ito ay agad niyang tiningnan, isang siopao at isang juice na naka-tetra pack.
"Thanks." Tipid niyang sabi.
"Natagalan ako kasi may dinaanan din akong importanteng kakilala.." he said while beeping the car key. Tumunog iyon saka pa niya binuksan. Dali-dali namang gumilid si Cassandra habang dala ang supot para makasakay sa kotse, baka iwan pa siya ng bakulaw na 'to.
"Sino 'yong sinasabi mong kakilala? May kaibigan ka pa pala bukod kay Luis?"
He smiled while starting the engine.
"I have a lot of friends, señorita..and I have a lot of enemies also. Pili ka lang kung saan ka r'on." He said while staring the road. Naunsyame ang pagmiminaldita ni Cassandra, kaya bago pa mag-iba ang ihip ng hangin ay agad na niyang nilantakan ang binigay ni Alejandro.
"Saan tayo ngayon?" Alejandro asked Cassandra while glaring his sight to that mirror infront of them.
"S-sa may b-buk-kid." Ani pa ni Cassandra habang puno ang bibig sa kinakain.
Naiiling na lamang si Alejandro sa dalaga, he never expects na ganito pala ito katakaw, hindi halata sa katawan nito na parang walang bahid ng taba. Payat kasi ito at halatang premature sa timbang. Kulang na nga lang ay liparin ito ng hangin. He smiled discreetly. Nakakatuwa rin pala ang bratenelang ito.
"Anong tinitingnan mo riyan?!" pinandilatan pa siya ni Cassandra na nag-ayos ng mukha habang umiinom ng juice. Naka-straw ito kaya naririnig ni Alejandro kung paano nito higupin ang laman n'on.
"Baka maisama mo ako sa paghigop." He said in his serious voice.
Nabilaokan si Cassandra sa sinabing iyon ni Alejandro, since wala siya sa sarili habang ginagawa ito, naiinis niyang inubos ang juice saka pa mabilis na hinampas ang balikat nito.
"Langya ka! Why you're so epal ba? Kanina pa ako naiinis sa'yo ah!" ani nito na nagkibit-balikat na.
"Wala lang, nakikita ko kasi sa'yo ang kapatid kong si Ada, pareho kayo."
"Na maganda?"
Umiling si Alejandro.
"Na matalino?"
Umiling ulit si Alejandro.
"Na matigas ang ulo..suplada at isip-bata." Sabi pa ni Alejandro kay Cassandra na halatang natigilan.
"How dare you!" she hissed saka pa iniwas ang tingin kay Alejandro.
"You're so antipatiko! bastos! mayabang! and barumbado!" nagtunog reklamo at sumbat iyon. But Alejandro doesn't care at all, nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho, mas nasisiyahan siyang asarin ang dalaga.
"Señorita, ilang taon ka na ba?" Alejandro asked her habang lumiliko sa isang talahiban.
"Why ba?"
"Nothing, I'm just asking."
"Twenty-three."
"Oh, I see.." ani ni Alejandro na tumango-tango pa.
"Ikaw?" pabalik na tanong ni Cassandra.
"I'm thirty-two, turning thirty-three." He said calmly.
"Ow, so we have ten years age gap pala." Sabi pa ni Cassandra na nanatiling nakatitig sa mukha ng binata.
"Are you married?" sabi pa ni Cassandra na ikina-full brake ni Alejandro.
"Seriously? Am I old enough for you?"
Tumango si Cassandra, sabay kibit-balikat ulit. "Kasi...you're very matured, look at your hair, your face, the way you dressed. Even your fashion can tell me your so old na, and of course, the way you treated me, you're like my papa kasi, very tight and dominant. You must be sad, I think. Kulang ka ba sa pagmamahal?" wala sa isip na saad ni Cassandra na nakataas pa ang kilay.
Natahimik si Alejandro.
"No I'm not," tipid na saad nito saka pa pinatay ang engine ng sasakyan.
"Where here." He added na nag-buckle off na. Cassandra seems clueless about she said, kaya nagpatuloy lang ito sa pagbaba at naiwan niya sa loob si Alejandro.
Alejandro on his side, was in deep thinking. Tama ba ang narinig niya kay Cassandra?
Is he matured-looking?
Napahawak siya sa kaniyang balbas sa mukha, napatingin din siya sa salamin at tiningnan ang kaniyang buhok. Maayos naman ito, but he guess, he need more time to pamper himself, matagal na ring hindi siya nakakapagupit at nakapag-shave.
Bumuntung-hininga siya saka pa lumabas. Sinundan niya si Cassandra sa talampas, naroroon sila ngayon sa lupain ng mga Buenavista. Ang lupain ng kaniyang kababata na si Juan. Naroroon kasi ang pamusong taniman nila ng bulaklak na lily of valley. Iyon ang quality products na negosyo nila, and of course, isa siya sa mga bumibili ng mga bulaklak na iyon. Madalas kasi niya itong ibigay sa mga kapatid niya.
"Hoy! Tara..dali!" narinig pa niyang sigaw ni Cassandra sa may kalayuan. Hawak-hawak nito ang kaniyang gadget.
Bumuntung-hininga siya at isinilid ang kaniyang palad sa kaniyang bulsa. Nang makalapit ay agad na pinatingnan ni Cassandra ang larawang nakuha sa kaniyang phone.
"What do you think? Maganda ba?" she said while smiling.
"Ang pangit." Ani nito na rason upang umismid si Cassandra.
"Okey, then go ahead and take me shots, siguraduhin mong maganda ako ah!" sabi pa nito na ibinigay ang telepono kay Alejandro.
Walang nagawa si Alejandro kundi ang kunin iyon at kunan ng larawan si Cassandra.
"Okey na ba to?" rinig pa niya sa dalaga. Naka-pose ito habang hawak ang mga bulaklak ng lily of the valley.
"Okey, one two.." and he shot.
"Ano ka ba! Hindi pa nga nagti-three! Ulit!" sabi pa ng dalaga na panay pose ng kung anu-ano. Hindi niya alam na kinukunan na pala siya ni Alejandro ng video. Nakangiti si Alejandro habang kina-capture ang bawat galaw ni Cassandra. She is very adorable, napaka-kulit at napaka-m*****a, she seems so strong even the truth is napaka-vulnerable nito.
"Nice.." he said while handling the phone.
"Marami na siguro 'yan, akin na." Papalapit na si Cassandra kay Alejandro but he held it up high na hindi maabot ni Cassandra.
"Wait, I'm just finishing it."
"Akin na sabi eh!"
"Teka lang.."
"Isa! Dalawa! Akin na!" sabi pa ni Cassandra na hinawakan na ang bisig ni Alejandro. Dahil sa pagkakadikit nila'y hindi namalayan ni Alejandro ang bato sa kaniyang likuran kaya natalisod siya. Kasabay ng pagkakahiga niya ay ang katawan ni Cassandra na nakadagan sa kaniyang harapan.
Natigilan sila sa pangayayari. Nabigla at tila na-magnet sa isa't-isa. Nagkatitigan sila, matagal.
"Ah, uhm. I'm..sorry," sabi pa ni Cassandra na agad tumayo at nagpagpag ng sarili. Halos mabuwal ang puso niya dahil sa sobrang pagkabog n'on. She managed herself.
Marahan namang tumayo si Alejandro at nagpagpag din.
"Ang gaan mo, nagtataka ako, 'bat ang lakas mong kumain pero kulang ka sa timbang, idagdag mo pa 'yang katawan mo na walang kalaman-laman."
Napahawak si Cassandra sa kaniyang dibdib.
"Excuse me! Size 34b ako no!" she exclaimed na noo'y inirapan si Alejandro.
Agad itong nagmartsa papalayo at tinungo ang sasakyan, halatang na-badtrip ito sa sinabi niya. Napakamot siya sa batok, bakit kasi niya nasabi ang salitang 'yon.
"How stupid, Alejandro!" asik niya sa sarili na noo'y sinundan na si Cassandra.
For now, he must stay away in trouble. Baka maging mitya pa si Cassandra sa pagbabago sa sarili niya. Matagal na niyang tinalikuran ang pagiging barumbado niya, pero ba't nagiging barumbado siya kapag kasama ang dalaga.
Does he really hate her attitude or he liked how she defend herself to his attitude?
...itutuloy.
In that moment, kapwa sila nakatanaw sa anak nilang si Connor, siya ang speaker sa school nila that time, regarding sa speech nito about love, may school activity kasi ito at dapat ay hindi sila mawala sa importanteng okasyon ng anak nila.Kasama rin nila si Gerald na masayang malaman na may kapatid na siya. Isang taon lang ang gap nilang dalawa, naging madali rin dito na tanggapin ang kapatid nito. Ang sabi pa nga nito ay matagal na niyang pinapanalangin na may kapatid siyang lalaki."Look dad, mom, si Connor na po ang susunod." Sabi pa ni Gerald."Okey, let's give him a big hand!" sabi pa ni Alejandro."That's my son!" cheered naman ni Cassandra that time.Ngumiti si Connor sa sandaling iyon saka nagsimula. He starts with a bow."What is Love?" bungad pa ng paslit sa madla.May pa-aksyon-aksyon pa ito habang nakatingin sa lahat ng taong nandoon."Love is when you feel all warm inside, like having a cozy blanket on a chilly day. It's when you hug your teddy bear tight, and it's even
"Safe travels everyone," narinig niyang sabi ng flight attendant sa sandaling iyon. Tila nagbabalik sa ala-ala niya ang unang pagkakataon kung kailan siya napunta sa Pilipinas. That moment she's going to her grandparent's place.Nilingon niya ang batang katabi niya ngayon, gaya kanina'y bumalik ito sa pagtulog. Mahimbing pa rin itong natutulog, knowing that Connor gave her the authority na maging protector nito. Kampante ang bata na kasama siya.Bumuntong hininga siya sa sandaling iyon. "Sleep well, Connor." Mahina niyang sambit saka hinalikan ito sa kaniyang buhok. How she wish na sana'y may anak sila ni Alejandro na gaya ni Connor.Napatingin siya sa balat ni Connor na nasa leeg nito, magkapareho sila, may balat din siya sa leeg na gaya ni Connor. Lihim siyang napangiti, marami kasi silang pagkakapareho. No wonder the reason na mabilis silang nagclick na dalawa.Sa sandaling iyon ay kumuha siya ng magazine na nasa gilid ng kinauupuan niya, nagbasa siya doon ng isang article, latest
Nasa pier na sina Mabel sa oras na iyon. Kasama niya ang batang si Connor."Ayaw ko na po sa resort, ate ganda. Hindi po ako mahal ni Daddy, busy din po si Mommy. Hindi nila ako mahal, palaging mga yaya ko lang ang kasama ko doon." Naiiyak na sumbong ni Connor kay Mabel."Kawawa ka naman...pero dapat ay ibalik na kita doon.""Please, ate ganda. Huwag mo na po akong ibalik, sa'yo na lang po ako sasama."Nagdadalawang isip man ay walang magawa si Mabel. May kung ano din kasi ang bumubulong sa kaniya na hwag na niyang isauli ang bata doon. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero gusto niyang kasama ang bata at protektahan ito."Hmm, sige. Luluwas tayo sa Davao. Aalis tayo dito sa Samal...""Sige po, kahit saan po, sasama po ako." Sabi pa ni Connor."Pero may problema..." ani ni Mabel."Ano po?""Wala tayong pera..."Ngumiti naman si Connor sa sandaling iyon."Dala ko po ang piggy bank ko."Napangiti na lang si Mabel sa oras na iyon. Matalino rin pala si Connor dahil naisipan nitong dalh
"Nice meeting you Connor." Naglamano silang dalawa. Sa sandaling iyon ay parang may koneksyon na gumapang sa buong katawan ni Alejandro. It's very foreign to his system, parang ay kung ano sa bata na hindi niya maalis sa isip niya. May kamukha ito, pero hindi niya mapagtanto ang eksaktong detalye."You're cute." Sabi pa niya rito."Thank you po." Sagot naman ng bata."Ahm, sige Alejandro, enjoy your staycation here," ngiti ni Cassy sa kaniya.Tumango lang siya dito saka nagsara ng kaniyang kwarto. Nang makita ang kabuuan n'on ay kampante niyang nilapag ang dalang bag. Naghubad siya ng suot na shirt at dinama ang kakaibang lamig ng hangin doon. He feels alive again, parang sa lugar na ito makikita niya ang kapayapaan na gusto niya. Sa past weeks na pagtatrabaho ay puro late nights na siya kung makatulog, hectic kasi ang schedule niya at idagdag na rin ang rason na gusto niyang makalimot. Nilulunod niya ang sarili sa trabaho para lang maka-move on... but it's not effective at all."Ahhh
Kinabukasan, maagang nagising si Mabel para manguha ng mga tuyong kahoy sa dalampasigan. Iyon ang daily routine niya sa bawat araw. Iyon din ang paraan niya para manumbalik ang memorya niya sa lugar na iyon pero kahit anong pilit niyang pagbalik-balik sa dalampasigan ay wala siyang maalala na nandoon siya noon, wala siyang maaalala na taga-Samal siya."Ah, ano ba kasing nangyari noon...haysss, nakakainis." Sabi pa niya sa sarili habang hawak ang mga kahoy na napulot niya. Ilang sandali pa ay may nakita siyang bata, umiiyak ito sa may bakawan, tila nawawala ito."Hala, bata...anong ginagawa mo dyan?" nilapitan niya ito.Halatang natakot ito nang makita siya."Shh, hwag ka nang umiyak. Hindi naman ako masamang tao e. Tahan na." Sabi pa niya rito."Diyan ka lang po." Sabi ng batang paslit sa kaniya."Hindi ako masama, taga doon ako oh." Turo ni Mabel sa kinaroroonan ng bahay niya.Tiningnan naman iyon ng bata. "Anong pangalan mo?" tanong ng bata sa kaniya."Ako si Mabel, ikaw?""Ahm, ak
Unti-unting nagsi-sink in sa isipan ni Mabel na hindi nga siya nanaginip. She's with someone whose holding her arms too tight, like what her dream is telling her about. Pabalik- balik iyon sa isipan niya.Pero parang may mali, nagre-rewind ang pangyayari. It's like a flash of baliktad na eksena. Biglang nagfa-flashback ang mga pangyayari sa utak niya. Mula sa simula, heto na naman ang eksenang nandoon siya, paulit- ulit itong sumasagi sa bawat oras.Nakatayo ako sa kung saan. Baybayin, hampas ng alon, mga ibong malayang lumilipad, mga matatayog na puno ng niyog, puting buhangin, ang ganda ng asul na karagatan at ang nag-iisang lalaki na nakatayo at nakatalikod sa kaniyang harapan, matamang nakatutok sa kung saan, sinasayaw ng hangin ang suot nito. Isang eksena habang babad sila sa magandang sinag ng takip-silim. Dahan-dahan siyang lumapit, isang hakbang papalapit, isang puldaga na lang ang kaniyang mga kamay, upang sana'y mahawakan niya ito. Nang biglang—"Mabel, gumising ka na, tang