Prologue

May probinsya din ba kayo? Masaya diba?

Kung masaya ang probinsya niyo—mas masaya ang probinsya namin...

Ito ang Isla Atlan, oo isla. Sariwa ang hangin, maraming taong naka-ngiti.

Yung mga alon? Nakakapawi kaya 'yon ng pighati.

Ang ganda nilang tignan, parang isang lugar na puno ng pag-ibig ang Isla Atlan, away? Hindi uso 'yon dito. People here always wanted a peaceful life. Kaya naman maraming turista ang dumadayo dito kahit na malayo sa siyudad.

"Hoy! Ciara may bumibili, ano ka ba?" Napabalik ako sa ulirat nang hampasin ako sa braso ni Thalia (Kaibigan ko)

"Hey miss?" Isang foreigner ang lumapit sa amin.

"'Di ako marunong mag english hehe, ikaw na diyan Ciara ah?" Bulong sa akin ni Thalia.

"Good afternoon sir, what do you want to have?" Tanong ko, hindi ko alam saan ako natuto mag-salita ng English— naririnig ko rin si Tito Alexis minsan at madalas naman ay sa mga turista dito sa Isla, doon ko siguro natutunan.

"What's that?" Nag-tanong ang isang puting american sa'kin.

"This?" Inangat ko ang hawak kong mga tali ng sampaguita. "It's known as sampaguita, and in our culture, we always place these flowers alongside the sculptures of Saints or Gods who we believe in." mahabang sambit ko at nakita ko naman ang pagka-mangha sa itsura ng turista at ni Thalia.

"Ang geleng ha" bulol na nag salita ng Tagalog ang turista kaya natawa kami ni Thalia.

"What's funny?" Tanong pa nito habang natatawa rin.

"Nothing sir, do you wanna buy?" Tinuro kong muli ang aking mga paninda.

"Yes!" Galak na sambit nito habang kumukuha ng pera mula sa floral niyang shorts, "how much is it?"

"20 pesos" dali-dali naman itong bumunot ng isang libo at inabot sa'kin.

"May palit kaba dito Thal?" Pinakita ko sa kaniya ang hawak kong isang libong piso.

"Wala eh! 'Yung ibang mga kasama natin nasa kabilang isla" pag-dadahilan niya habang umiiling.

"Ah sir, can you wait for me? I don't have enough money in here to give your change,"

"Oh—it's okay. Just keep it."

"But sir—" hindi pa man ako natatapos hinila na ako ni Thalia sabay binigay sa foreigner ang binili niyang sampaguita.

Nang medyo malayo na kami doon sa lalaking foreigner kanina tumigil na rin sa pag-hila sa'kin si Thal.

"Thal? Bakit ba—may sukli pa si kuya!" Pagdadahilan ko at astang aalis.

"Ciara! Blessing 'yan" pinigilan na naman ako ni Thal at ngayon ay nakahawak na siya sa braso ko.

"Hindi maganda 'yung ganito" saad ko.

"Eto naman! Unang-una, hindi mo ninakaw 'yan. BIGAY, KEEP THE CHANGE! At kanina ko pa kaya nahahalata 'yang kuyang foreigner na 'yan na grabe maka-titig sa'yo."  diniian niya talaga ang salitang 'Bigay' at 'Keep the change'

"Paanong hindi 'yun tititig sa akin? Tignan mo 'tong suot ko" reklamo ko.

"Sabi ko naman kasi sa'yo gagana 'yan!"

"Masyadong nakalabas balat ko, baka magalit si Tito Alexis pag nakita niya ako." Sino naman ba ang hindi maiilang? Pag-suotin ka ba naman ng pulang ternong bikini.

"Ang KJ mo talaga! Ang mahal kaya ng bili diyan ni Nanay. Isang daan din 'yan."

"HA?! ISANG DAAN?" Gulat kong tanong habang pinagmamasdan ang isang simpleng pulang bra at panty.

"Oo!"

"Oh bakit mo pina-suot sa'kin?" Kunot-noong tanong ko.

"Hindi kasya sa'kin, tsaka isa pa mas bagay sayo oh!" Tinignan niya pa ako mula ulo hanggang paa.

"Labhan ko mamaya tas abot ko sainyo ah?"

"Hindi na! Anong gagawin namin diyan? Sa'yo na lang."

Tumango-tango ako...

"Hindi ba talaga natin ibibigay kay kuya foreigner 'yung sukli niya?" Tanong ko dahil nakokonsensya na naman ako dito sa pagtanggap ng ganitong ka-laking halaga.

"Psh, 'wag na. Tara magpa-salamat ka na lang. Kanina pa 'yon titig ng titig sa'yo. Crush kaaa!" Tumili ito habang ako naman ay todo iwas sa kamay niyang nagtatangkang dumapo sa balikat ko.

"Tara" binalikan namin ang pwesto kanina ni kuyang foreigner. Napansin ko rin ang pag-titig sa'kin nito kanina ngunit hindi naman ako ganon ka assuming gaya ni Thal para sabihing may gusto sa'kin yung isang tao porke't naka-tingin.

Napansin naman ni kuyang foreigner ang pag-dating namin kaya nag-paalam siya sa nga kasama niyang foreigner at nauna ng tumakbo sa pwesto namin. Weird. 

"H-hi" bati ulit nito sa aming dalawa ni Thal.

"Ikaw na ulit Cia!" Pasa sa'kin ni Thal.

"Uh— me and my friend is here to thank you for the money." Direktang saad ko sa kaniya.

"Don't mind it. By the way, can i ask w-what is your name?" Kita kong nahihiya siya kaya bahagya akong napa-ngiti.

"Ciara Diaz. Cia for short," linahad ko ang kamay ko at tinanggap niya naman ito ng naka-ngiti rin.

"I'm Railey Simon, Railey for short. Nice to meet you Cia" nakipag-kamay ito saka nag-paalam ng umalis. Nakita ko naman ang mapang-husgang tingin ni Thal dun sa Railey.

"Hoy!" Siniko ko siya sa braso dahil titig na titig siya kay Railey.

"Cia! Ano nga english ng malansa?" Takang tanong niya, nagtataka ko rin namang sinagot ang tanong niya.

"Fishy?" Naging pa-tanong ang sagot ko.

"'Yon! It's amoy fishy, malansa pa sa malansang sinasabi ni Dr. Jose Rizal."

"Ha?"

"Feeling ko talaga crush ka niya." isang kurot at malakas na tili na naman ang natanggap ko.

"Gutom lang 'yan. Tara bili tayo ng pagkain 'don." hinila ko na siya dahil kung anu-ano na ang mga lumalabas sa bibig niya.

Nag-punta kami ni Thal sa tindaan ng turon. Inabot narin ni Thal 'yung lahat ng sampaguitang binebenta ko kay Railey para raw hindi na'ko ma-konsensya.

Malapit na mag-dilim sa Isla Atlan kaya naman nag-sisimula ng mag-labasan ang mga turista ng sarili nilang tents. Naka-uwi narin ang mga mangigisda. Tanging mga apoy galing sa bonfire ang mag-sisilbing ilaw nila.

Nag-lalakad kami ni Thal ngayon papunta kina Tito Phil (Tatay ni Thal) sila kase ang nagdadala ng mga turista papunta dito sa isla dahil malayo nga ang siyudad dito sa Atlan. Kasama ni Tito Phil ang pinaka-gwapong tito ko na si Tito Alexis.

"Hey, do you already ate?"

"Yes, i'm with Thal during dinner and lunch. How 'bout you?" pa-english na tanong ko dahil feeling foreigner din 'tong tito ko. 

"Kumain na'ko kanina, wait—" tinignan niya ang suot ko habang naka-kunot ang noo. "Who told you to wear that?" naka-hawak pa ito sa kaniyang baywang.

"It's Thal, tinamad lang ako mag-bihis kanina. Don't be kill joy Tito." Pagbi-biro ko ngunit hindi ata gumana 'yon. Run...

"Mag-palit ka na sa loob, it's getting cold Cia," inakbayan niya ako saka tinahak namin ang daan papuntang bahay namin.

Kaming dalawa lang ni tito ang naka-tira sa bahay, malapit ito sa Isla Atlan. Sementado naman ito at may dalawang kwarto.

Pumasok kami sa isang bungalow na bahay, wala pang pintura ito at halatang 'di natapos ang pagpapa-gawa—ngunit sabi nila ang bahay namin ang pinaka-maganda. 'Yung iba kase sa kubo o gawa pa sa kahoy ang mga bahay nila. Masuwerte ako.

Binuksan ni Tito ang Steel door kaya naman pumasok na ako. Lumalamig na rin at suot ko pa 'tong bikini, dumiretso siya sa kwarto niya, maging ako ay pumasok na rin sa kwarto ko.

Simple lang ito, may isang tv, sariling banyo at papag na may malambot na kutson.

Pumasok na'ko sa banyo saka nag-palit ng isang ternong pajama na galing din kay Tito.

Pag-katapos mag palit humilata agad ako sa kama at astang matutulog nang may kumatok...

"Cia, open the door i'm inside the bathroom!" Malakas na sigaw ni Tito. Arte talaga mag-salita ni Tito.

Dali-dali naman akong tumakbo papunta sa sala at binuksan ang pinto.

Bumungad sa'kin si Tito Phil.

"Magandang gabi Cia!" Bati nito.

"Magandang gabi din po Tito." halos mag-kasing edad lang si Tito Alexis at Tito Phil.

"Nasaan si Alexis?"

"Nasa banyo po Tito eh!"

"Maari mo ba kaming tulungan? May dumating kasi na turista. Hindi kami marunong mag ingles." Natawa naman ako sa reaksyon niya pagka't parang nahihiya pa 'to sa akin.

"Oo naman, nahiya kapa sa akin? E halos simula bata ako kilala na kita." Natatawang usal ko.

Napakamot na lamang ito ng ulo, tinahak namin ang daan palabas ng bahay. Hindi na ako nagpaalam kay Tito. Saglit lang naman.

Malamig ang hangin sa labas at linilipad ang naka-lugay kong buhok.

Nakita ko rin ang ibang mga tao na nag-iinom at nag-sasayaw sa gitna ng apoy.

Dinala ako ni Tito Phil sa munting tanggapan ng bisita. Hindi kilala nina Tito Phil ang may ari ng Isla, ginawa na lamang nila itong pagkaka-kitaan. Kaunti lang ang mga bahay at wala ring mga villa para sa mga turista. Tent lang talaga ang sagot.

Kumausap ako ng bagong dating na turista at pinaalam ang mga bagay-bagay pati ang ka-kulangan sa matutulugan. Kahit tent lang daw ayos na sila kaya na-tapos agad ang usapan.

Nag-paalam na'ko sa busy na si Tito Phil at tinahak ang daan pabalik sa bahay, baka magalit na si Tito Alexis.

Habang naglalakad pinag-mamasdan ko ang mga tao na nag-sasaya kaya medyo maingay.

Malapit na'ko sa pintuan ng bahay ng harangin ako ng isang pamilyar na mukha...

"Hi Cia!" Si Railey, 'yung bumili kanina nang sampaguita.

"Hi Railey!"

"Drink some." Inabutan niya ako ng red cup na alam kong alak ang laman. Linayo ko agad ito dahil hindi naman ako umiinom.

"Sorry, my Uncle might get mad," tanggi ko saka astang alis pero nag-pumilit pa rin ito.

Anong oras na at antok na'ko kaya naman... sorry Tito.

Linagok ko ang alak, mainit ito sa lalamunan at mapait, ano nagustuhan nila sa alak?

"Here sit here for a while." Umupo siya sa white sand ng Isla.

"I have to go Railey" saad kong muli.

"Just a minute please." saka na niya ako hinila pababa.

Nag-kuwento siya ng marami habang ako ay nakikinig lang, hindi ko namamalayan unti-unti nang umiikot ang paningin ko. Ganito ba epekto ng alak?

Umiikot ang paligid...

"Uh- Railey i have to go" napansin niya ang bawat galaw ko kaya nabigla ako ng buhatin niya ako ng pa bride-style.

"H-hey p-put me down" hinang-hina ako habang hinahampas ang dibdib niya. Umiikot ang paligid kaya hindi ko alam kung saan niya ako dinadala. Ang alam ko lang ay nawala ang ingay ng mga turista at ang ilaw nang apoy.

Biniba niya ako at agad nangati ang aking balat. Talahiban...

"A-anong gagawin mo?" Naniningkit ang mga mata ko dahil hindi ko siya maaninag.

Nakita ko naman ng bahagya ang ngiti niya. Ngiting may kahulugan.

"R-raile—" hindi na'ko natapos nang nag-simula siyang himasin ang mukha ko.

Sinubukan ko siyang sipain ngunit natatawa lamang ito, hinimas niya na kasunod ang buhok ko.

"L-let go of me!" Mabilis na sigaw ko dahil nakaka-takas na ang aking luha.

"Wear a skirt next time."

Wala akong nagawa kung hindi ang umiyak. "T-tito." wala sa sariling naiusal ko.

Nanlaban pa rin ako habang hinang-hina. Ramdam ko ang unti-unting pagbaba niya na nang pajama ko, susunod na niyang tatanggalin ang undergarment ko pero narinig ko ang sigaw ng mga tao...

"WHAT THE F*CK ARE YOU DOING TO MY NEPHEW?!" hinila ni Tito sa kwelyo ang lalaki habang ako ay naka-higa at nakatitig lang sa mga ulap. Naiiyak at natatakot.

Naramdaman ko naman ang pag-taas ng aking pajama at nakita ko ang alalang mukha ni Thal.

"C-cia" nag-uumpisa niya na rin sabayan ang luha ko.

"F*ck you!" Naka-rinig ako ng suntukan at ang pag-daing ni Riley, "You as*sh*le!"

"Alexis tama na, dalhin natin 'yang gunggong na 'yan sa prisinto." Boses ni Tito Phil.

Tinayo naman ako ni Thal at may pag-aalala pa rin sa mukha niya. Nahihirapan na'ko huminga dahil sa pag-hikbi.

Kitang-kita ko naman ang dugo mula sa gilid ng mata't labi ni Railey.

"She asked for it!" Sigaw niya pa dahilan na lumapit sakaniya si Thal at sapakin...

"G*go! Hindi ganon karumi ang kaibigan ko, kanina pa kita nakikitang naka-titig sa kaniya!" Bigla-bigla sinipa niya ito sa maselang bahagi ng katawan "Ayan! Mabaog ka." hindi nakakalaban si Railey dahil hawak siya ng mga kasamahan namin sa Isla. Kita ko ang alala sa mukha nila.

"'Nak tama na 'yan" awat ni Tito Phil na naka-hawak kay Railey.

Naramdaman kong may yumakap sa'kin...

"Pshh, Cia don't cry..." si Tito, ramdam ko pa rin ang galit niya.

Hindi ako makapag-salita na animo'y napipi.

"Phil, dalhin na natin 'yang gung*ong na 'yan sa prisinto!"

"Oo nga, tahimik ang Isla at siya ang unang gumawa niyan!"

"Kawawa si kuya, idala 'yan sa pinaka-malayong hospital. Hay*p siya!"

Tumango-tango si Tito Phil sa mga kasamahan namin at dinala nila ang duguang Railey sa prisinto. Kaming tatlo lang nina Tito at Thal ang natira dito sa madilim na talahiban.

"C-cia" naka-yakap silang pareho sa'kin hahang natulala ako.

"I'm sorry Cia." dinig kong sambit ni Tito pero hindi ko magawang mag-salita dahil parang natuyo ang lalamunan ko.

"Apaka-sama!" Umiiyak narin si Thal ngayon.

"HINDI KA NA LIGTAS DITO. KAILANGAN KITANG ILAYO DITO."

Author's Note:

Rape is not a joke.

Rape is a sensitive topic.

To those victims:

"Forgetting is difficult. But remembering is worse"

—Unknown

But always remember you're still precious. You are not your past. You're the person you choose to become.

It's not you fault.

Lagi mong tatandaan na maraming nag-mamahal sa'yo.

Hindi ka na-rape dahil sa suot mo...

Hindi ka na-rape dahil sa katawan mo...

Na-rape ka dahil maraming mga walang pusong tao sa mundo.

You're still a rare diamond. You deserve the world—the universe rather. 💎👑