ILANG araw na ang lumipas magmula ng magresign ako sa dati kong trabaho. May sarili kaming business pero nagtatrabaho pa ako sa ibang kumpanya. I have reason, gusto kong matuto ng hindi binibigyan ng special treatment. Sa company kasi namin konti na lang ang ginagawa ko since kay Papa pa rin naman manggagaling ang approval ng mga projects.
Sa ngayon, ako ang tumatayong acting CEO ng Villena Builders Inc. Our company is one of the top 20 most trusted house builders. But now many of our investors had back out whenever they heard the unpaid debts to CM Corp.
Iniisip ng mga ito na hindi na kayang makabangon ng kumpanya. Kaya mas lalo kong pinagbubutihan ang pagtatrabaho sa aming kumpanya while papa went back to Singapore to calm our remaining investors.
I press the intercom. "Jenny.. what is my schedule tonight?"
Agad namang pumasok sa office ang aking secretary.
"You only have one M
HINDI ko mapigilang haplusin ang tela ng aking wedding gown. Napakaganda nito.Ang sabi ni Mama ay ipinasadyan pa ito sa kakilala niyang wedding gown designer. My gown is a deep V-neckline with organic lace edging and long lace sleeves. Aakalain mong may nakadikit na bulaklak sa braso ko dahil sa hindi mo mahahalata ang tela na talaga namang nagblend sa kulay ng skin ko. Talagang mabusisi ang pagkakagawa nito, mapapathumbs up ka talaga.Nakakamangha kasi ang ganda nito.Dati ini-imagine ko lang na ikakasal kami ni Lorenzo sa simbahan. Di halatang-halata na patay na patay ako kay Lorenzo na kahit highschool pa lang kami ay naisip ko na ito. Natawa ako sa mga naisip pero napalitan din agad ito ng lungkot.Nakakamangha na sa loob lamang ng dalawang linggo ay nagawang maisaayos ang lahat ng kailangan sa kasal. Halos wala akong itinulong sa pag-aayos nito pero maganda pa rin ang kinalabasan.
HINDI ko alam kung ano ang idadahilan ko ngayong ang pamilya ko, ang pamilya ni Lorenzo at maging ang pamilya ni Josh ay matiyagang naghihintay sa mga sasabihin ko.Si Papa ay matiimtim pa ring nag-iisip at hindi ako magawang tingnan. Si Mama ay nasa tabi ni Tita Mikaela na patuloy pa ring nag-sosorry.Nakagat ko ang ibabang labi ko. Malaking abala ang nagawa namin sa pamilya Buenavista. Nakakahiya talaga kila Josh.Nasa loob na kami ng Hotel. Sinubukan kong ibuka ang aking bibig pero agad ko din itong itinikom nang wala akong maisip na dahilan.Ang gusto ko lang naman ay mapakalma silang lahat at hindi sila magkasakitan, pero mukang pinalala ko pa ang lahat.Napahilamos ako ng mukha, buti na lang waterproof ang make-up ko kaya hindi ito masyadong masisira.Tumingin ako sa katabi kong si Lorenzo upang humingi ng tulong, pero mukang wrong move. Nang tingnan ko
"CONGRATULATIONS iha.. sabi ko na nga ba't kayo rin magkakatuluyan." Masayang bati nito sa'min ng former teacher namin na si Sir Bryle.Matapos ang kasal ay nandito naman kami ngayon sa isa sa mga kilalang hotel dito sa Tagaytay. Ito kasi ang napiling lugar ng magulang namin para pagdausan ng reception since wala naman talaga akong itinulong sa preparation.Pero hindi sa mismong hotel ang reception, doon lamang kami tutuloy pagkatapos ng reception. Outdoor wedding reception kasi ang naisip ng magulang namin kaya naman nandito kami sa likod ng hotel kung saan makikita ang mga nagkikinangang mga ilaw na nakasabit sa mga puno.May mahahabang table na nakapalibot sa magkabilang gilid, nakapatong dito ang mga puting bulalak. Sa harap naman nakapwesto ang table namin ni Lorenzo. Sa gitna naman ang nagmistulang stage ng reception."Salamat Sir Bryle, hindi ko alam na inimbitahan po pala kayo ni Mama. Thank
HATING GABI nang magising ako sa kalabog na parang may bumagsak na mabigat na bagay sa sahig. Agad kong binuksan ang ilaw.Nanlalaki ang matang nakita ko si Lorenzo na nakahiga sa sahig nakasuot pa rin ito ng tuxedo. Nilapitan ko ito."Lorenzo, are you okay? san ka ba nanggaling- " Napatigil ako ng mapatakip ako ng ilong. Nangangamoy alak ito."Lorenzo, bakit ka nag-inom? paano kung nakita ka ng parents natin?" Umungol lamang ito at maya-maya ay naghihilik na ito.Nakatulog na nga ang loko.Ano bang nangyari sa'yo Lorenzo?Kinabukasan ay nagliligpit na ako ng mga gamit namin ni Lorenzo dahil lilipat na kami sa tutuluyan naming bahay."Lorenzo, wala ka na bang naiwan d'yan?" tanong ko. Nasa loob kasi ito ng banyo."Yes, wala na." Lumabas ito at binitbit ang mga gamit na kinuha nito sa CR.
KINABUKASAN maaga akong nagising para ayusin ang mga gamit namin. Excited akong i-arrange ang lahat ng gamit na niregalo at binili nila Mama at Mommy Karen para samin.Kumain muna ako ng breakfast. Buti na lang pala may malapit na convenient store dito. Binilhan ko na din si Lorenzo at siguradong gutom na ito.Pagkatapos kumain ay inumpisahan ko na ang pagbukas ng mga box. Meron kaming Microwave, Blender, Plate with spoon and fork, Oven and iba pang kitchen utensils.Lumipat naman ako ng pwesto kung saan nakalagay ang iba pang box.Ang dami pala nito.Napalingon ako ng marinig ko ang yabag na nanggaling sa hagdan. Gising na si Lorenzo.Nang magising kasi ito kaninang madaling araw ay pinalipat ko ito sa kwarto para mas makatulog siya ng maayos. Hindi kami tabi natulog dahil alam kung hindi yon magugustuhan ni Lorenzo. Kahit na mas gusto ko iyon.
HINDI ko na nagawang kausapin si Lorenzo ngayong himbing na himbing ang tulog nito. Bukas ko na lang siguro ito kakausapin.Naisipan kong kumuha na lamang ng kumot at hayaang dito na lang ito matulog dahil hindi ko kayang buhatin ito sa sariling kwarto.Inayos ko ang pagkakalagay ko ng kumot at siniguradong hindi ito lalamigin. Akmang tatayo na ako ng biglang magmulat ang mga mata ni Lorenzo at titigan ako. Nagulat ako ng bigla na lamang akong hinila nito pahiga at yakapin. Pansamantalang hindi ako nakahinga sa ikinilos nito.Napaka-higpit ng yakap nito na para bang mawawala ako pag bumitiw ito. Ilang sandaling hindi muna ako gumalaw. Hinintay ko munang maging steady na ang paghinga nito at dahan-dahang inangat ang braso nito na nakadantay sa aking baywang. Pigil ang aking paghinga habang inaangat ko ito pero nagulat ako nang kusang bumalik ang braso nito sa aking baywang. Hindi na ako nakakilos pa lalo na't ramdam na ra
MATAPOS ang pag-uusap namin ni Lorenzo ay nagbago na ang lahat. Bumalik na ito sa dati. Madalas na ulit itong nakangiti at makipag-asaran sa akin.Kakatapos ko lang mag-ayos ng sarili nang may marining ako na parang may masayang nag uusap sa aming sala. Pababa pa lang ako ay naririnig ko na ang mga tawanan nila Lorenzo at tawa ng isang bata.Bata? may bata sa bahay?Nanlaki ang aking mga mata nang marealized ko kung sino ang taong nagtatawanan sa baba. Binilisan ko ang paghakbang sa hagdan. Pagdating ko sa kusina ay di ko inaasahan kung sino ang nakita ko."Ate Carla!" Sigaw ko."Kara, nice to see you again."Agad akong lumapit dito at niyakap ito. "OMG! I missed you, Ate. Buti naman bumisita ka dito." I'm so happy na binisita kami nito."Pagkadating na pagkadating ko ay kayo agad ang naisip ko na una kong bisitahin." masayang paliwanag n
PAGKTAPOS kumain ay napagdesisyunan muna namin na mag stay sa bahay nila. Alam ko kasing namiss din ni Lorenzo ang bahay kung saan siya lumaki."Mommy, pinalawakan n'yo pala ang garden? Maganda.""Yes. Recently kasi may mga nadiscovered kasi akong mga flowers na talaga naman ang ganda sa paningin. So I told your dad about this."Napangiti ako sa mag-ina. Ang sarap nilang tingnan. They are catching up."Oh, wait your dad is calling." Sinagot agad nito ang tawag."Oh, hello Hon! Your son is here together with his wife." Lumingon naman ito sa kanila at masayang nagkwento.Lumingon sa akin si Lorenzo."Are you bored?" Tumabi ito sa akin."No. Actually namiss ko din 'tong house n'yo." Nakangiting sagot ko."My house is your house too." Saglit itong napaisip. "Come on let's go upstairs."Hinila ako nito para t