CHAPTER FIFTY-SEVEN

TYRONE’S P.O.V

Habang nagmamadali kami sa pagpunta sa sementeryo, ang lugar na na-track ni Ashy na kinaroroonan ng fiancee ko ay hindi ko magawang mapakali.

I am nervous, I am worried. At hanggang ngayon, hindi ko magawang alisin at pigilan ang utak ko na mag isip at humanap ng kung anu-anong posibilidad na pwedeng maging rason nang biglaan niyang pag alis.

“I thought everything is fine now, Tyrrah. Nag usap na tayo. I gave you all the assurance in this freaking world, just so you could not feel bad. And you said that its fine, and you’re fine already. You even promised that our wedding will happen whatever it may face. Pero ano na ngayon? Nasaan ka na? Why did you just run and left me behind like this?” hindi maiwasang sumbat ng isip ko.

I was hurt and feeling betrayed at the same time. Maiintindihan ko naman kasi kung sinabi niya na alng at pinarating sa akin ng maayos ang lahat. Lagi naman akong nakikinig sa kanya at lagi ko namang ginagawa lahat ng tingin kong pinakamabuti. Basta