เข้าสู่ระบบNapakibit balikat nalang si Ryah at niyaya na si Ruby sa isang palaruan. Ang biniling ticket ni Ryah para sa forest tracking project ay dinala niya.
Ang event ay isa ring palaruan kung saan maaari kang makahanap ng mga kayamanan o kaya premyo sa pamamagitan ng musika o ibang bagay. Ang dahilan ni Ryah sa pagbili ng ticket ay upang maisanay si Ruby sa kakayahan ng kaniyang pag-iisip. Alam ni Ryah namakakatulong ito kay Ruby dahil para na rin itong treasure hunt. Hindi nagtagal ay inaya na ni Ryah ang anak para pumasok. Nakipaglaro saglit si Ryah kay Ruby upang mawili ito. Sa una ay may kaunti pang takot si Ruby dahil sa bago sa kaniyang paningin ang lugar. Ngunit dahil sa matiyaga niyang pangwiwili ay unti unting nawala ang takot ni Ruby. Napahinga ng maluwag si Ryah at napangiting tinitignan ang anak na naglalaro habang wala siya sa kaniyang tabi. Nakasunod lamang sa likuran si Ryah habang naghahanap naman ng clue si Ruby ng mag-isa. Maya-maya pa'y may mga batang lumapit kay Ruby na naglalaro rin sa loob ng forest tracking. Tila nagliwanag ang paningin ng mga bata ng makita si Ruby. Nilapitan nila ito at may ngiti sa mukhang kinausap. Ang dalawang bata ay halos kasing taon lang ni Ruby. “Halika, maglaro tayo. Tutulungan ka namin maghanap ng clue.” Hindi mapigilang matawa ni Ryah dahil sa cute na buses ng mga ito. “May mga alam na rin kaming clues, ibibigay namin sa 'yo.” “You're so cute. What's your name? Puwede ka ba naming maging friends?” Tanong nito sa pinakamaliit na buses. Mahahalata sa mga bata na galing din sa mayamang pamilya, mabuti nalamang at may mabuti silang puso, at kahit bata palang ay marunong ng makipag-kaibigan sa iba. Naisip naman bigla ang anak ni Zoe na si Keihro. Walang paggalang sa nakakatanda at mapagpanggap, napakabata ngunit ang pag-iisip ay hindi na maganda. Napailing iling nalang si Ryah habang nakangiwi. Hindi nakapagsalita si Ruby. Sa una nga ay may halo pa itong takot. Ngunit ng makita niyang nakangiti ang mga ito at walang balak na masama ay unti unti na siyang naging komportable. Hindi naman pinigilan ito ni Ryah, sa halip ay natuwa pa dahil may mga kaibigan na siya. Mabilis na nahanap ni Ruby ang mga clue dahil sa tulong ng dalawang batang babae. Maliliwanag ang kanilang mukha hanggang sa makarating sila sa huling clue. Ang kaibahan nga lang ay kailangan mong umakyat sa tali upang makita ang clue. Ang dalawang batang babae ay walang kahirap hirap na umakyat. Habang si Ruby ay napatitig nalang. Hindi mapigila ni Ryah na makaramdam ng kaunting kaba. Hindi gaanong mataas ang kaniyang aakyatan at may air cushion sa ilalim, ngunit hindi niya pa rin maiwasang mag-alala kay Ruby dahil baka mahulog ito. At this moment, not far from here, a dignified figure stood tall and looked in this direction. The man wore a pair of gold-rimmed glasses on his straight nose with glasses chains hanging from both ends. Ang mga mata sa likod ng salamin ay may malalalim na tingin, at tahimik na parang isang malalim at madilim na gabi. Nakasuot siya ng puting daming at itim na trousers, sa kaliwang braso ay nakasuot ang mamahaling purselas. Dahil sa kaniyang tindig ay nagmukha siyang isang nanggaling sa isang pilikulang puno ng kapangyarihan. Nakatayo lamang siya at ang kaniyang tindig ay naging dahilan para hindi siya lapitan ng mga tao. Samantala, ang kaniyang assistant sa tabi na si Maiah ay hindi na bago sa kaniya ang gano'n. His master always comes to this kind of place after giving psychological counseling to patients. Ang nararamdaman ng mga pasyente ay sadyang madilim. Ang mga ganitong lugar na puno ng palaruan ay makakatulong sa mga tao na mapawi ang stress o takot. Tahimik na nakatayo si Maiah habang nakasunod sa kaniyang amo at nakatingin sa mga batang babae. Sa hindi inaasahang pagkakataon ay tila pamilyar sa kaniya ang mga matang naharangan ng eye glasses. Napailing nalang siya at itinuon nag pansin kay Ruby. Sa kabilang banda, si Ruby, dahil sa lakas ng loob ng dalawang bata ay naisipan niya ring kayaning umakyat. Siya ay hindi masiyadong mabilis, ngunit siya ay umakyat ng may pag-iingat. Nakahinga naman ng maluwag si Ryah. Nagkataon namang may bata ring malapit sa kaniya na aksidenteng nahulog at tila nasaktan. Dahil malapit si Ruby rito ay nagambala siya at naisipang tulungan ito. Ngunit sa ilang sandali lang, nadulas si Ruby na dahilan para siya'y mahulog din. “Ah! Mag-ingat ka!” Sigaw ni Maiah na nakatingin lamang kanina. Mabilis na humakbang ang lalaking kaniyang amo papunta kay Ruby at dahan dahan itong sinalo. Si Ruby, biglang namutla at mukhang natakot dahil sa pagkahulog nito. “It's okay. Calm down.” Marahan ang pagkakasabi ng lalaki at tila nagpapatahan ng isang batang hindi natigil sa pag-iyak. Napatitig nalang si Ruby na agad namang kumalma, bahagya pa siyang nahiya ngunit hindi maiwasan ang nakakagigil niyang mukha. Malamig ang buses ng lalaki at may malalalim na tingin ngunit naroon ang kalma. Ngumiti ang lalaki saka ibinaba ng marahan si Ruby. Kinuha niya ang mga clue cards na nahulog sa sahig saka ibinigay sa kaniya. Ginulo niya ang kaniyang buhok. “Mag-iingat ka. Enjoy playing.” Saka siya umalis. Sa kabilang banda naman. Nalaman ni Ryah ang nangyari sa kaniyang anak na saglit na kinausap ng isang nagpapangasiwa sa loob ng forest tracking project. Napatakbo siya sa takot at halos dinig na ang tibok ng ng kaniyang puso dahil sa kaba. Nang masilayan niya ang anak ay tanging isang pigura ng lalaking paalis na lamang ang nadatnan niya—ang kaninang pamilyar sa kaniya. Napailing nalang si Ryah at agad na pinuntahan ang anak na nakatingin sa lalaking unti-unti nang nawawala sa paningin. “Ruby, anak, are you okay? Nasugatan ka ba? Anong nararamdaman mo? May masakit ba?” Sunod sunod na tanong ni Ryah rito habang sinisipat ang buong katawan kung nasaktan ba ito. Napatitig naman si Ruby at tila nalito sa nangyari. Nagsimula siyang manginig at lumingon sa paligid na parang may hinahanap. Agad namang naalerto si Ryah lalo't hindi niya sigurado kung nasaktan ba ito. Ngunit ang sumunod na kaniyang sinabi ay siyang pagkagulat ni Ryah. “Pa-Papa.” Hindi nakaimik si Ryah habang napatitig nalang kay Ruby na lumilingon sa paligid. Akala niya'y natakot ito ng subra na siyang dahilan para hanapin ang kaniyang ama. Napakuyom ang kamao ni Ryah, nakaramdam siya ng kirot sa puso at pagtatampo dahil sa kawalan ng presensiya ni Grayson. Dahil may autism si Ruby ay maaaring iyon ang dahilan kung bakit hindi siya maipagmalaki ng kaniyang ama o kahit ang pamilyang Sandoval. Siguro nga'y ang yumaong si Mrs. Sandoval lang ang tunay na nagmahal at tinanggap si Ruby. Masakit lang sa parte ni Ryah na kahit hindi siya napagtuonan ng pansin bilang 'anak' ng kaniyang ama ay siya pa rin ang hinahanap nito. Napabuntong hininga nalang si Ryah. Kahit ayaw niyang tawagan si Grayson at tanging siya nalang ang magpapakalma kay Ruby ay wala siyang magagawa. “Tatawagan ko ang Daddy mo, okay?” Mahinang sabi ni Ryah habang tinitignan ito. Kinuha niya ang kaniyang cellphone at nagpakawala muna ng malalim na hininga. Nakailang ring pa ito bago sinagot ng nasa kabilang linya. Nakatingin lang si Ryah kay Ruby. Bago pa man siya makapag salita ay inunahan na ito ng nasa kabilang linya. “Nalaman mo na ba?” Napatigil si Ryah dahil sa sinabi ni Grayson. Saglit pa siyang napaisip bago naisipang magsalita. “Na-Nasa amusement park kami ni Ruby. May nangyari kasing hindi maganda, pero ikaw ang hinahanap niya. Can you come here to make her calm down?” Halos mapiyok ang buses ni Ryah. Narinig ni Ryah ang inis matunog na ngisi nito. “I'm busy, Ryah. I don't have time to play for now. And, don't think that I will change my mind by using Ruby as an excuse. Isn't it your fault kaya siya hindi ayos ngayon?” Natigilan si Ryah at napakuyom nag kamao. Hindi makapaniwala sa mga sinasabi ni Grayson. “You must come to the company tomorrow to do the handover. If you don't go back tonight, I hope you will be more self-conscious.” May badya pang pagkainis sa buses nito. Matunog na napangisi si Ryah dahil sa inis. “Talaga bang wala ka nang pakialam sa anak mo?” Hindi na napigilan ni Ryah ang mailabas ang inis. Walang sinabi si Grayson at basta nalang pinatay ang tawag. Halos manlamig ang kamay at paa ni Ryah sa inis. Napahilamos nalang siya sa mukha dahil hindi niya na alam kung paano ang gagawin niya. Halos wala na ngang pakialam pa si Grayson at tanging company lang ang nasa isip. Hindi man lang naisipang magtanong kung anong nangyari kay Ruby. Napayakap nalang siya kay Ruby habang pinipigalan ang sariling maiyak ano mang oras.Ryah Zovee POINT OF VIEWNAPABLANKO nalang ang mukha ko. Napapabuntong hininga akong lumingon kay Ruby na mahimbing nang natutulog. Nang ikasal ako kay Grayson, sinabi ko sa sarili ko na siya na, ni minsan ay hindi ko naisip na maghihiwalay kami o dadating sa puntong ganito. Hindi ko rin naman ginugusto ang nangyayari ngayon.Wala akong experience ngayon, kaya natural na 'di ko alam ang gagawin ko. Tinignan ko ang phone ko na pinatay ko muna ang linya at sinabi ko kay Kezia na mag-isip muna ako saglit.Ano ba 'yan. Akala ko simple lang ang pagdi-divorse, may mga ganito pa pala. Napatampal nalang ako sa noo ko at nagsimulang mag voice record para i-send kay Kezia. “How can I process the condition? Paano ko ba idagdag?”Napakamot ako sa ulo ko, nararamdaman ko nanaman ang stress. Si Grayson talaga, walang araw nang hindi ako ine-stress.“Grayson have a lot of money, and anyway, siya naman ang may kasalanan 'di ba? He made you decide like that, dapat lang na bigyan kayo ni Ruby. I think
THIRDS PERSON'S POINT OF VIEW HINDI mapigilan ni Ryah ang manginig habang kumukuha ng baso ng tubig at subukang tanggalin ang anghang sa bunganga ni Ruby. Sa mukha niya kasi ngayon ay nakapikit nalang habang patuloy pa rin ang pagtulo ng luha niya. Halata sa mukha nito ang anghang, namumutla na ang mukha dahil dito.Si Ryah na nakikita ito ay hindi na talaga napigilang mapasigaw dahil sa galit. “Leave! Umalis ka rito! From now on hindi na kita papayagang makalaro o makasama man lang si Ruby!” Puno ng galit niyang sabi.Dahil dito, tila natakot si Keihro at nagpaiyak na rin, nagsimula siyang humikbi habang umiiwas iwas. “H-Hindi ko po sinasadya. 'W-Wag po kayong magalit. Tito! Believe me, I really want to play with ate Ruby. How could I hurt her?” Mas lalo lang nainis si Ryah dito. Kilalang kilala niya ang bata at alam niyang ginawa niya talaga ito ng may alam. Bastos nga ang batang ito kung sumagot, hindi na malabong magawa niya ang ganitong mga bagay.Si Grayson naman na gusto rin t
Ryah Zovee POINT OF VIEWHINDI ko nalang sila pinansin at napapairap nalang. Kailan kaya ako maglalakas loob na umalis dito? Parang mas napapahamak si Ruby rito at hindi ko mapigilang mag-alala. Gusto ko na siyang kunin at kami nalang ang maglalaro sa taas pero sa mukha niya ngayon ay masaya siya, lalo't hawak niya ang pink fox.Pagkatapos ng ilang sandali, dumating din si Keihro na may hawak ng dalawang baso ng juice. Napataas ako ng kilay at hindi ko mapigilang mag sungit sa kaniya ng tingnan niya ako. Ngunit ang bata ay akala mong inosente. Lumapit naman siya kay Grayson na abala sa pag tipa ng laptop niya. “Tito Grayson, look gumawa ako ng juice for you.” Pagkatapos ay itinaas ang isa sa baso na hawak niya.“And, this is for ate Ruby,” sabi niya sa isa ang hawak niyang baso. Pansin ko naman ang biglang pagbabago ng tingin ni Grayson na parang namangha pa. “I didn't expect na kaya mong gawin 'to. Impressive.” Puno ng pagkamangha na sabi dahilan para masuka ako sa sinabi niya.Is
Ryah Zovee POINT OF VIEWNAPANGISI nalang ako ng palihim ng makita ko kung paano magbago ang mukha ni Grayson. Napakibit balikat nalang ako.“Well anyway, hindi pa nakakapag almusal si Ruby. We need to eat first. Wala pa siyang oras makipaglaro.” At unang una sa lahat ayaw ko sa batang makakalaro niya. Mas maganda ng ilayo ko si Ruby.Naramdaman ko na hindi nagustuhan ni Grayson ang inasal ko. Kitang kita ko sa mga mata niya na sumisigaw kung gaano kasama ang ugali ko. Ako pa talaga ang masama. Sanay na sanay na talaga ako sa tingin niya na laging nanghuhusga at kapag ako ang tinitignan parang lahat ng galit sa akin ibubunton.Tinignan niya si Keihro saka ito marahang hinaplos ang buhok na akala mo'y matino talaga ang bata at walang ibubuga. “Keihro, you are really sensible.” Pagpupuri niya pa sa bata.Napakuyom nalang ako ng kamao ko dahil nag-iba ang pakikitungo nito. Napairap pa ako saka dinala si Ruby sa kusina at para makakain. Nakahanda naman na ang mga pagkain kaya inaasikaso k
Ryah Zovee POINT OF VIEWSANDALI kaming natahimik na tila pinapakiramdaman ang bawat isa. Maya maya pa, inilagay mo Kezia ang mangkok na hawak niya sa tabi ng maliit na mesa saka ako tinanong. “How do you feel? Are you still cold? May nararamdaman ka pa bang hindi ka kumportable?” Sunod sunod na tanong niya sa akin habang sinisipat ako.Umiling ako sa kaniya. “I feel much better now, thank you, Kezia.” Tinignan niya ako ng napapataas ng kilay.“Why are you so polite to me? I just want to know if you are feeling better now.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya kaya't napakamot nalang ako sa batok ko.Naramdaman ko ang pagbuntong hininga niya. “What if stay with me tonight? Gabing gabi na. And! Don't think about anything, puwede ka namang umuwi nalang bukas.”Napakamot nalang ako ulit. Gusto ko sana kaso si Ruby, siguradong hahanapin ako no'n pagkagising niya. “Gusto ko sana, kaso si Ruby nasa bahay. Takot siya sa mga kulog at kidlat lumalakas pa naman ang ulan.” Pagpapaliwanag ko sa kani
Ryah Zovee POINT OF VIEWHindi ko na napigilang mapaupo habang napayakap sa sarili dahil sa halo halong ginaw at sakit ng nararamdaman. Ramdam ko ang pamumula ng mata ko. Nanginginig akong kinapa ang cellphone ko at pinilit humarap sa screen. Lumalabo na ang paningin ko ngunit pinipilit ko nalang ang sarili na maghanap ng puwedeng ma-contact.Sa huli, ang tanging puwede kong ma-contact ay si Kezia. Mabilis ko itong tinawagan at napapikit na nanginginig habang hinihintay na sagutin niya.Nang sagutin niya mabilis akong nagsalita. “Ke-Kezia. Puwede bang s-sunduin mo ako?” Nanginginig na sabi ko habang pilit kong nilalakasan ang buses ko. Napapikit pa ako ng mariin dahil sa malakas na hangin na tumama sa katawan ko.Narinig ko ang pagkasinghap sa kabilang linya na tila nagulat. “Ryah? What's going on? Tell me, where are you? Pupunta ako kaagad diyan.” Tarantang sabi ni Kezia sa kabilang linya. Sinabi ko kaagad ang address ko. Rinig ko sa kabilang linya ang pagtakbo niya. “Oo! Papunta na







