Share
Chapter 34
February’s POV
Nag-unat-unat ako pagkagising. Medyo inaantok pa ng buksan ko ang bintana rito sa loob ng bahay. Pagkabukas ko ay medyo nagulat pa nang makitang nag-aararo si Sapphire sa bukid. Para naman tuloy nagising ang diwa ko nang makita ito.
Ang Lolo ko talaga kung ano-anong paghihirap ang pinapadanas kay Sapphire. I’m pretty sure it’s really hard for him to these things.
Napabuntong-hininga na lang ako dahil hindi ko rin naman kasi makakalaban si Lolo. Nagluto na lang ako ng almusal namin pagkatapos ay nilabas ko na rin agad ‘yon.
Si Lola paniguradong nasa kapitbahay nanaman. Kapag ganitong maagang maaga ay talaga namang na kina Aling Juan siya.
“Tang! Kain po muna kayo!” sigaw ko nang malapit na sila rito. Tinutulungan niya rin naman si Sapphire ngunit mostly ito ang gumagawa ng trabaho.
“Osiya sige’t ma
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 35
February’s POVIt’s been a month since Sapphire tried to serenade in our house. Bakasyon na ulit namin ngayon at tag-ulan na naman. Hindi ko pa naman ulit nakikita si Sapphire. Ang alam ko ay huling araw ng klase nila noong nakaraan. Baka may inaasikaso pa ito.“Kaya mo bang dalhin ‘yan, Febi?” tanong sa akin ng pinagbibilhan ko ng abono.“Oo naman po, itatali ko lang po ‘yan,” sabi ko saka ko tinali ang abono sa likod ng angkasan sa aking bike.“Ganoon ba? O siya sige’t mag-iingat ka, maulan pa naman ngayon,” sabi niya sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. Maulan nga ngayon at baka mamaya ay mabasa ang abonong binibili ko. Nilagyan ko na lang ito ng tela saka nagsimulang pumedal.Habang patungo sa bahay ay nakita ko si Noel na nagbabike din sa gilid.“Uyy, Febi, saan ang punta mo?&rdquo
When The Rain Poured Chapter 36
February’s POV“Iba talaga ang nagagawa ng jowa, Febi. Laging blooming!” nakangiting saad sa akin ng batchmate kong si Pina. Awkward naman akong ngumiti sa kanya dahil hindi ko alam ang isasagot.“Grabe, paganda ka nang paganda, Girl,” sabi pa ulit niya.“Binobola mo ba ako, Pina, o ano?” natatawa kong tanong sa kanya.“Hindi, ah! Nagsasabi lang ng totoo,” sabi pa niya sa akin. Napailing na lang ako at nagpaalam na sa kanya.“Una na ako,” sabi ko at ngumiti.“Sus, now ang kita niyo ng jowa mo ‘no?” May mapang-asar itong tingin. Napatawa na lang ako ng mahina sa kanya at kumaway na lang.Nakasalubong ko naman si Kuya Darren, nginitian lang ako nito. Tipid ko lang din siyang nginitian, hindi rin naman kami close para batiin ko siya. Sina Ate Reena nagtransfe
When The Rain Poured Chapter 37
February’s POV“Hoy? Nakikinig ka ba sa sinasabi ko, Febilyn?” tanong sa akin ni Isaac habang naglalakad kami patungo sa gate.“Oo, naririnig kita,” sabi ko naman habang tinitignan ang cellphone ko. Nagtext na si Sapphire, papunta na raw siya.“So what’s your plan?” tanong niya habang pasipa-sipa sa daan.“Sabi ko naman sa’yo, I’ll surprise him nga sa birthday niya,” sabi ko naman at napangiti pa ng malapad. Next month pa naman ang birthday ni Sapphire ngunit talaga namang pinaghahandaan ko na ‘yon. Nag-iipon na para makapunta ng manila.“Sinasabi ko talaga sa’yo, huwag kang magtangkang sabihin sa kaniya. Nako, makakalbo talaga kita,” sabi ko pa.“Wow, sino bang madaldal sa ating dalawa?” tanong niya na pinagtaasan pa ako ng kilay.
When The Rain Poured Chapter 38
February’s POV“Let’s eat! I’m hungry na e. Ang layo rin pala ng nilakad natin. Nakakapagod,” nakangiting saad ni Fiona habang nasa unahan namin siya.“Sige,” sabi ko na lang at tipid na ngumiti.Nang makarating kami sa isang coffee shop ay walang pag-aalinlangan na pumasok si Fiona.“My treat!” sabi niya pa na ngumiti ng malapad sa amin.“Nako, hindi na, Fiona, nakakahiya naman,” sabi ko sa kanya.“Nah, sinamahan niyo ako, so it’s okay if I’ll treat you saka lagi akong nililibre niyang si Zeal. Normal lang ‘yon sa amin, right, Zeal?” nakangiting tanong niya kay Sapphire na nasa tabi ko. Tahimik lang ito habang si Fiona ay panay ang kwento at tanong sa kanya.Hindi naman na ako nagsalita, makikipagtalo pa ba ako? Pagkakita ko pa lang sa mga dri
When The Rain Poured Chapter 39
February’s POV“Aalis ka na, Febi? Sigurado ka bang alam mo ang pagpunta sa manila?” tanong ni Lolo sa akin.“Opo, Lo, madali lang po ‘yon,” sabi ko pa at ngumiti ng malapad. Nanatili lang naman ang tingin niya sa akin na pinanliliitan ako ng mga mata.“Baka naman mabudulan ka doon, Febi? Sigurado ka ba talagang alam mo ang daan, ha?” Si Lola naman ngayon ang nagtatanong.“Huwag kang magpahalata na galing kang probinsiya. Nako, huwag ka na kayang tumuloy?” tanong pa niya sa akin.“Nanang naman… ang tagal ko na po ‘tong pinagpaplanuhan, ngayon pa ho ba ako aatras?” tanong ko pa at ngumiti sa kanya.“Ako’y kinakabahan talaga sa’yo. Mag-iingat ka, ha? Itext mo agad si Zeal kapag nandoon ka na,” sabi pa ni Lola sa akin.“Opo, Nan
When The Rain Poured Chapter 40
February’s POVNagkukwentuhan lang naman kami habang hinihintay si Sapphire. Madali lang naman silang pakisamahan lalo na si Samuel na siyang maraming tanong.“Kaya pala laging pass ang gago kapag nagyayaya tayong uminom,” natatawang sambit ni Samuel.“Lagi ring atat umuwi,” natatawang dagdag naman ni Ryan.“So last last vacation pa siya nandoon sa inyo?” tanong naman ni Samuel.“Yeah, doon kasi nagbabakasiyon ang lola niya,” sabi ko na lang. Pakiramdam ko tuloy ang dami ko na masiyadong naikwento sa kanila.“Akala namin gusto lang ‘yong place, ‘yon pala may jowa na si Zeal,” natatawang sambit ni Samuel.“Oh? Hindi ba sinabi sa’yo?” natatawang tanong ni Ryan. Napakunot naman ang noo ni Samuel dahil dito.“Hindi niyo r
When The Rain Poured Chapter 41
February’s POVBumaba na rin kami sa kotse niya nang makarating sa mall.“So what did you talk about with my friends?” tanong niya habang papasok kami sa loob.“They are cool.”“Hmm, they were asking about you the whole time. Crush ka ata,” natatawa kong saad sa kanya. Inirapan niya lang naman ako dahil sa tinuran.“And they said na sobrang dami mo raw chix sa school,” sabi ko sa kanya na pinanliitan siya ng mga mata.“What?” kunot noo niyang tanong.“Who told you that?” tanong niya na nagtaas pa ng kilay. Napatawa naman ako ng mahina.“I’m just kidding,” sabi ko at pumasok na sa loob ng sinehan. Nakasunod lang naman siya sa akin.Hinila ko naman siya patungo sa taas. Pumwesto kami sa kalagitnaan.
When The Rain Poured Chapter 42
February’s POV“Do you have a clothes with you?” tanong ni Sapphire sa akin. Actually, may dala akong ilang damit ngunit walang kahit isang pantulog.Hindi rin kasi talaga ako sigurado kung magtatagal ba ako rito. Hindi ako sure kung uuwi na rin agad ako pero ang paalam ko talaga ay tatlong araw. Ang mga damit lang na dala ko ay iilan.“Hey, hindi pupwedeng diyan matutulog si Febi sa kwarto mo. Aba, bata pa ‘yan, Zeal,” sabi ni Tita Tere, ang Mommy ni Sapphire, na siyang nakasunod sa amin.“Yeah, I know that, Mom,” sabi ni Sapphire sa Mommy niya. Ilang beses din naman kasi kaming pinapaalalahanan nina Lolo at Lola.“But let me talk with my girlfriend for a while, Mommy,” sabi niya na hinila ako papasok sa loob.“Huwag mo ng subukang maglock ng pinto, Zeal,” sabi pa ni Tita Tere na tila si
Pinakabagong kabanata
