บททั้งหมดของ When The Rain Poured: บทที่ 1 - บทที่ 10

February’s POV  “Woah! You’re shameless, aren’t you?” tumawa pa ito ng walang kabuluhan habang nakatingin sa akin.    “I’m asking you to treat your wound so we can talk about how are you going to pay me," sabi niya na nakataas pa ang kilay sa akin. I laughed without humor while looking at him.    “Ako pa ngayon ang magbabayad sa pesteng ‘to?” bulong ko sa sarili na walang pakialam kung marinig man niya ako dahil mukha namang hindi rin niya maiintindihan dahil mukha itong may lahi. Lahing baliw.    “Look what have you done in my car!” sabi pa niya na tinuturo ang gasgas na tila hindi naman sa akin nanggaling. Aba, niliko ko na nga ang bike para hindi ko ito mabangga.    Pilit kong pinapakalma ang sarili at nginingitian pa rin ito kahit iritadong iritado na sa kaniya kaya lang ay mas lalo pang nang-asar ang gagong ‘to.    “And I’m not peste," s

February’s POV  “I’m just kidding,” humahagalpak ng tawa niyang saad. Kinagat ko naman ang ibabang labi ko para pigilan ang magsalita.  “Let’s go, ihahatid kita," sabi niya at ngumiti pa sa akin.  “Ibigay mo na lang ang bike ko ng makauwi na ako," inis kong saad sa kanya. Tumango naman siya sa akin. Sinamaan ko siya ng tingin dahil mukhang wala talaga itong balak na ibalik ang bike ko sa akin.  Wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod na sa kanya. Tumapad naman kami sa kotse niya. Nakalagay sa likod ang bike ko.  “Tara na, mukhang matagal pang titila ang ulan,” sabi niya sa akin at sumakay na sa kotse niya. Kukunin ko na sana ang bike ko kaya lang ay nakatali pa sa likod kaya nahila niya na ako bago ko pa maalis.  “Alam mo ba ang daan?” tanong ko sa kanya.&nb

February's POV  "Magandang umaga, Donya Ligaya, nabisita ho ata kayo?" tanong ni Lola na siyang nakikichismisan lang kina Aling Juana kanina.  "Ah, magandang umaga rin, Carla. Binibisita lang namin ang apo nitong si Emilya," sabi ni Donya Ligaya na nagpapaypay pa gamit ang malaki niyang pamaypay.  "Magandang umaga, Carla," bati nitong si Donya Emilya kay Lola.  "Kumusta ka na?" tanong pa nito at ngumiti. Kumpara kay Donya Ligaya, mas palakaibigan namang tignan itong si Donya Emilya.  "Mabuti naman, Donya Emilya," sabi ni Lola sa kanya.  "Emilya na lang, Carla, para namang hindi tayo naging magkaibigan noon," sabi nito kay Lola. Ngumiti na lang si Lola, base sa ngiti nito, mukhang hindi nga sila naging magkaibigan.  "Ito nga pala ang apo ko, si Zeal. Baka naman pupwede kong ibilin sa'yo. Gusto kasi nitong

February’s POV  “Good morning!” Halos masemplang naman ako sa bike nang may bumati sa akin.  “Shit..." bulong ko nang magpagewang gewang ako, mabuti na lang ay nahawakan nitong si Sapphire.  “Anong ginagawa mo rito?” tanong ko sa kanya.  “Jogging?” nakangiti niyang tanong.  “Your grandma said you’ll go to the market today," sabi nito at ngumiti.  “Kakapalengke mo lang kahapon," sabi ko sa kaniya na pinangkitan pa siya ng mga mata.  “Yeah, but I forgot something,” sabi niya at ngumiti.  “Sa dami ng pinamili mo, may nakalimutan ka pa?” tanong ko sa kanya na naiiling.  Napakibit naman siya ng balikat at sumabay sa pagbabike ko. Ni hindi naman jogging ang ginagawa nito

February’s POV  “Ano ‘tong nabalitaan kong nakipag-away ka daw kay Ruby, Febi?” tanong ni Lolo sa akin. Napakagat naman ako sa ibabang labi ko nang mapagtantong alam na pala agad nina Lolo at Lola.  “Pasensiya na po, Tang...” guilty’ng saad ko. Tahimim lang naman si Sapphire habang pinaghahain ni Lola ng pagkain.  “Huwag kang humingi ng pasensiya, Febi, hindi mo naman kasalanan,”csabi ni Lola sa akin.  “’Yan, kinukunsinti mo kasi ang batang ‘yan, Carla," sabi ni Lolo kay Lola at napailing pa.  “Hindi naman sa ganoon pero alam mo naman ang ugali no’ng Ruby na ‘yon, siguradong may sinabi nanamang kung ano," sabi ni Lola na napangiwi pa dahil dito.  “’Yon na nga ang punto, Carla, alam na ang ugali no’ng si Ruby pero pinatulan