Share
Chapter 27
February’s POV
“Aray...” mahina kong saad dahil mahigpit ang pagkakahawak nito. Tinignan naman ako nito ng masama bago niya niluwagan ang pagkakahawak sa akin.
Mayamaya ay binitawan ako nito sa walang taong lugar. Ang tingin nito sa akin ay hindi ko mawari. Mukha siyang galit na galit.
“What’s wrong with you? I texted you na hindi ako makakapunta,” seryoso kong saad sa kanya.
Pilit niya namang pinapakalma ang sarili bago niya kinuha ang bag ko sa akin at saka niya binuhos ang lahat ng laman. Nanlaki naman ang nga mata ko dahil dito.
“Sapphire!” malakas ang boses na sambit ko dahil sa gulat sa ginawa nito. Kahit anong pilit niyang pagpapakalma sa sarili ay hindi niya na nagawa.
Maski ako ay ganoon din lalo na ng makita ko ang cellphone na nahulog rin mula dito.
“What the heck is fucking
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
When The Rain Poured Chapter 29
February’s POV“Nandito ka na? Saan? Papunta na kaming sementeryo, dalian mo,” sabi ko sa kabilang linya.“Malapit na, just wait for me,” sabi naman ni Sapphire.“Aba, kanina pa ‘yang malapit mo,” sabi ko na napailing pa sa kaniya kahit hindi niya naman nakikita.Pistang patay kasi ngayon at nandito si Sapphire dahil sembreak niya. Nandito rin kasi ang Mommy’t Daddy niya pati ang Lola niya dahil nga dito nakalibing ang Lolo niya.“Malapit na nga,” sabi niya naman. Napailing na lang ako at hinintay siya.“Hindi ka ba sasama kina Lola mo?” tanong ko pa sa kanya.“Mamayang gabi pa dadalaw ang mga ‘yon dahil mainit pa raw,” turan niya naman.“I’ll come with them later,” aniya pa.“Ku
When The Rain Poured Chapter 30
February’s POVPapunta na ako sa school nina Aya at Cali nang makareceive ako ng text mula kay Sapphire.Sapphire:Where are you? I’m now at home.Ako:Papunta akong school nila Aya. Pauwi na rin mayamaya.Ipinasok ko naman na ang cellphone at nagsimula ng maglakad patungo sa school ng mga ito.Nang makarating doon ay agad kong hinanap sina Aya at Cali ngunit wala pa sila sa gate, madalas na naghihintay ang mga ito dito.“Inigo, na saan na sina Cali?” tanong ko nang makitang naghihintay si Inigo dito sa gate. Mukhang hinihintay ang kaniyang sundo.“Nandoon po. Inaya niya po ng sapakan si Terence,” sabi ni Inigo sa akin kaya agad naman akong napakunot ng noo dahil dito.“Hindi maganda ang nagsisinungaling, Inigo,” sabi ko pa sa ka
When The Rain Poured Chapter 31
February’s POV“Saan ang punta niyo, Febi?” tanong ni Isaac na may dala dalang ulam para sa amin.“Sa mundo kung saan wala ka,” natatawa kong biro sa kanya ngunit inirapan niya lang ako.“Sa peryahan!” excited na saad nina Aya at Cali. Natawa na lang ako sa kanila. Fiesta na kasi ng buong bayan sa amin at may peryahan ngayon sa bayan. Wala naman kasing amusement park dito sa lugar namin kaya excited talaga ang mga bata kapag fiesta.“Sama!” sabi ni Isaac sa akin.“Sige ba, kasama naman namin si Sapphire. Tara,” sabi ko sa kaniya at tinuro si Sapphire na naghihintay na sa may labas.“Aba! Una tayong naging magkaibigan pero siya pa ang una mong niyaya,” sabi niya sa akin na pinaningkitan pa ako ng mga mata. Napatawa naman ako sa kaniya dahil dito.“I was sup
When The Rain Poured Chapter 32
February’s POVNagpahinga muna kami at nanatili sa running lights pagkatapos namin sa carousel.“May ipon kami, Kuya, sagot ka na namin,” sabi ni Cali at ngumisi pa kay Sapphire. Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa batang ito o ano. Pinakita niya naman ang mga baryang kinuha niya sa alkansiya niya kanina.Napangiti naman si Sapphire at ginulo gulo ang buhok niya. Si Aya naman ay nagbibilang din sa baryang dala niya. Kaya pala may dala silang bag na dalawa. Panay mamiso pala ang laman niyon.Mayamaya ay iniabot ni Aya ang sampung piso kay Sapphire, ganoon din si Cali. Hindi naman na mawala ang ngiti ni Sapphire dahil dito. Binibigyan din nila akong dalawa ngunit umiling ako at hinayaan silang tumaya na lang.Napatingin naman ako kina Aya nang makitang swerte sila kaya ang mga tinatayaan nilang number, doon mismo humihinto ang ilaw.“A
When The Rain Poured Chapter 33
February’s POV“Hindi mo gayahin si February, Ana. Dapat diyan ka nagpapaturo kung paano mamikot,” sabi ni Aling Ruby habang dumadaan ako sa bahay nila. Agad naman akong natigilan dahil sa kanya.Ilan buwan ng nanliligaw si Sapphire pero hindi pa rin ito nakakamove on. Kapag dumadaan ako sa bahay nila ay talaga namang pinaparinggan ako nito.“Oh? Natigilan ka, February? Bakit? Hindi ba totoo?” natatawang tanong nito. Kasama niya ngayon ang kapatid niyang chismosa rin, parehas silang nakatingin sa akin ngayon na wari’y gusto lang talaga akong inisin.“Ano ho bang gusto niyong palabasin, Aling Ruby? Hindi ho ba kayo nagsasawa kakasabi niyan?” tanong ko pa dahil mukhang hindi siya makamove on na nililigawan ako ng sinasabi niyang future boyfriend sana ng anak niya.“Hay nako, pinupuri lang naman kita, February. Sinasabi ko ngang
When The Rain Poured Chapter 34
February’s POVNag-unat-unat ako pagkagising. Medyo inaantok pa ng buksan ko ang bintana rito sa loob ng bahay. Pagkabukas ko ay medyo nagulat pa nang makitang nag-aararo si Sapphire sa bukid. Para naman tuloy nagising ang diwa ko nang makita ito.Ang Lolo ko talaga kung ano-anong paghihirap ang pinapadanas kay Sapphire. I’m pretty sure it’s really hard for him to these things.Napabuntong-hininga na lang ako dahil hindi ko rin naman kasi makakalaban si Lolo. Nagluto na lang ako ng almusal namin pagkatapos ay nilabas ko na rin agad ‘yon.Si Lola paniguradong nasa kapitbahay nanaman. Kapag ganitong maagang maaga ay talaga namang na kina Aling Juan siya.“Tang! Kain po muna kayo!” sigaw ko nang malapit na sila rito. Tinutulungan niya rin naman si Sapphire ngunit mostly ito ang gumagawa ng trabaho.“Osiya sige’t ma
Pinakabagong kabanata
