Share
Chapter 68
February’s POV
Nangatal ang mga labi ko sa ginaw pagkaahon ko sa tubig dito sa swimming pool. Gabing-gabi na’t wala pa rin silang kasawa-sawang nagbabad.
Kusa na lang na kumibot ang ngiti sa aking mga labi nang ipatong sa akin ni Sapphire ang tuwalyang kakakuha niya lang ata sa taas.
“Want to take a walk?” sabi ko at nginitian siya. Tinignan niya muna ako na nangangatal pa rin ang mga labi sa sobrang lamig.
“Huwag na, masiyadong malamig sa dalampasigan,” sambit niya. Hinila ko lang siya. Nakapaa lang kaming dalawa habang naglalalad dito. Hindi ko maiwasang matuwa habang pinagmamasdan ang karagatan ngayong gabi. Tanginang ang buwan lang ang nagsisilbing ilaw.
Hindi ko pa maiwasang mapangiti habang nakatingin sa katabi kong inabot pa ang extra’ng tuwalya sa akin at pinatong pa ulit.
“I’m fine, bagong ahon la
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 69
February’s POVPagkalabas ko sa cr ay agad kong nakita si Sapphire na nasa tapat ng pinto. He’s looking at me. Hindi ko alam kung narinig niya ba ang usapan namin sa likod.“Well, I did slap here,” sambit ko dahil sa tingin nitong tila’y namimintang dahil rinig na rinig mula dito sa labas ang lakas ng iyak ni Fiona.“You didn’t give me away, did you?” tanong niya na para bang kayang kaya ko ‘yong gawin. Well, kung ang batang February siguro’y mauuto pa ng mga salita ngunit nadala na ako sa lahat ng pinagdaanan ko. Hindi niya siguro maiwasang maalala si Ate Reena at ang pagrereto ko sa kanya noon.“Of course not,”vsambit ko kahit na ang totoo’y sinabi kong kapag pinananatili siya ni Sapphire nang kahit isang beses ay irereject ko ito. Sa totoo lang hindi talaga ako sigurado roon at hindi ko rin alam kung sinabi niyang &lsquo
When The Rain Poured Chapter 70
February’s POV“Araw-araw ata talagang may party kina Donya Ligaya,” natatawang saad ni Isaac habang nagmamaneho. Patungo kami sa bahay nina Donya Ligaya dahil may party ata na gaganapin para kina Denis at ng girlfriend nito.Imbitado kami as always. Nang makarating kami do’n ay binati agad kami ng ilang mga kaibigan.Ayaw ko sanang pumunta dahil sa nangyari noong nakaraan kaya lang baka may masabi ulit si Donya Ligaya kaya nagtungo na lang ako. Tahimik lang naman ako habang nandito sa party. Lumapit sa akin si Jigs at ngumiti.Hindi ko siya magawang ngitian lalo na’t hindi pa kami nakakapag-usap simula no’ng magtalo kami noong nakaraan.“Kumain ka na, Febi?” tanong niya sa akin.“Busog pa ako,” sambit ko naman sa kaniya.“Oh… Do you want anything?” tanong niya
When The Rain Poured Chapter 71
February’s POV“Wews, nandito nanaman si Febi, bantay sarado na naman si Zeal,” sambit ni Isaac kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Tinawanan niya lang naman ako.“Huwag kang kakain, ah?” sabi ko dahil may dala-dala akong lunch para sa mga trabahador para dito sa bahay na pinapagawa namin.“Joke lang naman, hindi ka naman mabiro,” natatawa niyang saad sa akin at aakbay pa sana kaya lang bago niya pa ‘yon magawa may bumangga na sa kaniyang braso.“Pucha, damot,” natatawang sambit ni Isaac kay Sapphire. Napailing na lang ako sa kaniya.“Anong ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa site ka nina Mayor?” tanong ko sa kaniya.“I’m done with my works there,” sabi niya naman.“Tapos ka na rin naman dito?” tanong namam ni Isaac. Sabatero talaga kah
When The Rain Poured Epilogue
Sapphire’s POV“Tangina, Pre, hindi ka ba nagsasawa diyan sa gawain mo? Halos araw-araw alak,” sambit sa akin ng mga kaibigan ko. Wala akong pinansin isa sa kanila.Patuloy lang ako sa pagtungga, I drink until I passed out.“Uminom ka na naman!” galit na galit na saad ng Daddy ko na siyang nalinis na ang pangalan pero wala pa rin akong lakas ng loob na balikan si Febi lalo na’t baka galit pa rin siya.“Ano bang pakialam mo? Kung hindi dahil sa’yo, kami pa sana ni Febi, nasa akin pa rin sana siya…” Panduduro ko pa habang lasing na lasing, hindi na alam ang gagawin. Nakaramdam naman ako ng suntok galing sa kaniya ngunit hindi ko ‘yon ininda. Walang-wala ang sakit na ‘yon sa nararamdaman ng puso ko.“Ano, Zeal? Wala ka na bang gustong gawin kung hindi ang mag-inom?” tanong sa akin ni Lola at nakatan
When The Rain Poured Prologue
February's POV"Rejoice/Sunsilk!""Ohhh! Rejoice. Ha! One point para sa pogi!" sigaw ni Cali."Ang yabang mo, isang puntos pa lang naman tama mo." Humagalpak na sabi ni Aya sa kanya.Hindi naman makasabat sa kanila ang mga kalarong nakikinood din ng tv dito sa kapitbahay.Natatawa ko naman silang pinag-untog na dalawa. Magrereklamo pa sana ang mga ito kaya lang ay agad nila akong nakitang dalawa."Ate Febi!" nakangiti nilang saad sa akin."Aba, kanina pa kayo dito. Hinahanap na kayo nina Lola kanina pa," sabi ko sa kanila at napailing pa."Uuwi na nga, Ate. Hinihintay lang namin na matapos ang palatastas." Mas lalo naman akong natawa sa kanila dahil dito."Patalastas, Aya, hindi palatastas," natatawa kong saad. Tinignan lang naman ako nito at mukhang hindi rin nakuha ang sinabi ko kaya ginulo ko na lang ang mga buhok ng mg
When The Rain Poured Chapter 1
February’s POV “Woah! You’re shameless, aren’t you?” tumawa pa ito ng walang kabuluhan habang nakatingin sa akin. “I’m asking you to treat your wound so we can talk about how are you going to pay me," sabi niya na nakataas pa ang kilay sa akin. I laughed without humor while looking at him. “Ako pa ngayon ang magbabayad sa pesteng ‘to?” bulong ko sa sarili na walang pakialam kung marinig man niya ako dahil mukha namang hindi rin niya maiintindihan dahil mukha itong may lahi. Lahing baliw. “Look what have you done in my car!” sabi pa niya na tinuturo ang gasgas na tila hindi naman sa akin nanggaling. Aba, niliko ko na nga ang bike para hindi ko ito mabangga. Pilit kong pinapakalma ang sarili at nginingitian pa rin ito kahit iritadong iritado na sa kaniya kaya lang ay mas lalo pang nang-asar ang gagong ‘to. “And I’m not peste," s
When The Rain Poured Chapter 2
February’s POV Sapphire. Nice name. “Why did they name you, February? Are you born in Febrauary?” tanong niya at natawa pa sa akin. Umiling naman ako sa kanya. “Oh...” sabi niya at natango. Hindi naman na ako nagsalita at nanatili na lang ang tingin sa kalsada. “I’ll call you Febi," nakangiti niyang saad sa akin. Hindi ko alam kung narinig niya lang sa tawag o gusto niya lang talaga akong tawaging Febi. Napakibit naman ako ng balikat. Ayos lang din naman sa akin ‘yon dahil sigurado akong hindi na kami magkikita pagkatapos ng araw na ito. Well, baka magkikita pa rin pala. Para namang pinagsisihan kong nangutang ako dito. Hindi ko alam kung paano ako magbabayad pero mas mahirap namang galitin si Donya Ligaya, baka si Lola at Lolo pa ang pagdiskitahan nito.
When The Rain Poured Chapter 3
February’s POV“I’m just kidding,” humahagalpak ng tawa niyang saad. Kinagat ko naman ang ibabang labi ko para pigilan ang magsalita.“Let’s go, ihahatid kita," sabi niya at ngumiti pa sa akin.“Ibigay mo na lang ang bike ko ng makauwi na ako," inis kong saad sa kanya. Tumango naman siya sa akin. Sinamaan ko siya ng tingin dahil mukhang wala talaga itong balak na ibalik ang bike ko sa akin.Wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod na sa kanya. Tumapad naman kami sa kotse niya. Nakalagay sa likod ang bike ko.“Tara na, mukhang matagal pang titila ang ulan,” sabi niya sa akin at sumakay na sa kotse niya. Kukunin ko na sana ang bike ko kaya lang ay nakatali pa sa likod kaya nahila niya na ako bago ko pa maalis.“Alam mo ba ang daan?” tanong ko sa kanya.&nb
Pinakabagong kabanata
