Share
Chapter 55
February’s POV
Saka ko lang napagtanto na kaibigan nga rin pala ni Donya Ligaya si Donya Emilya kaya hindi malabong tumungo siya dito.
“Hoy!” Nagising lang ako sa pag-iisip nang kuhanin ni Isaac ang atensiyon ko.
“What?” tanong ko naman at pinagkunutan pa siya ng noo.
“Para kang nakakita ng multo riyan sa itsura mo,” natatawa niyang sambit. Inirapan ko lang siya at napakibit ng balikat, napakaoa pa talaga nito.
Hindi ko pa rin maiwasang mapatingin sa kaniya. Marami na kasing nagbago sa hubog ng pangangatawan nito. Mas lalo pa siyang tumangkad. Napangiti naman ako habang tinitignan siya, mukhang maayos na rin ito.
“Oh, si Zeal? Akala ko ba hindi mo na ‘yan gusto?” nakangising tanong ni Isaac sa akin.
“Oh bakit? Ano bang problema? Bawal na ba itong tignan?” tanong ko na
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 56
February’s POV“Good morning, Wor—“ Natigilan naman ako nang makita kung sino ang nasa bombahan namin.“What the heck?” bulong ko pa at sinubukan pang tuktukin ang sarili habang tinitignan ang taong may esmeraldang mga mata na basang basa ngayon.“Why, Ate?” tanong ng kalalabas lang na sina Cali at Aya. Pare-parehas naman tuloy kaming nagulat, ganoon din si Sapphire na prenteng-prenteng naliligo dito sa labas.“What are you—Oh fuck, sorry!” mabilis niyang sambit ngunit hindi rin naman umalis sa may bombahan.“Kuya Zeal?” tanong ni Aya sa kaniya.“Ikaw nga!” nakangiti nitong sambit na kumaway-kaway pa kay Sapphire na nakatingin sa kaniya. Hindi nga pala nagkita ang mga ito kagabi.“Anong ginagawa mo rito?” hindi ko maiwasang itanong.
When The Rain Poured Chapter 57
February’s POVPaunat-unat pa ako ng bumangon sa pagkakahiga. Nagliligpit-ligpit naman na ang mga kapatid ko.“Good morning!” bati ko sa kanila. Binati lang din ako ng mga ito pabalik.Hindi ko naman maiwasang mapatingin sa bintana. Nandito pa rin naman ang farm kaya lang hindi ko alam kung sino na ang mga nagtatanim, hindi ko rin kasi naitanong kay Isaac.Napaawang naman ang mga labi ko nang makita kung sino ang padating ngayon sa bahay. Nakapants lang ito at walang saplot na pang-itaas. May dala-dala itong mga kahoy. Lumagpas naman siya sa bahay namin at nagtungo sa bahay niya.Pinanood ko lang siya habang nagsisibak ng kahoy. Hindi ko mapigilang mapatitig dito, hindi ko alam kung normal pa ba ito.“Ate, what are you doing? Wala ka ng pinupunasan,” sabi sa akin ni Cali.“Oo na, Cali. Lumayas ka na riy
When The Rain Poured Chapter 58
February’s POVPapunta na ako sa trabaho ko with my usual attire. Naayos ko na kasi ang kung anong mga dapat na ayusin sa clinic.Habang papasok ako ay binati agad ako ng ilang empleyado.“Good morning, Doctora,” bati nila sa akin. Binati ko lang din naman sila pabalik.Hindi ko naman maiwasan pang mapangiti ng malapad nang makita ko ang office ko. Naiayos ko na ito at handang handa ng gamitin.Nagsimula naman na ako sa mga dapat kong gawin, umaga pa lang ay nagdagsaan na ang ilang pasyente. Naging abala ako sa umagang ‘yon.Ang iba kasi ay galing pa sa ibang lugar. Ang iba naman ay ang mga naging pasyente ko sa probinsiyang pinagtirahan namin noon.Saka lang kami nagkaroon ng bakante nang magtatanghali na. Inalis ko naman ang blazer ko dahil balak kong kumain sa labas. I’m now wearing a velvet sando that sho
When The Rain Poured Chapter 59
February’s POV“It’s fine, Ate, ayos lang po talaga kami dito,” seryosong saad nina Aya at Cali. Hindi ko naman maiwasang mapatingin pa ulit sa kanila.Ayaw ko naman kasing iwanan sila dito sa bahay lalo na’t gabi. Mamaya ay may sumalisi.“Ate, ang kulit mo. Ayos lang po,” sabi pa ni Aya na napakamot sa kanyang ulo habang nakatingin sa akin. Party na kasi ngayon ni Mayor at sa isang bar gaganapin kaya lang hindi pa pupwede sina Aya at Cali dahil hindi pa sila nag-18.“See you, Ate!” sabi nila na pinagsaraduhan pa ako ng pinto para lang paalisin. Hindi pa rin kasi ako mapakali hanggang ngayon. Napa-buntonghininga na lang ako bago nagtungo sa kotse.Mayamaya lang ay nakarating na rin agad ako sa bar na pagdadaluhan ng party ni Mayor. Mukhang nirentahan nito ang buong lugar. Pinapasok din naman ako ng bouncer nang makita ang invi
When The Rain Poured Chapter 60
February’s POVBago pa niya maidampi ang mga labi sa akin ay tuluyan na itong nawalan ng malay at bumagsak ang ulo sa aking balikat.Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang lakas ng tibok ng puso.‘Wow, Febi! Talaga bang nag-eexpect kang hahalikan ka nito?’Maski ngayong bagsak siya sa akin, hindi ko maiwasang matakot na baka marinig nito ang tibok ng puso.“Wow! Para akong nanood ng teleserye, Febilyn, ah?” tuwang-tuwa na saad ni Isaac na siyang bumalik na ngayon. Napapikit naman ako ng mariin dahil mukhang hindi nanaman ako tatatantanan nito.Maski sina Mayor ay tuwang-tuwa habang nakatingin sa akin. Parang gusto ko na lang kainin ng lupa sa sobrang hiya. Hanggang ngayon ay nakasandal pa rin si Sapphire, tulog na tulog na.“What happened?” baguguluhang tanong ni Claire nang makita niyang bagsak
When The Rain Poured Chapter 61
February’s POV“Hey!” Nagulat naman ako nang makita si Darren sa harap ng clinic. Medyo nagulat naman ako sa pagbisita nito.“Febi!” nakangiti niyang sambit na kumaway pa sa akin, palabas na kasi sana ako para maglunch, wala namang balak sumabay sa akin sina Paula at Leah dahil may date daw sila kasama sina Samuel. Ang babaitang ‘yon.“Anong ginagawa mo rito?” nakangiti kong tanong.“Bawal na ba akong pumunta rito?” natatawa niyang tanong.“Hindi naman. Hindi mo lang kasi nasabi na pupunta ka pala,” natatawang saad ko naman.“Well, I just want to see how are you doing and there’s a news na nagkakamabutihan na raw kayo ng ‘yong ex,” sambit niya na nginisian ako.“Sinong ex?” tanong ko sa kanya.“Sino ba ang
When The Rain Poured Chapter 62
February’s POVIt’s Sunday at patungo na sana ako sa supetmarket kaya lang kung minamalas ka nga naman talaga, nasiraan pa ata ako.“Fuck,” bulong ko pa na napasabunot sa sarili dahil malakas ang ulan. This is why I hate the rain, it was always blocking my ways. Nakakairita. Pakiramdam ko ay ang malas-malas ng araw kapag umuulan.Lagi na lang palpak ang plano, Laging may mali sa araw, at higit sa lahat lagi ko na lang naalala ang mga nangyari noon.Sa supermarket na rin sana ako bibili ng payong. Iritado pa ako ng may bumubusina sa likod ko. Napapikit naman ako para kumalma.Hindi pa nagpaawat ang may-ari ng kotse at kinatok pa ako.“Ms. Castro, what happened?” tanong sa akin ni Sapphire na siyang lumabas pa sa kaniyang kotse. Pinili ko naman na hindi bulyawan ito.“Nasiraan,” sambit ko.
When The Rain Poured Chapter 63
February’s POVNagising ako ng madaling araw na mabuti na ang pakiramdam. Naalala ko naman ang mga pinaggagawa ko kay Sapphire kahapon. Nakaramdam tuloy ako ng hiya dahil dito.Tatayo na sana ako para uminom ng tubig ngunit agad kong nakita si Sapphire na natutulog na nakaupo sa gilid. Hindi pa rin pala ito umuuwi, pero nandito naman na sina Aya at Cali, ha?“He doesn’t want to go home, Ate.” Nagulat naman ako kay Cali na uminom ata ng tubig at sumilip dito sa kwarto. Napatanga naman akong napatingin dito.“Is there something you need, Ate? Okay ka na po ba?” tanong pa sa akin ni Cali.“Don’t worry about me, Cali, mabuti na ang pakiramdam ko, go back to sleep, may pasok ka pa bukas,” sabi ko na nginitian siya. Tumango naman ito at hindi na nakipagtalo pa sa akin.Kumuha lang ako sandali ng tubig at bumalik
Pinakabagong kabanata
