Share
Chapter 11.2:
Their team did an underhand serve so it wasn't a struggle for us to catch it. Gigi, from my team, received the ball. Ate Ethel received it from her and passed it to me. A quick glance to where Sol is before I jumped and spiked the ball hard. It landed just in front of her, almost hitting her face. Nanigas siya at halos matumba sa impact ng bola. Hindi siya natamaan pero muntik na. Sinadya ko para matakot.
Agad siyang dinaluhan ng mga teammates niya, she was close to crying. Ano? Iiyak siya ngayon pagkatapos niyang maghamon? Simula pa lang 'to, marami ka pang-aabangan."Are you alright?" Ate Ethel asked, faking her concern in a taunting way. Mamula-mula ang mata ni Sol sa pagbaling ng tingin sa kaniya bago sa akin. She glared at me and I gave a smug smile. Umiyak ka. Mas matutuwa ako.The game went on and whenever the ball lands to me, I always direct it to her. To the point that her teammates were already pushing and guarding her from the ball. HindiBab terkait
When The Sun Sets Chapter 11.3:
Ngumiwi ako at kumamot sa batok. "Sorry, kasalanan ko. Papaki-usapan ko si Coach na ako na lang ang tatanggap ng drill—""Ano ka ba, ate Sebi!" Pinalo ako ni Tina sa braso. "Ayos lang! Mabuti nga at ginantihan mo!""Deserve niya 'yon, ‘no!""Oo nga! Hinihintay ko talaga 'yong magiging ganti mo, ate, eh. Dahil alam kong—naku!""Kita niyo na? Kaya 'wag kayong magloloko sa training. Kayo ang sunod na isusugod sa clinic kapag ginalit niyo 'to," pananakot sa kanila ni ate Ethel sabay turo sa akin.They shrieked and whimpered with that thought. Ngumiti na lang ako saka nagyakag nang pumunta ng gym.On the way to the gymnasium, my phone beeped from my back pocket. Kinuha ko iyon at tahimik na binasa ang natanggap na mga mensahe. From: Rafael Where are you? Are you alright? From: Rafael Hintayin kita sa gym. Ngumuso a
When The Sun Sets Chapter 12.1:
"Dalhin mo 'tong listahan para hindi ka malito kung ano ang bibilhin. Pagkatapos mong dumaan sa hospital, ito naman yung mga bibilhin sa palengke. ‘Wag mong kakalimutan yung—akin na. Akin na at ililista ko pala at baka nga makalimutan mo pa. Naku at iyon pa naman ang pinaka-importanteng sangkap!"Mama went on and on and I just obediently sat down on the sofa, watching her and waiting for her to finally finish. Sa katunayan nga'y inip na inip na ako dahil kanina pa kami rito sa salas.It's already Saturday afternoon when she asked me to buy these things. Pinapatawag din daw kasi siya sa office kaya't 'di siya makakadaan. Pinapabili niya rin ako ng mga sangkap ng kare-kare dahil natitipuhan daw niyang magluto ngayon. "Ma, baka gabihin po ako.""Saglit, isa na lang ‘to—oh ayan! Nakalista na d'yan lahat. Lahat 'yan ay dapat mong bilhin. Ito ang pera, ang sukli, pang snacks niyo na lang ni Seira."Pagkatapos kong tanggapin ang listahan at pera ay nagpa
When The Sun Sets Chapter 12.2:
Mama confirmed and introduced him as his boyfriend. They were, surprisingly, dating for a year now. Sabi niya'y nakilala niya raw ito sa isang dinner party ng kompanya nila at naging kliyente rin. Hanggang sa magkahulugan sila ng loob.Napainom ako ng tubig noong masulyapan ang magkahawak nilang kamay. Remembering how his touch made me very uncomfortable. Noong maramdamang babaling siya ng tingin sa akin ay nagbaba ako ng tingin at itinago ang dalawang kamay sa lamesa. I... I don't trust him. I don't feel okay with this.Noong magsimula siyang puriin si Seira at kurot-kurotin ang pingi bago hahaplusin ay nanlalamig na ang buo kong katawan. I glanced at my mother and everything's just normal with her. Nakikitawa rin siya. Ako lang yata ang hindi mapakali."S-Seira," tawag ko sa kapatid para alisin ang atensyon nito kay Felix. "Ma... May cramps ako. Pwedeng ikaw munang maglagay ng kanin sa bandihado?""Huh? Okay, ate," masunurin
When The Sun Sets Chapter 13.1:
"Saan kayo? Date 'yan, ‘no!" pambabatikos sa akin ni Rein noong mapansin na naghihintay si Rafael. Mabuti na lang at uwian na at iilan na lang kaming natitira. Cleaners na lang ang nasa loob ng classroom at mga palihim na nakikinig sa usapan namin ni Rein. The look on their faces tells me that they were waiting for my answers."Tumahimik ka.""Ih!!! Madaya ka! Nangako tayo sa isa't isa na sabay tayong magkaka-jowa!""Noong grade 5 pa 'yon.""Oh my God!" She looked at me in accusation. "So, you're considering, huh? Sasagutin mo na? Sasagutin mo? Malandi ka! Sana all!""'Wag ka ngang maingay!""Shit! You like him? You like Rafael?" Halos isubsob niya ang mukha sa akin. I timidly looked around and almost blushed in embarrassment when I saw the other six of my remaining classmates in the classroom were also waiting for my answer."H-Hindi—""Gago! Ulol! Sinong nilo
When The Sun Sets Chapter 13.2:
Stunned, I wasn't able to answer quickly. I cleared my throat in hope of removing the sudden lump on my throat. I smiled at him and squeezed his hand that was holding mine. Bumaba saglit ang tingin niya roon bago muli sa akin. His eyes grew softer."Yes. I'm sorry kanina, were you worried?""Yes." He nodded languidly. "I hate seeing you cry.""Sorry, nag-alala lang ako kay Seira. M-Mag-isa lang kasi sa bahay.""Hey, don't apologize." Ngumiti siya at pinindot ang ilong ko. "I understand. Just don't jump out of the trike again while it's moving. You'll give me a heart attack."I chuckled. "Oo, sorry. Nataranta ako.""We'll tend your wound later," he said, pertaining to the little scratch I had from opening the gate hastily. Ngumuso ako at tumango na lang. Noon ko lang rin natandaan na nagkasugat nga pala ako. Though, it wasn't that big, it was still throbbing. Naipit kasi.Nilatag ni Rafael ang ba
When The Sun Sets Chapter 14.1:
Young love has always been defined as reckless and fragile. It's in between maturity and understanding. Easy to break, a phase of challenge for the youths to encounter. They say that it teaches us a lot of things. This is where we'll learn until the depths of our experiences. Until the end of our pain.And they say that young love… rarely lasts.Pasiring akong nag-iwas ng tingin kay Rafael na naabutan kong nasa labas ng classroom at kausap si... Sol."Oh?" ani Rein na inginunguso pa ang dalawa.Kakarating lang namin mula sa faculty dahil sinamahan niya ako pagkatapos ipatawag ng adviser namin kanina sa gitna ng klase at maaabutan ko pa si Rafael na nakikipag-usap kay Sol sa labas ng classroom mismo. "Nambababae?" pang-aalaska ni Reineste sa akin."Hayaan mo siya.""Hoy! Alfonzo! Ano 'yan, ha? Babaero ka!"I grunted and pulled her arm as she makes a scene. Sa unahang pinto kami dumaan, nasa ba
When The Sun Sets Chapter 14.2:
Sir Velasco looked at me, familiarization clouded his features. Recognition dawned on his face. He smiled softly at me and my heart clenched in pain. I tilted my head a little and studied him. He grew older than the last time I saw him."Ms. Velasco..." malambing ang kaniyang pagkakabanggit sa apilyido ko. "Hmm, I shouldn't have been surprised. You're one of the most outstanding students in this school. Are you going to apply for Latin honors?""Y-Yes, Sir.""Good. I will wait for your application form on my table, then." Ngumiti siya. "Okay, as I was saying... Since you're the president of this class, as a substitute to your adviser, you are required to handle and guide your classmates for tomorrow. I believe you already know your destined place?""Yes, Sir.""Mm." Tango niya. "Kapag naman hindi ay may nakadikit na mga pangalan ng sections sa bawat bleachers. Hindi kayo maliligaw.""Y-Yes, Sir."Hi
When The Sun Sets Chapter 15.1:
Masaya ang pagsasalo namin sa gabing iyon. Bukod sa maraming kwento si Seira, gumaan na ulit ang loob ko kay Mama. Ang tinik na ibinaon ng takot para sa lalaking minsang naging parte ng buhay niya ay siya mismo ang nagtanggal upang lumuwag ang aking paghinga.Nagtagal rin kami sa salas upang samahan manood si Seira ng paborito nitong cartoon show. Ang simpleng tawanan at asaran sa gabing iyon ang naging dahilan nang maginhawa kong damdamin sa umaga. Maaga akong pumasok para asikasuhin ang mga kaklase ko at ang classroom. Kaunting paglilinis bago kami nagsipilahan. Dahil by height ay sa pinakadulo ng mga lalaki si Rafael na pinakamatangkad sa klase namin, sa unahan niya ay si Mavros na pumapangalawa. Si Corrine, sekretarya ng klase, ay katabi ko sa unahan. Kami ang nangunguna sa pila. Bukod sa nasa kaniya ang attendance, mas matino siya sa Vice President namin na mukhang late na naman. Siguradong sisiksik iyon mamaya kapag nasa bleachers na kami.
Bab terbaru
