“What happened?” River asked when I entered the house. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako dahil sa pag-uusap namin ni Damien.
“Pinauwi ko na. You should also get rest,” I told him. Kanina pa siyang pagod sigurado.
Subalit pumungay lang ang kaniyang mata habang nakatitig sakin. It broke my heart to see River’s eyes hurt like that. Ayaw ko na ganoon ang mata niya. Ayaw kong pagod ang hitsura niya. I don’t like seeing him tired, crying, and heartbroken,
He may look so rough and hard, but his eyes are very expressive. You can see whatever he's feeling inside him.
“Did he ask you back?” he asked.
Umiling ako sa kaniya.
“No, and I won't get back with him,” I said with finality. Dahil hindi talaga kahit kailan.
Tumango si River at saka ngumiti. Nilingon ko naman si Mama nang mapansin kong nakatayo siya sa gilid at nakangiti sa amin.
“Naghapunan na ba kayo? Kumain ka na
“Damn it, shit!” I laughed as River cursed loudly. Kanina pa kasi kaming naghahabulan para sa kawawang alimango na pinaglalaruan namin.“Ang lampa naman!” sigaw ko sa kaniya. Ngumiwi siya at naupo sa buhangin. Kanina niya pa kasing inaagaw ang maliit na alimango na ayaw ko namang ibigay sa kaniya.Kaya ang kinahantungan niya ay ang pagkakadapa sa buhangin.“Shit,” he cursed. I'm not supposed to laugh, but I can't help it. Natatawa ako habang lumalapit sa kaniya.Binitawan ko ang alimango at ginamit ang kamay ko pansalok ng tubig para ibuhos sa sugat niya habang tumatawa pa rin.“Kawawa naman si Baby River. Uwaah uwahh!” pang-aasar ko sa kaniya at naupo sa tabi niya. Damn it, this is so funny!“Stop it, Sandra," inis na singhal niya. Napipikon kaya mas lalo lamang akong natawa.Napaka cute naman ng pikon na ilog!“Uwaaah, cry baby. Nakakaawa naman. Masakit ba ang pagkak
“Pasensya na po President at Captain... napakakulit kasi ni Miss Stacey kaya pinilit niyang umakyat rito... w-wala naman silang nakita... ano lang... magkadikit lang kayo,” sabi ni David.Isinuot sakin ni River ang isang bathrobe. Napababa niya na kanina sina Stacey kaya kaming tatlo ang narito sa itaas ngayon.“Bakit ba narito siya?” I asked.“I'm not sure. Let's go inside? Lumalamig na. Dito ka na rin mag-dinner,” River told me.I smiled at him and nodded. Napansin ko si David na problemado pa rin kaya tinanguan ko siya para ipaalam na maayos ang lahat.Pagbaba namin ay matalim na tingin ni Stacey ang sumalubong samin. This spoiled girl needs some manners, eh?“River... pasensya na at nabigla ka namin sa pagpunta namin. Naabala pa namin kayo ni... Miss Alcantara,” Mister Sembrano said while smirking. Palipat-lipat ang tingin niya samin ni River.“What brings you here?&rdquo
Naalimpungatan ako nang marinig ang pagbuhay ng shower. I opened my eyes and stood up to open the blinds of the room.“Good morning, Darling.” Nilingon ko ang bathroom at nakitang lumabas roon si River. My eyes widened and touched my face to see if I still have muta or something! Goodness, Sandra. Nakakahiya, ang dugyot ko pa!Inayos ko ang aking buhok at saka siya muling hinarap habang nakangiti. Pero nagulat ako nang makitang nakatapis lang siya ng tuwalya at basa ang kaniyang buhok.“Good morning,” I replied. Noon lang ako nagtaka kung bakit siya naroon. Did he use my bathroom?“P-Paano ka...” I trailed off. Paano ito nakapunta rito? Naka-lock pa rin naman ang pintuan ko!“Hmm? Your bathroom is connected to mine,” aniya.I nodded at it.“Kaya pala.”“But it's your choice if you want to lock it both or not. Pwede rin namang sabay tayo.” Napangiwi ako bago
Nang makahawak ako sa dulo ng yate ay inihawak ko rin doon ang kamay niya. I quickly sat down to the end of the yacht and Mister Sembrano helped me pull River out.Nang makaahon ay sinalubong kami agad ni David ng tuwalya. River coughed many times and immediately pulled his feet out of the ocean dahil sa takot.River trembled so so I held his hand. It breaks my heart to see him this way. Takot na takot at hindi makahinga.“Take River to the room, please,” I told David.Tumango naman siya. Inalalayan ni David si River na tumayo at makapunta sa kwarto sa itaas.“Oh my goodness! River, are you okay? I'm sorry,” Stacey said.I sighed and took my cover-up. River held my hand tightly while still trembling tapos ay sinamahan ko siya paakyat sa kwarto niya sa yate.Sumunod samin sina Stacey at sinalubong naman kami ng medic.“Make them leave,” River whispered to me.Nagtataka kong nilingon si
“Sa isang kama tayo matutulog?” gulat na tanong ko kay River. Well, okay lang naman pero... ewan ko ba.His brows furrowed in confusion. Napaawang ang bibig ko at napatitig sa pintuan ng kwartong papasukan. Wala kasing ibang kwarto kaya no choice.“If you’re uncomfortable, I can just sleep on the floor,” he said.My lips parted and I shook my head. Tulog lang naman, Sandra! Walang masama roon!“Ah, n-no... it's okay,”“Ayos lang Sandra, pwede ring makitulog na lang ako sa villa nina David,” aniya.“Tabi na nga tayo. I said it's fine, River!” I nearly shouted at him. Siya naman iyan at matutulog lang kami!River looked at me and stopped what he's doing. Ngumisi siya at tinaasan ako ng kilay.“No need, Darling. I can sleep on the floor—”“Tabi tayo o makikitulog ako sa ibang kwarto?”“Baka gusto mong itali kita sa k
“You don't have to worry. I'm here.” My lips parted at what River said. Kakatapos niya lang mag toothbrush samantalang ako ay nakaligo at nakapagbihis na nang maayos.Shit! What will Ma'am Roselle say? Baka mamaya ay pagalitan kami noon.“This is my fault! Dapat hindi na kita pinilit na matulog sa tabi ko! Shit!” I nearly cried.“Don't say that. Everything will be okay,” River told me and hugged me from behind. Naka buttondown polo siya at naka khaki pants. And I hate that he looks formal!“Paano kung pagalitan niya tayo? Oh my goodness, what if Ma'am Roselle will hate me to death? What if she'll ask me to leave you again?” naghihisterya na ako.I looked at the mirror in front of us. River was glaring at me with his brows furrowed kaya napanguso ako.“Don't say that. Besides, you can't leave me again. You won't leave me again. Hindi ka makakatakas sakin,” he said and buried his face
“You're not afraid of the sea anymore. Hindi mo na ako kailangan,” Sandra said while we're going down from the yacht. My brows furrowed as I look at her. Anong hindi kailangan ang pinagsasasabi nito?I need her most of the time! Kung puwede nga lang na sa tabi ko siya palagi ay gagawin ko. But this girl is so independent that she won’t even need my fingers!“Of course I need you,” tanging sambit ko.“No, I mean... you don't need me here at the Island as your pilot,” aniya.I pursed my lips and pulled her closer while trying to figure out an excuse. Ipinadagdag ko sa kontrata namin ang pagtigil niya rito, but I still need an excuse why she's staying. Natural ay hindi ko siya papaalisin!“Hmm, then we'll fly every day? Besides, we have to fly next week to Palawan,” I told her. Mabuti at nakahanap din ng palusot.“Really?! I'm excited! Lipad na lipad na ako,” Sandra said. She&rsq
I woke up that morning feeling heavier than usual. Nitong mga nakaraang araw ay napapansin kong madalas ang ganoong pakiramdam.Parang kahit anong tagal ng aking tulog ay ganoon pa rin ang pagod ko. Sa tuwing mumulat ang aking mata ay nahihilo ako.“Good morning,” River said huskily. Umirap lang ako at itinulak siya papalayo bago kinapa ang aking mata sa posibleng mga muta.“Oh? Bakit ang taray mo? Samantalang kagabi lang....” I glared at him while he bit his lip, tatawa tawa.Kagabi? What does he mean by that? After I drunk that piece of shit, I can't remember anything!“Kagabi? Anong kagabi?” gulat at nagtatakang tanong ko.Bagaman binalot ng kuryosidad, hindi maitatangging naiirita pa rin ako sa tuwing tumatawa na lang siya basta.Mas niyakap niya ako at inilapit ang mukha sakin. Tiningnan ko siya at nakitang nakahubad siya. My brows furrowed and I looked at my body. Naka sedang roba ako na hindi