“BAWAL na magkita ang bride at groom bago sila ikasal kinabukasan, ’di ba? Bakit pupuntahan mo pa si Alex?”
Kausap ni Serena si Hanni sa kabilang linya habang naglalakad siya patungo sa hotel kung saan nanunuluyan si Alex, ang fiancé niya. Dahil sa kabilang city pa ang pamilya ni Alex, nag-decide siya na sa hotel na muna ito patuluyin. Siya ang nagbayad dahil malaki na ang gastos ni Alex sa kasal nila.
“That's just an old myth, Hanni. Tsaka kailangan ko kasing hingin ang suggestion ni Alex para sa ihahabol na giveaways para sa reception. Alam mo naman na bukas na ang kasal namin,” sagot ni Serena.
“O sige. Mag-iingat ka. Lapitin ng disgrasya ang mga ikakasal. Bye, Serena!”
Pinatày din ni Hanni ang tawag at si Serena naman ay dire-diretsong nagtungo sa hotel room ni Alex. Ngunit habang papalapit siya, parang may naririnig siyang kakaibang ingay.
Bakit parang may umuungól?
Dahil hindi nakalapat ang pagkasara ng pinto, lumapit si Serena sa kwarto at doon, nasaksihan niya ang kawalanghiyaan ni Alex!
“Ah... Alex, sige pa. More, please. Malapit na ako... Ahh...”
Nakapulupot sa balikat ni Alex ang dalawang binti ng babae habang mabilis naman na kumikilos si Alex sa ibabaw nito.
“Malapit na rin ako... Damn... Sabay tayo, babe... Ahh!”
Napatda na lang si Serena habang nakatitig sa ginagawa ni Alex. Hindi kaagad rumehistro sa utak niya ang panloloko nito.
Ikakasal na sila bukas, hindi ba? Bakit ganito? Bakit siya nito niloko?
Nangilid ang luha sa mga mata ni Serena at dahil sa panghihina, nabitiwan niya ang clutch bag na bitbit na nagsanhi ng ingay. Napalingon si Alex at nanlaki ang mga mata nito pero patuloy pa rin ang ibabang bahagi ng katawan nito sa paggalaw.
“Serena? Shit, I'm close. Yeah, that's it. S-Serena, it's not what you think!”
Pagkatapos ni Alex makaraos, agad nitong hinablot ang kumot na nasa gilid at binalabal sa katawan habang ang babae naman na nasa kama ay nakangisi sa gawi ni Serena.
Anong it's not what you think? Tingin ba nito ay bulag siya?
“I'm just testing this matress kung matibay ba.”
What the heck? Umurong yata ang luha niya sa narinig! Nasisiraan na ba talaga ng bait 'tong si Alex?
“Tingin mo mauuto mo ako, Alex? Walanghiya ka, bukas na ang kasal natin pero nagawa mo pa 'to sa akin! Hayop ka!”
Lumapit si Serena rito at hinampas ang dibdíb ni Alex. Dumaan ang inis sa mukha ni Alex kasabay ng paghuli nito sa kamay niya.
“Galit ka? Kung sana kasi pumayag ka na sa gusto ko, hindi ako maghahanap ng iba? Tapos ngayon ako pa ang mali? Ang arte-arte mo kasi! Ikakasal na tayo pero holding hands lang ang gusto mo! Púta, lalaki ako, Serena! May pangangailangan ako!”
“Wala akong pakialam sa pangangailangan mo! Ngayong niloko mo ako, hinding-hindi kita mapapatawad!”
Ngumisi si Alex sa kanya. “Kahit anong galit mo sa akin, tuloy pa rin ang kasal. Hindi na pwedeng iurong iyon dahil pareho nating pamilya ang apektado.”
Nablangko ang isip ni Serena. Totoo ang sinasabi nito. Hindi na pwedeng iurong ang kasal. Pero kahit na! Hindi siya papayag na maikasal kay Alex kahit anong mangyari!
“Bakit hindi mo na lang kalimutan ang nakita mo? Or better yet, join me, Serena? I-advance na natin ang honeymoon.”
Dahil sa matinding galit, kumawala si Serena sa pagkakahawak sa kanya at sabay niyang sinipa ang gitna nito. Napaluhod si Alex at dumaing ng sakit. Dinampot ni Serena ang bag na nasa lapag at mabilis na tumakbo palayo.
‘Hayóp ka, Alex! Walanghiya! Bastos!’
Sa pagmamadaling makaalis, halos hindi na tumitingin sa dinaraanan si Serena kaya may nabunggo siyang tao.
“Sorry po—”
“Are you Alex’s fianceé?”
Napaangat siya ng tingin at bumungad sa kanya ang gwapo ngunit mukhang masungit na lalaki. Naka-3 piece suit ito at parang galing yata sa meeting. Napakurap ang mga mata ni Serena noong ma-realize ang sinabi ng lalaki. Kilala siya nito?
“Alex is having an affair with my girlfriend. Did you catch them that's why you're running away?”
Ano raw? Itong lalaking kaharap niya ay boyfriend ng babaeng kasama ni Alex?
“Boyfriend ka nung babae?”
Tumango ito. Imbes na maawa dahil pareho sila ng sinapit, pinanliitan niya ito ng mata. “Haliparot ang girlfriend mo!”
Nabigla si Serena noong tumikwas ang gilid ng labi nito at mahina itong tumawa.
“You're interesting.”
Pumalatak si Serena at nag-decide na lagpasan ito ngunit hinawakan siya nito sa braso. “Do you have time? Why don't we talk for a minute?”
“Anong sasabihin mo?” Hindi malaman ni Serena kung bakit siya napapayag ng lalaki na magtungo sa coffee shop ng hotel at kausapin ito.
“Are you still marrying that man?”
Humalukipkip siya at umiling. “Pagkatapos kong mahuli na niloko ako? Of course not! Mabuti na lang at hindi pa kami kasal kaya hindi ako nakatali sa kanya.”
But the problem is, Serena knows that she couldn't call off the wedding. Anong gagawin niya?
“Do you want to change the groom? Then... Why don’t you consider me, Miss? Marry me.”
Napaangat ng tingin si Serena at umawang ang bibig dahil sa tinuran ng lalaking kaharap. Ngayon niya pa lang ito nakilala, hindi ba? Kasal kaagad ang inalok nito sa kaniya?
“Kasal? Inaaya mo akong pakasal? E hindi nga kita kilala tsaka anong mapapala mo kung pakakasalan mo ako?”
“Accept my proposal then I'm gonna explain things to you why I need to marry you. And if you wanna know my name, I'm Kevin Xavier Sanchez.”
Kevin Xavier Sanchez? Saan niya nga ba narinig iyon? Pamilyar ang pangalan... Ah, sa susunod na niya iisipin iyon!
Mas lalo yata siyang naguluhan sa sinabi nito. Kapag pumayag siya sa alok, saka pa lang sasabihin ang dahilan. Sumakit yata ang ulo niya lalo!
Ngunit kung iisipin, ay kailangan niya ng groom...
Papayag ba siya?
Nagtaas ng tingin si Serena at saktong pinagmamasdan din siya ni Kevin. Nang magtama ang tingin nilang dalawa, ngumiti ito na mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso niya!
Saglit siyang natulala dahil talaga namang guwapo si Kevin. Parang greek god na bumaba mula Mt. Olympus kung idi-describe ang itsura nito. Kaya hindi niya ma-gets kung bakit niloko pa ito ng girlfriend at pumatol sa ex-fiancé niya na wala naman sa kalingkingan ni Kevin.
“May I know your decision?”
Para siyang nahihipnotismo na tumango sabay...
“P–Pakakasal na ako sa 'yo!” kaagad niyang tugon. Huli na para bawiin ni Sera ang nasabi.
Gumuhit ang misteryosong ngiti sa labi ng lalaking kaharap niya na siyang nagpalunok kay Serena.
“Good decision. Tomorrow, you’ll be my wife.”
Tama ba ang desisyon niya?
*****
245.Nang magising si Mirael nang madaling-araw, nandoon na agad si Lorelei sa tabi niya. Pagkakita niyang gising na si Mirael, agad niyang kinuha ang almusal sa bedside table at paulit-ulit na nagtanong: “How are you? Are you feeling better?”Dahil sa nangyari kahapon, sobra siyang balisa at nag-aalala. Nanganak kasi si Mirael ng wala sa oras, kaya halos hindi siya iniwan ni Lorelei sa tabi.“Okay lang.” Ngumiti si Mirael at umiling, sabay hinaplos nang marahan ang tiyan niya. Natakot din talaga siya sa nangyari kahapon.“You, you almost scared me and Aunt Serena to death yesterday.” Hinila ni Lorelei ang kamay niya at hinawakan ang noo niya na parang naiiyak. “Thank goodness you’re okay.”“Sorry kung nag-alala kayo.” Mahinang ngiti ang pinakawalan ni Mirael. “Where’s Mom?”“Pumunta siya sa kabilang ward para alagaan ang hipag ko.” Sagot ni Lorelei habang lumingon sa pinto. May kumatok at pumasok—isang nurse na dumating para mag-check. Pagkakita niyang gising si Mirael, ngumiti siya.
244“Hio, magpakabait ka ha. Bumalik ka na lang para makita si mommy mo pag gumaling na siya, okay? Si grandma busy pa, kaya dito ka na lang muna sa bahay at magpakabait, okay?” Akala ni Serena na kakakuha lang ni Mirael ng miscarriage kaya gusto niyang tawagan si Chiles. Pagkatapos niyang pakalmahin si Hio, lumingon siya at tinawagan si Chiles.Pero abala ang linya ni Chiles. Nakausap niya si Javi. Habang nasa business trip siya, na-finalize na ang demolisyon ng government science and technology park. Napanalunan ng Midori Group ang kontrata para sa urban construction. Ang pondo at resettlement ay sagot ng gobyerno, pero ang mismong pag-demolish ng mga lumang building ay Midori Group ang gagawa.Matapos pakinggan ang report ni Javi, pinisil ni Chiles ang sentido niya. Pagod na siya sa sunod-sunod na trabaho. Mahina siyang nagsabi: “It’s not a big problem. Pwede natin i-demolish ang old buildings ayon sa plan na ito, pero kailangan munang makipag-usap ang gobyerno sa mga residente. Hi
243.Natigil si Reola, tapos biglang nagpalit ng topic na parang may inaalok na deal. “Pero, basta ipalaglag mo yung baby at makipag-divorce ka kay Chiles, pwede kong pag-isipan. Kung hindi, mas gugustuhin kong sirain lahat kesa hayaang ikaw ang may hawak ng lahat ng dapat akin!”Nanlaki ang mga mata ni Mirael, mahigpit na hinawakan ang tiyan niya at umatras ng dalawang hakbang. Ang creepy ni Reola, parang sinaniban ng demonyo, at umaapaw ang masamang aura sa buong katawan niya.“Do you think I will believe what you say?” pilit na pinatatag ni Mirael ang boses niya kahit ramdam niya ang panic sa dibdib.Umirap si Reola at tumawa ng malamig. “Mirael, sa kondisyon mo ngayon, gaano ka katagal kayang manatili sa tabi ni Chiles? Hanggang kailan ka niya kayang protektahan? Wala ka ngang sariling kakayahan para ipagtanggol ang sarili mo. Isa ka lang pabigat kay Chiles.”Muling hinawakan ni Mirael ang tiyan niya, pero lalo lang lumaki ang takot at kaba sa puso niya. Hindi niya alam kung ano a
242.Dahil sa pagdating nina Ali at Brianna, nawala ang gana nina Mirael at Lorelei at inilapag na lang nila ang chopsticks bago umalis nang hindi masyadong nakakain. Buti na lang paglabas nila ng restaurant, hindi na sila sinundan ng dalawa.Pagpasok nila sa kotse, medyo nag-alala si Mirael sa kalagayan ni Lorelei, kaya pinaupo niya ito sa passenger seat. Tinapunan siya ni Lorelei ng kalmadong tingin at unti-unting bumaba ang kaba sa dibdib niya. Medyo tensyonado ang boses niya: “Mag-drive ka na lang, kahit saan. Just take a walk.”Hindi alam ni Mirael kung saan pupunta kaya nag-drive lang siya nang paikot-ikot. Hindi na rin nila namalayan ang oras hanggang biglang natawa si Lorelei, na ikinagulat ni Mirael. Kinabahan siya at tiningnan ito, pero nakita niyang nakataas ang hinlalaki ni Lorelei. “Master Miracle, since when ka naging ganyan kagaling magsalita?”“You almost scared me to death,” inis na sabi ni Mirael sabay lingon dito. Nang makita niyang bumalik na ang normal na ekspresy
241.“Okay, huwag na nating pag-usapan ako. Pag-usapan na lang natin yung nangyari nung bumalik kayo ni second brother sa probinsya.” Iniba ni Mirael ang usapan, nakatitig kay Lorelei na parang sinusunog ng mata niya. Hinawakan ni Lorelei ang dulo ng ilong niya at nahihiyang nagsabi, “Nag-stay siya sa probinsya ng apat na araw, tapos sinabi niyang may mission siya at umalis. Sabi ng pamilya ko, hintayin ko daw siyang bumalik para mag-propose ng kasal, pero hindi ko pa siya nasasabihan.”“Bakit pumunta ka dito sa capital imbes na pumunta ka sa bahay ng Sanchez?” nagtatakang tanong ni Mirael kay Lorelei. Ang proposal ng kasal dapat ipaalam kina Serena at Kevin.“Ewan ko rin, pero gusto ko lang pumunta dito sa capital.” Hinawakan ni Lorelei ang pisngi niya at tinapik-tapik. Dati, ang capital ay puro lungkot ang dala sa kanya, pero ngayon puno siya ng pag-asa. Kasi pala, darating din yung araw na mae-in love siya sa isang lungsod dahil may mahal siya dito.Pagkatapos, naligo silang dalawa
240.“You look good. Have you completely gotten over it?” Nagsimula na ulit ang kotse nang mag-Midori ang stoplight. Hindi nagdalawang-isip si Lorelei sumagot, may halong yabang pa: “Well, don’t you see who I am, Lorelei? It’s just a breakup, the end of a relationship. What’s so hard to get over? I’m taken now. Ali is nothing. Charles is my husband, okay?”Nang mabanggit ni Lorelei si Charles, malakas niyang pinukpok ang dibdib niya na parang ipinagmamalaki. Napatawa si Mirael at hindi napigilang asarin siya. “Oh my god, ang dali mo na lang tawaging husband siya. E dati sobrang shy mo pa, ayaw mo ngang ipaalam sa pamilya mo. Pero ngayon, dinala mo na yung second brother niya para ipakilala sa parents mo, and everything is fine.”“Go away, puro ka na lang tukso.” Namula si Lorelei pero nang maisip niya si Charles, hindi niya naitago ang saya sa mga mata niya.Dinala ni Mirael si Lorelei sa Ice Café para kumain. Pagpasok nila, napatingin si Lorelei sa paligid. “Could this be Chaia’s pro