2/2 balik class ako uli. will further discuss iyong experience ni Serena siguro sa Spain sa book ni Helios (if magawan ko). Iyon lang. Thanks! —Twinkle ××
92.Hindi narinig ni Mirael kung anong pinag-usapan ng dalawa. Pagbukas niya ng pinto, nakita niya si Chiles na nakikipag-usap kay Trey, kaya hindi na siya lumapit para istorbohin sila. Kaya tinanong niya na lang, “Ang tagal niyong nag-usap, anong napag-usapan niyo?”“Wala lang, nagkwentuhan lang sandali. Gutom ka na ba? May dalang pagkain si Trey.” Kinuha ni Chiles ang plastik, at isa-isang inilabas ang mga nakabalot na pagkain gamit ang mahahaba niyang daliri, saka inilagay sa harap ni Mirael. Sa huli, iniabot niya ang chopsticks sa kanya, at may lambing sa mata at boses niyang sabi, “Tikman mo. Bago ‘tong pagkain nila sa Flower Garden. Masarap.”Banayad ang lasa ng pagkain at mainit-init pa. Gutom na rin siya kaya agad siyang kumain ng malalaking subo.Umupo si Chiles sa tabi niya, tahimik lang na pinapanood siyang kumain, puno ng lambing at pagkalinga ang tingin sa kanya. Nang matapos si Mirael, inabot niya ang kamay para tanggalin ang butil ng kanin sa gilid ng labi niya. Saka la
91.Nang inihatid na ni Mirael paakyat ang dalawang ina, hindi na nagpaiwan si Chaia para maging third wheel sa dalawa at mabilis na umalis.Sa huli, silang dalawa na lang ni Chiles ang natira sa ward. Humiga si Chiles, ngumiti nang banayad kay Mirael, at tinapik ang kama sa tabi niya bilang senyales na lumapit ito.Ngumiti si Mirael at lumapit sa kama. Hinila siya ni Chiles palapit at pinahiga sa dibdib niya, sabay sabing, “Tabihan mo muna ako.”“Ayoko,” nahihiyang sagot ni Mirael habang namumula ang pisngi, at umupo nang maayos. Hinila ulit siya ni Chiles at niyakap sa bewang, sabay sabing, “Wag kang gagalaw, kararerecover lang ng dugo ko.”Hindi na gumalaw si Mirael at humiga na lang sa dibdib niya, pinapakinggan ang malakas na tibok ng puso nito. May halong kilig at hiya siyang naramdaman sa puso niya. Nasa hospital ward pa sila at hindi malayong may nurse na pumasok bigla. Kapag may nakakita, siguradong nakakahiya.“Chiles, gusto mo ba ng tubig? Kukuha ako para sa 'yo,” bulong ni
90.Magkadikit ang palad ng dalawa, kapwa pinagpapawisan, pero walang nagbitaw ng hawak.“Mas bata ng isang taon si Trey kay Chaia, at magkaibigan na sila mula pagkabata,” sabi ni Chiles matapos ang maikling katahimikan. Nag-alinlangan si Mirael sandali at biglang nasabi, “Parang ate-kuya relationship ba?”Natawa ulit si Chiles sa itsura ni Mirael. Matagal siyang tumawa bago natahimik, tapos seryoso siyang tumingin dito, may halong paghingi ng tawad at konsensya sa mga mata niya, saka mahina niyang sinabi, “Wife, sorry kung napaisip ka kagabi.”“Mahina ang tiyan mo, kaya huwag ka nang iinom ulit.” Seryoso ang tingin ni Mirael habang pinagsasabihan siya.Tumawa si Chiles nang bahagya, napakagwapo niya sa mga sandaling iyon, at mabilis na tumango, “Sige, kung anong sabihin mo, yun ang susundin ko, Wife.”“Hindi ka rin puwedeng manigarilyo. Ayoko sa amoy ng sigarilyo sa 'yo,” dagdag pa ni Mirael na para bang may naalala. Bahagyang kumunot ang noo niya at may bakas ng hindi komportableng
89.Napatigil sandali si Mirael, at biglang naalala na medyo maanghang nga pala 'yung nilutong hapunan niya para kay Chiles kagabi. Mahina siyang nagtanong, “Bawal ba sa kanya ang maanghang?”“Okay lang kung kaunti lang, pero kapag naparami, sumasakit ang tiyan niya. Ganyan talaga sa pamilya namin,” sagot ni Chaia. Pagkasabi niya nito, bigla nanghinayang si Mirael at nakaramdam ng matinding guilt at pagkahiya.“Sister-in-law, anong meron sayo? Parang ang weird ng itsura mo.” Napatingin si Chaia sa mukha ni Mirael, tapos bigla siyang natawa at tinaas ang kilay. “Hala, sister-in-law, baka naman pinakain mo ‘yung kapatid ko gamit ang sili?”“Nilagyan ko ng kaunting sili ‘yung pagkain kagabi, pero hindi ko alam na bawal pala sa kanya ang maanghang. Wala naman siyang sinabi, tapos ngayon lang uminom siya,” mahina at may panghihinayang na sabi ni Mirael. Tahimik siyang nagdesisyon na huwag nang ulitin ito sa susunod.Hindi napigilan ni Chaia ang tumawa, pero napahikab siya nang ilang beses.
88.Sumakay ang dalawa sa itim na Hummer. Habang iniisip pa rin ni Chiles si Trey na nasa loob ng VIP room, tinawagan niya si Chaia, tapos napakunot-noo siya habang nakatingin kay Reola na nasa front seat.Balot na balot ng suot niyang jacket ang maliit na katawan ni Reola. Kita pa rin sa mga mata nito ang takot at kaba. Tahimik lang siyang nakatingin kay Chiles, may luha sa mga mata, pero may konting inosenteng ngiti sa mga labi.Sa mga oras na 'yon, napaka-appealing ni Reola. Yung takot na makikita pa sa mukha niya, parang ang sarap niyang alagaan. At yung ngiti niya, nakakaawa. Biglang nanikip ang dibdib ni Chiles, parang naiirita siya at nahihilo.Inalis niya ang tingin mula kay Reola, tapos tumingin sa kalsada at hindi nagsalita. Bigla niyang inapakan nang todo ang silinyador, at humarurot ang itim na Hummer. Hindi na niya inisip kung lalampas siya sa speed limit o kung nakainom pa siya, basta nagmadali siyang magmaneho.Tahimik lang sa loob ng sasakyan at mabigat ang pakiramdam.
87.Pauwi na sana si Mirael galing trabaho. Ayaw niyang makasalubong si Reola kaya maaga siyang umalis at naghintay sa gilid ng kalsada. Paglabas ni Reola mula sa garahe, napansin niyang wala si Chiles para sunduin si Mirael. Saglit siyang nagulat.Nakita niya si Mirael na nakatayo sa gilid ng kalsada at naghihintay ng taxi. Napansin din niyang hindi ito naka-high heels. Ikinurap niya ang mata niya, lumapit sa kanya gamit ang kotse, binaba ang bintana, at ngumiti nang magaan. "Masakit ba ang paa mo? Bakit di ka sinundo ng asawa mo? Hatid na lang kita pauwi."Ngumiti si Mirael nang bahagya at tumingin sa kanyang mga paa. Wala naman talagang problema. Nasugatan lang ang itaas ng paa niya kagabi, medyo mukhang malala pero hindi naman naapektuhan ang lakad niya, kaya naka-flat shoes siya ngayon.Tahimik lang na nakatingin si Reola sa kanya, parang hinihintay ang sagot niya. Medyo nailang si Mirael. Hindi siya sanay na tinititigan nang gano’n. Umiling siya at kalmado niyang sinabi, "Hindi