1/1 busy ang ferson this day ~
107.Hindi nakatulog si Noemi buong gabi. Pagkagising niya kinaumagahan, may bahid pa rin ng maitim sa ilalim ng mga mata niya... Naalala niya agad si Solene na nakita niya kagabi sa Imperial Hotel. Napapikit siya at pilit tinatago ang kaba sa dibdib niya.Palaging mataas ang pride ni Noemi. Noong kabataan niya, handa siyang gawin lahat para lang makuha si Alfred. Pero habang tumatagal, at habang buhay pa rin si Solene na akala niyang patay na, hindi siya mapakali. Kamukha pa ng babae si Solene noon... Malinaw pa sa alaala niyang nakunan ito sa labas ng ward... Pero kung may kaunting posibilidad man, ngayon ay gulong-gulo na siya.Tahimik siyang nakatayo sa loob ng kwarto, naka-pajama pa rin, at halatang pagod na pagod ang itsura.Nakaya niyang paghiwalayin noon si Alfred at Solene para makuha ito, paano pa kaya ngayon? Unti-unting humigpit ang hawak niya sa kamao at ang matigas na ekspresyon sa mukha niya ay bumalik. Parehong-pareho sa dati, malupit at matigas.“Sir, andito na po kay
106."Magpatuloy kayo diyan, dumaan lang si Mama, wala akong nakita," natatawang sabi ni Serena habang kumakaway. Pagkatapos ay pumasok na siya sa kuwarto at kinuha si Hio na patakbong tumakas. Kumakawala si Hio sa mga braso niya at paulit-ulit na sumisigaw, "Grandma, bitawan mo ako, gusto kong puntahan si Uncle!"Dinala ni Serena si Hio sa kuwarto nina Nicole at Gaven at kumatok. Ilang sandali lang, may nagbukas ng pinto. Mapula ang mukha ni Nicole, at parang basa pa ang mga labi, kumikislap. Medyo hinihingal siya at nagsabing, "Mom, bakit po?""Ano bang ginagawa niyong dalawa sa loob? Hindi niyo man lang napansin na tumakbo na palabas si Hio mag-isa," medyo may panunumbat na sabi ni Serena habang pinapasok si Hio. Pagkakita niyang hindi pa nakabutones ang pang-itaas ni Gaven, agad na niya itong naintindihan. Kaya binuhat niya ulit si Hio at lumabas, sabay sabing, "Magpatuloy kayo, ako na muna ang bahala kay Hio."Sa huli, dinala ni Serena si Hio sa sariling kuwarto. Habang iniisip n
105.Pero si Hio, inosente lang ang itsura. Tumingin siya kay Chiles habang may hawak na maliit na kutsaron, "Uncle, gusto ko 'yung karne na 'yan.""Kumuha ka na lang mag-isa!" halos pigil ang inis ni Chiles habang sinasabi ito, pero hindi natuwa si Mirael. Agad niyang inilagay ang piraso ng Dongpo pork sa mangkok ni Hio at sinabing may bahid ng paninisi, "Chiles, bata pa lang si Hio.""Oo, bata pa lang ako. Dapat inaalagaan ako ni Uncle," seryosong sabi ni Hio habang tinuro pa ang golden shrimp balls. "Gusto ko rin 'yan!"Aabutin na sana ni Mirael pero inunahan na siya ni Chiles. Siya ang nagsandok nito at inilagay sa plate ni Hio. Pagkakuha ng bata, ngumiti ito habang kumakain. Pero mayamaya, tiningala niya si Chiles na parang proud na proud sa ginawa niya. Tumalon ang ugat sa sentido ni Chiles, kailan pa naging ganito katalino si Hio? Anim na taong gulang pa lang, pero marunong nang gamitin ang lambing ni Mirael para mapilit siyang sundin?"Mirael really likes Hio, maybe it's time
104.Nang nasa kalagitnaan na ang pagkain, dumating si Kevin sa private room na reserbado para sa kanila. Halatang pagod ito, seryoso ang mukha at malamig ang aura. Sandali niyang tiningnan si Serena, saka tahimik na umupo sa upuang nasa tabi nito.Dahil kilala si Kevin sa pagiging seryoso at dahil kilala rin ito sa telebisyon, hindi maiwasang maging tense sina Solene at Miro nang makita ito ng personal. Hindi nila alam kung paano ito babatiin.Si Hio ang unang nagsabing, “Grandpa.” Tiningnan siya ni Kevin at bahagyang ngumiti, may lambing sa mga mata nito, at kahit paano’y nabawasan ang tensyon. Sumunod na bumati si Mirael ng, “Dad.” Tumango naman si Kevin sa kanya. Saka pumasok si Serena sa usapan at ipinakilala sina Solene at Miro.Pareho silang ngumiti ng pilit at magalang na bumati. Tumango lang si Kevin. Kahit halos hindi halata ang ngiti niya, makikita sa kilos niya na maayos ang mood nito.“Hayaan niyo na ang matandang ‘yan, ganyan talaga ‘yan, laging nagpapaka-strikto,” biro
103.Nakatayo pa rin si Mirael sa sulok ng corridor, tulala habang pinapanood sina Ali at ang babae nitong kasama na palabas na ng hotel. Matagal bago siya natauhan. Inilabas niya ang cellphone mula sa bulsa at agad tinawagan si Lorelei, wala nang pag-aalinlangan.Agad nasagot ang tawag. Nang marinig niya ang masayang boses ni Lorelei, hindi niya alam kung paano magsisimula. Sa buong buhay ni Lorelei, si Mirael ang masasabing pinakakakilala kay Lorelei, hindi ang nanay nito, kundi siya mismo.Masaya at maayos palagi ang naging buhay ni Lorelei, kaya palagi rin itong masayahin. Pero pagdating sa mga bagay tungkol kay Ali, madali itong maging emosyonal at sobrang anxious.Si Ali ang first love at boyfriend ni Lorelei sa loob ng sampung taon. Hindi maisip ni Mirael kung ano ang mangyayari kung sasabihin niya kay Lorelei ang nakita niya kanina.“Master Miracle, hindi mo ba kasama ang mga biyenan mo sa dinner? Bigla mo akong tinawagan, I'm a bit flattered,” natatawang sabi ni Lorelei sa ka
102.“Mom, dahan-dahan lang po, tumayo po kayo nang maayos.” Agad inalalayan ni Mirael si Solene na bahagyang natulos sa kinatatayuan at natulala. Maputla ang mukha nito at nanginginig pa ang katawan, kaya agad siyang napatingin kay Noemi, bago muling tumingin sa ina.Napatingin si Noemi kay Mirael. Medyo napakunot ang noo niya. Medyo kamukha nga ito ni Solene... Hindi niya maiwasang kabahan, malamig ang tingin niya habang pinisil ang palad nang mahigpit.“Balae, ayos ka lang ba?” tanong din ni Serena, na napansin din ang biglang pamumutla ni Solene.Pinilit ni Solene na kontrolin ang takot at bahagyang ngumiti. “Ayos lang ako,” sagot niya nang may bahagyang panginginig sa boses.Naka-recover na si Noemi, at nawala na ang gulat sa kanyang mukha. Bumalik ito sa pagiging malamig at kalmado, at bahagyang ngumiti habang tumango kina Serena at Chiles. “What a coincidence.”“Yes, indeed,” sagot ni Serena na may magalang na ngiti, sabay senyas sa lahat na umakyat na sila sa private room.Per