Nararamdaman ni Paris ang awa ng ilan sa opisina matapos umalis ni Andrei.“Paris, huwag kang umiyak, may topak lang talaga si Andrei.”“Tama! Huwag kang malungkot. Baka naman kaya niya pinagtanggol si Patricia ay dahil tinulungan siya nito sa pagpapasikat dati…”“Oo nga! Huwag kang iiyak. Hindi ka magmumukhang maganda kung umiiyak ka.”…Napailing na lang si Patricia. Mula umpisa hanggang dulo, hindi man lang nila napansin na nandoon siya, ang mismong pinag-uusapan nila. Kung pwede lang, gusto niyang putulin at itapon sa basurahan ang lahat ng lalaking nakapalibot kay Paris para wala na siyang marinig na kalokohan at para mabawasan ang mga tanga sa mundo.Sa huli, si Paris mismo ang “nakapansin” sa kanya. Pagkakita sa kanya, agad itong lumapit na may hawak na baunan at may matamis na ngiti.“Ate, ang tagal nating hindi nagkita. Miss na miss na kita! Alam kong hindi ka na naman nakapag-agahan kaya dinalhan kita ng dumplings na pinasingaw ni Mama.”Tiningnan lang siya ni Patricia ng sa
Chapter 33NARATING ni Patricia ang labas ng kumpanya sa tanghali pagkatapos ng trabaho. Napansin niya ang isang royal blue na Porsche na nakaparada sa harap ng kumpanya. Kahit hindi siya mahilig magmasid sa ganitong bagay, kilala niya ang karamihan sa mga mamahaling sasakyang madalas makita sa kumpanya, at ang isang ito ay mukhang bago sa kanya.Dahil sa kuryosidad, huminto siya sandali para tingnan kung sino ang nasa loob ng sasakyan.Mayamaya, bumukas ang pinto, at lumabas si Simon. Suot nito ang isang maayos na kasuotang pang-opisina, guwapo gaya ng dati, at may malamig na ekspresyon sa mukha, pero sa kanyang mga mata ay parang may mga nakatagong bituin na kumikislap.Sa isang iglap, pinagsisihan ni Patricia na hindi agad siya umalis.Nakita rin siya ni Simon. Kumunot ang kanyang noo, parang nag-isip saglit, tapos biglang naglakad papunta sa kanya. Ang kanyang tingin ay matalim na parang kutsilyo. Mabilis ang naging reaksyon ni Patricia. Nang makita niyang papalapit si Simon, aga
Pagtaas ng tingin ni Patricia, nagtagpo ang mga mata nila ni Daemon. May kakaibang kislap ang kanyang tingin at may nakakalokong ngiti sa kanyang labi.Pero sa pagkakataong ito, hindi na kinabahan si Patricia tulad ng dati. Sa halip, nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na sense of security.Alam niyang hindi siya ang pinagbabantaan ng tingin ni Daemon. Kung sino mang magpahamak sa kanya, dapat silang kabahan sa kaligtasan nila. Pero kung ikaw ang taong gusto niyang protektahan, makakaranas ka ng seguridad na hindi mo pa nararanasan sa buong buhay mo.Alam niyang parang ilusyon lang ito, pero iyon ang nararamdaman niya. Isang malaking pagbabago sa tingin niya kay Daemon.Lumapit si Daemon, pinulot ang piraso ng pinunit na tseke, at tiningnan ito saglit bago inilapat ang malamig na tingin kay Simon. May nakangising ekspresyon sa kanyang mukha. "Dalawang daang libo lang? Hindi ba masyadong maliit? Parang masyadong cheap para sa isang Simon Santos."Naningkit ang mga mata ni Simon nang
Chapter 34TAHIMIK lang sina Paris at Simon halos buong biyahe... Marami pang iniisip si Paris, pero hindi niya mahanap ang tamang oras para magsalita.Sa huli, si Simon ang unang bumasag ng katahimikan. "Paano nakilala ng ate mo si Daemon? May sinabi na ba siya sa 'yo tungkol doon?"Mabilis na umiling si Paris. "Dati, sobrang pangit ng pakikitungo ng ate ko sa mga tao. Wala siyang masyadong kaibigan, lalo na ‘yung mayaman..." Sa totoo lang, halos mahulog ang panga niya kanina nang makita niyang tinulungan ni Daemon si Patricia! Paano naman magkakaroon ng koneksyon ang isang tulad ni Patricia sa isang mayamang tao? Kalokohan!Mas lalong kumunot ang noo ni Simon. "Kung hindi para sa ate mo, baka para sa akin... Siguro may balak na ang Alejandro Family na lamunin ang pamilya Santos..."Nag-aalala rin siyang tiningnan ni Paris. "Anong gagawin natin? Delikado ba talaga?" Naalala niya ang matatalim na mata ni Daemon, kaya hindi niya mapigilang manginig.Bahagyang ngumiti si Simon at hinapl
Kumain siya nang matagal hanggang sa sinabihan siya ng waiter na tapos na ang oras niya sa kainan. Tumayo siya, lumabas ng pinto, at nakaramdam ng kabusugan at kaunting pagka-hapdi sa tiyan.Ang lugar na ito ang pinaka-masaganang distrito sa Saffron City. Dito makikita ang mga pinakamahal na tindahan ng luxury goods, mga entertainment centers na para lang sa mayayaman, at five-star na mga hotel.Ito ang lugar na pang-mayayaman lang talaga. Habang tumitingin siya sa paligid, kitang-kita niya ang mga maliwanag na ilaw sa buong kalye. Ang disenyo ng bawat tindahan ay sobrang gara, parang nasa panaginip.Si Patricia ay napapadpad lang dito kapag tinutulungan niyang bumili ng gamit si Hennessy. Hindi siya makabili ng kahit ano rito.Mula pagkabata, paulit-ulit na sinasabi ng tatay niya na dapat siyang maging matipid at masipag. Ang uniporme niya sa eskwela ay ginagamit niya habang kasya pa. Kapag naluluma ang kanyang sapatos, imbes na itapon, pinapaayos pa niya ito sa sapatero. Tuwing papa
Chapter 35TALAGANG nagustuhan ni Patricia ang isang magarang itim na mahabang palda sa bintana ng tindahan. Napakaganda ng pagkakatahi nito na kayang i-highlight ang kagandahan ng katawan ng isang babae. Ang mga kumplikadong tassels na nakakalat dito ay parang mga bulaklak na lumulutang sa isang itim na ilog. Kapag sinuot ito, siguradong magiging kasing sexy at elegante siya ng isang diyosa.Pero hindi na lang kung may pera siya para bilhin ang palda, ang mas totoo ay kahit mabili niya ito, baka hindi naman niya ito masuot. Sa laki ng katawan niya ngayon, malamang mapunit lang ang palda.Pero ewan niya, gusto lang niya itong titigan. Parang sapat na ang pagtingin dito para isipin kung paano kaya siya kung maisusuot niya ito balang araw. Wala siyang pera ngayon kaya panaginip na lang muna ang makakapagpasaya sa kanya.Habang iniisip niya ito, biglang bumukas ang pinto ng tindahan at lumabas ang ilang babaeng magaganda at mukhang mayayaman. Kahit anong suot nila ay halatang galing sa m
Matapos makapagtapos ng unibersidad, naging parang superwoman si Queenie. Palaging abala sa kung anu-anong bagay, madalas lumilipad kung saan-saan, at bihira na siyang nasa Saffron City. Si Patricia naman, laging nag-aalalang baka maistorbo niya ito at makaapekto sa kanya, kaya simula nang maka-graduate sila, bihira na silang magkaroon ng pagkakataong magkasama, uminom, at magkwentuhan. Pagkatapos ng lahat, magkaiba na talaga ang mundo nila ngayon. Madalas nang pumunta si Queenie sa mga bar at nightclub, o kaya naman ay nagpapaganda sa mga sauna at spa. Hindi kaya ni Patricia ang mga ganitong gastusin, at hindi rin naman talaga siya nababagay sa ganitong mga lugar. Kaya sa huli, paminsan-minsan na lang siyang tumatawag kay Queenie para maglabas ng sama ng loob at humingi ng payo. Hindi inakala ni Patricia na ipagtatanggol pa rin siya ni Queenie, tulad ng ginagawa nito noong nasa eskwelahan pa sila! Maging si Amanda ay hindi rin inaasahan ito. Matapos mapatunganga ng ilang san
Chapter 36Mukhang hindi ni Patricia talaga naalala ang tungkol sa pagiging matchmaker ni Queenie noon! Kung pakakasal nga si Paris sa pamilya Song at wala siyang gagawing problema, ayos lang. Pero kung may gagawin siyang gulo, si Queenie ang unang madadamay dahil siya ang nagpakilala sa kanila. Pero para sa isang tao na kasing gulo ni Inez, imposibleng hindi siya gumawa ng iskandalo! Kaya hindi na nag-atubili si Patricia at ikinuwento niya kay Queenie ang lahat tungkol kay Inez at sa anak nito, pati na rin ang tungkol sa pagkakautang ni Inez at ang mga nagpapautang na dinala nito sa kanya. Pagkatapos niyang magsalita, nakaramdam pa rin siya ng matinding pagkakonsensya. "Queenie, pasensya na... Noong una, gusto ko lang talaga siyang tulungan makuha ang contact number ni Simon. Hindi ko naman akalain na magkakatuluyan talaga sila ni Simon. Kung magiging problema talaga ito sa 'yo, sobrang mahihiya—" Pagkarinig ni Queenie sa lahat ng sinabi ni Patricia, mas lalo pang dumilim ang
May dalawang babae pa sa tabi ni Patricia na nagpapahinga rin. Bawat isa sa kanila ay may hawak na puting kabayo. Habang umiinom ng tubig, pinapanood nila si Daemon habang nakasakay. Nang mapansin ni Daemon si Patricia na nakasakay sa isang maliit na kabayo, parang naduwal si Daemon sa itsura niya.Tahimik na sinubukan ni Patricia na igalaw ang kabayo palayo... pero ayaw gumalaw ng kabayo! Kahit coach man lang sana, pero nung tumingin-tingin siya sa paligid, wala siyang nakitang coach... Biglang pumalo ng buntot ang kabayo at inalog ang katawan nito. Kung hindi mabigat si Patricia, siguradong nahulog na siya.Yung dalawang babae na umiinom ng tubig, nagtawanan nang may pangmamaliit. “Grabe, kung hindi ka naman pala marunong sumakay, bakit ka pa nagpunta dito? Ang laki-laki mo na, tapos ‘yan ang kabayong sinakyan mo? Nakakahiya ka naman.”“Sayang ang magandang kabayo.”Gusto na lang sanang maghukay ni Patricia at magtago sa ilalim ng lupa.Nang makalibot na si Daemon, bumaba siya sa ka
Chapter 94NANG magising si Patricia, hindi siya nasa ospital kundi sa isang attic na ang disenyo ay mukhang luma at vintage. Gawa sa kahoy ang mga pader at may maliit na bintanang may mga baging. Presko rin ang hangin at mukhang sobrang komportable ng lugar.Paglingon niya, nakita niyang katabi niya si Daemon na natutulog, kaya napakunot ang noo niya.Nakahiga si Daemon sa labas ng kumot, hindi nagbihis at kalmado lang ang mukha, parang hindi pagod at bahagyang nakangiti ang labi.Medyo tulala si Patricia habang nakatitig, pero sakto namang dumilat si Daemon at nagtama ang mga mata nila.Nabigla si Patricia at dali-daling umiwas ng tingin, tapos bumangon at bumaba ng kama.Napangiti si Daemon, nagniningning ang mga mata, saka sumandal gamit ang kamay at sinulyapan si Patricia. “Ang tapang mo ha, horror movie ang pinasukan mo, eh ang duwag-duwag mo.”Hindi sumagot si Patricia, kinuha na lang ang coat sa silya at sinuot, tapos tiningnan siya ng masama. “Dedikado ako sa trabaho ko!”Umi
Nagkagulo sa shooting site. Nakakainis na ngang may naaksidente, tapos bigla pang nahimatay ang manager sa gulat. Hindi napigilan ng director na pagalitan ang babaeng gumanap na multo na bigla na lang lumitaw. "Di ba sinabi ko na tapos na ang eksena mo at pwede mo nang tanggalin ang makeup mo? Bakit ka naglalakad-lakad pa diyan na naka-costume? Ikaw tuloy ang naging sanhi ng gulo!"Walang pakialam ang aktres at tinignan lang si Patricia na nakahandusay sa lupa, sabay malamig na buntong-hininga. "Kung matatakutin siya, wag siyang sumunod-sunod dito! Para siyang bubble gum na hindi matanggal kay Andrei, takot yatang hindi malaman ng iba na si Andrei ang boyfriend niya!"Ramdam ng lahat ang selos sa tono niya... Mukhang isa na namang tagahanga ni Andrei. Alam naman ng mga natitirang assistant kung anong meron, pero dahil magkakasama sila sa trabaho, wala silang magawa kundi magpakumbaba at huwag palakihin ang issue.Sabi ng onsite doctor, nawalan lang ng malay si Patricia pero wala naman
Chapter 93NAGNGITNGIT si Patricia at sinabing, "Wag na, bye!" Sabay talikod at matigas ang lakad papasok ng kumpanya. Pero ang mga mata at boses ni Daemon ay parang naka-ukit na sa utak niya at hindi mawala-wala! Nakakainis talaga!Natapos na rin ang romantic idol drama ni Andrei at pinilit na ni Patricia na mag-umpisa na siya ng bagong thriller na pelikula. Kaya naman siya na ang nag-asikaso ng ibang trabaho sa kumpanya at iniwan muna ito sa assistant niya. Dumiretso na siya sa set para bisitahin ang shooting.Dati, wala lang sa kanya ang pagbisita sa set. Parang libangan lang. Pero iba na ngayon, thriller ang ginagawa, at ang location ay isang kilalang haunted village sa bundok sa labas ng Saffron City. Sa paligid ng baryo, puro libingan ang makikita. Karamihan sa mga bahay ay luma at halos magiba na. Ang mga kabataan ay nagpunta na sa siyudad para magtrabaho, at ang naiwan ay ilang matatanda. Marami ring bahay na bakante.Pagdating pa lang nila sa lugar, ramdam na agad ang lamig a
Paglabas ni Daemon mula sa banyo habang pinupunasan ang buhok, napangiti siya nang makita si Patricia na magulo ang buhok. May makahulugang ngiti sa gilid ng labi niya, “Anong problema? Nakalimutan mo na agad kung anong ginawa mo kagabi?”Nanlaki ang mga mata ni Patricia sa gulat habang nakatitig sa kanya, nakatopless, nakangiti ng malandi, at may mapang-akit na tingin. May kutob siyang may mali, kaya lalo pa niyang tinakpan ang sarili gamit ang kumot. “Anong kalokohan 'to?! Anong ginawa mo?!”Bahagyang ngumiti si Daemon. “Kahapon, ikaw ang naunang humalik at kumagat—”“Imposible!” mabilis na putol ni Patricia sa sasabihin pa nito. Nagulo ang isip niya at hindi niya alam ang gagawin.Pero wala nang balak si Daemon na makipagtalo pa. Lumapit siya sa sofa, kumuha ng dalawang paper bag at inihagis sa kama. “Dinala na sa laundry ang damit mo. Ito muna ang isuot mo.”Nakatitig pa rin si Patricia sa kanya, tulala.“Ay, oo nga pala, simula ngayon, kalimutan mo na ang pagtakas. Hindi ka na mak
Chapter 92"DON'T..." Gustong pigilan ni Daemon si Patricia na parang sumasakit ang ulo, pero may isang taong biglang binuksan ang mga butones ng kanyang coat. Manipis ang shirt sa loob at nang mahatak ang coat, napunit din ang bahagi ng shirt kaya nakita ang maputi at malambot na balat sa ilalim.Ang pinakamalaking epekto ng pagpapapayat ni Patricia ay siguro mas naging pino ang bewang at mga hita, pero hindi gaanong lumiliit ang dibdib niya. Madalas siyang magsuot ng coat para takpan ang sarili, kaya hindi halata ang figure niya, at walang parteng masyadong nangingibabaw...Pero ngayon, nabuksan ang coat at ang bahagyang cleavage sa gitna ng bilugan niyang dibdib ay nakakabaliw...Si Patricia ay patuloy na naghahabol ng lamig... Sobrang init ang nararamdaman niya, taliwas sa lamig sa labas kanina, kaya nalilito siya at wala na siyang ibang alam kundi ang init, at patuloy na hinuhubad ang damit niya.Sa malabong isipan, parang nakikita niya ang anino ni Daemon sa harap niya. Iniabot
"Bakit kahit anong gawin ko, parang wala ring kwenta?" Paunti-unti nang humina ang boses ni Patricia, at tinangay na ng malamig na hangin sa gabi ang natitira pa niyang salita.Lumambot ulit ang matigas na expression ni Daemon, bahagyang nawala ang kunot sa noo niya at may bahagyang liwanag sa mga mata niya.Parang bumalik sila sa simula. Si Patricia na mukhang laging pinapabayaan, nakaupo sa sulok kung saan walang pumapansin, tinatapakan at minamaliit ng mga tao, at tahimik lang na umiiyak habang umuulan. Pinapanood lang siya ni Daemon mula sa malayo at kahit noong una pa lang, napansin na niya ito, pero masyado siyang matigas ang ulo at ayaw umamin.Ang dami nang nangyari. Habang unti-unti silang nagkakalapit, bigla siyang lumayo, walang pasabi, at walang awa.Akala niya dati, kahit lumuhod pa sa harap niya si Patricia at magmakaawang bumalik sa kanya, hindi na niya ito papansinin.Pero nang makita niyang lasing si Patricia at nagsasalita ng walang kwenta, bigla niyang narealize...
Chapter 91HINDI na nagpaliwanag pa ang lalaki, pero iniabot nito ang isang business card. “Hindi ko pa kayang ipaliwanag ngayon, pero kapag may pagkakataon, pag-usapan natin nang mas detalyado.”Tiningnan ng lalaki si Andrei na nakahandusay pa rin sa lupa habang hinihingal, “Wala kang dapat ipag-alala. Simple lang ang relasyon niya sa babaeng ’yon. Andrei is mine.”Bigla na lang napalitan ng pagkabigla ang galit na ekspresyon ni Daemon… May kakaiba bang aura si Patricia na puro mga... bakla ang napapalapit sa kanya? Bigla ni Daemon naalala ang huling beses na “napagsamantalahan” siya at agad sumama ang pakiramdam niya. Napaatras siya nang hindi sinasadya, ayaw na niyang makasama pa ang dalawang taong nasa harapan niya.Pero hindi na siya hinintay magsalita ng lalaki. Yumuko ito, hinawakan si Andrei sa braso, saka binuhat sa balikat at naglakad papunta sa isang Mercedes-Benz na nakaparada sa gilid ng kalsada.Kumunot ang noo ni Daemon, halatang hindi natuwa, at ang buong ekspresyon n
Ano kaya ang itsura ni Daemon nang makita nito ang balita? Galit na galit? Gusto siyang patayin para maibsan ang galit? O baka naman wala siyang pakialam, parang nakakita lang ng taong di niya kilala?Kung nasa Pilipinas si Rowie, kaya niya bang ipaliwanag sa boss ang buong nangyari?Pero sa pag-iisip nito, napangiti lang ng mapait si Patricia. Siya lang talaga ang nakakaalam ng buong kwento.Pagkatapos ng huling presscon ni Andrei, nagyaya itong kumain sa labas.Ayaw sana ni Patricia, pero naisip niya na hindi pa tapos ang palabas at kailangan pang ituloy. Kaya sumama na siya sa isang mamahaling western restaurant.Nag-order si Patricia ng fruit salad para sa sarili niya, si Andrei naman ay steak. May baso na may kandila sa mesa, at ang liwanag nito ay maaliwalas at medyo romantic.Pero wala sa sarili si Patricia. Tahimik lang siya, nakatitig sa kandila, at parang malayo ang iniisip. Sa totoo lang, basta wala siya sa harap ng camera ng media, ganito na lagi ang itsura niya nitong mga