HINDI makakain nang maayos si Serena at maya'tmaya na napapasulyap sa taas. Ayaw mang isipin, gusto niyang malaman kung anong pinag-uusapan ni Kevin at Dahlia.
“Madamé, may hindi po ba kayo gusto sa luto? Sabihin n'yo po sa akin para makapagpaluto ako sa chef.”
Nabaling ang tingin ni Serena kay Marie, iyong maid kanina. Umiling siya rito.
“M-Masarap ang pagkain, don't worry.”
“Basta kung may gusto po kayong ipaluto o ayaw sa pagkain, sabihin n'yo po sa akin. Sundin daw po kasi namin ang gusto n'yo sabi ni Master.”
Magsasalita sana si Serena nang makarinig siya ng tunog ng takong na papunta sa gawi niya. Nang lumingon, si Dahlia iyon na papalapit. Nakataas ang noo nito at parang hinahamon siya sa tinging ginagawa.
“Xavier and I broke up but he gave me a house and also promised to introduce me to a high paying job. I lost him pero hindi ako talo. And see this?”
May winagayway ito sa harap niya. Cheke sa tingin ni Serena.
“Break-up f*e. He's generous, right?”
Galit na tumingin si Serena dito. “Pagkatapos mo siyang lokohin, ikaw pa ang ganang kumuha ng pera sa kanya? Wala ka bang hiya?”
“Santa-santita ka ba para mag-preach? No wonder Alex cheated on you. Para kang high and mighty kung magsalita pero 'diba't andito ka at kasama na ngayon ang ex ko? You should be thankful to me, girl. Kung hindi mo kami nahuli ni Alex, hindi ka ang pumalit sa pwesto ko.”
Napasinghap si Serena at gusto niyang hatakin ang buhok ng kaharap. Ayaw niya lang magmukhang cheap kaya ayaw niya itong patulan.
Dahlia curled her lips at Serena and turned her back. Naglakad ito sandali ngunit huminto nang may maisip kaya nilingon siya.
“Payo ko pala sa'yo, kung susuyuin ka man ng ex-fiancé mo, 'wag mo nang balikan. May pera siya pero hindi magaling sa kàma. Nauna pa siyang labàsan kesa sa akin. Lame guy with poor skills. Kakaawaan kita kung siya ang makatuluyan mo.”
What the heck?!
“IKAW na ang niloko tapos binigyan mo pa ng bahay at pera? Don't tell me, gusto mong balikan ang ex mo?”
Kumakain uli si Serena kasabay si Kevin dahil nawalan siya ng gana kanina. Nang malaman ni Kevin na hindi niya ginalaw ang nakahain kanina, sinabihan siya nitong sumabay rito.
Nilapag ni Kevin ang steak sa plato niya bago nagsalita. “Are you jealous?”
“Bakit naman ako magseselos, ha?!”
“I did that so she won't pester you. It's better to give her money with conditions instead of still having a connection with her. Besides, I need to thank her.”
At ito pa talaga ang magpapasalamat? Masama niyang tiningnan si Kevin. Natawa ito sa reaksyon niya. “If you didn't catch her with your ex, you wouldn't be here with me.”
Namula si Serena at nag-iwas ng tingin. “Sinasabi mo diyan.”
Kevin just curled his lips and said nothing. Kakain na sana uli si Serena nang may maalala.
“Sa main company ka ba o sa branch ng SGC? May position ka ba sa company?”
Umiling si Kevin. “Nope. I told you that I'll work but I still haven't decided if I'll stay at SGC or what.”
Bakit parang nayabangan siya sa tono nito? Hindi ba ito aware na ang hirap makapasok sa SGC? Kaya nga ayaw niyang mag-resign dahil maganda ang kompanya na pinagtatrabahuhan.
Ngunit napansin ni Serena na Sanchez ang apelyido ni Kevin at Sanchez Group of Companies. May kamag-anak kaya ito roon o coincidence lang?
Pinilig ni Serena ng ulo at bumalik sa pagkain. Nag-vibrate ang phone niya na nakapatong sa mesa kaya napatingin siya roon.
Nang makita ang text na natanggap, sumama ang timpla ng mukha niya.
Mula sa ama niya ang message at sinasabihan siya nitong umuwi bukas na bukas din. Ayaw niya sana itong pansinin nang mabasa niya na hawak nito ang gamit na iniwan ng mama niya sa kanya. At kung hindi siya susunod ay susunugin nito ang mga gamit.
“What's wrong?”
Nagtaas ng tingin si Serena. “P-Pinauuwi ako ni Papa. Pwede mo ba akong samahan bukas? Ipapakilala kita sa kanila.”
‘Para hindi na rin nila ako piliting ibigay kay Alex dahil may asawa na ako.’
“Of course. I'll make time for you, Serena. But first, eat your food.”
Dahil sa narinig na pagpayag nito, natahimik ang kaba sa puso ni Serena. Ngumiti siya kay Kevin at naglapag na naman ito ng nahíwang steak sa plato niya.
“Salamat, Kevin.”
“Anything for my wife.”
Pwede ba sabihing kinilig siya sa sinabi nito?
HUMINTO ang sasakyan sa harapan ng 4 storey house. Iyon ang bahay nila Serena. Kung tutuusin, hindi mahirap ang pamilya ni Serena at may kompanya nga ang ama. Ngunit dahil may abuela siya lumaki, malayo ang kanyang loob sa ama lalo pa at ito ang asawa ng tiyahin niya at dito kumakampi ang lalaki.
Humugot ng hangin si Serena at bumaba ng sasakyan. Tumabi naman sa kanya si Kevin kaya kahit paano ay nabawasan ang kaba.
Bumukas ang pinto at galit na lumabas ang ama mula sa malaking pinto.
“Serena! At nagawa mo talagang umuwi pagkatapos mo akong ipahiya sa pamilya ni Alex?” sigaw nito.
“Nag-message kayo na umuwi ako tapos ngayon parang may amnesia kayo na hindi n'yo gusto ang presence ko rito.”
She heard Kevin chuckled beside her.
“Aba't talagang sumasagot ka pa!”
“Sinabi ko naman sa'yo, Anthony, na pasaway iyang anak mo. Nakita mo na?” sulsol ng tiyahin niya na nasa gilid.
Ang pinsan ni Serena na si Jessa ay napako ang tingin kay Kevin. “Sino ang kasama mo, Serena?”
Huminga nang malalim si Serena at hinarap ang tatlo. “Siya ang asawa ko, si Kevin.”
“Ano? Hindi pwede! Alam kong nagsisinungaling ka lang, Serena. Paano na ang pinagkasunduan namin ng pamilya ni Alex? Sumama ka sa akin at pupunta tayo sa kanila!”
Nagtangkang hawakan ni Anthony ang anak ngunit humarang agad si Kevin na kinagulat nito.
“Sir, she's already married to me,” matigas na ani Kevin.
“Binayaran ka lang siguro ni Serena para umakto? Hindi mo ba alam na may fiancé siya? Ikakasal na siya,” sabat ni Jessa at lumapit pa ito kay Kevin para haplusin ang braso ni Kevin. Agad na umiwas si Kevin na nakakunot ang noo.
“Pa, niloko ako ni Alex pero parang ayos lang sa inyo iyon? Kasal na ako kaya hindi n'yo na ako mapipilit.”
“Normal lang sa lalaki ang magloko! Paano ko ngayon ibabalik ang perang pinahiram nila sa akin? O sige, bigyan mo ako ng tatlong milyon ngayon at kalilimutan ko 'to.”
Napamaang si Serena.
“Maliit ang tatlong milyon kung susumahin lahat ng ginastos kay Serena. Bakit hindi gawing lima?” Ang tita niya.
Nangilid ang luha sa mata ni Serena. Dahil sa pera, hindi mahalaga ang feelings niya.
“I'll give you 10 million. In exchange, cut your family ties with her.”
Napatingin ang lahat kay Kevin.
*****
166.Pagkakita ni Noemi sa malamig at matigas na ekspresyon ni Alfred, hindi na siya nangahas pang makipagtalo. Sa inis, humiga siya sa kama at tinakpan ang sarili ng kumot."Mag-obserba ka muna sa ospital ng dalawang araw. Pwede ka nang ma-discharge kapag sigurado nang wala kang problema," sabi ni Noemi saka lumabas ng kwarto. Tinawagan niya si Alfred para tanungin kung nasaan ito.Pagkatapos lumabas ni Alfred sa ward, agad siyang bumaba at dumiretso sa waiting area kung nasaan sina Solene at Miro. Medyo malapit lang siya sa kanila. Tahimik niyang tinitigan si Solene, puno ng lambing ang mga mata. Nang tumunog ang tawag ni Noemi, saka lang siya natauhan at sinabing nasaan siya.Nagulat si Noemi sa sagot at agad siyang nagtungo sa elevator. Pagdating niya, nadatnan niyang tinitingnan ni Alfred si Solene na may banayad at malambing na ekspresyon, habang si Solene ay kalmadong tumingin pabalik, tila sanay na sa ganoong tingin.Dahil doon, nakaramdam ng matinding lamig si Noemi na para b
165Noong nakita ni Noemi sina Chiles at Kevin sa labas ng kwarto ni Mary, saka lang niya naalala ang lahat.Pagkatapos inumin ni Mary ang gamot niya at inilagay ito sa mesa sa tabi ng kama, napatingin siya kay Noemi at nakita ang malamig at galit na tingin nito. Napatigil siya, nakaramdam ng biglang kaba, kaya mahina siyang tumawag, “Mom...” Nang makita niyang walang reaksyon ang mukha ni Noemi, halos pabulong siyang nagtanong, “Mom, nasaan si Dad?”Kahit kailan, sa harap ni Alfred, si Noemi ay laging mahinahon at mabait ang dating. Kaya sa oras na ‘yon, umaasa si Mary na naroon si Alfred, kasi kung naroon ito, hindi siya basta papagalitan ni Noemi.“Nasa business trip ang tatay mo,” sagot ni Noemi na kalmado pa rin. Na-text na niya si Alfred tungkol sa aksidente ni Mary, at sinabi niyang hindi naman ito malala.“Eh si Grandpa?” Ang totoo, mula nang magising si Mary at tanging si Noemi lang ang nakita niya, kinabahan siya agad. Grabe ang aksidente niya pero hindi man lang siya dinala
164.Nasa kusina pa si Mirael at kakalabas lang pagkatapos maghugas nang makita niyang nagsusuot ng sapatos si Chiles sa may hallway, mukhang paalis.“Lalabas ka?” tanong ni Mirael.Ngumiti si Chiles at tumango. Ayaw niyang mag-alala si Mirael kaya hindi na niya sinabi kung bakit siya aalis.Pagdating ni Chiles sa Military Hospital at paglabas niya ng elevator, nakita niya ang isang batang nurse na may dugo sa uniform, hawak ang isa pang nurse na halatang natrauma.“Ate Olea, natakot talaga ako. Simula nung galing kami sa aksidente, sobrang kaba ko. Yung Land Rover, bumangga sa isang taxi. Patay agad yung taxi driver sa eksena. Pero yung pamilya ng driver, pinilit pa ring dalhin siya sa ospital para ma-emergency…”“Ang hina mo talaga,” sabay tapik ni Olea sa kamay ng nurse. “O, magpalit ka na ng damit. Wala namang seryoso.”Umiling ang batang nurse at patuloy pa rin sa pagkukuwento, “Ate Olea, kinabahan talaga ako. Nang lalapitan ko na yung babae sa Land Rover para i-check, biglang…”
163Walang sumagot sa kabilang linya ng ilang sandali, kaya hindi napigilan ni Mirael na tawagin ng may pag-aalala, “Chaia?”“Okey lang ako, tinanong ko lang,” sabi ni Chaia habang tumatawa, pero mabigat ang pakiramdam niya sa dibdib.Nagtanong pa ng ilan si Mirael dahil sa pag-aalala, pero agad sinabi ni Chaia na ayos lang siya at binaba na ang tawag. Tumawag naman siya kay Peter.Simula noong birthday party, hindi na ulit nakita ni Peter si Chaia. Madalas silang mag-chat o magtawagan, pero si Peter palagi ang nauunang tumawag. Kaya ngayon na si Chaia ang unang tumawag, nagulat talaga siya.“Gusto kong mag-racing,” mahinahong sabi ni Chaia. Narinig ni Peter ang inis sa boses niya, kaya ngumiti ito at sinabing, “Okay, kita tayo sa Olympic Park.”Samantala, matapos makipag-usap ni Mirael kay Chaia, tumawag naman siya kay Lira gamit ang internal line. Dahil papalapit na ang deadline ng summer jewelry design at wala masyadong tao sa headquarters ng kompanya, pinakiusapan niya si Lira na
162.“Ang ganda ‘di ba?”Napatingin si Gaven sa iginuhit ni Hio, tatlong hugis na hindi naman masyadong maayos ang pagkaka-drawing, pininturahan lang ng itim, pula, at dilaw gamit ang colored pencils. Napatawa na lang siya, sabay haplos sa ulo ng bata. “Anak, huwag ka nang matutong magpinta, ha.”Napatawa rin si Nicole sa tono niyang halatang walang magawa pero punong-puno ng lambing. Napansin iyon ni Gaven, kaya’t bahagya siyang yumuko at hinalikan si Nicole sa pisngi.Napatigil si Nicole sa lambing na iyon at hindi alam kung paano magre-react. Nang makabawi siya, nakangiti na si Gaven at tinanong si Hio, “Gusto mong dito na natin hiwain ang cake o sa bahay?”“Sa bahay! Sa bahay tayo maghiwa ng cake!” sigaw ni Hio habang tumatakbo-takbo sa paligid nila.Gustong tumanggi ni Nicole, pero naramdaman niya ang titig ni Gaven, parang hinihintay ang sagot niya. Hindi niya kayang tumanggi, pero hindi rin siya makatanggi. Kaya’t nanatili lang siyang nakatitig sa lalaki.Nang hindi siya tumang
161Si Nicole ay nagulat at hindi niya namalayang tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Dahan-dahan siyang tumingin kay Gaven at sa likod ng salamin ay mapayapa ang kanyang mga mata, parang isang tahimik na karagatan. Napangiti si Nicole, pero halatang may lungkot ang ngiti niya. Dahan-dahan niyang ibinaba ang ulo, at pilit niyang inaalis ang sarili sa pagkakayakap nito.Humigpit lalo ang pagkakahawak ni Gaven, halos masaktan na siya. Nang makita nito ang mga luha sa sulok ng kanyang mga mata at ang sobrang lungkot sa mukha niya, parang may tumusok sa puso ni Gaven. May kung anong sakit na hindi niya maipaliwanag, kaya hinila niya palapit si Nicole at niyakap pa nang mas mahigpit."Gaven, pakawalan mo ako!" pilit na kumakawala si Nicole, tinutulak siya, pero mariin pa rin ang pagkakayakap ni Gaven sa kanya. Nakapatong na ang kanyang baba sa balikat ni Nicole. Isang kilos na napakalapit, isang yakap na hindi niya man lang naranasan sa pitong taong pagsasama nila bilang mag-asawa. At nga