NAHAMIG ng ama ni Serena ang sarili at may pang-uuyam na pinasadahan ng tingin si Kevin; mukhang hindi kumbinsido sa narinig.
“Hoy, totoy. Alam kong guwapo ka at mukhang may pera kahit paano. Pero 'yang sinasabi mong bibilhin mo sa amin si Serena? Mukhang hindi ka pa yata tapos managinip.”
“Serena, bayad mo ba 'tong lalaking 'to? Kung may ganun ka naman pala kalaking pera, bakit hindi mo binigay sa amin? Bakit hindi mo pinagamot ang lola mo? Sinasabi ko na nga bang puro ka lang salita at yabang, e,” ani naman ni Jessa.
Pagkatapos nito ay sumubok uli itong lumapit kay Kevin na kunot na kunot ang noo. “Bakit hindi na lang ako ang samahan mo? Huwag na 'tong si Serena. Wala namang kwenta—”
Hindi na natapos si Jessa sa sinasabi nang samaan ito ng malamig na tingin ni Kevin kaya napaurong ito. Binalik ni Kevin ang mga mata sa ama ni Serena at inulit ang sinabi.
“10 Million for Serena. Take it or leave it? But even if I don't give money, she's still going with me because she's my wife.”
“Kevin, anong 10 Million! Sira ka ba? Ang laking pera n'yan para ibigay—”
Hindi natapos ang sasabihin ni Serena noong hatakin siya ni Kevin at kinulong sa mahigpit na yakap na kinagulat niya. “Hush, wife. I'll take care of everything, hmm?”
Hindi pa rin naniniwala ang ama ni Serena ngunit para subukan si Kevin, tumango-tango ito. “O sige, dalhin mo rito ang perang sinasabi mo nang magkasubukan tayo.”
“You'll cut your contact with Serena and sever your relationship with her as her father. She can only be with me.” May diin sa binitiwang salita ni Kevin.
Hindi pa nakakatango ang ama, ang tiyahin na ni Serena ang umoo. “Payag kami!”
When Kevin heard that, he pulled out his phone from his pocket and called someone on his phone. “Secretary Lim, please go to the address I'll forward you after this call.”
Serena was still flabbergasted at what happened. Pumunta lang naman siya rito para sabihin sa pamilya na wala na silang aasahan sa kanya dahil kasal na siya. Bakit napunta sa usaping ganito?
Tingin niya tuloy ay sobrang laki ng utang niya kay Kevin. Pagkatapos nitong gastusan ang lola niya ay ito na naman, gagastos uli para sa kanya.
Sa naisip, bumakas ang inis sa mukha ni Serena. Hinarap niya ang pamilya at umalis sa pagkakayakap ni Kevin. “Hindi kayo bibigyan ni Kevin ng pera. Pa, pinapunta mo ba ako rito para saan? Nilinaw ko na sa inyo na hindi ako papakasal kay Kevin, hindi ba? Kung kayo ay tanggap ang pagloloko niya, ibahin n'yo ako. Pero bakit nga ba ako magugulat kung si Mama nga ay niloko mo? Naging kabit mo nga ang tita ko na mismong pinsan ni Mama, hindi ba?”
Dumilim ang mukha ng ama ni Serena. “Sumosobra ka na, Serena! Hindi ka na nga nagpasalamat na pinalaki ka ng tita mo, ganyan pa ang sinasabi mo sa kanya? Suwail!”
Tumawa nang pagak si Serena. “Ako ang suwail? Pa, hindi ikaw ang nagpalaki sa akin kundi si Lola. Kinuha mo lang naman ako para ipakasal dahil sabi mo, malaki ang perang kailangan ni Lola sa operasyon niya. Kaya nga sinunod kita, 'diba? Pero hindi ko kaya na alam na ninyong niloko ako, ipapakasal n'yo pa ako! Wala talaga kayong pakialam sa akin!”
A hug from behind stopped Serena. She turned around and hugged Kevin back.
“Shhh, wife. I'll handle this.”
Sa narinig, nakakapagtaka na kumalma si Serena. Sa oras na rin na iyon ay dumating si Secretary Lim at agad na nilabas nito ang cheque book.
“10 Million. Sever your relationship with Serena.”
Nagkatinginan ang ama't tiyahin ni Serena. Kinuha ng tiyahin ang cheke at sinigurong totoo ang hawak. “Hindi ito tatalbog?”
Kevin snorted and Secretary Lim talked to those people. Naglabas din si Secretary Lim ng papeles at pinapirmahan sa pamilya ni Serena.
Simula sa araw na iyon ay kanya-kanyang landas na sila. Hindi na siya hahabulin ng pamilya. Ngunit imbes na matuwa, mabigat ang kalooban ni Serena.
LULAN ng sasakyan pauwi, hindi pa rin kumikibo si Serena at maya'tmaya ang tingin sa kanya ni Kevin.
Nagsalita si Serena. “Hindi mo dapat ginawa iyon.”
“Are you angry? Do you think I don't respect you for giving them money in exchange for you?”
Namumula ang ilong at nangingilid ang luha na hinarap niya si Kevin. “Alam mo naman pala, nagtanong ka pa.”
“I can see it in your face. But don't you think that because of that, they'll stop going after you? They won't bother you anymore. It will ease your mind.”
“Tulad ng ginawa mo kay Dahlia? Binigyan mo ng pera para hindi ka na guluhin? Tingin mo ba lahat masosolusyonan ng pera?” sarkastiko niyang sita.
“Am I in the wrong? Money can solve everything,” Kevin fired back.
Gusto niyang magreklamo pero hindi siya makapagreklamo kasi totoo ang sinabi ni Kevin!
Umiwas na lang siya ng tingin at tumingin sa labas ng bintana.
“About your mother...” Napalingon si Serena. “I'll investigate it. I don't trust your father about the information he knew. I don't think he will tell you the truth. Otherwise he would have told you that information a long time ago.”
Napayuko si Serena at doon pumatak ang luhang pinipigilan niya kanina pa.
Alam naman niyang ayaw sa kanya ng ama pero iba pa rin kapag harap-harapan ang ginawa nitong 'pagbenta ' sa kanya.
Maybe Kevin saw that she's devastated that's why he pulled Serena and wrapped his arms around her.
Binaba ni Kevin ang ulo at pinatakan ng halik ang labi ni Serena. Agad namang nag-iwas ng tingin ang driver at si Secretary Lim na nasa passenger's seat.
Tunog ng cellphone ang bumagsak sa kaganapan na iyon at agad na humiwalay si Serena kay Kevin. Siniksik niya ang namumulang mukha sa may dibdíb ni Kevin.
Kunot-kunot naman ang noo ni Kevin at masamang tingin ang pinukol nito sa business phone.
Sinagot ni Kevin ang tawag at mas lalong nangunot ang noo nito habang may kausap. Binaba nito ang tingin sa yakap na si Serena at nagpakawala ng buntong-hininga.
“Wife, I won't go home with you. I have something to do. If you have questions, ask the butler.”
Muli pa nitong hinalíkan ang tuktok ng ulo niya bago sinenyasan ang driver na ihinto ang sasakyan. Bumaba si Kevin at si Secretary Lim at nagtungo sa kotseng nakahinto sa malapit. Doon lang din napansin ni Serena na may nakasunod na kotse sa kanila at doon sunod na lumulan si Kevin.
Pinanood ni Serena umalis ang sasakyan at siya naman ang napabuntonghininga ngayon.
“Madamé, sa mansyon po ba tayo?”
Bago pa siya makasagot ay cellphone naman niya ngayon ang tumunog.
Hanni calling...
Sinagot niya ang tawag. “Hello, Hanni?”
“Kumusta honeymoon, Serena? Musta naman ang asawa mo?”
“Hindi...hindi natuloy ang kasal namin ni Alex, Hanni.”
“Ha?! Wait, ano?”
“Pero kasal na ako, bebs.”
Tili ang sunod na narinig ni Serena sa kabilang linya na kinangiwi niya.
*****
245.Nang magising si Mirael nang madaling-araw, nandoon na agad si Lorelei sa tabi niya. Pagkakita niyang gising na si Mirael, agad niyang kinuha ang almusal sa bedside table at paulit-ulit na nagtanong: “How are you? Are you feeling better?”Dahil sa nangyari kahapon, sobra siyang balisa at nag-aalala. Nanganak kasi si Mirael ng wala sa oras, kaya halos hindi siya iniwan ni Lorelei sa tabi.“Okay lang.” Ngumiti si Mirael at umiling, sabay hinaplos nang marahan ang tiyan niya. Natakot din talaga siya sa nangyari kahapon.“You, you almost scared me and Aunt Serena to death yesterday.” Hinila ni Lorelei ang kamay niya at hinawakan ang noo niya na parang naiiyak. “Thank goodness you’re okay.”“Sorry kung nag-alala kayo.” Mahinang ngiti ang pinakawalan ni Mirael. “Where’s Mom?”“Pumunta siya sa kabilang ward para alagaan ang hipag ko.” Sagot ni Lorelei habang lumingon sa pinto. May kumatok at pumasok—isang nurse na dumating para mag-check. Pagkakita niyang gising si Mirael, ngumiti siya.
244“Hio, magpakabait ka ha. Bumalik ka na lang para makita si mommy mo pag gumaling na siya, okay? Si grandma busy pa, kaya dito ka na lang muna sa bahay at magpakabait, okay?” Akala ni Serena na kakakuha lang ni Mirael ng miscarriage kaya gusto niyang tawagan si Chiles. Pagkatapos niyang pakalmahin si Hio, lumingon siya at tinawagan si Chiles.Pero abala ang linya ni Chiles. Nakausap niya si Javi. Habang nasa business trip siya, na-finalize na ang demolisyon ng government science and technology park. Napanalunan ng Midori Group ang kontrata para sa urban construction. Ang pondo at resettlement ay sagot ng gobyerno, pero ang mismong pag-demolish ng mga lumang building ay Midori Group ang gagawa.Matapos pakinggan ang report ni Javi, pinisil ni Chiles ang sentido niya. Pagod na siya sa sunod-sunod na trabaho. Mahina siyang nagsabi: “It’s not a big problem. Pwede natin i-demolish ang old buildings ayon sa plan na ito, pero kailangan munang makipag-usap ang gobyerno sa mga residente. Hi
243.Natigil si Reola, tapos biglang nagpalit ng topic na parang may inaalok na deal. “Pero, basta ipalaglag mo yung baby at makipag-divorce ka kay Chiles, pwede kong pag-isipan. Kung hindi, mas gugustuhin kong sirain lahat kesa hayaang ikaw ang may hawak ng lahat ng dapat akin!”Nanlaki ang mga mata ni Mirael, mahigpit na hinawakan ang tiyan niya at umatras ng dalawang hakbang. Ang creepy ni Reola, parang sinaniban ng demonyo, at umaapaw ang masamang aura sa buong katawan niya.“Do you think I will believe what you say?” pilit na pinatatag ni Mirael ang boses niya kahit ramdam niya ang panic sa dibdib.Umirap si Reola at tumawa ng malamig. “Mirael, sa kondisyon mo ngayon, gaano ka katagal kayang manatili sa tabi ni Chiles? Hanggang kailan ka niya kayang protektahan? Wala ka ngang sariling kakayahan para ipagtanggol ang sarili mo. Isa ka lang pabigat kay Chiles.”Muling hinawakan ni Mirael ang tiyan niya, pero lalo lang lumaki ang takot at kaba sa puso niya. Hindi niya alam kung ano a
242.Dahil sa pagdating nina Ali at Brianna, nawala ang gana nina Mirael at Lorelei at inilapag na lang nila ang chopsticks bago umalis nang hindi masyadong nakakain. Buti na lang paglabas nila ng restaurant, hindi na sila sinundan ng dalawa.Pagpasok nila sa kotse, medyo nag-alala si Mirael sa kalagayan ni Lorelei, kaya pinaupo niya ito sa passenger seat. Tinapunan siya ni Lorelei ng kalmadong tingin at unti-unting bumaba ang kaba sa dibdib niya. Medyo tensyonado ang boses niya: “Mag-drive ka na lang, kahit saan. Just take a walk.”Hindi alam ni Mirael kung saan pupunta kaya nag-drive lang siya nang paikot-ikot. Hindi na rin nila namalayan ang oras hanggang biglang natawa si Lorelei, na ikinagulat ni Mirael. Kinabahan siya at tiningnan ito, pero nakita niyang nakataas ang hinlalaki ni Lorelei. “Master Miracle, since when ka naging ganyan kagaling magsalita?”“You almost scared me to death,” inis na sabi ni Mirael sabay lingon dito. Nang makita niyang bumalik na ang normal na ekspresy
241.“Okay, huwag na nating pag-usapan ako. Pag-usapan na lang natin yung nangyari nung bumalik kayo ni second brother sa probinsya.” Iniba ni Mirael ang usapan, nakatitig kay Lorelei na parang sinusunog ng mata niya. Hinawakan ni Lorelei ang dulo ng ilong niya at nahihiyang nagsabi, “Nag-stay siya sa probinsya ng apat na araw, tapos sinabi niyang may mission siya at umalis. Sabi ng pamilya ko, hintayin ko daw siyang bumalik para mag-propose ng kasal, pero hindi ko pa siya nasasabihan.”“Bakit pumunta ka dito sa capital imbes na pumunta ka sa bahay ng Sanchez?” nagtatakang tanong ni Mirael kay Lorelei. Ang proposal ng kasal dapat ipaalam kina Serena at Kevin.“Ewan ko rin, pero gusto ko lang pumunta dito sa capital.” Hinawakan ni Lorelei ang pisngi niya at tinapik-tapik. Dati, ang capital ay puro lungkot ang dala sa kanya, pero ngayon puno siya ng pag-asa. Kasi pala, darating din yung araw na mae-in love siya sa isang lungsod dahil may mahal siya dito.Pagkatapos, naligo silang dalawa
240.“You look good. Have you completely gotten over it?” Nagsimula na ulit ang kotse nang mag-Midori ang stoplight. Hindi nagdalawang-isip si Lorelei sumagot, may halong yabang pa: “Well, don’t you see who I am, Lorelei? It’s just a breakup, the end of a relationship. What’s so hard to get over? I’m taken now. Ali is nothing. Charles is my husband, okay?”Nang mabanggit ni Lorelei si Charles, malakas niyang pinukpok ang dibdib niya na parang ipinagmamalaki. Napatawa si Mirael at hindi napigilang asarin siya. “Oh my god, ang dali mo na lang tawaging husband siya. E dati sobrang shy mo pa, ayaw mo ngang ipaalam sa pamilya mo. Pero ngayon, dinala mo na yung second brother niya para ipakilala sa parents mo, and everything is fine.”“Go away, puro ka na lang tukso.” Namula si Lorelei pero nang maisip niya si Charles, hindi niya naitago ang saya sa mga mata niya.Dinala ni Mirael si Lorelei sa Ice Café para kumain. Pagpasok nila, napatingin si Lorelei sa paligid. “Could this be Chaia’s pro