“Gising ka na?” Tinaas ni Daemon ang kilay at tumingin kay Patricia. Nang makita niyang nanginginig ito, pinatay na niya ang shower.Umurong si Patricia sa isang sulok, ayaw magsalita. Kahit nanginginig pa rin siya sa lamig, unti-unti nang bumabalik ang lakas niya. Lumabas siya sa bathtub. Medyo hilo pa rin siya, pero wala na ‘yung parang lutang na pakiramdam kanina.Wala siyang suot at ang maganda niyang lilang bestida ay sira-sira na. Ang ayos ng buhok na pinagawa pa niya sa salon, wasak na rin, at basa ang buhok niya, tumutulo pa ang tubig.Pakiramdam niya ay parang inilagay siya sa loob ng napakalaking freezer.Pero hindi ang lamig sa katawan ang pinakamasakit, kundi ang lamig na naramdaman niya sa puso. Naalala pa rin niya kung paano pumasok si Daemon sa banquet hall na magkaakbay sila nung magandang babae, ang ngiti sa mukha ni Old Yan nang ianunsyo ang engagement nila, at totoo naman—napakaganda ng babae. Wala kang maipipintas.Dapat sana lumayo na siya nang maayos sa mundo ni
Chapter 64NAGULAT si Daemon sandali, pero agad ding lumitaw ang bahagyang ngiti sa labi niya. Dahan-dahan niyang hinawakan ang likod ng ulo ni Patricia, tahimik lang siya.“Gusto ko sana sabihin ito kapag ready na ako… Kapag naging mas mabuti na akong tao, ‘yung karapat-dapat na para sa’yo. Alam kong mahirap, pero gusto ko pa rin subukan…” Halatang may luha pa rin sa boses ni Patricia.“Sana panaginip lang ‘to…”“Ang tanga-tanga mo, wala na akong masabi.” Habang nakikinig si Daemon, halatang napapailing siya sa inis, hindi napigilang batikusin si Patricia.Wala naman talaga siyang panaginip. Ewan kung ano bang tumatakbo sa utak ng babaeng 'to! Pero si Patricia ay tahimik lang, nakayakap pa rin siya kay Daemon, ayaw bumitaw.Kung sana pareho lang sila ng mundo. Kung hindi si Daemon galing sa isang makapangyarihang pamilya, kung wala siyang maraming dala-dala sa buhay, kung wala siyang iniisip na responsibilidad. O kung sana si Patricia ay may mas magandang pamilya, mas maganda, at ka
Napansin ni Patricia na nakatitig sa kanya si Daemon habang wala sa sarili, kaya umiwas siya ng tingin, medyo nahihiya. Tapos, mahina niyang tinanong, halos hindi niya na marinig ang sarili niya, “Ahm… okay lang ba talaga ‘yung sagot-sagot mo sa lolo mo?”Ngumiti si Daemon, “Ano sa tingin mo?”Hindi nakaimik si Patricia. Habang tinitingnan ang ngiti ni Daemon, pakiramdam niya mas lalong may masamang mangyayari kapag kinontra mo siya.Alam ni Daemon na wala siyang maisasagot, kaya tinaasan niya ng balikat. “Wala ka rin namang magagawa sa mga ‘to. Mas mabuti pa, magpalit ka muna ng damit.”Nang marinig niya ‘yun, doon lang niya naramdaman na nilalamig pala siya. Napahatsing siya bigla.Tumawag si Daemon at pumasok si Zaldy. Pagkakita niya kay Patricia na parang basang sisiw at kay Daemon na mukhang pagod na pagod, nagulat siya. “Wala ba talagang nangyari sa inyo?”Tumawa si Daemon. “Ano sa tingin mo dapat ang nangyari?”Agad na iniba ni Zaldy ang ekspresyon niya, tapos ngumiti ng parang
Chapter 65HINDI talaga inakala ni Patricia na dadalhin siya ni Daemon dito… Diba sa mga nobela at palabas sa TV, dapat ang mga eksena ay sa magagandang lugar, may romantic setup, at maraming nakakakilig na linya?O kaya naman ay sa isang private na lugar kung saan madalas pumunta ang bida, tapos doon niya ibabahagi ang mga sikreto niya sa babae…Pero kabaligtaran ang ginawa ni Daemon.Dinala siya sa pinaka-pamilyar niyang lugar. Inisip pa nga niya na ihahatid lang siya nito pauwi sa apartment at aalis na. Pero kung iisipin, pinaalala ni Zaldy na kailangan siyang ibalik sa ospital… baka naman hindi niya nakalimutan, ‘no?Hindi bumaba ng kotse si Patricia, tumingin lang siya kay Daemon na parang nagtatanong gamit ang kanyang mga mata.Hindi rin bumaba si Daemon. Kinuha lang niya ang sigarilyo sa bulsa at sinindihan. Tumingin siya sa mga gusaling naaninag lang sa dilim. Ang dim na ilaw ng streetlamp ay tumama sa mukha niya, at doon nakita ang lungkot at parang pagod na pagod siyang tao…
Minsan, ni si Daemon mismo, hindi na alam kung alin ang totoo at alin ang hindi, o kung sino ba talaga siya.Masyado nang komplikado ang mundo niya para unawain. Kahit ilang palapag lang ang inakyat nila, parang ang tagal nilang naglakad.Pagdating nila sa pinto, kinuha ni Patricia ang susi sa bag niya at binuksan ang pinto. Madilim sa loob, at tulog na ang tatay niya.Pagkalabas ni Patricia mula ospital, tinawagan niya ang tatay niya para sabihing may dinner siyang pupuntahan at huwag na siyang hintayin sa ospital—umuwi na lang at magpahinga.Tahimik siyang pumasok para 'di magising ang tatay niya. Pero nakita niyang natutulog pa rin ito sa reclining chair sa sala. Maayos ang bahay, malinis.Napansin din 'yon ni Daemon kaya medyo kumunot ang noo niya.Naalala niya nung pumunta siya sa ospital para bisitahin si Patricia. Pagkatapos no’n, nagdesisyon siyang huwag guluhin ang normal na buhay nito kaya pumayag muna siya sa alok ni Chastain—pansamantalang pakikisama para mapakalma si Mr.
Chapter 66HALATANG nabigla ang doktor sa sinabi ni Daemon, pero mabilis din nitong inayos ang sarili, hinila ang kwelyo ng kanyang polo at kalmadong nagsalita, “Walang magiging problema. Pwede mo na siyang iuwi bukas para makapagpahinga. Iwasan lang ang mga bawal kainin at uminom ng gamot sa tamang oras.”Hindi na nagsalita pa si Daemon sa doktor, tumingin na lang siya kay Patricia. “Sundin mo lang sinabi ng doktor. Gusto mo bang ma-ospital ka ulit?”Tahimik lang si Patricia… Bakit parang sinasabi ni Daemon na gusto pa niya mapunta sa ospital?Hinawakan ni Daemon ang ulo niya, parang pagod na pagod. “Hindi ko naman kayang bantayan ka palagi, kaya sana huwag ka nang gumawa ng kalokohan.”Napailing lang si Patricia sabay labas ng dila… Concern ba ‘to o pananakot?Pero sa huli, binawi ni Daemon ang kamay niya at tiningnan siya. “Pumasok ka na at magpahinga nang maaga.”Tumigil muna si Patricia, tapos tumango, “Sige.”Sa totoo lang, halata sa mga mata ni Daemon na parang ayaw pa niyang u
Tahimik lang si Patricia, kagat labi. Paano niya malalaman?“Dahil hindi mo alam kung nasaan ka, at hindi mo alam ang lugar mo!” Sobrang linaw at diin ng bawat salitang binitiwan ng babae, parang gusto siyang durugin sa salita pa lang!Pero hindi umiwas ng tingin si Patricia, kalmado siyang tumingin pabalik: “sa labindalawang taon ng buhay ko, sobra na akong naging mabait. Ngayon naman, gusto ko na lang piliin sarili ko, hindi ba pwede iyon?”SLAP! Isa pang sampal mula sa kabila! Lalong naging matalim ang mga mata ng babae. “Akala mo ba may karapatan kang magsalita ng ganyan sa harap ko?!”Na-off guard si Patricia at nasampal ulit. Nainis na siya bigla. Ang babaeng ‘to bigla na lang sumulpot na parang baliw tapos nanampal pa nang walang dahilan. Pero alam ni Patricia na malakas ang koneksyon ng babaeng ‘to kaya pinilit na lang niyang pigilan ang inis niya, “Hindi ko alam kung sino ka, at hindi ko rin alam kung anong nagawa ko sa’yo, pero pwede bang kahit konti lang, igalang mo naman
Chapter 67NGUMITI si Chastain ng bahagya. "Wala akong pakialam kung anong gulo meron kayo ng pamilya Alejandro. Basta, wala kang karapatan dito. Kung aalis ka, umalis ka na agad para hindi ka nakakaabala. Habang wala si Daemon, ako ang magpoprotekta sa babaeng 'to."Napakagat ng labi si Carmina sa inis, tinitigan si Chastain nang masama, at sa huli, napasipa siya sa lupa: "Hindi ko kalilimutan 'to!"Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa kanyang Maybach...Ang dalawa niyang tauhan ay napabagsak na ni Chastain, hindi man lang nakaporma o nakapalag.Sa huli, umalis si Carmina na halos nakakahiya, iniwan ang alikabok habang papalayo ang Maybach. Nakatingin pa rin si Patricia sa direksyong nilisan nito, tila tulala pa rin.Kahit na hindi talaga kaaya-aya si Carmina, totoo pa rin ang mga sinabi niya. Para bang tinamaan si Patricia sa pinakasensitibong parte ng damdamin niya.Tama... parang naging pabigat na lang talaga siya kay Daemon...Habang nag-iisip pa siya, bigla siyang t
Patuloy pa ring nagpupumiglas si Inez at Paris, pero sa totoo lang, babae lang naman sila at kapwa payat. Kahit anong gawin nilang pagsisigaw at paggalaw, wala rin silang nagawa. Hinawakan sila ng mga trabahador sa kamay at paa, tapos binuhat palabas ng bahay, diretso paibaba ng gusali...Hindi alam ni Patricia kung saan sila dadalhin sa huli, pero ang mahalaga... mas tahimik na ulit ang mundo niya!Isinara ni Chastain ang pinto, pumalakpak sa tuwa, at lumapit kay Patricia para magpasikat. "O, tingnan mo, ang laki ng naitulong ko sa'yo ngayon. Paano mo naman ako pasasalamatan? Hindi pa ako nakakakain ng hapunan, may nabili ka namang gulay, baka naman puwede nang may discount diyan?"Sandaling napaisip si Patricia... Sa totoo lang, hindi naman kalakihan ang hiling ni Chastain. Isang simpleng hapunan lang naman, kaya niya ‘yon.Pero naalala niya bigla ang panahon na nagluto sila ni Chastain sa villa ni Daemon. Pakiramdam niya, hindi niya talaga kayang pumayag. Siguro matigas lang ulo ni
Chapter 97PAGKATAPOS pumasok sa isip niya kung sino ang narinig, parang binuhusan ng malamig na tubig si Patricia mula ulo hanggang paa! Ang iniisip niyang dahilan kung bakit biglang nagtrabaho ang tatay niya - na dahil nahihiya ito at ayaw maging pabigat, ay isa lang palang kathang-isip niya. Kaya pala bigla itong nagtrabaho, para pala ihanda ang tirahan para kina Inez at ang anak nitong si Paris?Sobrang labo na ng nangyayari, parang hindi na kayang intindihin ni Patricia ang sitwasyon. Hindi na niya alam kung anong salita ang babagay dito, dapat bang tawagin na walang hiya sina Inez at Paris, o mas nakakahiya pa ang tatay niya?Yung lahat ng mga dati nitong paghingi ng tawad, puro salita lang pala. Ang mga sinabing hindi na raw tiwala sa mag-ina ay puro palusot lang?Nakatayo lang si Patricia sa pintuan, papalit-palit ang kulay ng mukha mula putla hanggang asul. Para talaga siyang pinagtawanan ng tadhana!Habang nasa ganu’n siyang lagay, sumunod sa kanya si Chastain at nagtanong,
Hindi siya pinansin ni Patricia, kinuha ang susi para buksan ang pinto, pumasok, at isinara ito.Sa totoo lang, ang pinakakinaiinisan niya ay ang paulit-ulit nilang panghihimasok sa pagitan nila ni Daemon, ang pakikialam at pagkontrol sa kanila. Kahit pa hindi na niya gustong makasama si Daemon, pipiliin niyang lumayo sa mundo nila at maghanap ng taong tunay na bagay sa kanya, kaysa magkunwaring sweet couple sila ni Chastain.Pag-uwi niya, napansin niyang wala ang tatay niya. Dati, kahit nasa business trip siya, kadalasan ay nasa bahay lang ito, nag-aasikaso. Bihira siyang wala. Napakunot-noo siya. Baka namili lang? Pero hindi naman ito ang karaniwan niyang oras para mamili.Dahil sa babala noon ni Carmina, naging alerto si Patricia at agad na kinuha ang cellphone para tawagan ang tatay niya.Nag-ring ito nang matagal bago sinagot. Narinig niya ang boses ng ama sa kabilang linya, “Pat? Bakit? Hindi ba sabi mo nasa set ka at hindi uuwi?”Nakahinga nang maluwag si Patricia nang marinig
Chapter 96KUMUNOT ang noo ni Daemon at parang nagyeyelong ang mukha niya. Halatang-halata na hindi talaga siya papayag na kainin ‘yung ganung pagkain...Dahil sa sobrang seryoso niya, napabuntong-hininga na lang si Patricia at sumuko. Habang tinitingnan siya ni Daemon na seryoso habang sunod-sunod na isinusubo ang pagkain, napailing na lang ito at pinisil ang sentido na may halong inis, “Patricia, dati ba talagang hilig mong kumain ng ganito?”Tumango si Patricia. “Bakit, may problema ba?”Matagal nag-isip si Daemon ng tamang salita pero wala siyang maisip. Sa huli, napilitan siyang banggitin ang salitang “junk food” habang nakakunot ang noo.Nagkibit-balikat si Patricia. “Eh ano ngayon kung junk food? Masarap naman.” Tapos, ngumiti siya na may kapilyahan, “Tikman mo nga. Wag kang paloko sa itsura. Masarap ‘yan, lahat ng kumain niyan, gusto!” Tumingin sa malayo si Daemon. “Ayoko…”Pero bigla na lang tumayo si Patricia, hinawakan ang baba niya, at pinilit ipasubo sa kanya ang betamax
BUMALING si Daemon at tiningnan siya, tapos pagkatapos ng ilang sandali ay nagtanong. "You are...?"Medyo napatigil ng konti ang ngiti ni Hennessy, pero dahil sanay na siya sa ganitong sitwasyon, hindi siya basta-basta masasaktan. Kaya muling ngumiti siya, hawak ang baso ng alak at lumapit kay Daemon, nakatungo nang bahagya at puno ng alindog ang mga mata. "Mr. Alejandro, talagang madali kang makalimot, ano? Gusto mo bang ipaalala ko sa'yo kung anong nangyari sa atin?"Nasuklam si Patricia nang makita ang pagiging malandi ni Hennessy, at nagpasalamat siya sa sarili na hindi na niya ito assistant.Binalik ni Daemon ang tingin, ininom ang red wine na inabot ng waiter, at walang ekspresyong sinabi. "Hindi ko naaalala ang mga taong hindi importante."Huminga nang malalim si Hennessy. Sinabihan siyang hindi importante? Hindi lang siya ngayon ang pinakasikat na aktres, kahit noong hindi pa siya sumikat, ang daming lalaking nagkakandarapa para sa kanya!Ang ganda-ganda niya, samantalang si Pa
Chapter 95BAGO pa man makasagot si Patricia, binaba na agad ng kausap ang tawag. Umupo siya sa bench sa rest area ng matagal at ang laman lang ng isip niya ay ang mga sinabi ni Carmina... Alam niyang maihahambing ang sitwasyon niya ngayon na parang may natapakan na naman siyang bomba, pero saan ito sasabog? Ano bang ibig sabihin ni Carmina?Sa mga sandaling iyon, bumaba na sa kabayo si Daemon at lumapit sa kanya. Pagkakita niya kay Patricia na hawak ang cellphone at mukhang litong-lito, agad na kumunot ang noo niya at inagaw ang cellphone mula sa kamay nito. Tiningnan niya ang call record. Hindi pamilyar sa kanya ang numero, pero tinawagan niya ito pabalik.Nang napagtanto ni Patricia ang nangyayari, gusto niyang sunggaban ang cellphone pero madali siyang pinigilan ni Daemon. Isang kamay lang nito ang ginamit para hawakan ang ulo niya, kaya hindi siya makalapit. Ang kabilang kamay naman ay hawak pa rin ang cellphone habang nakakunot-noo siyang naghihintay ng sagot mula sa kabilang li
May dalawang babae pa sa tabi ni Patricia na nagpapahinga rin. Bawat isa sa kanila ay may hawak na puting kabayo. Habang umiinom ng tubig, pinapanood nila si Daemon habang nakasakay. Nang mapansin ni Daemon si Patricia na nakasakay sa isang maliit na kabayo, parang naduwal si Daemon sa itsura niya.Tahimik na sinubukan ni Patricia na igalaw ang kabayo palayo... pero ayaw gumalaw ng kabayo! Kahit coach man lang sana, pero nung tumingin-tingin siya sa paligid, wala siyang nakitang coach... Biglang pumalo ng buntot ang kabayo at inalog ang katawan nito. Kung hindi mabigat si Patricia, siguradong nahulog na siya.Yung dalawang babae na umiinom ng tubig, nagtawanan nang may pangmamaliit. “Grabe, kung hindi ka naman pala marunong sumakay, bakit ka pa nagpunta dito? Ang laki-laki mo na, tapos ‘yan ang kabayong sinakyan mo? Nakakahiya ka naman.”“Sayang ang magandang kabayo.”Gusto na lang sanang maghukay ni Patricia at magtago sa ilalim ng lupa.Nang makalibot na si Daemon, bumaba siya sa ka
Chapter 94NANG magising si Patricia, hindi siya nasa ospital kundi sa isang attic na ang disenyo ay mukhang luma at vintage. Gawa sa kahoy ang mga pader at may maliit na bintanang may mga baging. Presko rin ang hangin at mukhang sobrang komportable ng lugar.Paglingon niya, nakita niyang katabi niya si Daemon na natutulog, kaya napakunot ang noo niya.Nakahiga si Daemon sa labas ng kumot, hindi nagbihis at kalmado lang ang mukha, parang hindi pagod at bahagyang nakangiti ang labi.Medyo tulala si Patricia habang nakatitig, pero sakto namang dumilat si Daemon at nagtama ang mga mata nila.Nabigla si Patricia at dali-daling umiwas ng tingin, tapos bumangon at bumaba ng kama.Napangiti si Daemon, nagniningning ang mga mata, saka sumandal gamit ang kamay at sinulyapan si Patricia. “Ang tapang mo ha, horror movie ang pinasukan mo, eh ang duwag-duwag mo.”Hindi sumagot si Patricia, kinuha na lang ang coat sa silya at sinuot, tapos tiningnan siya ng masama. “Dedikado ako sa trabaho ko!”Umi
Nagkagulo sa shooting site. Nakakainis na ngang may naaksidente, tapos bigla pang nahimatay ang manager sa gulat. Hindi napigilan ng director na pagalitan ang babaeng gumanap na multo na bigla na lang lumitaw. "Di ba sinabi ko na tapos na ang eksena mo at pwede mo nang tanggalin ang makeup mo? Bakit ka naglalakad-lakad pa diyan na naka-costume? Ikaw tuloy ang naging sanhi ng gulo!"Walang pakialam ang aktres at tinignan lang si Patricia na nakahandusay sa lupa, sabay malamig na buntong-hininga. "Kung matatakutin siya, wag siyang sumunod-sunod dito! Para siyang bubble gum na hindi matanggal kay Andrei, takot yatang hindi malaman ng iba na si Andrei ang boyfriend niya!"Ramdam ng lahat ang selos sa tono niya... Mukhang isa na namang tagahanga ni Andrei. Alam naman ng mga natitirang assistant kung anong meron, pero dahil magkakasama sila sa trabaho, wala silang magawa kundi magpakumbaba at huwag palakihin ang issue.Sabi ng onsite doctor, nawalan lang ng malay si Patricia pero wala naman