Kabanata 6

Kabanata 6

Safe Haven

Sakay ng kaniyang sasakyan ay tahimik lamang akong nakamasid sa nadaraanan naming siyudad. Umayos lamang ako ng upo nang pumasok kami sa isang tila liblib na lugar.

Matapos madaanan ang hilera ng mga bukirin at tubo ay tumambad na sa amin ang beach. Umangat na ng tuluyan ang likod ko sa backrest at nilapat ang mga kamay sa tinted na bintana.

May dagat din sa San Marcelino pero kakaiba ang isang ito. Madalang lang ang tao at halos mag kulay gatas na sa puti ang buhangin. May mga rock formation din sa malayo.

"Isn't beautiful, right?" he cracked the silence between us.

"Wonderful," I uttered.

"Malapit lang dito ang bahay na titirhan mo pansamantala. Don't worry mababait ang mga tao dito."

Bumalik akong muli sa pagsandal at sinulyapan ito habang nagmamaneho. Hindi ko mapigilang tanongin sa sarili kung bakit niya ba ako tinulongan? Hindi biro na idamay ang sarili niya sa sitwasyon ko. Kahit pa sabihin kong wala akong kasalanan ay hindi pa rin iyon sapat para tulungan