WKM 16: Confused
"Sunny."
It was Matt. He's looking at me intently, but his expression immediately turned into a frown when he look pass through me.
"Matt, anong ginagawa mo rito?" Naghihintay ako ng sagot niya, pero nakatuon lang ang atensyon niya sa likuran ko. Nagtataka kong sinundan ang tingin niya, at mas lalong kumunot ang noo ko nang malamang si Lydia pala ang tinititigan niya.
What's with him?
Instead of voicing out my thoughts, I just purposely cleared my throat to get his attention.
"U-Uh, napadaan lang. M-magkasama ba kayo?"
Lumingon ulit ako kay Lydia na abala pa rin sa pagkalkal ng bag niya.
"Oo, pupunta kaming ospital. Dinala kasi roon ang–"
"Pwede ba'ng samahan mo ako?"
"Huh? Saan? Hindi ba pwedeng ikaw na lang? Importante kasi 'yung pupun–"
"Please?" His pleading eyes cut me off. "Gusto kong samahan mo 'ko, Sunny."
Nili
"I can't believe it, Guia! You're really getting married!" Betty shrieked.I smiled as I watch myself in the mirror wearing a long-tailed sweetheart ball gown-style wedding dress. The dress is hugging my upper body, exposing my curves, while the skirt is overflowing, making me look like a real-life princess ready to marry my prince charming.I giggled as I turn around while feeling the moment.Napangiti ako habang tinitingnan ang sarili. This is the day that I have been waiting for. I'm going to marry Darius, and after this day, I'll become Mrs. Mallari.Hindi ko mapigilan na kiligin habang iniisip 'yun."You look so in love! Nakaka-inggit!" Natawa ako dahil sa sinabi niya."Then go ask your boyfriend to marry you!""Nah! Ayokong mamilit kung ayaw niya. Tsaka isa pa, hindi pa rin naman ako sigurado kung kami talaga. I'll just let our fate decide for us." She shrugged then took her phone out from her purse. "Let's tak
WKM Ch1: Lost Soul “Narinig mo na ‘yung balita? Grabe! Kawawa naman ‘yung bride. Hindi man lang pinatapos ang kasal.” “Naku! Nakakatakot na talaga ang panahon ngayon. Kahit pa nasa loob ka ng simbahan, hindi ka na ligtas sa mga masasamang tao!” “Pero kumusta na kaya ‘yung bride? Sayang, maganda pa naman sana. Tsaka mukhang bata pa.” I was slowly walking behind these three women talking about something. I don’t have any idea about their tea, but I am starting to get irritated at their turtle-like pace! Hindi ba nila alam na nasa gitna sila ng daan? Kanina pa silang nakaharang at prenteng nagchi-chismisan na akala mo ay sila ang may-ari ng
WKM Ch2: FlashbacksI was left dumbfounded because of what happened.Bakit hindi ko mahawakan si Papa?Bakit hindi nila ako marinig?Ano ba talaga ang nangyayari?Sa sobrang pagkalito dahil sa mga pangyayari ay mariin kong ipinikit ang mga mata para alalahanin kung bakit ako nagkaganito.As if on cue, a series of memories come flashing back on my head.Nakita ko ang sarili na suot ang maganda at mamahaling trahe de boda habang nakaharap ako sa salamin.Sumunod naman ay nakita ko ang sarili na nakatayo sa labas ng simbahan habang nasa kamay ko ang isa
WKM Ch3: Unknown“Hija, sigurado ka ba na hindi mo na kailangan magpunta sa ospital? May galos ka, oh,” tanong ng ale na tumulong sa ’kin kanina. She worriedly looked at me, then at the scratches on my skin–I mean, this woman’s skin.Umiling lang ako at bahagyang ngumiti sa kaniya. Hindi naman gaanong malaki ang galos at sa tingin ko ay hindi na 'yun dapat ipag-alala pa. Siguro ay nagalusan ang katawan ng babaeng 'to kanina ng matumba siya sa daan.Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari. Hindi ko pa rin malaman kung bakit ako napunta sa katawan ng babaeng ‘to.“Sige… kung ayaw mong dalhin kita sa ospital ay ihahatid na lang kita sa inyo. Mahirap na baka kung ano
WKM Ch4: I Am HerNagising ako dahil sa ingay ng mga tao sa paligid. Pinakiramdaman ko ang sarili at nalaman na nasa katawan pa rin pa la ako ng babaeng hanggang ngayon ay hindi ko pa alam kung ano ang pangalan.Nang ilibot ko ang paningin ay tsaka ko lang napagtanto na nandito pa rin pa la ako sa tapat ng ICU. Umayos ako ng upo at agad na napansin ang scarf na nakapatong sa balikat ko.I instantly smiled when I recognized it. It is the favorite scarf of my mother.Lumingon-lingon ako para hanapin siya pero hindi ko na siya makita.Umalis na kaya siya?Bigla naman akong napaigtad ng tumunog ng malakas ang cellphone na nasa sling bag. Agad ko ‘yung kinuha at napakunot ang noo
WKM Ch5: Knowing MattI stared at the man who's smiling wide at me.Asawa ba talaga siya ni Sunny?Kung oo, bakit hindi niya man lang hinanap si Sunny at hinayaan lang siyang hindi umuwi buong magdamag?"Oh, hijo! Nandito ka pala!" bati ni Nana Precy sa lalaki nang tuluyan na siyang makapasok.Kaagad namang nabaling ang tingin ng lalaki kay Nana nang marinig niya ang boses nito."Magandang umaga po, Nana. Off-duty po kasi ako kaya naisipan ko na bisitahin si Sunny kaso pagdating ko rito e walang tao pero hindi naman nakalock ang pinto kaya pumasok na ako," paliwanag niya at saglit na lumingon sa 'kin bago ibinalik ang tingin sa k
WKM Ch6: Secret Feelings"May gusto ka ba sa 'kin?"His eyes widened and lips were partly opened. Nakita ko pang ilang beses siyang napalunok na parang hindi siya makapaniwala sa tanong ko.I smirked because of his reaction. Halata masyadong may tinatago!"H-ha? Ano ba ang pinagsasabi mo?" gulat na sagot ni Matt."Asus! Pa-blind pa masyado!" asar ko kaya unti-unting nagsalubong ang mga kilay niya."Ikaw, Araw, tigil-tigilan mo ako sa mga kalokohan mo, ha! Hindi kita magugustuhan, uy! 'Di tayo talo!" sabi niya at tumayo na mula sa pagkakahiga.I silently giggled because of it. Kung maka-deny parang hindi halata sa kilos at reaction!Indeed, action speaks louder than words, and he is the best example of it. I wonder if Sunny already knew about this.Gosh! Bakit feeling ko magiging cupid pa yata ako ng dalawang 'to?My brows furrowed when he picked his bag
WKM Ch7.1: Ghost Friend Sinundan ko ng tingin si Matt na naglalakad papunta sa sakayan ng jeep. Hindi ko alam kung bakit niya ‘yun nasabi sa’kin. Hindi niya naman kasi sinagot ang tanong ko dahil nagmamadali na siyang umalis pagkatapos niyang sabihin ‘yun. Does he really mean it? Pero… bakit? “Ate, bakit ka po nasa katawan ni Ate Sunny?” Kunot-noo kong binalingan ng tingin ang batang kausap ko kani-kanina lang. Kanina pa ba siya rito? Hindi pa ba siya umuuwi? Pero nang mapagtanto ko kung ano ang itinanong niya ay agad namilog ang mga mata ko. “H-ha?” nauutal na tanong ko. “Hindi ikaw si Ate Sunny. Anong ginagawa mo sa loob ng katawan niya?” inosenteng tanong ng bata. Ilang beses pa siyang kumurap bago ako tinitigan ulit. Agad akong yumuko para pantayan ang tangkad niya. "Paano mo nalaman?” gulat at naguguluhang tanong ko. The child shrugged. “Hindi ko po alam.