ADRIANNA
Pasado alas singko ng hapon ay nakarating na kami sa camp site. Masyadong mahaba ang lakaran kaya lahat ay bagsak ang katawan nang sa wakas ay tumigil na kami sa paglalakad. Kaagad kaming sinabihan na magtayo na ng tent dahil malapit na ang gabi. Ako ang incharge na magtayo ng sa'min kasama si Lesley na pinaka tahimik sa grupo. Ang iba naman ay kumuha ng mga panggatong at gamit.
I watched how our tent collapsed again for the fifth time I tried to assemble it. Napabuntong-hininga ako at muling kinuha ang malaking tent at sinubukan ulit itong ayusin. Lesley is just watching me while doing nothing. I want to complain but I don't want a fight with a timid and shy nerd. Hindi naman sa nagmamalakas ako pero feeling ko ay isang suntok ko lang sa kaniya ay susubsob kaagad siya sa lupa.
Pagkatapo
ADRIANNA"I believe she didn't do it."My tears can't stop falling even though I've been crying for almost two hours. I can feel my eyes becoming sore and my head hurts too. I'm so devastated and can't even think properly right now. Daig ko pa ang namatayan dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko--kahit na parang namatayan naman talaga ako dahil patay na ang karamihan sa mga kaklase ko.All of them who drank the juice I made didn't survive death. Kahit saang anggulo tingnan ay kasalanan ko ang lahat dahil ako ang gumawa ng ininom nila. Pinagsisisihan kong nagpaiwan pa ako at nagpresintang ipaghanda sila ng maiinom dahil ganito rin naman pala ang kalalagyan ko. I'm stuck in a situation where I couldn't escape again. A situation that created because of my own mistakes and stupid decisions.
JENSEN"....sa ngayon ay wala pa ring malinaw na impormasyon kung ano na ba ang naging desisyon ng pulisya sa--"Mabilis kong pinatay ang TV at binalibag sa sofa ang remote. Kaagad akong pumanhik sa taas at pumasok sa kwarto para kunin ang jacket ko. Sinoot ko 'to habang bumababa sa hagdan. Conan barked and followed me up to the gate of our house. Alam na nito ang gagawin kaya hindi na sumunod pa sa labas.I just walked out of our village and took a taxi to another village. Mabigat ang bawat hininga ko at parang hindi mapakali. My fist clenched because of the extreme frustration I feel. Hindi na ako nagsayang pa ng oras nang mapanood ko ang balita nito lang hapon. Mabilis akong napuno ng galit sa ibinalita ngayon lang lalo na at hindi ito isang ordinaryong balita lang tulad ng dati.
ADRIANNA"Now tell me it wasn't because of your stupidity?"Daven looked at me with his brows knitted, piercing eyes and serious expression. Kadarating lang niya sa office ng kanyang uncle at ito kaagad ang sinabi niya sa'kin. Ramdam ko ang inis niya at alam ko naman kung bakit."It was all inevitable, Daven. 'Wag mong sisihin si Ms. Valiente," mahinahong sabi ni Inspector Fajardo."Hindi ko siya sinisisi, inspector. I'm just implying that if she already knew that the perpetrator was there, how could she let her guard down?"Napayuko ako at pinaglaruan ang mga daliri. Tinanggal na ang posas sa kamay ko at pakiramdam ko ay nakalaya ako sa pagkakakulong. Salamat kay Chief Es
ADRIANNA Saktong alas sais ng hapon ay nakabalik na kami sa Police Agency kasama si Callix. Napagpasyahan kasi namin ni Daven na ipakilala ito kay Chief Esguerra at para na rin doon mismo kasama sila ni Inspector Fajardo ay mapag-usapan ang tungkol sa mga impormasyong nakalap nito na makakatulong sa'min para mahuli ang misteryosong--kuya ni Freya. Actually ay malaki na ang naitulong niya sa'min ngayon dahil nakumpirmang tama ang hinala ni Daven. Wala akong ideya kung paano nalaman ni Callix na magkapatid si Freya at ang salaring hinuhuli namin. Wala na rin akong balak na itanong pa 'yon sa kaniya dahil sigurado namang tulad ni Daven ay may mga natuklasan din itong clues. "Ikaw 'yung naireport na pabalik-balik dito, ah? Kaya naman pala nagpupumilit kang may ma-interview na officer dito dahil
DAVEN"Are you sure about this, Dave?" Tanong ni Uncle Alejandro."I've been investigating him since the day I learned about his case. I'm not sure if Adrianna knows this," I said.He nodded. "Hindi kita pipigilan sa binabalak mo. Mag-iingat ka lang."I know that he's not just warning me because it's normal to say, but he also wants me to understand something. And I'm already aware of it. Hindi ako basta-basta gagawa ng isang bagay na walang back-up at hindi ko pinaghandaan. I've been waiting for this chance and I just finished gathering all the evidence and proofs about this particular thing.Kailangan ko na lang ngayon ay mag-ingat sa bawat salita ko kapag nakaharap ko na
ADRIANNA"Inspector, ano na pong gagawin natin?"Hindi maawat sa pagtulo ang luha ko habang pinagmamasdan si Inspector Fajardo na suriin ng katawan ng isang officer na kasama namin sa misyon na ito. Sobrang takot na takot ako at hindi na alam ang gagawin. Wala ng buhay ang officer dahil direktang tumama ang pana sa kanyang ulo. Naalala ko rito ang pagkamatay ni Lawrence Perez.Ang dalawa sa kasama namin mga officers ay umalis para humingi ng tulong sa labas ng talahiban na pinasukan namin. Nawawalan kasi ng signal dito dahil masyado ng liblib ang napuntahan namin. Mas lalong naging mahirap ang sitwasyon namin dahil lumakas ang ulan at basang-basa na kaming lahat."Hija, tulungan mo akong ipasok si Officer Lopez sa loob ng sasakyan. Hindi
JENSEN"Where is it?"The dipshit Daven Sevilla asked me while he's driving the car on a dark road. Kanina pa umuuga ang sasakyan dahil baku-bako ang dinadaanan namin. Walang ilaw at umuulan pa. I don't even know why I let this man drag me here. Wala akong pakialam sa kaniya o sa gusto niyang puntahan sa liblib na lugar na 'to.What's my purpose here, anyway? Balak niya ba akong gawing blackmail kay Jefferson para mahuli 'to? Tsk."Turn right and you will see a wooden gate, asshole," sabi ko habang nakatingin sa labas ng sasakyan at nakasandal sa bintana.Inihinto niya bigla ang sasakyan nang may mga humarang sa daan at kumakaway. Walang pasabi siyang bumaba sa kotse at nilapita
ADRIANNAIt was raining heavily and thunder roared after a lightning strike. Our principal decided to cancel the afternoon class and let the students go home early. Thankfully, I brought an umbrella. But it was not enough and I still got soaked. Mabilis akong pumasok sa loob ng taxi pauwi sa bahay namin.Basang-basa ako pagka-uwi at siguradong papagalitan na naman ako ni Mama o ni Papa kapag nakita. Imbes na sa main door ay umikot ako para sa likod pumasok. Nakita kong walang tao malapit sa kusina kaya kaagad akong pumasok. May narinig akong ingay sa sala kaya naman nagtago ako sa divider ng dining area para tingnan kung anong meron."Kasalanan n'yong lahat 'to! Kayo ng mga walang kwenta mong anak!"Narinig