Mag-log inShare
Chapter 22
Huling Na-update:
2024-01-26 08:20:07"Sleep tight, babe" ani ni Anthony sa akin nang sandaling mahiga na kami.
"Good night, babe" ani ko rito saka natulog na."Omg, ate Ivy. Laman na ng balita at dyaryo ang shop mo" ani ni Lyka sa akin.Kakagising ko lamang. Teka, ano ba ang pinagsasasabi ng batang ito."Ha?" Tanong ko, naguguluhan."Ate naman! Mag open ka kaya ng social media mo, o kaya ay magbasa ka din minsan ng dyaryo" natatawang ani nito sa akin.Mabilis naman akong naupo sa tabi nito saka hinablot ang dyaryo na hawak n'ya."See ate" ani nito nang mabasa ko na."Papaano?" Tanong ko, naguguluhan pa rin."Tinatanong pa ba 'yan? E'di syempre ang ganda ganda kaya ng mga designs mo. Pak na pak" sagot nito."How come? E kakabukas ko lamang n'yan last week" tanong kong muli."Syempre, design ba naman ng isang Ivy San Francisco iyon, e'di goods na goods. Sikat na sikat agad" natatawang sagot ni Lyka."Look ate oh, palaisipan daw kung sino ang owner at designer ng mga damit na 'yon" natatawang aning muli ni Lyka sa tabi ko. Ngayon ay cellphone na ang hawak nito."Tingnan mo, ate" ani nito muli.Kinuha ko naman ang cellphone na hawak n'ya saka tiningnan iyon.Oo nga!"Ang galing ko" ani ko."Sobra" sagot ng kung sino sa likuran ko. Si Anthony pala."Good morning, babe" nati nito sa akin saka hinalikan ang pisngi ko."Good morning" bati ko naman."Ang aga-aga pa, mga ate at kuya" ani ni Lyka sa tabi ko.Natawa naman kami ni Anthony."Bitter" bulong ni Anthony."Rinig ko 'yon, Kuya" ani ni Lyka."I know, sinadya ko 'yon" Anthony chuckled."Gising na pala kayo, halina kayo at kakain na" ani ni Nay Lydia nang makita n'ya kami."Susunod na po, 'nay" si Lyka.Nang umalis si Lyka at naglakad papunta sa kusina ay sumunod na din kami.Habang kumakain ay hindi pa rin maiiwasan ang kwentuhan. Siguro kung naririto si Angelo ay paniguradong maiinis na naman 'yon.Kamusta na kaya sila ni Patricia?"Congratulations nga pala, 'nak Ivy sa shop at business mo. Akalain mo 'yon, sikat ka na agad" ani ni Nanay Lydia."Salamat, 'nay" sagot ko rito."Ganda kase ng designs" puri ni Lyka."Syempre, maganda ang gumawa" ani ko naman.Natawa naman ang bata."Bakit ka tumatawa?" Ani ni Anthony. Parang bata."Wala, happy lang" sagot ni Lyka."Nak" saway ni Nanay Lydia sa anak."Oh no, 'nay Lydia. Normal na po iyan sa kanilang dalawa. Palaging nagbabardagulan po" natatawang ani ko."Kahit pa. Kuya mo pa rin siya, mas nakatatanda siya sa'yo, gumalang ka pa rin" saway ni Nanay Lydia."Opo, 'nay. Sorry Kuya Anthony" ani ni Lyka sa aking kasintahan."Both worries. Nag aasaran lang naman tayo" si Anthony.Nang matapos Kumain ay umalis rin agad si Anthony. May biglaang meeting raw ito pero makakauwi agad. Si Lyka naman ay umalis rin, aniya ay may practice daw ang grupo ng mga ito para sa sayaw sa performance task sa isang subject nila kaya naman ay kaming dalawa ni Nay Lydia na naman ang naiwan.Habang naglilinis ng pinagkainan namin si Nanay Lydia ay pumasok naman ako sa aming kwarto saka nag scroll sa internet.Sikat na nga ako. I mean, ang pangalan ko sa ngayon.'Owner, CEO, and Designer ng isa sa sikat na sikat na clothing business sa Manila, hindi pa nakikita ng publiko kung ano ang itsura'Agad akong nagtipa ng mensahe para mag comment pero agad ko rin itong binura.Bahala kayo diyan na macurious about sa akin.Huwag mag-alala, may panahon rin para diyan.Nang magsawa na sa kakascroll ay agad na akong nag-isip pa ng iba pang designs.Habang gumagawa ay biglang tumunog ang telepono ko.Danica calling...She's my secretary there. Mabuti ang isang 'to. Walang pinagsasabihan kahit na sino. Puno rin ng guards ang buong shop kaya't walang magtatangka ng masama sa shop ko at sa mga trabahador ko.'yes, Danica' sagot ko.'Ma’am, nandito po 'yung asawa ni Mayor Glenn Acosta. Gusto n'ya raw po kayong makausap personally. Gusto po ata na mag invest" sagot ni Danica mula sa kabilang linya."Nandyan pa ba s'ya?" Tanong ko."Opo, ma'am. Nasa labas pa po" sagot nito."Sabihin mo hindi ako naghahanap ng investor" ani ko saka binaba ang tawag.Well well well, ano kaya ang kailangan sa akin ng babaeng ito."Hey, kumain ka na?" Ani ni Anthony pagkarating nito.May dala-dala itong mga pagkain. Ang dami-dami naman."Ang dami naman" puna ko."Syempre para mabusog ka" ani nito."Tataba ako, Anthony. Papaano na lamang 'yung grand entrance ko soon, e'di ang pangit ko tingnan" ani ko rito."Sus, kahit ano ka pa man, napakaganda mo pa rin. Bagay kaya sa'yo kahit ano. Huwag lang kahit sino kase ako lang ang bagay sa'yo" And then He chuckled."Corny" ani ko saka ngumiwi."Nag effort 'yung tao na bumanat tapos 'di mo man lang na appreciate" ani nito saka parang bata na nagtatampo."Huwag na magtampo ang baby ko" ani ko sa tono na parang nag-aalo na Nanay."Anyway, maiba ang usapan. Tumawag si Danica" ani ko rito.Agad naman nangunot ang kilay nito. "Sino 'yon?" Tanong n'ya.Sinasabi ko na nga ba, hindi n'ya kilala. Pero naikwento ko naman na sa kanila dati. Nakita na nga n'ya Personally e."Secretary ko po" sagot ko."Ah, okay. Nakalimutan ko lang" ani nito saka ngumiti."Ganiyan talaga kapag tumatanda na" ani ko sabay tawa."Hey ano na" ani ni Anthony."Anong ano na?" Tanong ko rito."What's with the call time with Danica?" Tanong n'ya."Pumunta daw doon ang asawa ni Mayor" panimula ko."Naghanap ba ng away sa shop?" Tanong nito.Agad naman akong umiling."Then ano?" Tanong nito."Maghintay ka kase. Magkukwento pa 'yung tao" ani ko rito saka inirapan s'ya."Sabi kay Danica, gusto n'ya raw akong makita or makausap personally. Gusto raw mag invest sa business ko" sabi ko at bahagyang natawa."Seriously?" Kahit si Anthony ay hindi rin makapaniwala saka natawa na rin."Yeah" ani ko. "Pero sabi ko kay Danica, sabihin doon na hindi ako naghahanap ng investor" dagdag ko pa."And?" Tanong nito."Pinatay ko na ang tawag. Sayang lamang oras ko doon" ani ko."Great job, Babe" ani ni Anthony."Ang dami-dami mo nang natutunan" dagdag pa nito."Ikaw ba naman ang master" natatawang ani ko."Proud ako sa'yo" He then says. Sincere n'ya itong sinabi."Hindi ko alam kung ano na ang buhay ko ngayon, siguro ay kasama ko na sina Inay at Tatay pero dumating ka, dumating kayo ni Kuya Darwin. I'm so happy na nakilala ko kayo. You both are my savior. Thanks a lot" ani ko.Binigyan naman n'ya ako ng yakap saka hinalikan ang tuktok ng ulo ko."I love you" bulong nito."You're my everything, mahal na mahal kita" dagdag pa nito."I love you so much" ani ko naman.
Pinakabagong kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Maaari mong magustuhan
His Personal Maid
Zenshine360.9K viewsTrapped In His Arms (Tagalog)
maria adelle327.9K viewsPighati Dulot ng Kanyang Pagibig
Suzie279.2K viewsLove by Mistake (The Billionaire's Slave)
Mariya Agatha409.6K viewsWrapped In His Riches (SPG)
DoraExplorer65 viewsMy Wife Is My Father's Mistress
jhowrites121.4K viewsRunway Deception
Xtine Rome5.1K viewsBreaking the Heart of my Untrustworthy Husband
LadyinRed152 views
