Chapter 17

"So, starting today, this is your room na, Marisse" ani ni Anthony saka binuksan ang pinto ng isang kwarto.

Ang ganda. Simple lamang ito ngunit alam ko, safe ako rito.

Nauna na akong pumasok sa silid. Sumunod naman si Anthony at Darwin.

"Lapag ko na 'to rito ah" ani ni Kuya Darwin saka ibinaba sa kama ang mga bagahe at bag ko.

Tumango naman ako rito.

"Guys, labas muna ako. Kukunin ko lang 'yung stocks ng pagkain na pinakuha ko sa mga tauhan ko" aning muli ni Kuya Darwin.

"Sure, cousin" si Anthony na ang sumagot.

"Okay lang ba na ayusin ko ang mga gamit mo? Lagay ko na sa cabinet ang mga damit mo" ani ni Anthony nang maka-alis ang kaniyang pinsan.

"No, no, no, Anthony. Ako na. Kaya ko naman" sagot ko rito saka ngumiti.

"Okay, if that's what you want" ani ni Anthony.

"Labas lang muna ako, Marisse. Puntahan ko lang ang kwarto ko" pamama-alam ni Anthony. Tumango naman ako rito.

"Kung may kailangan ka, huwag kang mahiyang magsabi" bilin nito bago umalis.

Nang maka alis ito ay inisa-isa ko nang inilabas ang aking mga gamit mula sa maleta at bag.

Isa-isa ko itong tinupi saka inilagay na sa loob ng cabinet.

Ala-una na nang makatapos ako sa paglilinis sa aking silid. Agad naman akong lumabas sa silid saka pumunta sa kusina. Doon ay naabutan ko si Anthony at Kuya Darwin na nagluluto habang nag-uusap.

"Hey, gutom ka na ba?" Tanong ni Anthony saka lumapit sa akin.

"Ah, hindi pa. Lumabas lang ako kase kakatapos ko lang sa ginawa ko" sagot ko rito saka umupo.

Habang naghahanda ng pagkain ang dalawa ay biglang nagtanong si Kuya Darwin.

"Marisse" ani nito.

"Yes, Kuya?" Tanong ko rito.

"Tanong lamang ha. May plano ka ba na maghiganti sa kanila, you know who they are" ani nito.

Napa-isip naman ako.

"Yes, Kuya. May plano ako, pero, hindi pa nga lamang sa ngayon" sagot ko.

Tumango naman ito.

"Huwag mo namang masamain ha, pero, g ka ba na magpadala kami dito ng psychotherapist? I mean, wala akong sinabi na you're crazy, but, kahit pa, dahil sobrang traumatic ng naranasan mo, I guess kailangan mo rin ng mang gagamot sa'yo" suggest nito.

"I agree with Kuya" pagsingit naman ni Anthony habang naglalatag na ng plato sa table.

"Pag-iisipan ko po" sagot ko rito saka tumango.

"And by that, I think hindi naman pwede na 'Marisse Dela Fuente' ang name mo. Mahahalata ka kaagad ng mga kaaway" ani ni Anthony.

"Uhuh" sagot ni kuya Darwin.

"To be honest boys, ayaw ko na palitan ang name ko. Ito na lamang kase ang ala-ala na iniwan sa akin ng parents ko. Pero napag-isipan ko kagabi, I guess mas better na gumawa tayo ng identity ko, as well as fake birth certificate" sagot ko sa dalawa.

Tumaas naman ang kabilang kilay ni Kuya Darwin.

"Great. Bukas na bukas rin ay gagawa na agad ako ng paraan para d'yan" sagot ni kuya Darwin.

"Thanks, Kuya" sagot ko rito.

"Always" ani nito saka tumingin sa pinsan n'ya.

Ha? Anong meron?

"By the way guys, hanggang bukas na lamang ako dito. Bukas rin ng gabi ay lilipad na ako papunta sa Batangas. You know, baka may makahalata dahil pawala-wala ako, which is unusual" si Kuya Darwin muli.

"Okay. Take care, Bro" si Anthony.

Pagkatapos ng usapan namin ay masaya naming pinagsaluhan ang aming tanghalian. Sinabi rin ni Kuya Darwin na bukas na bukas rin ay dito na rin maninirahan ang pamilya ng mga tauhan n'ya para mayroon naman kaming makasama pa.

"Good morning, Ivy San Francisco" bati ni Anthony sa akin habang nakatingin.

Kumunot naman ang noo ko.

"Ha? Nandito na ba 'yung pamilya ng mga guards ni Kuya Darwin?" Tanong ko rito.

"Nah, baby, from now on, ikaw na si Ivy San Francisco" sagot ni Kuya Darwin.

"What do you mean, Kuya?" Tanong ko rito.

"Well, nakapagpagawa na agad ako ng fake birth certificate mo" sagot nito saka inilahad sa akin ang brown envelope.

Dali-dali ko naman itong binuksan saka speechless na tumingin sa kaniya.

"Ang bilis naman, Kuya" ani ko.

"Well" sagot nito.

"Hmm, sounds so pretty good naman ng name ko" ani ko saka matamis na ngumiti.

"Si Anthony naka-isip n'yan" kibit balikat na ani ni Kuya Darwin saka tumingin kay Anthony.

"Upo na muna kayo, Kuya and Ivy. We're having a good breakfast na" ani ni Anthony.

Nakasoot ulit ito ng apron habang nagluluto.

Nang makaupo kami ni Kuya Darwin ay kinakausap naman nito ang kaniyang pinsan.

"Anthony, Ivy, I just want to know na, starting today, I mean mamayang tanghali ay dadating na rito 'yung pamilya ng mga tauhan ko, napag-isipan ko rin na dapat pala ay cook man lang kayo rito sa bahay" ani ni Kuya Darwin.

"Well, hindi mo naman kailangang gawin 'yan, Kuya. Marunong naman kaming magluto" ani ko.

"I know guys, I know" natatawang sagot nito. "Kaya ko 'yon ginawa is because gusto kong mag focus na lang kayo sa plano at sa pagpapagaling mo, Marisse" dagdag pa nito.

"Well, if that's what you want" pagsuko ko.

Sumisipol sipol pa si Anthony habang naglalagay ng pagkain sa mesa.

"Ang dami naman" puna ko. "Ano to? Fiesta ulit?" Dagdag ko pa.

"Simple celebration lang" sagot ni Anthony.

Bago kumain ay tinawagan muna ni Kuya Darwin ang kaniyang mga tauhan dahil sa kaunting salo-salo. Inexplain n'ya rin sa mga ito na simula ngayon, hindi na ako si Marisse Dela Fuente kun'di isang Ivy San Francisco na.

Hindi naman maalis ang ngiti sa labi ng mga tauhan nang malaman na on the way na ang pamilya ng mga ito. Gayundin ay lubos ang kanilang pasasalamat.

"Ang ganda mo po, Ma'am Ivy" ani ng isa. Ito raw ay si Kuya Onyok.

"Naku, salamat po. Ivy na lang po, Kuya Onyok. Masyadong pormal naman po kapag may ma'am pa" ani ko rito saka sumubo ng pagkain.

"Masanay ka na, Ivy" ani ni Kuya Darwin.

"Okay" tanging sagot ko na lamang saka tumawa.

"Mga Kuya, mamayang hapon ay lilipad na ako pabalik sa Batangas. Hinihintay ko lang ang family n'yo, cook ni Ivy and Anthony, as well as the physiotherapist ni Ivy" ani ni Kuya Darwin sa gitna ng pagkain namin. "I want you all na babantayan n'yo ng mabuti ang dalawa, well of course, pati sarili at pamilya n'yo rin" dagdag pa nito.

"Yes, Sir. Makaka-asa ka sa amin. Kaya na namin 'to" ani ng isa.

"Good. Asahan ko 'yan" si Kuya Darwin.

Hanggang sa matapos ang pagkain namin ay patuloy pa rin kami sa kwentuhan.

Nang makakain naman ay doon na sila pumunta sa labas, para salubungin ang kanilang pamilya.

They're so lucky. I wish, sana ako din.