LOGINShare
Chapter 17
Last Updated:
2024-01-19 18:56:46"So, starting today, this is your room na, Marisse" ani ni Anthony saka binuksan ang pinto ng isang kwarto.
Ang ganda. Simple lamang ito ngunit alam ko, safe ako rito.Nauna na akong pumasok sa silid. Sumunod naman si Anthony at Darwin."Lapag ko na 'to rito ah" ani ni Kuya Darwin saka ibinaba sa kama ang mga bagahe at bag ko.Tumango naman ako rito."Guys, labas muna ako. Kukunin ko lang 'yung stocks ng pagkain na pinakuha ko sa mga tauhan ko" aning muli ni Kuya Darwin."Sure, cousin" si Anthony na ang sumagot."Okay lang ba na ayusin ko ang mga gamit mo? Lagay ko na sa cabinet ang mga damit mo" ani ni Anthony nang maka-alis ang kaniyang pinsan."No, no, no, Anthony. Ako na. Kaya ko naman" sagot ko rito saka ngumiti."Okay, if that's what you want" ani ni Anthony."Labas lang muna ako, Marisse. Puntahan ko lang ang kwarto ko" pamama-alam ni Anthony. Tumango naman ako rito."Kung may kailangan ka, huwag kang mahiyang magsabi" bilin nito bago umalis.Nang maka alis ito ay inisa-isa ko nang inilabas ang aking mga gamit mula sa maleta at bag.Isa-isa ko itong tinupi saka inilagay na sa loob ng cabinet.Ala-una na nang makatapos ako sa paglilinis sa aking silid. Agad naman akong lumabas sa silid saka pumunta sa kusina. Doon ay naabutan ko si Anthony at Kuya Darwin na nagluluto habang nag-uusap."Hey, gutom ka na ba?" Tanong ni Anthony saka lumapit sa akin."Ah, hindi pa. Lumabas lang ako kase kakatapos ko lang sa ginawa ko" sagot ko rito saka umupo.Habang naghahanda ng pagkain ang dalawa ay biglang nagtanong si Kuya Darwin."Marisse" ani nito."Yes, Kuya?" Tanong ko rito."Tanong lamang ha. May plano ka ba na maghiganti sa kanila, you know who they are" ani nito.Napa-isip naman ako."Yes, Kuya. May plano ako, pero, hindi pa nga lamang sa ngayon" sagot ko.Tumango naman ito."Huwag mo namang masamain ha, pero, g ka ba na magpadala kami dito ng psychotherapist? I mean, wala akong sinabi na you're crazy, but, kahit pa, dahil sobrang traumatic ng naranasan mo, I guess kailangan mo rin ng mang gagamot sa'yo" suggest nito."I agree with Kuya" pagsingit naman ni Anthony habang naglalatag na ng plato sa table."Pag-iisipan ko po" sagot ko rito saka tumango."And by that, I think hindi naman pwede na 'Marisse Dela Fuente' ang name mo. Mahahalata ka kaagad ng mga kaaway" ani ni Anthony."Uhuh" sagot ni kuya Darwin."To be honest boys, ayaw ko na palitan ang name ko. Ito na lamang kase ang ala-ala na iniwan sa akin ng parents ko. Pero napag-isipan ko kagabi, I guess mas better na gumawa tayo ng identity ko, as well as fake birth certificate" sagot ko sa dalawa.Tumaas naman ang kabilang kilay ni Kuya Darwin."Great. Bukas na bukas rin ay gagawa na agad ako ng paraan para d'yan" sagot ni kuya Darwin."Thanks, Kuya" sagot ko rito."Always" ani nito saka tumingin sa pinsan n'ya.Ha? Anong meron?"By the way guys, hanggang bukas na lamang ako dito. Bukas rin ng gabi ay lilipad na ako papunta sa Batangas. You know, baka may makahalata dahil pawala-wala ako, which is unusual" si Kuya Darwin muli."Okay. Take care, Bro" si Anthony.Pagkatapos ng usapan namin ay masaya naming pinagsaluhan ang aming tanghalian. Sinabi rin ni Kuya Darwin na bukas na bukas rin ay dito na rin maninirahan ang pamilya ng mga tauhan n'ya para mayroon naman kaming makasama pa."Good morning, Ivy San Francisco" bati ni Anthony sa akin habang nakatingin.Kumunot naman ang noo ko."Ha? Nandito na ba 'yung pamilya ng mga guards ni Kuya Darwin?" Tanong ko rito."Nah, baby, from now on, ikaw na si Ivy San Francisco" sagot ni Kuya Darwin."What do you mean, Kuya?" Tanong ko rito."Well, nakapagpagawa na agad ako ng fake birth certificate mo" sagot nito saka inilahad sa akin ang brown envelope.Dali-dali ko naman itong binuksan saka speechless na tumingin sa kaniya."Ang bilis naman, Kuya" ani ko."Well" sagot nito."Hmm, sounds so pretty good naman ng name ko" ani ko saka matamis na ngumiti."Si Anthony naka-isip n'yan" kibit balikat na ani ni Kuya Darwin saka tumingin kay Anthony."Upo na muna kayo, Kuya and Ivy. We're having a good breakfast na" ani ni Anthony.Nakasoot ulit ito ng apron habang nagluluto.Nang makaupo kami ni Kuya Darwin ay kinakausap naman nito ang kaniyang pinsan."Anthony, Ivy, I just want to know na, starting today, I mean mamayang tanghali ay dadating na rito 'yung pamilya ng mga tauhan ko, napag-isipan ko rin na dapat pala ay cook man lang kayo rito sa bahay" ani ni Kuya Darwin."Well, hindi mo naman kailangang gawin 'yan, Kuya. Marunong naman kaming magluto" ani ko."I know guys, I know" natatawang sagot nito. "Kaya ko 'yon ginawa is because gusto kong mag focus na lang kayo sa plano at sa pagpapagaling mo, Marisse" dagdag pa nito."Well, if that's what you want" pagsuko ko.Sumisipol sipol pa si Anthony habang naglalagay ng pagkain sa mesa."Ang dami naman" puna ko. "Ano to? Fiesta ulit?" Dagdag ko pa."Simple celebration lang" sagot ni Anthony.Bago kumain ay tinawagan muna ni Kuya Darwin ang kaniyang mga tauhan dahil sa kaunting salo-salo. Inexplain n'ya rin sa mga ito na simula ngayon, hindi na ako si Marisse Dela Fuente kun'di isang Ivy San Francisco na.Hindi naman maalis ang ngiti sa labi ng mga tauhan nang malaman na on the way na ang pamilya ng mga ito. Gayundin ay lubos ang kanilang pasasalamat."Ang ganda mo po, Ma'am Ivy" ani ng isa. Ito raw ay si Kuya Onyok."Naku, salamat po. Ivy na lang po, Kuya Onyok. Masyadong pormal naman po kapag may ma'am pa" ani ko rito saka sumubo ng pagkain."Masanay ka na, Ivy" ani ni Kuya Darwin."Okay" tanging sagot ko na lamang saka tumawa."Mga Kuya, mamayang hapon ay lilipad na ako pabalik sa Batangas. Hinihintay ko lang ang family n'yo, cook ni Ivy and Anthony, as well as the physiotherapist ni Ivy" ani ni Kuya Darwin sa gitna ng pagkain namin. "I want you all na babantayan n'yo ng mabuti ang dalawa, well of course, pati sarili at pamilya n'yo rin" dagdag pa nito."Yes, Sir. Makaka-asa ka sa amin. Kaya na namin 'to" ani ng isa."Good. Asahan ko 'yan" si Kuya Darwin.Hanggang sa matapos ang pagkain namin ay patuloy pa rin kami sa kwentuhan.Nang makakain naman ay doon na sila pumunta sa labas, para salubungin ang kanilang pamilya.They're so lucky. I wish, sana ako din.
Latest chapter
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
You may also like
Nakakahumaling na Pag-ibig
GU Family's Little Bamboo257.5K viewsWife of the Governor Billionaire
Miss A.381.3K viewsA Night with Gideon
pariahrei2.1M viewsBinili Ako ng CEO
MeteorComets375.4K viewsSeduced By My Brother-in-law
Jabibry555 viewsHis Vengeful Wrath
catherinnichole41 viewsHiding the Casanova's Son
Atramentumy 143 viewsAfter Divorce: I Married A Stranger
Totoy43.4K views
