LOGINShare
Chapter 23
Last Updated:
2024-01-29 12:24:04"Good morning, princess" bati ni Anthony pagkamulat ko pa lang.
"Good morning" bati ko rin."Bangon na, tanghali na" ani ni Anthony."Di ko kaya" mahinang ani ko."Ha?" Tanong nito, naguguluhan."M-masakit ang puson ko" sagot ko rito."Meron ka ba ngayon?" Tanong nito.Sinamaan ko naman ito ng tingin. "Malamang"Nang maisigaw ko iyon ay dali-dali siyang bumangon saka nagbihis."Dito ka lang. Babalik rin ako" ani nito saka mabilis na lumabas sa kwarto.Problema non.Naiwan naman akong nananatiling nakahiga habang hawak hawak ang puson na namimilipit na sa sakit.Ika-26 nga pala ngayon. Buwanang dalaw ko na naman.Agad na kumalat ang takot sa aking sistema. Tuwing nagkakameron kase ako ay hindi rin maiiwasan na magkaroon ako ng lagnat, sipon, at ubo.Habang nag-iisip ay biglang bumukas ang pinto. Iniluwa noon si Anthony na humihingal."Saan ka galing? Ba't ganiyan ka?" Tanong ko rito."Pumunta lang ako sa pinaka-malapit na convenience store. I brought you this" ani nito saka inilahad sa akin ang limang balot na napkin. Iba't-iba ang brand nito."Pasensya na. 'di ko kase alam kung ano 'yung ginagamit mo kaya binili ko na 'yung mga nakita ko doon" ani nito. Napansin siguro ang pagtitig ko sa mga napkin."Go, clean yourself na. Aalalayan kita" ani nitong muli saka inalalayan ako na makapasok sa cr dito sa kwarto namin."Dito lang ako sa labas" ani nito nang makapasok na ako."Okay" sagot ko na lamang saka nagsimulang linisin na ang katawan ko.Nang makalabas ako ay nadatnan ko si Anthony na nakapikit habang nakapamulsang nakasandal sa wall."Antok ka pa ata" ani ko na lamang rito.Mabilis naman itong nagmulat ng mata pagkasabi ko noon."H-hindi. Nag-aalala kase ako, ang tagal mo kase sa loob" sabi na lamang nito. "Let's go na, nagpaluto na ako kay 'nay Lydia ng soup para mainitan ka. Pagkatapos natin kumain, magpahinga ka na ulit dito sa kwarto" ani nito.Tumango na lamang ako."Salamat""No worries. Obligasyon kita" sagot nito.Nang makarating kami sa kusina ay sumalubong ang nag-aalalang mukha nina Nanay Lydia at Lyka."What's with that face?" Tanong ko sa mga ito.Mabilis namang lumapit sa akin si Lyka saka hinipo ang leeg ko.Huh? Anong meron?"What's happening?" Tanong ko sa mag-ina."Medyo mainit ka ate" sabi ni Lyka."Yeah. Ganito ako kapag nagkakameron. Palagi akong nagkakasakit" sagot ko sa dalaga."What the" usal ni Anthony sa likod ko."Ano?" Tanong ko rito saka hinarap siya."Hindi mo sinabi sa akin na ganiyan ka pala. Nanay Lydia may stocks pa ba tayo ng medicines?" Tanong ni Anthony kay Nanay."Oo 'nak. Marami pa" sagot ni 'nay Lydia."Goods" and then Anthony chuckled."Oh s'ya, Tara na kumain" ani ni Lyka."Gutom na ako" dagdag pa ng dalaga.Ipinagsandok naman ako ni Anthony ng pagkain."Ayoko na" ingit ko kay Anthony."No, ubusin mo 'yan" ani ni Anthony.Nginusuan ko naman ito. Hmp! Ayoko na nga sabi e."Kahit konti na lang, babe, please" dagdag pa nito.Tumango naman ako saka nagsimulang kainin ang natitira ko pang pagkain."Magpahinga ka na, 'nak" ani ni Nanay Lydia sa akin pagkatapos namin kumain.Tumango naman ako rito."Samahan mo 'yan, Anthony" baling ni Nanay kay Anthony."I will, 'nay" sagot ni Anthony rito saka inalalayan ako papasok sa aming kwarto."Kuha lang kita ng gamot" ani ni Anthony nang makaupo na ako sa kama. Mabilis naman itong umalis. Mabilis rin nakabalik at may dala-dala na itong gamot at tubig."Drink this" ani nito saka inilahad sa akin ang gamot.Tinanggap ko naman ito saka ininom."Pahinga ka lamang saglit d'yan, Babe. Mamaya ka na matulog. Bagong kain ka pa" ani muli nito."Wala kang trabaho ngayon?" Sa halip ay tanong ko rito."Meron" walang paligoy-ligoy na ani nito."Go na, Anthony. Pumasok ka na. Kaya ko na ang sarili ko" pamimilit ko rito."No" ani nito."Babantayan kita ngayon. Papasok lamang ako kapag magaling ka na, okay?" Dagdag pa nito.Tumango na lang ako. Alam ko kase na hindi ko na siya mapipilit pa.Nagising na lamang ako nang maramdaman ko ang medyo mainit na bagay sa puson ko."Hey, nagising ba kita?" Tanong nito.Umiling na lamang ako.Naluluha na naman ako."Shhh, kung hindi mo pa kaya, huwag mo muna pilitin" ani nito.Tumango naman ako."Naglagay nga pala ako ng maligamgam na tubig sa bote. Nilagay ko na rin dito sa tapat ng puson mo to lessen the pain" ani nito."Thank you, babe" ani ko rito."My pleasure" ani naman niya.Pagkatapos noon ay hinayaan n'ya rin na matulog ako kaagad. Nagising na lamang ako nang gisingin n'ya ako para kumain.Doon sa kwarto ay naroroon ang mga pagkain; lugaw, sliced apples, mayroon din Oranges and banana, Milk and water. Also, the medicines.Sinubuan n'ya lamang ako hanggang sa mabusog na ako."Kumain ka na ba?" Tanong ko rito."Not yet" ani nito."Why?" Tanong ko."Papakainin muna kita bago ako" sagot nito. Tumango naman ako."Hayaan mo na alagaan kita ngayon, hmmm?" Dagdag pa nito.Tumango naman ako rito. Wala naman na akong magagawa.Kinabukasan, nagising na lamang ako na maayos na ang pakiramdam ko.Naroroon pa rin si Anthony sa tabi ko at tulog pa. Napagod siguro kita sa pag-aalaga sa akin kahapon.Bumangon na rin ako para mag-linis ng sarili dahil may kailangan pa akong aasikasuhin ngayong araw."Akala ko kung nasaan ka" bungad ni Anthony pagkalabas ko sa comfort room."B***w, saan naman ako pupunta?" Pabirong tanong ko rito.Tumawa naman ito saka lumapit sa akin. Nang makalapit ito ay niyakap na niya ako."Kamusta naman na ang princess ko?" Tanong nito sa akin sa malamlam na boses."I'm good naman na. Galing ba naman ng nag-aalaga sa'kin" sagot ko rito.Tumawa naman itong muli saka hinayaan ako na mag-ayos pa ng sarili habang siya ay naliligo.Pagkatapos sa kanya-kanya naming gawain ay sabay na rin kaming pumunta sa kusina.Nagugutom na ako. Hindi kase ako nakakain ng ayos kagabi dahil masama pa rin ang pakiramdam ko.Pagdating namin sa kusina ay naroroon si Kuya Darwin."Good morning, lovers" bati nito sa amin."Good morning, Kuya" bati ko naman."Morning, Bro" ani ni Anthony sa pinsan n'ya."Tara na muna mag breakfast" ani ni Kuya Darwin sa amin.Naupo naman na kami sa kanya-kanya naming upuan saka kumain na. Naroroon na din si Nanay Lydia at Lyka."Kamusta ka na, Lyka?" Tanong ni Kuya sa dalaga."I'm good naman po, Kuya. Kasali rin po ako sa Top Performing students sa school po namin" sagot ni Lyka.Ngayon ko lamang ito nalaman. "Wow" ani ko."Kung maka-wow ka naman, akala mo naman ay hindi ka nangunguna sa klase n'yo" sabat ni Anthony."Huwag makisali sa usapan kapag hindi kausap" ani ko rito. Ang aga-aga pa n'ya para mang-inis."Tama na muna 'yung jokes at away, guys" saway ni Kuya Darwin."Hindi naman kami nag-aaway, Bro. Love language ko 'yon" ani ni Anthony."Whatever" ani ni Kuya Darwin.Natawa na lamang ako sa mag-pinsan."Actually, kaya ako narito ay bukod sa gusto ko dito mag breakfast ay gusto kong ipaalam sa inyo, specially sa'yo Ivy" baling nito sa akin. Napalunok naman ako."Hindi sa pagmamadali pero, ayon sa source ko, mahina na raw ang kalaban. You know. And simula sa Friday, magsisimula na ang kampanya" dagdag pa nito."So?" Tanong ko naman."I want you guys na kumilos" ani nito."Marami ang tao na kakampi sa kalaban ni Mayor Acosta, gusto ko ay mas dumami pa iyon. Alam n'yo na ang gagawin" ani nito.Tumango naman ako kahit medyo naguguluhan pa. Kakagaling ko lamang sa sakit e!"Kapag natalo si Mayor Acosta, doon natin sisimulan ang plano. Kahit ano ang gawain mo sa kanila, Ivy. Nandito lamang kami sa tabi mo" ani muli nito."Thanks, Kuya" ani ko naman."So, malapit na pala ang exciting part" dagdag ko pa saka ngumiti.
Latest chapter
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
You may also like
Nakakahumaling na Pag-ibig
GU Family's Little Bamboo256.7K viewsMy Pleasure, Sir
MissLN327.4K viewsHiding the Billionaire's Daughter
Miranda Monterusso644.4K viewsThe Billionaire's Abandoned Wife
shining_girl419.7K viewsRekindled Romance After Divorce
Purple Moonlight9.1K viewsIf We Love Again
J.R. McKay2.2K viewsNever Fall Again to the Heartless Billionaire
Maria Bonifacia29.4K viewsMafia's Damsel : Little Did She Know
Royai's Novele7.4K views
