KABANATA 21

IZON

“So, how's life? Is Dad still giving you a hard time?”

Saglit akong napabaling kay Izzah, kapatid ko, at kaagad ding umiwas ng tingin bago sumagot. “You know him very well,” I simply said and start to maneuver the car.

It was past 10 in the evening nang makarating ako dito sa airport para sunduin siya. I offered her our family driver to fetch her pero tumanggi siya at talagang ako ang gusto niyang sumundo sa kanya.

“Gosh! I missed Manila,” dinig kong bulong niya habang ang mga mata niya ay abala sa kakagala sa mga nadadaan namin.

She left and went to Canada four years ago at ngayon lang ulit nakabalik dito. Plano niya nga sanang umuwi dito noong birthday ni Mom, but something happened kaya hindi siya natuloy.

“Sigurado ka bang hindi mo sinabi kay Mom na uuwi ako?” tinapik niya ako sa braso para agawin ang atensyon ko.

“I'm busy and I don't have time to update her with your sudden arrival,” sagot ko na lang at hindi siya binalingan ng tingin. “Besides, wala naman siya ngayon