I'm never gonna let you go, I'm gonna hold you in my arms foreverGonna try and make up for all the times I hurt you soGonna hold your body close to mine from this day on we're gonna be togetherOh I swear this time I'm never gonna let you go.- Never Gonna Let You Go, Sergio Mendes***HINDI mapakali si Cyril. Nandoong tatayo ito, o di kaya ay maglalakad at iikot ikot sa loob ng hotel room. Namamawis din ang kanyang mga palad. “Relax, son. Para namang sasabak ka sa gera niyan, you are just getting married.” Pagpapahinahon sa kanya ng ama. He sits on the sofa once again. “I don’t know, dad. This is what they called wedding jitters maybe? Naniniwala naman akong hindi na ako lalayasan ng asawa ko, pero kinakabahan talaga ako. P-Paano kung hindi magustuhan ni April yung ayos ng venue? Yung yari ng mga gown ng a-” “S-Son! Stop. Just stop.” Natatawang umiiling ito habang tinatapik siya sa paypay. “You better relax, Cyril. Ayaw mo naman sigurong mahimatay sa mismong kasal mo? That wou
*** ~ 3 years after ~ “SA atin naman pong sports news, nakatutok live and exclusive mula sa Thailand si April. April anong balita sa ating mga atleta sa SEA Games?” Lumabas ang animated gap ng news program, pagkatapos ay ang muka ni April sa screen. She’s wearing a white polo shirt that has the logo of the network and maong pants. Hawak nito ang mikropono na may logo din ng network. Sa paligid nito ay kitang kita ang mga nagsasayang tao. Hawak ang bandera ng Pilipinas at masayang masayang winawagayway ito. “Thank you Ms. Nadeth. At ito nga po, live tayo sa Nimibutr Stadium sa Thailand kung saan ginanap ang championship ng ating Men’s Basketball teaM laban sa koponan ng Thailand. Naging madugo at mahirap ang laban, pero sa huli tayo pa din ang nagwagi! Isang ginto nanaman para sa ating bayan.” Pagkatapos ay pinakita ang video skits kung saan may inserts ng videos ng basketball game ng team Philippines versus Thailand na kanyang vino-voice over live. After ilang segundo ay pina
Kapwa hindi ginusto, pero tadhana na ang nag dikta. Nakulong sa isang relasyong hindi inaasahan. April is a shy, timid and loving girl. Full of dreams and passion to help her family from poverty. Maagang naulila sa ama at tanging ina lamang ang nag-aaruga at kumakayod. At a very young age she already knew her responsibilities as the oldest among her 5 siblings. While Cyril is the exact opposite of her. An irresponsible jerk who always blames others for his own mistakes. Because of his family’s wealth, he doesn’t know the meaning of pain, hunger, and dreams. Isa lang ang gusto niya sa buhay. To be with Vanity, at hindi pa niya nakuha. What is the meaning of life? But fate surprised them with things they never expected. Can Cyril be responsible enough to face the consequences of his action? Is April brave enough to fight for her rightful place? A marriage without love. An unexpected baby along the way. Are their young hearts ready for heartbreak?
Two less lonely people in the world and it’s gonna be fine. Out of all the people in the world, I just can’t believe you’re mine. In my life where everything was wrong, something finally went right. Now there’s two less lonely people in the world tonight. - Two less lonely people, KZ *** MAY LIWANAG na dumadampi sa makinis na balikat ng isang dalaga. Makikita sa maamong mukha nito ang isang taong animo’y hindi marunong gumawa ng kasalanan ni magsinungaling. An angel reincarnate here in land. Napahawak ito sa ulo nang maramdaman ang sakit nito. Ano bang nangyari sakin? Tanong nito sa sarili. Inangat nita ang sarilI sa pagkakahiga. Kinipkip ang puting kumot na siya lamang nagsisilbing takip sa kanyang kahubadan. Hubad? Mas lalong nag-panic ang dalaga na wala nga siyang suot sa ilalim ng kumot. Nilibot niya ang paningin sa paligid. Nasa isa siyang kwarto. Kwarto ng isang lalaki base sa mga kagamitang nandoon. Sa gilid ng kama ay nakita niya ang kanyang damit kagabi. K
I won’t let you go, now you know. I’ve been crazy for you all this time. I kept it close, always hoping. With a heart on fire. - Heart on Fire, Jonathan Clay *** SHE’S HOT. Iyon agad ang pumasok sa isip ng isang binata nang makita niya ang isang anghel na pumasok sa club. Isang anghel na nakasuot ng black sinful dress. Oo, isa nga siyang angel. Sarkastikong sabi niya sa sarili. Kilala niya ito. Her name is April, kaklase niya ito sa World Literature. Isang boring na subject kaya hindi niya pinapasukan. Anong mapapala niya sa pagbabasa ng mga sinulat nila Shakespeare at Edgar Allan Poe? Kung hindi lang ‘yon kasama sa curriculum ng course niya ay hindi niya iyon kukunin. Such a waste of time. Pero ibang April ang nakikita niya ngayon. The way she dressed tonight, the way she groove that beautiful ass of hers. Bagay dito ang suot. How he wished na ganun na lang lagi ang suot nito kapag pumapasok. Naiirita kasi siya sa suot nitong saya at long sleeves. Sadyang pervert ka la
Pangarap ka sa bawat sandali. Langit man ang tingin ko sa’yo sana’y marating. - Pangarap, Barbie Almadis *** “HINDI ko na kailangang manghula kung anong ginawa niyo sa loob ng kwartong iyan. Alangan namang nag jack en poy lang kayo o di kaya nag taguan pong sa loob ng magdamag! At huwag mong makuhang sumagot pa sa’kin ngayon Cyril John!” Pigil ng ginang sa anak ng akmang sasagot pa ito. Nasa sala na sila nang condo nang binata. April is wearing Cyril’s oversize t-shirt. Akala mong dress na ito sa dalaga. Pinausot sa kanya ng binata matapos mapansing sira ang zipper ng dress na suot nito kagabi. Magkatabi sila ng binata sa long sofa nito sa sala. Ang kapatid ni tong babae ay nasa solo seater sofa na nasa kanilang tabi. Nakatingin lang ito sa kanilang dalawa. Samantalang ang ginang ay pabalik balik na naglalakad. Hindi ito mapakali na animong gusto ng gulpihin ang anak. “Ang dami ng balitang nakarating sa akin, kung sinu-sinong babae daw ang nakikitang kasama mo sa bars at hote
*** INSIDE Cyril’s room April doesn’t know what to do. Nahampas niya ang noo ng maalala lahat ng nangyari kagabi. Simula pa lang kasi ay hindi na dapat siya nagpapilit kay Kim. Napatingin siya sa wall clock. It says 9 o’clock. Late na siya sa unang klase sa araw na ito. Much worst hindi siya nakauwi, alam niyang nag-aalala na ng sobra ang kanyang nanay at mga kapatid sa bahay. Dali-dali niyang sinamsam ang mga damit. Kahit masakit ang pagitan ng kanyang mga hita ay hindi niya iyon ininda. She needed to go home. Napa-igik siya sa gulat dahil sa pagbukas ng pinto. She saw Cyrill looking at her. Hindi ito nagsalita, inabot lang nito ang isang paper bag. “Change. Fix yourself. Hihintayin kita sa sala, ihahatid na kita pagkatapos.” Agad nitong sinara ang pinto. Ni hindi siya binigyan ng pagkakataong magsalita o magtanong. Agad niyang inayos ang sarili. While dressing ay dinig na dinig niya ang malamyos na musika na nagmumula sa isang piano. Paglabas niya ng kwarto ay nakita niya
If I were a boy I think I could understand. How it feels to love a girl, I swear I’ll be a better man. I’ll listen to her, ‘cause I know how it hurts. When you lose the one you wanted ‘cause he’s taking you for granted. And everything you had got destroyed. - If I were a boy, Beyonce *** AGAD naman na tahimik si April bago sumakay sa sasakyan. Katahimikan ang namayani sa buong byahe nila. Nakayuko lamang si April. Hindi alam ni Cyrill kung paano kakausapin ang dalaga. Partly alam niyang may kasalanan siya. Pero hindi din naman niya matanggi sa sarili na kahit papaano ay gusto niya ang nangyari. Pero hindi pasensosyong tao si Cyrill. Hindi niya alam kung saan iuuwi ang dalaga. “Saan ka nakatira?” He made his voice as cold as possible. Dahil baka hindi niya mapigil ang sarili at iuwi niya ulit ito and he won’t stop until she beg to stop. “S-Sa sakayan mo nalang ako ihatid.” Sabi nito habang naka yuko pa rin. Nauubos na talaga ang baon niyang pasensya. “Kapag sinabi kon