Chapter 36
Cassandra’s POV
Iyon ang kauna-unahang beses na ginawa ko ‘yun. Pero alam ko sa sarili ko na ginawa ko lang ang tama, tama lang na hindi ko tinanggap ang pagkakaroon ng nararaman niya sa akin. Dahil kung tanggapin ko man ‘yun, masasaktan lang kami pareho.
Bukas, sisiputin ko siya sa itinext niyang address kung saan kami magkikita para sa birthday ng pinsan ni Bella. Pagkatapos nun, hindi na ako makikipagkita sa kaniya at aalis na ako sa lugar na ito. Hindi na ako muling magpapakita pa sa kaniya dahil mas makakabuti kung wala na kaming ugnayan at komunikasyon sa isa’t isa.
Wala akong ganang kumakain sa hapag-kainan. Ikinuwento ko kay Angel ang mga nangyari kanina at sinabi ko ma din sa kaniya ang mga plano ko. Pahihiramin din niya ako ng damit para bukas kaya abot langit ang pasasalamat ko sa kaniya kanina.
“Sigurado ka ba sa gagawin
Chapter 37Cassandra's POVNakita niya ako. Nakita niya ako! Alam ko ‘yun. Kitang-kita ko ‘yun. Nakatitig lang ako sa kaniya habang nasa labas ako at kitang-kita ko sa mga mata niya ang gulat. Unti-unting nanlaki ang mga mata niya at ibinaba ang champagne na hawak niya at saka akmang lalabas pero hindi din siya nakatuloy dahil pinigilan siya ng kasama niya...O mas tamang sabihin na ka-date niya.May ka-date na siya. Maganda din at makinis ang balat. Wow ha, nagpaka-effort ako para lang pumarito kahit na ayaw ko. Nilisan ko ang lugar at pumara ako ng taci para makaalis na. Hindi ko kayang tingnan siya habang ako ay parang tanga dito.Nakakahiya ‘yung isang oras akong naghintay sa may bench. Nakatingin sa kawalan at hinihintay siya tapos ‘yun pala, wala din namang saysay ang mga efforts ko. Naabala ko pa si Angel para lang ayusan ako.
Chapter 38Cassandra's POV“Umalis ka na, hindi naman kita kailangan dito ah. Ano pa bang ginagawa mo dito? Umalis ka nga.” Pagtataboy ko kay Caleb sa labas ng condo ni Angel.Wala na akong pakialam kung naririnig kami ng mga kapitbahay ni Angel. Simula kaninang umaga pa pala akong hinihintay nitong si Caleb dito sa labas ng condo. Naabutan daw siya ni Angel na nakaupo sa sahig.“Please, Cass, hayaan mo muna akong magpaliwanang—” pinutol ko ang sasabihin pa niya.“At anong pakikinggan ko? Iyong mga kasinungalingan mo, Caleb? Ano? Paaasahin mo na naman ba ako?” hindi siya umimik. “Napakapaasa mo. May padala-dala ka pa ng gown na nalalaman pala naman ay may kasama ka na don.”“Please naman oh, pakinggan mo muna ako.”Umiling ako. Sawa na ako sa mga kasinungalingan niya. Tama
Chapter 39Cassandra’s POV“Ayun, pak. Nasabi na at bibigay at bibigay ka ding gaga ka eh,” saad ni Angel habang nakatingin sa aming dalawa ni Caleb.“Rupok mo bes! Jusko, nai-stress ako sa’yo!” ani niya bago hawakan ang noo niya at saka pinaypayan ang sarili niya. “Pero Caleb ha, huwag mo nang paiiyakin ‘yang kaibigan ko, nakakatamad mag-advice ng mag-advice tapos makikita ko, babalik at babalik sa’yo. Grabe!”Tumawa si Caleb. “Yes sir!”“Oh siya, aalis muna ako kasi may bibilhin ako diyan sa may bagong bukas na mall eh. Sale daw kasi. May ipapabili ka ba, Cassandra?” tanong niya at umiling naman ako.“Wala naman, mag-iingat ka.” Sabi ko.“Oo naman. Kayo muna dito sa Condo ko ha. Bantayan niyo. At isa pa, huwag kayong magpapapasok ng kun
Chapter 40Cassandra's POVSino ‘tong babaeng ‘to? At bakit nakaakbay si Caleb sa kaniya? Ano siya sa buhay ni Caleb? Magkaano-ano sila?Binuklat ko pa ang album. Napatitig ako sa litrato ni Caleb at ng babae. Nakakaakbay si Caleb sa babaeng ‘yun. Sigurado akong higit pa sa kaibigan ang relasyon nilang dalawa.Well, sino ba ang babaeng ito? Maganda siya, ang mga mata niya, ang matangos niyang ilong at ang kulay rosas niyang labi. Sigurado akong maraming lalaki ang magkakagusto dito—at isa na dun si Caleb.Napakaraming bagay at tanong ang pumapasok sa isipan ko. Alam kong wala akong karapatang sumbatan si Caleb sa kung sino man ang taong ‘to. Kung ex man niya ‘to, hindi ako magagalit sa kaniya kasi wala naman akong karapatan.Binuklat ko pa ng binuklat. Hindi ko maiwasang mamangha at the same time ay masaktan na din sa mga n
Chapter 41 Cassandra's POV “Who’s Lala?” tanong ko kay Caleb na siyang nagpatigil sa kaniya. Nakatingin lang siya sa mga mata ko. Hindi ko maiwasang kabahan. Kabahan sa mga maaari niyang sabihin at mga bagay na pwede kong 7malaman mula sa isasagot niya. Normal lang ba ‘to? Iyon ngang pagtatanong kay Caleb sa kung sino si Lala ay abot-langit na ang kaba ko. Ngayon pa kayang sasagutin niya ang tanong ko? Umayos siya ng pagkakaupo at saka humarap sa akin. “Si Lala? Gusto mo talaga siyang makilala?” tanong niya at tumango naman ako. “Si Lala... She’s my sister. She died 6 years ago. It was really hard for me, to accept the truth that she’s gone.” Aniya na nagpatigil sa akin. Napatungo ako. “I-I’m sorry,” ang tangi ko na lang nasabi. “Hindi ko naman sinasadya—” “Nah, that’s okay. Nakita mo ‘yung album ‘no?” tumango ako. “Sabi ko
Chapter 42 Jenivah's POV I took a deep breath after i put a make-up on my face. Lipstick, blush-on, eye liner and many more. I look around and i saw many passengers in this airplane. We are now flying to go back to Manila. We are from South Korea. Some passengers are sleeping while other are preparing for landing. "Ladies and gentlemen, on behalf of the crew I ask that you please direct your attention to the monitors above as we review the emergency procedures. There are six emergency exits on this aircraft. Take a minute to locate the exit closest to you. Note that the nearest exit may be behind you. Count the number of rows to this exit. Should the cabin experience sudden pressure loss, stay calm and listen for instructions from the cabin crew. Oxygen masks will drop down from abo
Chapter 43Jenivah's POVOccasionally, turbulence may occur during a flight. The seat belt sign will turn on and, in case of moderate to severe turbulence ahead, the flight crew will make a brief announcement. Flight crew make a brief announcement."Flight attendants and Cabin crews, please be seated."Shortly after the seat belt sign illuminates, announcement will be made."Ladies and gentlemen, the Captain has turned on the 'fasten seat belt sign'. We are now crossing a zone of turbulence. Please return your seat belts fastened. Thank You."
Chapter 44Jenivah's POVAgad akong sinalubong ng yakap nina mama sa bahay. Si Dan ay dala-dala ang mga gamit ko at tinutulungan siya ni Papa."Ang tagal mong nawala, na-miss ka namin ng sobra, Alam mo ba yun?"I smiled at them. "Of course. Na-miss ko din naman kayo. That's why i'm calling and updating you right?"Napailing si Mama sa sinabi ko. She was still pretty like before. Parang walang nagbago sa kaniya. I can asure that my father is always loving her like the first time he saw her. He's always telling us that."Asan ang pasalubong ko ate? May chocolate ka bang dala-dala?" masiglang tanong ng nakababata kong kapatid na si Kevin."Naku! Ikaw talagang bata ka, pasalubong agad iyang inaatupag mo. Hayaan mo nga munang makapagpahinga ang ate mo. Alam mo namang pagod yan sa biyahe tapos ganiyan na kaagad ang itatanong mo?" mahabang sambi