บทที่ 5 มาอยู่กับฉัน 3

“แฟนเหรอ”

บัวบูชารีบสั่นหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ดวงตาเบิกโต ดูตื่นๆ ราวลูกกวางน้อยมองเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“เปล่าค่ะ บัวยังไม่มีแฟน”

มีเสียงถอนหายใจออกมาจากร่างหนา เกื้อคุณปรับสีหน้าให้เรียบตึงราวกับไม่รู้สึกอะไร ทว่าที่ปิดไม่มิดเห็นจะเป็นดวงตาพราวระยับยินดี

“ดี เธอมีแฟนไม่ได้ถ้ายังเป็นผู้หญิงของฉันอยู่ เข้าใจไหม”

“เข้าใจค่ะ”

“เข้าใจให้ตลอดด้วย เห็นว่านายนั่นจะมารับเธอไปฝึกงานด้วยนี่”

“ไม่ได้เหรอคะ” เธอขมวดคิ้ว ก่อนจะรีบบอกเมื่อรู้ตัวว่าคำพูดนัยๆ นั้นหมายถึงว่าเขาสั่งห้าม “ตอนนั้นขาบัวคงหายแล้ว เดี๋ยวบัวนั่งรถโดยสารไปเองค่ะ”

“เดี๋ยววันแรกฉันจะให้นิธิมารับเธอกับเพื่อนเอง หมายถึงฮันนี่นะ”

“ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวพนมมือไหว้ เกื้อคุณเพิ่งสังเกตว่ามือของเธอเรียวสวย ดูอ่อนช้อยน่ามอง แม้แต่มือของเธอเขาก็ชอบงั้นหรือ...

เกื้อคุณกลับไปทำงานในช่วงบ่าย กรุงเทพกับสมุทรปราการไม่ไกลกันมากนัก ขับรถเพียงชั่วโมงกว่าก็กลับไปหาบัวบูชาที่คอนโดได้ ถึงจะเหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน แต่เมื่อคิดถึงเซ็กซ์ใสๆ เมื่อคืนนี้แล้ว เขาก็ร้อนรุ่มไปทั้งตัวจนอยากจะแล่นกลับไปหาแม้จะเพิ่งหย่อนก้นลงกับเก้าอี้ผู้บริหารได้ไม่ถึงสองชั่วโมง