EP.01 หญิง 3 ผัว

‘หญิง 3 ผัว’ นั่นคือคำพูดที่ทุกคนตราหน้า ‘ชวนพิศ’ แต่เธอผิดอะไรกันเล่าในเมื่อเธอก็เป็นแค่แม่ม่ายผัวตาย และเธอก็มีผัวคนต่อๆ ไปอย่างเช่น ผู้หญิงอ่อนแอที่ต้องการคนปกป้องดูแล ต้องโทษว่าผัวเหล่านั้นชิงตายไปจากเธอเสียก่อนถึงจะถูก

ในเมื่อคนหนึ่งตายไปเธอก็ต้องหาคนใหม่มาทดแทน เพราะเธอเป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อมีความต้องการขั้นพื้นฐานที่ผู้หญิงทุกคนต้องการไม่ต่างกัน และความอร่อยที่เคยได้ลิ้มลองไปแล้วนั้น หากจะจำกัดสิทธิ์ไม่ให้กินอีกเลย เธอคงทนไม่ได้

ชวนพิศคิดถึงความต้องการของตัวเธอเองที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นในแต่ละวันทั้งที่เธอจำต้องสะกดเก็บไว้เพื่อฐานะและหน้าตาในสังคม แม้ว่าจะต้องทนทรมานกับกระแสความอยากของตัวเองที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นๆ ทุกวันก็ตามที

ชวนพิศ... เธอเชื่อว่า ‘เธอไม่ได้เร่าร้อนเป็นไฟแต่เธอก็พร้อมที่จะร่อนกับไฟหากมีคนมาจุดชนวนความร้อนแรงนั้นให้’ ซึ่งทั้ง 3 ผัวที่ผ่านมานั้นรู้ดี แค่ร้างราหรือมีธุระที่ต้องห่างกันไม่กี่ช่วงวัน เธอยังกระหายในรสสวาทนั้นจนต้องตักตวงอย่างไม่รู้เบื่อรู้หน่ายเมื่อเขากลับมาทำหน้าที่ผัวให้เธออีกครั้ง

และในเวลานี้เมื่อผัวคนที่ 3 มาตายจากไปเกือบครึ่งปี เธอจะต้องทนเก็บกดความทรมานไว้นานแค่ไหนใครจะรู้บ้าง แค่ถ้อยคำสบประมาทของชาวบ้านที่พนันกันว่าไม่เกินเดือนเธอต้องมีผัวใหม่มาเติมเต็มความไม่พอของเธออย่างแน่นอน

แม้จะไม่แคร์ใคร แต่สายตาของญาติพี่น้องที่มองเธออย่างคลางแคลงใจก็ทำให้เธอต้องสะกดเก็บความอยากไว้ให้ลึกที่สุดในหัวใจ แม้ในทุกค่ำคืนเธอจะทรมานเพราะหวนหารสสัมผัสจากของจริงที่ไม่มีวันเป็นไปได้ก็ตาม

“เฮ้อ!.”.

ชวนพิศถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคิดไปแล้วคนที่กลุ้มก็มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น และมันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเวลานี้เธอยังคงไร้คนข้างกาย ดวงตาฉ่ำหวานแต่งแต้มเฉดสีเย้ายวนสายตาทอดมองตรงไปข้างหน้า

หญิงสาววัยเกือบเข้าเลข 3 ที่เห็นอยู่ในบานกระจกใหญ่สุดแสนจะอลังการของโรงแรมเลิศหรูแห่งนี้ยังคงสวยงามไร้ที่ติ ทรวดทรงองค์เอวอะร้าอร่ามเต่งตึงไม่แพ้สาววัยแรกรุ่น ยิ่งอยู่ในชุดเดรสเข้ารูปคอปาดสีม่วงเม็ดมะปรางก็ยิ่งช่วยขับเน้นผิวสีขาวอมชมพูให้ยิ่งนวลเนียนน่าสัมผัสมากยิ่งขึ้น

ค่ำคืนนี้เธอบรรจงแต่งตัวให้งดงามที่สุดแต่ไม่ใช่อยากจะให้ใครดู แต่ต้องแต่งเพราะว่างานแต่งงานที่ได้รับเชิญนี้จัดขึ้นที่โรงงามหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา เธอในฐานะแขกก็ควรจะแต่งกายให้เกียรติสถานที่ และการได้ไปพบปะผู้คนบ้างก็อาจทำให้เธอลืมความร้อนแรงอันเป็นสัญชาตญาณของตัวเองลงไปได้บ้าง ทว่าเธอคิดผิดถนัด

เพราะยิ่งมาในสถานที่ที่ตอกย้ำว่าในค่ำคืนนี้เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะต้องทำอะไรกันบ้าง เพียงแค่คิดขึ้นมาความร้อนแรงก็ไม่ได้ปรานีเธออีกแล้ว เพราะเธอรู้ดีว่าสัมผัสร้อนๆ ในค่ำคืนแรกสำหรับการเข้าหอไม่ว่าอะไรก็ฉุดไม่อยู่ ความทรงจำร้อนๆ สำหรับคืนเข้าหอหวนมาในความคิด จนทำให้เธอไม่สนใจผู้คนรอบข้างที่ต่างเดินอวดโฉมกันไปมา ภาพเหตุการณ์ดำดิ่งสู่คืนวันเข้าหอ... ครั้งแรก

“หนูหน่อยเหนื่อยไหมจ๊ะ”

เสียง ‘พี่ชัย’ เจ้าบ่าวหมาดๆ ของเธอเอ่ยถามในทันทีที่ญาติทั้งสองฝ่ายออกจากห้องหอไปกันหมดแล้วและทิ้งให้เธออยู่ตามลำพังกับเจ้าบ่าวซึ่งเป็นรักแรกของเธอและเป็นรักเดียวมาตั้งแต่เริ่มเรียนมหาวิทยาลัยจนจบ

พี่ชัยทำงานเป็นคนขับรถให้นายฝรั่ง ซึ่งแม้ใครจะมองว่าอาชีพคนขับรถเป็นอาชีพที่ต่ำต้อยเธอก็ไม่แคร์ เพราะเข้าใจและรู้ดีว่าหากพี่ชัยเลือกทำงานบริษัทตามสายอาชีพที่ตัวเองได้ร่ำเรียนมา เธอและเขาก็คงจะไม่มีวันนี้ ไม่มีทางที่พี่ชัยจะก่อร่างสร้างตัวจนมีบ้านมีรถเป็นของตัวเองและถึงขนาดมีเงินมาสู่ขอเธอได้ เพราะแม้จะเป็นคนขับรถทว่าเงินเดือนก็มากกว่าพนักงานบริษัทถึงสามเท่าด้วยกัน

อาจเพราะได้ภาษา และอาจเพราะเป็นคนอัธยาศัยดีเจ้านายรักเพื่อนร่วมงานชื่นชอบ ทำให้พี่ชัยยังมีอาชีพเสริมคือขายสินค้าเงินผ่อนทุกอย่างในบริษัทด้วย เพราะระหว่างวันเมื่อส่งเจ้านายเข้าบริษัทแล้ว หากเจ้านายไม่มีตารางงานที่จะไปไหนต่อ พี่ชัยก็สามารถเป็นอิสระจะทำอะไรก็ได้ รวมทั้งไปจัดหาสินค้ามาขายด้วย

เธอจึงตกลงร่วมชีวิตกับเขาทันทีที่เรียนจบและที่สำคัญที่สุดก็คือ พี่ชัยให้เกียรติเธอเสมอไม่เคยคิดที่จะฉวยโอกาสเอากับเธอสักครั้ง อย่างมากก็แค่จับมือ หอมแก้มตามประสาคนรักกันเท่านั้น แต่ในเวลานี้มันไม่ใช่ สายตาหวานหยดย้อยที่มองมาสื่อความหมายบางอย่าง ความหมายที่เธอรู้ดีว่าคืออะไร

“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ พี่ชัยไปอาบน้ำก่อนสิคะ เดี๋ยวหนูหน่อยจะเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้”

เธอตอบเอียงอายก่อนจะพาร่างกรุยกรายไปด้วยชุดเจ้าสาวเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าที่บรรจุเสื้อผ้าของเขาเอาไว้ก่อนจะถึงวันแต่งงานเพียงไม่กี่วัน นิ้วมือเกลี่ยไปมาตามชุดของเขาด้วยความประหม่า ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเธอเริ่มมีเงาของเขาเข้ามาปะปนไปทุกแห่ง