2

EP2 - กลรัก คุณหนูมาเฟีย (มารีน)

หลังจากกลับมาจนถึงที่บ้าน ไคเลอร์ที่ตามมารีนผู้เป็นนายเอาของที่เธอซื้อทั้งหมดกลับมาเก็บที่บ้านส่วนตัวของเธอ แล้วออกไปทำงานของตัวเอง กระทั่งช่วงเย็น ไคเลอร์ที่เห็นว่าวันนี้มารีนไมไ่ด้ไปไหน อยู่แต่ในบ้านทั้งวันจนกระทั่งมืดก็แปลกใจไม่น้อย

หลังจากเดินเข้ามาดูที่บ้านส่วนตัวของมารีน ปรากฏว่าบ้านเงียบสนิท ไม่มีร่องลอยของเจ้าของบ้านแต่อย่างใด แต่เมื่อกำลังจะออกไป กลับได้ยินเสียงของหล่นที่ชั้นบน ไคเลอร์ที่ยังอยู่ในชุดบอดี้การ์ดเต็มชุดก็ค่อยๆเดินขึ้นไปดู

"คุณหนู!!!!"

เขาตกใจสุดขีด เมื่อเห็นว่ามารีนที่นอนแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำโดยที่มีฟองขาวฟูเต็มอ่างปกปิดเลือนร่างที่ไม่ได้สติที่ค่อยๆไหลลงจะจมน้ำ แต่ดีที่เขาเข้ามาทันเพราะเสียงของโทรศัพที่หล่นลงพื้น

บอดี้การ์ดหนุ่มสะดุ้งสุดตัวเมื่อรู้ว่ามารีนเปลือยเปล่า เขาค่อยๆถอดสูทรที่ใส่ออกแล้วถลกแขนเสื้อ พรางหลับตาแล้วอุ้มร่างเปลือยเปล่าของมารีนขึ้นจากน้ำแล้วจับเธอนั่งลงบนตักของตัวเองที่นั่งบนขอบอ่าง

มือหนาไขว่ขว้าหาผ้าขนหนูไปทั่วเพราะกำลังหลับตา ไม่อยากล่วงเกินเรือนร่างของเจ้านายสาว ก่อนจะหยิบได้ผ้าคลุมอาบน้ำแล้วรีบสวมใส่ให้มารีนทันที

หลังจากวางเธอลงนอนบนเตียง เขารีบยกมือถือขึ้นหวังจะโทรตามให้ลูกน้องอีกคนเอารถออกเพื่อพามารีนไปโรงพยาบาล แต่กลับถูกเสียงของมารีนกระชากความสนใจจากมือถือ

"ไคเลอร์..."

"คุณหนู คุณหนูเป็นอะไรครับ ทำไมหมดสติแบบนี้"

"นายอย่าบอกใครนะ..."

"ครับ??"

ไคเลอร์ค่อยๆมองแขนสองข้างของมารีนก่อนตกใจ มันมีแต่รอยข่วนราวกับถูกจิกแขนนับครั้งไม่ถ้วน เขาคว้าแขนของเธอขึ้นดูอย่างตกใจ

"เกิดอะไรขึ้นครับ!!"

"ไม่รู้..ฉันไม่รู้.."

"คุณหนูเล่าให้ผมฟังได้...ผมเป็นอีกคนที่คุณหนูไว้ใจได้ครับ..."ไคเลอร์เอ่ยก่อนที่จะเห็นน้ำตาของเจ้านายสาวไหลอาบแก้มโดยที่เขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

"ฮึก นายว่าทุกคนไม่สนใจฉันหรือเปล่า..."

"ครับ?? คุณหนูทำไมคิดแบบนี้ ไม่ร้องซิครับ" เขาค่อยๆเช็ดน้ำตาให้เธอเบาๆโดยที่ตอนนี้มารีนไมไ่ด้สนใจเลยว่าทำไมเธอมาอยู่บนเตียงและสวมชุดคลุมทั้งที่ก่อนหน้าเธอเปลือยเปล่า

"ไม่รู้..."

"ผมไม่รู้ว่าคุณหนูไม่สบายใจอะไร...แต่ผมพาออกไปข้างนอกมั้ยครับ คุณหนูจะได้สบายใจขึ้น"

"ไปไหน..."

"ไปหาอะไรอร่อยๆกินมั้ยครับ อะไรอร่อยๆแบบที่พวกผมชอบไปกัน"

"ที่ไหน...ที่ๆพวกนายชอบไป"

"ว่าแต่คุณหนูไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะครับ ผมว่าไปหาหมอก่อนดีมั้ยครับ"

"ไม่ไป ฉันไม่ไป ฉันอยากไปที่ๆนายบอก"

"งั้นคุณหนูเปลี่ยนชุดก่อนนะครับ เดี๋ยวผมพาไป"

มารีนค่อยๆลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุด เธอชะงักเมื่อเห็นว่าตัวเองอยู่ในชุดคลุม แบบนี้ไคเลอร์ก็เห็นเรือนร่างเธอหมดแล้วซิ

"นาย..เห็นอะไรหรือเปล่า" หลังจากแต่งตัวเสร็จ มารีนเดินออกมาเจอบอดี้การ์ดหนุ่ม

"ไม่เห็นครับ ผมหลับตาตลอด ผมสาบานได้"

"จริงนะ"

"จริงครับ"

"ถ้าโกหกนายโดนนะไคเลอร์“

”ไม่ได้โกหกครับ ปกติผมเคยโกหกคุณหนูเหรอครับ“

“ไม่รู้ ถ้าจับได้ถึงจะเรียกว่าเคย ถ้าจับไม่ได้ก็ไม่เคยไง”