Mag-log inเรื่องสั้นสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม เนื้อหามีทั้งความรักและตัณหาราคะของมนุษย์ เหมาะสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม
view moreพ.ศ. นี้คงไม่มีใครไม่รู้จักมินาริหรือมีนา ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นและเป็นนางเอกชื่อดังที่กำลังมาแรงที่สุด ด้วยใบหน้าอ่อนหวานน่ารัก ดวงตากลมโต แก้มป่อง ไว้ผมม้า ถ้าไม่บอกคงไม่มีใครเชื่อว่าเธออายุยี่สิบห้าปีแล้ว
เธอมีส่วนสูงร้อยหกสิบพอดีไม่ขาดไม่เกิน เรือนร่างจะเรียกว่าบอบบางก็ใช่ จะเรียกว่าอวบอิ่มก็ไม่เชิง เพราะเธอมีหุ่นที่ผอมเพรียวด้วยรอบเอวแค่ยี่สิบสองนิ้ว แต่กลับมีหน้าอกอวบอิ่มถึงสามสิบห้านิ้ว และส่วนนี้นี่เองที่มัดใจแฟนคลับได้อยู่มัด
"มินาริโคตรเอ็กซ์"
"นมใหญ่มาก"
"เสียงครางโคตรดี ฟังทีไรน้ำแตกทุกที"
"อยากลองเอาบ้างว่ะ"
"ฝันเปียกเอาเหอะมึง"
กลุ่มแฟนคลับของมินาริมีอายุตั้งแต่สิบแปดถึงห้าสิบปี ด้วยหน้าตาน่ารักแต่การแสดงที่แสนเร่าร้อนทำให้เธอถูกใจชายหนุ่มทุกวัยทุกเชื้อชาติ ใคร ๆ ก็ฝันอยากลองกับนางฟ้ามินาริสักครั้ง แต่ก็ได้แค่ฝัน
เพราะนางเอกสาวเลือกพระเอกสุด ๆ
ไม่หล่อ ไม่ล่ำ ไม่ใหญ่ มินาริไม่แสดงด้วยเด็ดขาด
"คนนี้ไม่สเปกค่ะ"
รูปนายแบบคนที่สิบถูกดันหนีอีกครั้ง ท่าทางเอาแต่ใจทำให้ผู้กำกับลอบถอนหายใจเบา ๆ
แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าขัดใจ
เป็นครั้งแรกที่นางเอกชื่อดังยอมแสดงหนังไทย กว่าจะติดต่อมาได้เลือดตาแทบกระเด็น เวลานี้อยากได้อะไรทุกคนก็พร้อมประเคนให้
รวมถึงผู้ชายดี ๆ สักคน หรืออาจจะสองคน
"น้องมีนาชอบแบบไหนคะ มีตัวอย่างไหม"
"ไหน ๆ ก็มาไทยทั้งที มีนาอยากได้ผู้ชายผิวแทน กล้ามแน่น ๆ และที่สำคัญ...ต้องใหญ่ค่ะ"
"คนนี้เป็นไงคะ ผิวแทน กล้ามแน่น เป้าตุง"
"เอาอะไรมายัดหรือให้มันตุงหรือเปล่าคะ"
"ว๊าย! พูดอะไรแบบนั้นคะ ของจริงสิคะแบบนี้"
"ไม่เห็นของจริงมีนาก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ"
สุดท้ายทุกคนก็ต้องตามใจนางเอกดัง แต่กว่าคนที่มินาริเลือกจะว่างก็อีกสองวัน ทีมงานเลยให้หญิงสาวไปถ่ายภาพหวิวไว้ขึ้นปกก่อน
มินาริใส่เพียงชั้นในลูกไม้สีดำเข้าไปในฉาก เธอโชว์เรือนร่างให้คนทั้งกองดูอย่างมั่นใจ ก่อนจะนั่งลงบนฟูกนุ่มแล้วแยกขาออก
อึก!
ทีมงานผู้ชายกลืนน้ำลายกันเสียงดัง ผู้หญิงบางคนเบือนหน้าหนี บางคนจ้องมองด้วยสายตาริษยา
มันยิ่งทำให้นางเอกสาวได้ใจ นอกจากสายตาหื่น ๆ ของผู้ชาย สิ่งที่มินาริชอบไม่ต่างกันคือสายตาอิจฉาของผู้หญิง
"ผมทำงาน อย่างี่เง่าสิ"
นางเอกสาวมองชายหญิงสองคนที่ยืนเถียงกันจนหน้าดำหน้าแดง ผู้ชายตัวใหญ่ถือกล้องติดมือไว้ ส่วนผู้หญิงมีป้ายชื่อห้อยคอว่าเป็นพนักงานบริษัทนี้แต่แผนกอื่น
"แต่ฉันไม่อยากให้คุณถ่ายผู้หญิงคนนั้น!"
หืม?
ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่รู้ว่ามินาริฟังภาษาไทยออก เธอพูดเสียงดังไม่เกรงใจคนที่นั่งแหกขาอยู่เลย
พวกไม่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว น่ารำคาญ
"ขอโทษนะคะ"
เสียงหวาน ๆ เอ่ยเป็นภาษาญี่ปุ่น
"ถ้าไม่ถ่าย ฉันจะกลับ"
ล่ามที่บริษัทส่งมาดูแลมินาริรีบเดินเข้าไปเจรจากับสองหนุ่มสาว นานเกือบนาทีกว่าผู้หญิงคนนั้นจะยอมเดินออกไป แต่ยังไม่วายส่งสายตาไม่พอใจมาที่มินาริทิ้งท้าย
นิสัยไม่ดี เธอยังไม่ได้ทำอะไรให้ด้วยซ้ำ
มินาริเหลือบตามองตากล้องที่เดินหัวเสียเข้ามา
อ๋อ...มิน่า ถึงได้หวง
น่า กิน ขนาดนี้นี่เอง
.
.
.
.
.
TBC
ชึ่บ... ซิบกางเกงถูกรูดลงด้วยฟันขาวจนสุด ผ้าทั้งสองด้านดีดผึงออกจากกัน เผยให้เห็นชั้นในสีเข้มที่อัดแน่นไปด้วยความต้องการของคนวัยหนุ่ม "ใหญ่จัง" พลอยไพลินส่งเสียงอ้อแอ้ ดวงตาหยาดเยิ้มจ้องมองเป้าตุงแน่น ก่อนจะค่อย ๆ อ้าปากออก "พี่พลอย อืม" ฟันขาวงับขอบกางเกงใน เธอช้อนตาขึ้นมองแฟนเด็ก ระหว่างที่ค่อย ๆ ดึงชั้นในที่ห่อหุ่มความเป็นชายออกช้า ๆ "พี่ อึก!" "อ๊ะ!" ท่อนลำขนาดใหญ่ตีเข้าที่ใบหน้าคุณแม่ลูกหนึ่งเบา ๆ เพียงแค่นั้นความชุ่มฉ่ำบริเวณหัวหยักก็เปียกเยิ้มติดกลีบปากและปลายจมูกรั้น บางส่วนเลอะแก้มเนียนเป็นคราบเหนียว "พี่พลอย ผมไม่ไหว" "เดี๋ยวสิ" พลอยไพลินไม่ยอมให้กฤตลุกขึ้นมา เธอนั่งคล่อมขาแฟนเด็ก ใช้หัวเข่าของกฤตเป็นจุดเร้าอารมณ์ให้ตัวเองไม่ต่างจากผู้หญิงร่านรัก "อ๊าาา ดีจัง" หัวเข่าเสียดสีกับเนื้อนุ่มเป็นจังหวะ ไม่นานกฤตก็รู้สึกได้ถึงความเปียกที่ไหลซึมกางเกงลงมา จากนั้นพลอยไพลินก็เร่งจังหวะขึ้นถี่ ๆ ไม่ถึงนาทีร่างกายก็กระตุกเฮือกพร้อมกับส่งเสียงครางหวานออกมา "อ๊างงง" พลอยไพลินเสร็จสมคาหัวเข่าของกฤต เธอหอบหายใจให้อารมณ์กลับมาคงที่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานให้แฟนเด็ก "
(พี่พลอยกินข้าวหรือยังครับ) "กินแล้ว กฤตล่ะ" (กินแล้วเหมือนกัน พี่พลอย... ผมต้องไปทำงานอีกแล้วอะ) "เหรอ" พลอยไพลินบังคับไม่ให้น้ำเสียงดูเหงาหงอยเกินไป "งั้นกฤตไปทำงานเถอะ ตั้งใจทำงานนะ" (ครับ รักพี่นะ) "อืม" คำบอกรักทำให้พลอยไพลินใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง เธอวางสายจากแฟนหนุ่มแล้วหันกลับมาจัดการงานของตัวเองต่อ แต่สมาธิทั้งหมดกลับแตกกระเจิงเพราะเอาแต่คิดถึงกฤตซ้ำ ๆ สองเดือนกว่าแล้วที่กฤตไปฝึกงานที่ระยอง และมันก็เป็นเวลาสองเดือนกว่าที่เราทั้งคู่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย "เฮ้อ..." กฤตนั้นงานยุ่งมาก เพชรเองก็ไม่ต่างกัน ยุ่งถึงขั้นที่ระยองใกล้กับกรุงเทพแค่นี้ยังกลับมาหากันไม่ได้ ยุ่งจนแทบไม่ได้คุยกัน บางวันไม่มีแม้แต่สายเดียวจากกฤตและเพชรเลยด้วยซ้ำ กฤตเป็นลูกชายคนสุดท้องของบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ เขาเลือกไปฝึกงานกับบริษัทอื่นเพื่อลดคำครหาว่าใช้เส้นสาย แต่ขนาดหนีจากบริษัทตัวเองไปแล้วกฤตก็ยังถูกนินทาว่าใช้เส้นพ่อ แม่ และพี่ ๆ ถึงได้สอบสัมภาษณ์ผ่าน ลามมาถึงเพชรว่ากฤตฝากเพชรเข้าไปด้วย ทั้งคู่ก็เลยต้องการลบคำสบประมาทด้วยการสร้างผลงานให้เห็น ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่เด็กฝึกงานทั้งสองคนจะยุ่งเกินเด็กฝ
"มึง!" นิ้วสั่นระริกชี้หน้าเพื่อนสนิท เพชรพยายามห้ามตัวเองอย่างหนักไม่ให้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าหล่อ ๆ ของเพื่อน กล้าดียังไงถึงได้หลอกเขาว่าป่วย แถมใช้แฟนสาวของเขาเป็นเครื่องมือแบบนี้อีก "อะไร ไม่ชอบเหรอ" "มึงมัน...แม่ง!" เพชรจำใจลดมือลง จะว่าไปที่กฤตทำก็ไม่ได้แย่เสียทีเดียว เพชรไม่ค่อยได้ใช้เวลากับแฟนเพราะแฟนเรียนหนักและเรียนคนละมหาวิทยาลัย เมื่อวานพอเธอโทรหา ออดอ้อนไม่กี่คำเขาก็พุ่งไปคอนโดเธอทันที หลังจากนั้นก็จับแฟนกินจนลืมเวลา พอกลับบ้านมาตอนสาย ๆ แทนที่คนเปิดประตูบ้านจะเป็นแม่ แต่กลับเป็นเพื่อนสนิทที่ส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ พลาดแล้ว เพชรพลาดไปแล้ว "มึงไม่รักษาคำพูด กูบอกว่าสองอาทิตย์" "กูสั่งให้มึงห่างกับแฟนมึงสองอาทิตย์บ้างไหมล่ะ" "ไอ้กฤต" "ทะเลาะอะไรกันเด็ก ๆ" พลอยไพลินเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมคุกกี้หวานน้อยของโปรดของเพชร ในตอนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาเอวก็ถูกแขนแกร่งรวบไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย "กฤต!" "ไอ้กฤต! ลามปามนะมึง" "ทำไม นี่เมียกู" ฟอด! "แก้มนี้ก็ของกู" "กฤต!!" "ไอ้!!" เพชรชี้หน้าเพื่อน ทั้งโกรธทั้งหมั่นไส้ อยากลุกไปต่อยหน้ามันซักทีให้หายกวนประสาท ติดที่แม่ของเขาถูกจั
กฤตยันตัวขึ้น จับขาเรียวขึ้นพาดบ่าหนึ่งข้าง มันเป็นท่าโปรดของกฤต ส่วนพลอยไพลินนั้นตาโต ตื่นเต้นกับสิ่งที่กฤตทำทุกอย่าง เธอเป็นแม่ลูกหนึ่งที่อ่อนประสบการณ์ ครั้งแรกของเธอไม่มีอะไรน่าจดจำ แต่ครั้งนี้มันต่าง เธออยากเฝ้ามองทุกขั้นตอนที่กฤตทำ อยากจดจำทุกท่วงท่าและลีลาของเด็กคนนี้ "พี่พลอย" "หืม" "ถ้ารอบนี้ผมแตกเร็วห้ามแซวกันนะครับ พี่โคตรแน่นเลย ผมเหมือนจะตาย" พลอยไพลินพยักหน้ารับ กฤตเมื่อได้ท่าก็ค่อย ๆ ดึงท่อนเอ็นออกจากรูสวาทคับแคบ เสียงซี๊ดปากเบา ๆ ดังขึ้นจากเด็กหนุ่มเพราะเนื้อนุ่มดูดตอดเหมือนไม่ต้องการให้เขาออกไปไหน กฤตก้มลงมอง ดวงตาวาววับจ้องมองปากทางที่อ้าขยายอมท่อนเอ็นอวบใหญ่ไว้แทบปริขาด "พี่พลอย" "กฤต อื้อ" แม่ลูกหนึ่งรู้สึกเหมือนถูกดึงวิญญาณออกจากร่าง ทั้งอึดอัด ทั้งเจ็บ แล้วก็เสียวในเวลาเดียวกัน เธออยากให้กฤตขยับทำอะไรให้ความอึดอัดนี้หายไป แต่พอกฤตขยับตัวร่างกายเธอกลับดูดรั้งกฤตเอาไว้อย่างตะกละตะกราม "ผ่อนคลายหน่อยครับ ผมอยากกระแทกพี่จะแย่" "พี่ อ๊ะ พยายามอยู่" กฤตดึงท่อนเอ็นออกไปเกือบสุด มีเพียงแค่หัวหยักบานใหญ่ที่แช่คาในรูฉ่ำน้ำ เขามองภาพสวยงามนั้นอึดใจ ก่อนสะโพกสอบจะ
Rebyu