MasukEP7 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)
ฟอร์ยูที่ออกจากบ้านปีกขวาตั้งแต่ช่วงเช้า เพื่อกลับมาที่บ้านเช่าหลังเล็กที่กำลังจะถูกไล่ที่ เมื่อเธอยืนมองสภาพบ้านเธอไม่แน่ใจเลยว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้มันเรียกว่าบ้านได้หรือเปล่า เพราะมันเล็กจนแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้มากนัก ความปลอดภัยเท่าดับศูนย์
ที่ผ่านมาเธอมักจะทำงานอยู่ตลอดเวลาและกลับมานอนที่บ้านให้น้อยที่สุด เพราะที่นี่ไม่มีความปลอดภัยสำหรับผู้หญิงแบบเธอเลยแม้แต่น้อย แต่ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ ก็ต้องทนรับสภาพแบบนี้มาตลอด
“เฮ้อ”
หลังจากที่เธอเข้าบ้านไปเก็บของทั้งหมดที่มีใส่กล่อง เธอก็เริ่มมองว่าเธอจะเอามันทั้งหมดกลับไปที่บ้านพักแม่บ้านที่เธออยู่ตอนนี้ด้วยวิธีไหน แม้มันจะไม่เยอะมากมายอะไรนักแต่เธอก็ไม่สามารถถือมันด้วยตัวคนเดียวได้ จึงคิดว่าอะไรที่ไม่จำเป็นต้องเอาไป ทิ้งได้ก็ควรทิ้งไป
ทางด้านเอเดนที่ขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของผู้เป็นยาย เขาขมวดคิ้วนิดหน่อยเพราะผิดคาดที่คิดว่าฟอร์ยูจะมาที่นี่
“ สวัสดีครับยาย”
“เอเดน เข้ามาก่อนลูก”
“ ครับ วันนี้บ้านยายดูเงียบนะครับ ยายเลิกขายของแล้วหรอครับ”
“ ก็หลานชายไม่ยอมให้ขาย ยายก็เลยไม่ได้ขายไงลูก”
“ ยายต้องพักผ่อนเยอะๆนะครับ”
“ ยายรู้แล้ว ว่าแต่ฟอร์ยูเข้าทำงานที่บ้านปีกว่าแล้วใช่ไหม”
“ ครับยาย”
“ เป็นยังไงบ้าง น่าจะอยู่ได้ใช่ไหมลูก”
“ น่าจะอยู่ได้แหละครับยาย เห็นวันนี้บอกว่าแม่ผมอนุญาตให้ออกมาเอาของที่บ้าน”
“อ่อ บ้านเช่าตรงซอยข้างซอยเรานี่แหละ เห็นบอกว่าถูกไล่แล้ว ยายเห็นแล้วสงสารเลยฝากให้ไปทำงานกับแม่เรา”
“ ไล่ที่เหรอครับ?”
“ใใช่ ฟอร์ยูเช่าบ้านหลังเล็กอยู่คนเดียว เห็นบอกเจ้าของจะขายที่เลยไล่ที่อยู่”
“อ่อ”
หลังจากคุยกับผู้เป็นยายได้ไม่นาน ด้วยความอยากรู้มาเฟียหนุ่มจึงเดินทะลุมาอีกซอย ซึ่งมันต่างกับซอยบ้านยายของเขาราวฟ้ากับเหว ซอยนี้เป็นชุมชนแออัด แถมบ้านยังดูไม่เหมือนบ้านด้วยซ้ำไป
(กรี๊ดดดดดดดด)
เสียงกรีดร้องดังมาจากบ้านหลังเล็กที่ดูเหมือนเพลิงพักชั่วคราวมากกว่า มาเฟียหนุ่มเดินเข้าไปไกลก็เห็นว่าในบ้านกำลังมีคนยื้อแย่งบางอย่างกัน และเสียงแหลมที่ได้ยินนั้นค่อนข้างคุ้นหู
(ออกไปนะ!!!)
เมืีอมองเข้าไปปรากฏว่าเป็นแม่บ้านคนใหม่ของเขาที่เธอกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งดึงแขนดึงเสื้อไม่ยอมหยุด เธอดูดิ้นสุดชีวิตทั้งตบทั้งตี
แกร๊ก!!!!!! เสียงปืนที่ถูกปลดเซฟเตรียมยิงมันจอติดขมับของชายคนดังกล่าวทำให้ทั้งคู่หยุดการกระทำทันที
“มะ... มึงเป็นใคร”
“ กูไม่จำเป็นต้องเสียเวลาคุยกับมึง!! ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ 10 วินาทีมึงวิ่งหนีให้พ้นจากบ้านหลังนี้ เพราะถ้ามึงวิ่งไม่พ้นกูจะเป่าสมองมึงซะ!!!”
“อะ...เอ่อ...“
”หนึ่ง!! สอง!!!“
มาเฟียหนุ่มเพิ่งนับเพียงแค่สองเท่านั้น ชายคนดังกล่าวก็วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนด้วยความเร็วออกไป
หญิงสาวที่ใบหน้าไม่ค่อยดีนัก ก่อนที่เธอจะรีบดึงเสื้อตัวเองขึ้น
” แล้วนี่เธอเป็นบ้าอะไรมายืนดึงเสื้อกับผู้ชายกลางวันแสกๆ“
” ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย...“
เอเดนสังเกตว่าหญิงสาวมีแววตาที่หวาดกลัวเล็กน้อย ตามแขนของเธอมีแต่รอยช้ำจากการดึงกันเมื่อสักครู่อย่างแน่นอน
” ไอ้เวรนั่นมันเป็นใคร“
” พวกขี้ยาแถวนี้...“
” โดนแบบนี้บ่อย?“
หญิงสาวไม่ได้ตอบเป็นประโยคแต่เธอได้แต่ก้มหน้าและพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนมือเรียวจะค่อยๆเก็บของที่หล่นออกจากกล่อง
มาเฟียหนุ่มเองก็ชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็มีใบหน้าเรียบนิ่งตามเดิมก่อนจะเอ่ยขึ้น
” ที่นี่มันยังเรียกว่าบ้านได้อีกหรอ“
” มันอาจจะดูไม่เหมือนบ้าน แต่มันก็ทำให้ฉันมีที่นอนทุกวัน“
” แล้วทำไมเธอถึงไม่ไปอยู่บ้านที่เธอมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้าน?“
” นั่นไม่ไม่ใช่บ้านฉันจะไปอยู่ได้ยังไง“
” ไม่ใช่บ้านเธอ? แล้วทำไมชื่อเธอถึงอยู่ที่ทะเบียนบ้านนั้น?“
” บ้านป้า“
” เอาเถอะ ฉันไม่อยากรู้เรื่องของเธอนักหรอก“
” แล้วคุณเข้ามาในซอยบ้านฉันทำไม?“
” ฉันมาหายายฉัน ถ้าไม่เพราะยายฉันพูด ฉันคงไม่เดินมาดูเธอหรอก“
” คุณยายหรอ??“
ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ของมาเฟียหนุ่มสั่นขึ้นในกระเป๋ากางเกงในขณะที่เขากำลังคุยกับหญิงสาว มือหนาคว้าโทรศัพท์ออกจากกางเกงก่อนเห็นที่หน้าจอมันปรากฏชื่อของใครบางคน
หญิงสาวไม่ได้ตั้งใจจะถือ วิสาสะมอง แต่มันกลับมองเห็นว่าที่หน้าจอเป็นชื่อบางอย่างที่เป็นภาษาอังกฤษคล้ายกับชื่อผู้หญิง
” วันนี้กลับบ้านปีกขวาแล้วเข้าไปรอฉันที่ห้องทำงาน“
เมื่อจบมาเฟียหนุ่มเดินออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ หญิงสาวที่มองตามด้วยความไม่เข้าใจได้แต่เก็บของต่อเพื่อออกไปเรียกแท็กซี่กลับไปที่บ้านปีกขวา
(โทรมาหาฉันมีอะไร)
(อืม)
(วันนี้กับวันนั้นมันคนละวันกัน มันจะเหมือนกันได้ยังไง)
(เธอคิดให้ดีก่อนแล้วค่อยกลับมาคุยกับฉัน)
หลังจากนั้นมาเฟียหนุ่มก็กดวางสายในขณะที่เขานั่งอยู่บนรถที่จอดอยู่หน้าบ้านของผู้เป็นยาย
บ้านปีกขวา
หลังจากที่กลับมาจนถึงบ้านพักแม่บ้านที่บ้านปีกขวา ฟอร์ยูเอาของเท่าที่จำเป็นกลับเข้ามาแล้วเก็บเข้าตู้เสื้อผ้า เธอไม่ได้มีทรัพย์สินอะไรติดตัวมากนัก และเมื่อนึกขึ้นได้ว่ามาเฟียหนุ่มซึ่งเป็นเจ้าของบ้านปีกขวาที่เธอดูแลอยู่จากงานใหม่ที่มาเป็นแม่บ้านที่นี่ เขาเคยสั่งเธอว่าหลังจากกลับมาที่บ้านให้ไปเจอเขาที่ห้องทำงาน
“ คงยังไม่กลับมาหรอกมั้ง”
หญิงสาวคิดว่ามาเฟียหนุ่มรับสายจากแฟนสาวของเขทแล้วอาจจะกลับมาที่บ้านช้า ทำให้เธอชะล่าใจกับการที่ไปตามคำสั่ง
จนกระทั่งเสียงวอร์แม่บ้านที่เอวเธอดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมากดผิดกดถูกก็มีเสียงดังออกมาทำให้เธอสะดุ้งสุด
(ฉันสั่งให้เธอมาที่บ้านฉัน แล้วป่านนี้เธอไปเดินหลงอยู่ที่ไหน!)
(เอ่อ..ค่ะๆ)
(ฉันให้เวลาเธอ 5 นาที ถ้ามาไม่ถึงบ้านฉันเธอมีเรื่องแน่)
(ค่ะๆ)
หลังจากปิดวิทยุสื่อสารระหว่างเจ้านายหนุ่มกับแม่บ้าน เธอรีบเดินออกจากห้องพักก่อนตรงไปยังบ้านปีกขวาของเจ้านายหนุ่มทันที ระหว่างทางเดินไปก็แอบบ่นในใจไป ว่าเขาจะขู่เธอวันละกี่ร้อยครั้งกันแน่
“ค่ะ”
“ ฉันมีชื่อ”
“ค่ะ คุณเอเดน”
“ ฉันสั่งให้เธอมาหาที่ห้องทำงาน แล้วป่านนี้ทำไมเธอต้องให้ฉันตาม?”
“ ขอโทษค่ะ ฉันเพิ่งเก็บของเสร็จ”
“ แขนเธอ ทายาหรือยัง”
“คะ?”
“ ก็แขนเธอที่มันช้ำน่ะ ทายาหรือยัง เดี๋ยวเจ็บแขนแล้วจะถูบ้านฉันไม่สะอาด”
“อ่อ ยังค่ะ รอยช้ำแค่นี้เดี๋ยวก็หายค่ะ”
“ ตอนนี้แม่บ้าน บ้านฉันถูกส่งไปทำงานที่อื่น เธอรับผิดชอบบ้านฉัน อะไรที่ควรหยิบ อะไรที่ไม่ควรแตะ หัวหน้าแม่บ้านบอกเธอหรือยัง”
“ ยังบอกไม่หมดค่ะ”
“ ในบ้านฉันทรัพย์สิน โทรศัพท์มือถือส่วนตัวของฉัน และเอกสารสำคัญ ห้ามแตะเด็ดขาด อีกอย่าง ตู้เก็บของในห้องทำงานฉันซ้ายมือหลังโต๊ะทำงาน ห้ามแตะเด็ดขาด เข้าใจไหม”
“ เข้าใจค่ะ”
“ ถ้าแบบนั้นขึ้นไปทำความสะอาดห้องนอนฉันหน่อย วันนี้ฉันจะนอนที่บ้าน”
“ แล้วปกติคุณไม่ได้นอนที่บ้านหรอคะ”
“ ไม่ต้องถาม ไม่ใช่หน้าที่เธอที่ต้องมาถาม”
“อ่อ ค่ะ”
“ ไปสิไปทำงาน ต้องให้ฉันอุ้มเธอขึ้นไปส่งหรือไง?”
“ไม่ค่ะๆ”
EP20 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)แม่บ้านสาวที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในจุดที่จะต่อรองอะไรได้แม้แต่น้อย เธอเลือกที่จะเดินไปที่โต๊ะอาหาร ปรากฏว่าอาหารที่อยู่บนโต๊ะมันเป็นอาหารชุดเดียวกันกับที่เสิร์ฟให้เจ้านายทุกบ้านในวันนี้“แบบนี้ไม่ดีแน่เลย ถ้าฉันนั่งกินข้าวตรงนี้ถูกไล่ออกแน่เลยค่ะ”“ฉันเป็นคนสั่ง แล้วใครกล้าไล่เธอออก?”“ก็ไม่ได้อยู่ดีค่ะ”สุดท้ายมาเฟียหนุ่มต้องขมวดคิ้วอีกรอบ เมื่อเห็นว่าแม่บ้านสาวถือจานข้าวและตักกับข้าวใส่จานมาอีกเล็กน้อย ก่อนจะมานั่งตรงบันไดแล้วกินข้าวในมื้อนั้น“เธอนี่มันตลกชะมัด”“ตกงานตอนนี้ไม่มีที่อยู่ เดี๋ยวได้ไปนอนที่ศาลาข้างทาง ไม่เอาหรอกค่ะ”“ฉันก็ไม่ได้บอกจะไล่เธอออกสักหน่อย กลัวอะไรนักหนา”“กลัวสิคะ ทำผิดกฎต้องถูกไล่ออก”“ฉันถามเธอหน่อย คนที่นั่งพูดอยู่ต่อหน้าเธอนี่ไม่ใช่เจ้านายบ้านนี้หรือไง”“ใช่ค่ะ”“ใช่ไง กลัวอะไรนักหนา ฉันบอกว่าไม่ไล่ออกก็คือไม่ไล่ออก กินเสร็จแล้วค่อยไปหา ถึงเวลาก็เข้าไปนอนซะ”“ค่ะ”หลังจากกินเสร็จ แม่บ้านสาวก็ออกจากบ้านปีกขวาของเจ้านายหนุ่ม แล้วเข้าไปที่สวนหลังบ้านอีกครั้ง ที่กระจกบานใหญ่เอเดนกำลังยืนกอดอกมองออกไปยังสวนด้านหลัง สายตายังคง
EP19 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)ประโยคนั้นของเจ้านายหนุ่มทำเอาแม่บ้านสาวถึงกับใบหน้าถอดสี หลังจากที่เขาเดินออกไป ลูกน้องคนสนิทของเจ้านายหนุ่มก็เอ่ยบางอย่างขึ้น“ทำไมจู่ๆ ถึงเอาของนายออกจากบ้านได้ น้องฟอร์ยู?”“หนูไม่รู้ตัวเลยพี่ ตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออก ซวยชะมัด”“พี่มองจากในกล้อง พี่ดูออกนะว่าเมา ทำไมถึงเมาแล้วเข้าไปในบ้านนายได้?”“พี่เป็นลูกน้องคนสนิทคุณเอเดนใช่ไหม?”“ใช่”“งั้นฉันก็พูดกับพี่ได้สิ เมื่อคืนคุณเอเดนเป็นคนพาฉันออกไปข้างนอก แล้วก็ซื้อแอลกอฮอล์ให้ดื่ม”“นายเนี่ยนะ!!”“คนอื่นน่าจะไม่มีใครรู้หรอกพี่ นายพี่เขามีมุมที่ไม่เคยมีใครเห็นเหมือนกันนะ”“แปลกมาก นายไม่เคยเข้าใกล้ลูกน้องคนไหน จะบอกโชคดีก็ไม่ใช่เพราะตอนนี้ก็กำลังจะซวยนะเนี่ย”“ใช่ไงพี่ เดี๋ยวหนูรีบอาบน้ำแต่งตัวก่อน เดี๋ยวถูกสับ”เมื่อถึงเวลา แม่บ้านสาววิ่งด้วยความกระหืดกระหอบมาที่บ้านปีกขวาของเจ้านายหนุ่ม เมื่อมาถึงปรากฏว่าเขานั่งกอดอกหน้านิ่งอยู่ที่โซฟา เพราะบรรยากาศที่ดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก“บริเวณบ้านฉันมีอยู่แค่นี้ เธอเอาแหวนแม่ฉันเก็บไว้ตรงไหน!!”“เดี๋ยวฉันจะรีบหาให้ค่ะ”“ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่ให้ยุ่ง”“ขอโทษค่ะ ตอ
EP18 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)สุดท้ายสาวก็จำใจต้องขึ้นรถเจ้านายหนุ่มซึ่งตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกใดมากนัก หากยืนอยู่ตรงนี้นานกว่านี้ อาจจะทำให้บอดี้การ์ดที่กำลังเปลี่ยนเวรกันเห็นเข้า“คุณเอเดนมีแขกที่บ้านไม่ใช่เหรอคะ ทำไมถึงออกมาข้างนอกแบบนี้หรอคะ”“แล้วเธอจะให้ฉันอยู่ทำอะไร?”“ไม่รู้ค่ะ... เห็นพวกพี่แม่บ้านคุยกันว่า แขกที่มาเป็นแฟนเก่าใช่ไหมคะ”“อืม”“แฟนสวยขนาดนี้ คุณเอเดนก็หล่อ เหมาะสมกันดีนะคะ เสียดายที่เลิกกัน”“เลิกกันไม่น่าเสียดายเท่ากับทนคบกันให้มันเสียเวลาหรอก แบบนั้นคงน่าเสียดายเวลาน่าดู”เธอรู้สึกว่าเจ้านายหนุ่มของเธอคงมีเหตุผลที่เลิกกันมากกว่าที่ทุกคนคิด แต่นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของเขาซึ่งเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะถามมากไปกว่านี้ ทำได้แค่เพียงนั่งอยู่บนรถจนกระทั่งมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง“ทำอะไรเหรอคะ?”“เธอดื่มเป็นหรือเปล่า?”“ก็ นิดหน่อยค่ะ”เขาพามายังสถานที่ริมแม่น้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งมีที่นั่งบรรยากาศดี ก่อนจะนั่ง มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามินิมาร์ทที่อยู่ไม่ห่างนัก ก่อนซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาจนเต็มถุงเสียงเปิดเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แบบกระป๋องถูกเปิดด้วยความซ่า ก่อนที่เขาจะยื่นมันให
EP17 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)"ฉันก็แค่มาดูค่ะ เห็นคุณเอเดนยังไม่กลับบ้าน เป็นห่วง"".................."ฟอร์ยูที่เพิ่งรู้สึกตัวว่าพูดจาสุ่มเสี่ยงออกไป เมื่อเอเดนที่เงียบไปไม่ตอบอะไรกลับ เธอยกมือขึ้นปิดปาก ก่อนทำท่าจะหนีออกจากตรงนั้น แต่กลับถูกเขาดึงคอเสื้อเอาไว้"จะไปไหน""เอ่อ..กลับไปนอนค่ะ""หน้าผากเธอหายเจ็บแล้วหรือไง""ยังค่ะ""มาแล้ว ไปเตรียมน้ำให้อาบหน่อย""เอ่อ..ค่ะๆ"หลังจากเธอถูกเจ้านายหนุ่มกักตัวเอาไว้ แล้วให้เธอนั่งนวดไหล่ให้ในขณะที่เขาแช่น้ำอยู่ในอ่าง ตอนนี้หัวใจดวงน้อยๆ ของฟอร์ยูเต้นไม่เป็นจังหวะ ภาพนี้มาอีกแล้ว ในห้องน้ำที่เขาเปลือยเปล่าแบบนี้"นวดแรงอีกหน่อย""ค่ะ""เธอมีแฟนหรือเปล่า?""เอ่อ..ไม่มีค่ะ""ไม่คิดจะมี?""คิดค่ะ แต่ไม่มีใครจีบ""ตลก จะว่าไปใครจะจีบเธอ เพี้ยนแบบนี้""อ้าว ถึงฉันไม่สวย แต่ฉันเป็นคนดีนะคะ""คนดียังไง""ก็ฉันถ้ารักใคร ฉันรักจริงๆ ฉันไม่เคยโกงคนอื่น""ไม่เคยมีแฟน รู้ได้ยังไงว่าตัวเองรักใครรักจริง?""จนแบบนี้ ถ้านิสัยไม่ดีอีก ไม่เหลืออะไรให้น่าสนใจแล้วค่ะ""ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องรวย ไม่จำเป็นต้องสวยสักนิด แค่รักเดียว ก็พอ"จู่ๆ เอเดนก็เอ่ยขึ้
EP16 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)ฟอร์ยูที่ตกใจสุดขีดเมื่อเธอไม่ได้สังเกตเลยว่าเจ้านายของเธอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เธอเดินผ่าน ตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่เธอกลายเป็นคนที่ขวัญอ่อน เจออะไรนิดหน่อยเป็นต้องตกใจ โดยเฉพาะกับเอเดนเจ้านายหนุ่ม ยิ่งเมื่อคืนเผลอไปเห็นในส่วนที่ไม่ควรเห็นเข้า มันทำเอาเธอตกใจจนทำอะไรประหลาดเข้าไปเมื่อคืนนี้ ด้วยการเดินชนกระจกจนจำอะไรไม่ได้ นอนหลับในห้องนอนของเขาไปตลอดทั้งคืน ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่ามันน่าอาย“คุณเอเดนมีอะไรให้ฉันทำหรือเปล่าคะ”“วันนี้ฉันช่วยเธอเอาไว้ ลืมหรือเปล่า”“ขอบคุณค่ะ ฉันไม่ลืมค่ะ คุณเอเดนต้องการให้ฉันทำอะไรตอบแทนคะ”“ยังคิดไม่ออก แต่อย่ามาทำอะไรประหลาดแบบนี้ในห้องนอนฉันบ่อย”“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ เมื่อคืนนี้ฉันเห็น…”“เห็นอะไร?”“ก็เห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นค่ะ”“อะไรที่ไม่ควรเห็นที่เธอพูดนี่มันคืออะไร?”“ได้ด้วยเหรอคะ”“เธอก็ลองพูดมาสิ ว่าที่เธอเห็นมันคืออะไร หรือว่าอยากจะเห็นมันอีกสักรอบ?”“มะ...ไม่ค่ะ”“แล้วที่เธอขวัญอ่อนขนาดนี้ มันทำให้เธอตกใจอะไรนักหนา”“ก็มัน...ใหญ่กว่าแขนฉันอีก”เจ้านายหนุ่มถึงกับกรอกตาไปมา เมื่อเธอกล้าที่จะอธิบายรูปลักษณ์ของม
EP15 - กลรัก เจ้านายตัวร้าย (เอเดน)หญิงสาวปรือตาตื่นขึ้นก่อนจะมองไปรอบๆ มือนึงยกขึ้นจับหน้าผากเมื่อรู้สึกว่ามันเจ็บแปลกๆ"ตายแล้ว!!!!"ฟอร์ยูร้องขึ้นเมื่อรู้ตัวว่านอนอยู่บนเตียงในห้องนอนของเจ้านายหนุ่ม แต่ในห้องไม่พบว่าเขาอยู่ด้วย ตอนนี้ไม่รู้ว่าคือเวลาไหน เพราะห้องนี้ม่านทึบสนิทจนเหมือนห้องมืดที่ไร้แสงตะวันสาดส่องเข้ามาได้เธอเบิกตากว้างเมื่อได้ยินเสียงมาจากด้านนอก อย่าบอกนะว่ามีใครเข้ามาที่นี่ เธอรีบปิดผ้าห่มแล้วหลบเข้าไปด้านในทันที"เฮ้ย!! คุณเอเดนอยู่หน้าบ้านไม่ใช่เหรอ ทำไมมีคนนอนบนเตียง"ชัดเลย นั่นเสียงแม่บ้านที่เข้ามาทำความสะอาด แสดงว่าตอนนี้เช้าแล้วแน่ๆ นี่เธอมาหลับอยู่ในห้องนี้ถึงเช้าได้ยังไงกัน แล้วเธอควรเริ่มงานแล้วด้วย แบบนี้จะทำยังไงดี"หรือว่าคุณเอเดนพาสาวเข้ามา ขะ..ขอโทษค่ะ พอดีเราทราบค่ะว่ามีแขกอยู่"แม่บ้านเอ่ยขอโทษก่อนที่จะค่อยๆถอยหลังเตรียมออกจากห้อง แต่เมื่อเดินถอยหลังกลับชนเข้ากับเจ้านายหนุ่มที่เดินขึ้นมาพอดี"ใครให้ขึ้นมา""ขะ..ขอโทษค่ะคุณเอเดน""ฉันสั่งไม่ให้ใครเข้ามา? ไม่ได้รับคำสั่งหรือไง"แม่บ้านสองคนเบิกตากว้างก่อนจะมองหน้ากัน ว่าเธอสองคนพลาดแล้วที่ไม่ได้เช