เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 4 อยากมีสะใภ้เป็นดารา
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-11 21:37:53บทที่ 4 อยากมีสะใภ้เป็นดารา
“วันนี้พ่อไปไหนจ๊ะ”
“วันนี้วันพฤหัสแล้ว พ่อไปนอนในเมือง”
สิ้นคำเจ้าเด็กน้อยพลันกระโดดผลุงทีเดียวไปเกาะหลังกว้างใหญ่ด้วยส่วนสูงร้อยแปดสิบห้า มือเล็กเหนี่ยวคอใหญ่กว้างของพ่อไว้แน่นยื่นหน้าไปด้านหน้าดั่งลูกลิงเกาะต้นมะพร้าว
“ทำไมพ่อต้องไปนอนอีกบ้านด้วย ทำไมพ่อไม่อยู่กับจอมใจทุกวันล่ะจ๊ะ”
สำเนียงเหน่อเล็กน้อยไม่มากจากหน้าหวาน เด็กน้อยถามคำถามปนกระเง้ากระงอดทำให้ผู้เป็นพ่อยิ้มออกมา มือใหญ่หยิบหวีขึ้นหวีผมให้เรียบร้อย เนื่องจากวันนี้เขาไม่ได้เข้าหน่วยราชการฉะนั้นจึงไม่ได้ลงน้ำมัน เพียงหวีให้เรียบเท่านั้น
“พ่อต้องไปดูร้านค้าด้วย”
“เฮอะ! จอมใจรู้นะ พ่อซ่อนสาวไว้ใช่ไหม”
เด็กน้อยยังเซ้าซี้ถามไม่หยุดจนคนเป็นพ่อคลี่ยิ้มปากกว้างออกสุดส่งให้ใบหน้าหล่อเหลายิ่งเปล่งประกาย เขามองตอบลูกสาวในกระจกที่ส่งสายตากลมโตตาแป๋วมาให้
“ใครบอกกัน พ่อจะมีสาวที่ไหนได้ แค่มีจอมใจคนเดียวก็พอแล้ว”
“ฮ่า ฮ่า พวกแม่เพื่อนพูดกัน”
มือที่กำลังหวีผมอยู่ชะงักทันที
“แม่ของไอติมบอกว่าพ่อมีอีหนูอยู่อีกอำเภอ ไปหาทุก ๆ วันเสาร์ ส่วนแม่ของสตางค์บอกว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ ไปหาทุกวันอาทิตย์ต่างหาก อยู่ในอำเภอเดียวกันนี่ล่ะ”
กำนันจอมพลอึ้งไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงแหลมเล็กเจื้อยแจ้ว มือใหญ่สีเข้มกุมมือลูกสาวที่คล้องคอเขาอยู่พาเดินออกนอกห้อง
“จอมใจก็อย่าไปฟังเรื่องเหลวไหล”
“แล้วมันเรื่องจริงหรือเปล่าจ๊ะพ่อ”
เขาอึ้งงันไปไม่ตอบ ด้วยนิสัยเป็นคนตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ทั้งเกลียดการโกหกทำให้ไม่ยอมตอบลูกสาวเพียงคนเดียวแสร้งพาเดินออกไปยังระเบียงบ้านโดยเร็ว
"อ้าว นั่น มาโน้นแล้ว”
เสียงแม่ทองประศรีพูดตะโกนมาจากชั้นล่าง จอมพลจึงรีบพาลูกสาวเดินไปยังระเบียงชะโงกหน้าดูเห็นผู้ใหญ่บ้านคมสันแต่งกายชุดข้าราชการนั่งคร่อมรถจักรยานยนต์สีแดงคันเก่ง
“ว่าไงคมสัน”
“หวัดดีครับกำนัน”
คมสันยกมือไหว้ทันทีเมื่อเห็นหน้ากำนันรูปหล่อของตำบลบางปลาม้า ด้านหลังกว้างคือลูกสาววัยแปดขวบตัวน้อยห้อยโตงเตงพูดคุยกึ่งหัวเราะ
“มีเรื่องอะไร”
“ก็เรื่องกองทุนครับกำนัน เงินจะมาเดือนหน้านี่แล้ว ทางพวกผู้ใหญ่หมู่อื่นอยากให้กำนันนัดประชุมสักหน่อย”
“เอ้างั้นก็ขอวันพรุ่งนี้แล้วกัน วันนี้คงไม่สะดวกพี่จะเข้าเมืองแล้ว”
“ครับกำนัน”
คมสันตั้งท่าสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์
“อ้าว จะไปแล้วหรือผู้ใหญ่สัน”
“ครับจะรีบไปบ้านอื่นอีก ลาเลยครับ”
คมสันยกมือไหว้ลาทั้งแม่ของกำนันและกำนันจอมพล เขาทำงานเป็นผู้ใหญ่บ้านมาเกือบปีแล้ว ไม่เคยเห็นกำนันหลุดสำเนียงท้องถิ่นสุพรรณเลยสักครั้งทั้ง ๆ ที่คนในบ้านแกก็พูดเหน่อกันหมด
เหลือบเห็นลูกสาวกำนันยังห้อยตัวด้านหลังพ่อสนุกสนานขณะที่กำนันพาเดินลงบันไดบ้านเตรียมไปส่งที่โรงเรียนประจำอำเภอ
กำนันทั้งรวยทั้งหล่อ ไฉนเมียถึงทิ้งได้หนอ
“เอ้า ๆ อย่าชักช้ากัน สายแล้ว”
เสียงเหน่อของทองประศรีเร่งลูกชายกำนันคนดังกับหลานสาวที่ยังหัวเราะร่าบนหลังพ่อ
“ย่า ๆ ศุกร์นี้ขอดูละครหน่อยนะจ๊ะ”
“ละครอะไรจอมใจ”
กำนันก้มเปิดประตูรถกระบะสองตอนสี่ประตูสีดำ จับลูกสาวนั่งเบาะหลังพร้อมคาดเข็มขัดนิรภัย
“เรื่องทาสรักจ้าพ่อ เล่นตอนแรก”
“เจ้าจอมใจมันชอบหนูไอริณ”
กำนันจอมพลชะงักมือขณะที่กดล็อคประตูก่อนหันกลับไปทางแม่เห็นใบหน้ากลมยุ้ยอย่างคนสูงวัยยิ้มแก้มปริสายตาเจ้าเล่ห์
“แม่... อย่าไปพูดอะไรให้จอมใจได้ยินนะ เด็กมันกำลังโต ฟังผู้ใหญ่พูดกันแล้วเอาไปพูดผิด ๆ ถูก ๆ”
“แม่ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่บอกว่าจอมใจมันชอบหนูไอริณ”
รอยยิ้มกว้างฉีกจนแทบถึงใบหูของมารดาทำเอากำนันจอมพลขัดเคืองใจ
“เอาเป็นว่าแม่จะพูดอะไรก็ระวังแล้วกัน นี่ก็ไปได้ยินพวกแม่เพื่อนนินทาผมแล้วมาถาม ผิด ๆ ถูก ๆ ตามประสาเด็ก”
“ไอ้จอมใจมันถามเรื่องอะไรเล่าไอ้พล”
กำนันคนดังเงยหน้าขึ้นมองไปทางระเบียงบ้านชั้นสองเมื่อได้ยินเสียงพ่อ อดีตผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่งของอำเภอบางปลาม้าตะโกนลงมาเสียงดังสำเนียงเหน่อหนักชัดกว่าทองประศรี
“ก็เรื่องผมไปค้างบ้านใหญ่ เฮ้อ! ช่างมันเถอะพ่อ แม่ ผมไปล่ะ”
“ฮ่า ฮ่า เจ้าจอมใจมันคงไปถามจี้ใจดำล่ะสิไอ้พล”
จอมพลไม่ตอบรีบเปิดประตูเข้าไปในรถทันทีแล้วขับออกจากลานบ้าน มองกระจกหลังยังเห็นพ่อกับแม่ยืนยิ้มมองตามรถจนลับตา
“แม่”
“เออ ว่าไง”
“ไอ้พลนี่มันยังจะคิดถึงหนูไอริณไหมนะ”
ทองประศรีหยุดล้างเท้าตรงโอ่งดินตีนบันไดบ้านก่อนเดินขึ้นไปชั้นสอง
“มันสาวเยอะขนาดนั้น ไม่มีเวลาคิดถึงหนูไอริณหรอกตาแก่”
“เฮ้อ! น่าเสียดายเนอะ ถ้าบ้านเรามีสะใภ้เป็นดาราสักคนคงดีไม่น้อย”
“ฝันไปเถอะตาแก่ หนูไอริณเขาดาราดัง นี่กำลังมีข่าวฉาวไม่ดีเท่าไร เห็นว่าไปเป็นเมียน้อยลูกชายเจ้าของช่อง”
“เมียน้อย! ดาราดังระดับนั่นเนี่ยนะ”
“ข่าวเขาว่ายังงั้น มีรูปหลุดจูบกันนัวเนียในรถด้วย”
“เออว่ะ พอไปเป็นดาราก็คงไม่ใสซื่อเหมือนตอนเป็นเด็กแล้ว”
“โธ่พ่อ! ไอ้ลูกเรามันชั่วเอง ดันไปทำผู้หญิงท้องสะก่อน แล้วนี่พอมันคลอดลูกก็ทิ้งลูกไว้หายหัวไปเลย เฮ้อ! อย่าไปพูดถึงอดีตเลยพ่อมึ๊ง พูดถึงอนาคตดีกว่า เมื่อไรไอ้พลลูกเราจะแต่งเมียสักที”
“ใครจะเอามันแม่มึง เลี้ยงเด็กไว้เยอะขนาดนั้น ฉาวไปทั้งจังหวัด”
“เฮ้อ! เอาเถอะ สักวันแล่ะ มันคงได้เมียกับเขา”
“แล้วนี่แม่มึงไม่ไปวัดแล้วรึ”
“โอ๊ย ตายห่าแล้วพ่อมึง ลืมไปเลย แม่ไปก่อนนะ”
จอมทัพมองภรรยาร่างท้วมกระวีกระวาดลงบ้านไปอีกครั้งพร้อมขับรถเก๋งคันใหญ่ออกไป พลันส่ายหน้า ตะโกนตามหลังรถเสียงดังทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเมียจะไม่ได้ยิน
“แม่มึงเอ้ย! เอาเบนซ์ไปสะด้วย กะจะเอาไปอวดชาวบ้านเขาล่ะสิ ฮ่า ฮ่า”
บทล่าสุด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2“คัท คัท!!”ดาราสาวเงยหน้าขึ้นจากพื้นในท่าก้มกราบเมื่อได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งคัท ใบหน้าหวานยังเปื้อนคราบน้ำตาจากบทนางวันทองในเรื่องขุนแผนขุนช้างฉบับรีเมคไอริณกวาดตามองโดยรอบผ่านนัยน์ตาฉ่ำน้ำ เห็นเด็กในกองกำลังปิดไฟเก็บของ ตอนนี้คงราวสามทุ่มแล้ว“คุณไอริณคะ”เสียงเปี้ยกดังขึ้นด้านข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้ายื่นส่งมาให้เธอ“ขอบใจจ๊ะ”“กำนันรอนานแล้วค่ะ”“บอกให้เขารออีกเดี๋ยว ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ไอริณ ดาราดังลุกขึ้นจากพื้นเรือนไม้ทรงไทยโบราณริมลำน้ำสุพรรณบุรี เดินลงบ้านหางตามองเห็นคนร่างสูงแกร่งผิวสีเข้มยืนหน้าเง้ารอ ตั้งแต่เมื่อเย็นฮึ สมน้ำหน้า คนร่างเล็กเดินตัดใต้ถุนเรือนตรงไปยังเต้นท์สำหรับนักแสดงเพื่อเปลี่ยนชุด“เชอรี่”“ว่าไง”“คืนนี้นอนบ้านแม่เราหรือเปล่า”“คงไม่ ขับกลับกรุงเทพเลย ผู้กำกับสั่งพักกองสามวัน”“สามวัน! อะไรกัน พักอีกแล้ว”เชอรี่เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ เพ่งมองเพื่อนรักกำลังถอดชุดเปลี่ยนเสื้อผ้า“ก็ผัวใครล่ะ มายืนหน้าบึ้งรอเมียอยู่ได้”“กะ ก็ พี่พลเขาแค่เป็นห่วง”ดาราสาวเสียงอ่อยลงหยิบเสื้อผ้าชุดเดรสขึ้นสวม แม้ปากพูดประชดประชันแต่ใจจริงนั่นพองฟู“ห่วงหรือหวง
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 01“อื้อ อื้อ ม่ะ ม่ะ”เสียงเล็กอู้อี้ดังขัดใจยามโดนแย่งของรักไปจากมือ ดวงตาคมกล้าแม้ว่ายังกลมโตและใสซื่อดั่งเด็กน้อยวัยแปดเดือน แต่เมื่อมองให้ดีรู้ได้เลยว่าโตมาเมื่อไรได้กลายเป็นตัวปัญหาของหมู่บ้านแน่นอน โดยเฉพาะสาว ๆจอมพลจ้องหน้าลูกชายนิ่งในมือเขาคือของเล่นนุ่มนิ่มที่ลูกชายเอาเข้าปากมาแล้วสักพัก“จอมภพ อันนี้มันเอาเข้าปากไม่ได้”ดวงตาเล็กดื้อดึงคล้ายตัวเขาแต่ในฉบับย่อเล็กกว่ากำลังจ้องตอบก่อนตั้งท่าเบะปากคล้ายตะโกนร้องไห้หาคนช่วยคนร่างโตชะงักมองซ้ายขวาหาเมียจ๋าสุดที่รักพลันนึกได้ว่าวันนี้มีออกกองถ่ายทำซีรีซ์ที่ถ่ายค้างไว้เมื่อปีกลายเพราะท้องดันโตสะก่อน“แม่จันทน์ไม่อยู่วันนี้ มางอแงไม่ได้นะ”เสียงเข้มต่ำพยายามทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนหวาดหวั่น แต่เด็กชายคนนี้รู้ดีฉลาดเกินเด็ก น้ำเสียงดุดันไม่ได้ทำให้จอมภพกลัวแต่อย่างใด ยังส่งสายตาดื้อรั้นอ้าปากเตรียมแผดเสียงร้อง“พ่อจ๋า พ่อทำอะไรอยู่น่ะ เดี๋ยวจอมใจไปโรงเรียนสาย”ตึก ตึก ตึกจอมใจวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ตั้งแต่แม่ไอริณแต่งงานกับพ่อก็ให้รับจอมใจมาอยู่ด้วยที่บ้านใหญ่ กลับไปนอนกับปู่ย่าเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์“ก็น้องเอาอันนี้เข
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์
บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์แควก!!เสียงสไบขาดทำให้ไอริณผละหน้าออกทันที“กำนัน นี่ชุดกองถ่าย”“ช่างมัน ซื้อใหม่”“อื้อ อือ”จอมพลโถมร่างให้คนร่างเล็กล้มลงนอนหงายแล้วกระชากสไบลงจนพ้นเนินนมใหญ่ทั้งสองข้าง“ไม่ใส่ชุดชั้นในเมียจ๋า”“ก็ชุดไทย ใส่แต่จุกปิดหัวนม”ไอริณดึงจุกปิดหัวนมออกทั้งสองโยนลงพื้น แล้วค่อยกอบขึ้นให้เต้าชิดกัน“กำนันชอบนมจันทน์ไหม”“อ่า สวย ชอบมากเมียจ๋า อืม เลียหน่อยนะ อ่า”จอมพลโน้มหน้าลงหาทันทีปาดลิ้นเลียวนยอดหัวนมทั้งสองข้างสลับไปมาซ้ายขวาทั้งดูดขมเม้ม“อ่า ดูดแรง ๆ สิกำนัน”“อือ เมียชอบแรง ๆ เหรอจ๊ะ กำนันจัดให้”ปากหนาครอบลงดูดแรงอีกมือคลึงขยำเต้าบีบจนเนื้อปลิ้นล้นมือ ขยับฟันกัดหัวนม“อ่า จันทน์ชอบ แรง ๆ”สองมือขยำเต้าแรงขึ้นปากครอบหัวดูดดึงเคลื่อนลงตามรอบเต้าใหญ่ทั้งขบเม้มกัด ทั้งดูดจนขึ้นรอยจ้ำทั่วใบหน้าเข้มเลื่อนลงมือกระชากผ้าถุงขึ้นตลบจนพ้นเนินสวาทแล้วมุดหน้าลงทันทีไม่รอช้า ให้ไหล่ดันต้นขาคนร่างเล็กไว้เปิดออก เอานิ้วเปิดแหวกปาดลิ้นขึ้นลงกระหายหิว“พี่รอตั้งนาน หิวจันทน์จะแย่ อยากเลียดูดแบบนี้ อ่า ซู้ดด”จอมพลใช้ปากดูดเม็ดอ่อนไหวเลื่อนนิ้วเข้าทางรักแสนหวานขยับถี่“อ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 46***NC
บทที่ 46***NCปัง!!“เบา ๆ สิพี่พล รถราคาตั้งแพง”ดาราสาวบ่นอุบเมื่อลงจากรถมามองมือสีเข้มกระแทกประตูปิดใจร้อน แล้วลากมือคนร่างเล็กเข้าไปในบ้าน“เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”“ฮื้อ รวยขนาดนั้น จันทน์ไม่ทำงานแล้วดีกว่า”“ก็ดี นอนอ้าขาอย่างเดียวพี่ชอบ”“พี่พล!”คนร่างเล็กเดินซอยเท้าถี่ตามแต่ไม่ทันใจคนร่างสูงกว่าจึงก้มลงช้อนร่างขึ้นเข้าวงแขนพาเข้าบ้านท่ามกลางสีหน้าตื่นตกใจของคนงานและป้าอ้วนที่ยืนชะเง้อมองมาจากทางโรงจอดรถเกี่ยวข้าว“มาช้า พี่รอตั้งเดือนกว่าแล้ว นี่ถ้าขืนมาช้ากว่านี้พี่คงอกแตกตาย”“แล้วทำไมไม่ไปตาม”“เรื่องอะไร เป็นคนหนีไปเองแท้ ๆ”“ชิ รู้งี้ปล่อยให้รออีกดีกว่า”จอมพลก้าวกระโดดคราวละสองขั้นขึ้นบันไดกว้างตรงไปทางห้องนอนใหญ่ทันควัน ใบหน้ายังยิ้มกว้างก้มมองคนร่างเล็กในอ้อมแขนด้วยใจพองโต“ถ้าปล่อยให้รออีกพี่จะไปบวช”“บวช!!”“ใช่ บวชมันสะเลย ให้จันทน์มาคอยยืนตักบาตรชะเง้อมองแทนบ้าง”“โรคจิต ฮ่า ฮ่า บวช คิดได้ไง ว้ายยยย!!”ตุบ!!“พูดมากนักนะเมียจ๋า”จอมพลโยนคนร่างเล็กลงเตียงแล้วปลดกางเกงพร้อมบ็อกเซอร์โยนลงพื้น เอื้อมมือหยิบสร้อยพระเครื่องออกจากรอบคอประนมมือสวดลาแล้ววางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ปลด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิ
บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิปัง!!“พี่พล พี่พล!!”“หนูไอริณ”ทองประศรีชะโงกหน้าออกมาจากบนบ้านตาโตเบิกกว้างเมื่อเห็นดาราสาวในชุดไทยสีชมพูกลีบบัวยืนอยู่ตีนบันไดบ้าน“น้าทองประศรี พี่พลล่ะ พี่พล!”“วันนี้วันพฤหัส ไอ้พลมันไปทำงาน”“ทำงาน? ทำงานที่ไหนน้าทองประศรี”“วันนี้อยู่ อบต.”“อบต.? อบต.”ไอริณผละออกจากบันไดตรงไปที่รถหรู“เดี๋ยว ๆ น้าไปด้วย น้าไปด้วย”ทองประศรีรีบสับขาลงจากบนบ้านในชุดผ้าถุงสีน้ำเงินเข้มลายดอกชบาเสื้อผ้าฝ้ายลูกไม้ธรรมดาอยู่บ้าน สวมรองเท้าแตะหูคีบง่าย ๆ วิ่งตามไปยังรถกลัวไม่ทัน“ไปทางนี้หนูไอริณ”ทองประศรีนั่งในรถทุลักทุเลเล็กน้อยเพราะโหลดเตี้ยแต่ยังนั่งได้ มือเกร็งจับคอนโซลหน้าไว้เพราะดาราสาวซิ่งเร็วจนร่างคนแก่กระชากกระแทกเบาะนั่งเอี๊ยด!!ดาราสาวกระโดดลงจากรถวิ่งขึ้นบันไดหน้าตึกที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลบางปลาม้า กวาดตามองหากำนันร่างสูงแต่ไม่มี“หาใครคะ ว้าย ว้าย คุณไอริณ”เสียงน้องผู้หญิงที่บังเอิญเดินออกมาพอเห็นว่าเป็นใครร้องเสียงหลงวิ่งวนไปมาหน้าตื่น“กำนัน กำนันจอมพลอยู่ไหน”“กำนัน กำนันอยู่ไหน? กำนันไปงานในเมือง วันนี้ที่วัดหลวงพ่อโตมีงานสมโภช”“วัดหลวงพ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตร
บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตรทุกอย่างเหมือนวนกลับยังจุดเดิมเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนราวกับว่าเหตุการณ์ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่ความฝันดาราสาวนั่งนิ่งภายในเต้นท์แต่งตัวเพื่อเตรียมบวงสรวงเปิดกล้องซีรีซ์เรื่องใหม่ตั้งแต่ออกจากบางปลาม้าตัวเธอไม่เคยร้องไห้อีกเลยแม้ว่าภายในร่างกายบอบช้ำสักเพียงใด ดวงตากลมโตดั่งกวางอันเป็นเอกลักษณ์หม่นแสงลงทุกวัน“ไอริณ”“ว่าไง”“ไอ้ภูมิมันจะหย่าเมีย”หน้าหวานเอี้ยวหน้าไปมองหน้าผู้จัดการเพื่อนสนิททันควัน เวลาหลายปีมาแล้วที่เธอและภูมิต้องปลอมเข้าใส่ทุกคน คงถึงเวลาแล้วสินะ“เมื่อไร แล้วทรัพย์สิน”“มันยอมหารครึ่ง”“หารครึ่ง!”“ใช่ แกจะโทรหามันไหม มันอยากคุยกับแก”“ไม่อ่ะ ฉันไม่พร้อม ดีใจกับมันด้วยที่คิดได้”“เดี๋ยวนักข่าวคงอยากให้แกแถลงข่าว”“อืม เอาสิ แล้วเรียลริตี้เมื่อไรจะออนแอร์”“วันนี้ช่วงเวลาไพร์ไทม์ ออนตอนแรก”“ดีเลย สู้อุตส่าห์ไปตั้งไกลในที่สุดจะได้เวลาฉายสักที”“แกโอเคหรือเปล่า”“โอเค๊ มีอะไรที่ฉันผ่านไม่ได้อีกเชอรี่ ไม่มีแล้ว”“งั้นออกไปเถอะ เผื่อนักข่าวจะขอสัมภาษณ์”“อืม”ไอริณค่อยลุกขึ้นในชุดไทยพีเรียดเรื่องใหม่ขุนช้างขุนแผน ผนวกเวลาพอเหม
บางทีคุณอาจจะชอบ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.6K viewsเล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์15.9K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก19.6K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน80.9K viewsเพียงเธอในดวงใจ
Poinsettia84 viewsMy honey น้องพี่ ที่รัก
plernwalee329 viewsปรารถนาเถื่อน
baiboau-เนื้อนวล955 viewsMy Husband (อุ๊ปส์) เจ้าบ่าวของฉันเป็นประธานบริษัท
Siesta1.2K views
